0114-KDIP3-2.4011.563.2019.4.MG - Przychód z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów w spółkach kapitałowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 grudnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-2.4011.563.2019.4.MG Przychód z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów w spółkach kapitałowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 27 listopada 2019 r.) na wezwanie organu z dnia 21 listopada 2019 r. znak 0111-KDIB4.4015.121.2019.2.JKU oraz znak 0114-KDIP3-2.4011.563.2019.3.MG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny udziałów w spółce z o.o. oraz ich umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem równym wartości bilansowej umarzanych udziałów, w formie przeniesienia własności udziałów posiadanych przez spółkę z o.o. w innej spółce z o.o. (pytanie Nr 2) - jest:

* prawidłowe - odnośnie braku powstania przychodu z tytułu otrzymania darowizny udziałów w spółce z o.o.,

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny udziałów w spółce z o.o. oraz ich umorzenia dobrowolnego za wynagrodzeniem równym wartości bilansowej umarzanych udziałów, w formie przeniesienia własności udziałów posiadanych przez spółkę z o.o. w innej spółce z o.o. (pytanie Nr 2).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec Wnioskodawcy posiada od ponad 5 lat 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością o nazwie X, z których część planuje przekazać Wnioskodawcy w formie umowy darowizny. Spółka X posiada 100% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością o nazwie Y. Po otrzymaniu darowizny udziałów w Spółce X Wnioskodawca planuje złożyć odpowiednią informację o otrzymanej darowiźnie do urzędu skarbowego, a także w terminie tygodnia przedstawić otrzymane udziały w Spółce X do dobrowolnego umorzenia, po cenie równej wartości bilansowej darowanych udziałów według bilansu za ostatni rok obrotowy. Spółka X dokona dobrowolnego umorzenia udziałów Wnioskodawcy nie w formie wypłaty środków pieniężnych, ale w formie przeniesienia na Wnioskodawcę prawa własności należących do niej udziałów w Spółce Y, o wartości bilansowej równej wartości bilansowej umarzanych udziałów w Spółce X. Wnioskodawca planuje wyrazić zgodę na taką formę rozliczenia umorzonych udziałów w Spółce X.

Pismem z dnia 21 listopada 2019 r. 0111-KDIB4.4015.121.2019.2.JKU oraz znak 0114-KDIP3-2.4011.563.2019.3.MG organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku m.in. poprzez doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie czy wspólnikiem Spółki Y, której 100% udziałowcem jest Spółka X - jest także ojciec Wnioskodawcy i Wnioskodawca? Organ prosi o informacje na temat wspólników Spółki Y. Wnioskodawca wyjaśnił, że jedynym i wyłącznym udziałowcem w Spółce Y jest Spółka X, stąd Wnioskodawca podał, że Spółka X jest w 100% udziałowcem w Spółce Y. Ani Wnioskodawca, ani ojciec Wnioskodawcy nie są udziałowcami w Spółce Y. Wnioskodawca w Spółce Y pełnię funkcję Prezesa Zarządu. Natomiast wyłącznym i jedynym udziałowcem w Spółce X jest ojciec Wnioskodawcy. Wnioskodawca w Spółce X nie jest udziałowcem, ani nie pełni żadnej funkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy darowizna na rzecz syna części udziałów posiadanych przez ponad pięć lat przez ojca w spółce X, a następnie ich umorzenie w terminie krótszym niż 6 miesięcy od otrzymania darowizny tych udziałów, przez Spółkę X w formie przeniesienia na Wnioskodawcę własności udziałów posiadanych przez Spółkę X w Spółce Y, przy założeniu równej wartości bilansowej udziałów umarzanych i przenoszonych oraz zgłoszeniu darowizny udziałów w Spółce X do urzędu Skarbowego, spowoduje powstanie obowiązku uiszczenia przez Wnioskodawcę podatku od darowizny?

2. Czy darowizna na rzecz syna udziałów posiadanych przez ojca przez ponad pięć lat w Spółce X, ich umorzenie w terminie krótszym niż 6 miesięcy od otrzymania, przez Spółkę X w formie przeniesienia na Wnioskodawcę własności udziałów posiadanych przez Spółkę X w Spółce Y, przy założeniu równej wartości bilansowej udziałów umarzanych i przenoszonych, spowoduje powstanie obowiązku uiszczenia przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie Nr 2). Wniosek w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn (pytanie Nr 1) rozpatrzony zostanie odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do: przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie tylko darowizna udziałów, ale też ich umorzenie - niezależnie od formy rozliczenia umorzenia - nie podlega ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umorzenie udziałów nie jest bowiem odpłatnym zbyciem udziałów, opisanym w art. 17 ust. 1 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umorzenie udziału stanowi jedynie zmianę postaci darowizny, której wartość nie zmieni się. W miejsce udziałów w Spółce X, o określonej wartości według ostatniego bilansu za rok obrotowy, jako obdarowany Wnioskodawca otrzyma po umorzeniu tych udziałów udziały w innej Spółce Y, ale o tej samej wartości bilansowej według bilansu za ostatni rok obrotowy. Nie nastąpi więc żaden przychód w majątku Wnioskodawcy. Odmienne potraktowanie umorzenia udziałów i rozliczenia tego umorzenia w formie przeniesienia na Wnioskodawcę własności udziałów w Spółce Y prowadziłoby do konieczności opodatkowania przysporzenia w majątku Wnioskodawcy wynikającego z darowizny uczynionej między ojcem i synem. Tym samym byłoby sprzeczne z dyspozycją art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, a także ze zmianą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazującą uwzględniać okres posiadania majątku przez darczyńcę a nie tylko obdarowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe odnośnie braku powstania przychodu z tytułu otrzymania darowizny udziałów w spółce z o.o., natomiast nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednak, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód. Następnie przychód ten musi mieścić się w katalogu źródeł przychodów zdefiniowanych w ustawie podatkowej. Dodatkowo przychód ten nie może podlegać wyłączeniu od opodatkowania - stosownie do przepisów art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1813, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że co do zasady, darowizna dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1.

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2.

w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Zatem odwołując się do postanowień art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie podlegają przychody wynikające w sposób bezpośredni ze zdarzeń powodujących powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Do wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi przy nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze darowizny.

Tym samym w tej części stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnośnie braku powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu dobrowolnego umorzenia nabytych w drodze darowizny udziałów, przez Spółkę X w formie przeniesienia na Wnioskodawcę własności udziałów posiadanych przez Spółkę X w Spółce Y.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma bowiem zastosowania, gdy obdarowany, jak w przedmiotowej sprawie, dokonuje umorzenia dobrowolnego udziałów nabytych przez niego w drodze darowizny.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył w drodze umowy darowizny prawo majątkowe w postaci udziałów w spółce X. Ponieważ przedmiotem darowizny będzie ww. prawo majątkowe, a nie wynagrodzenie z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów w spółce X, zatem należy uznać, że wynagrodzenie uzyskane z umorzenia dobrowolnego udziałów, dokonanego przez Wnioskodawcę nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn i tym samym podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że obie operacje, tj. zarówno darowizna udziałów w spółce z o.o., jak i późniejsze umorzenie dobrowolne tych udziałów dokonane przez Wnioskodawcę są odrębnymi, kolejnymi czynnościami, które należy ocenić niezależnie od siebie pod względem skutków prawnych, jakie wywołują. Stąd też, podlegają opodatkowaniu różnymi podatkami. Nabycie udziałów w spółce z o.o. np. w drodze darowizny, jest odrębną czynnością od umorzenia dobrowolnego tych udziałów, a tym samym podlega odrębnym regulacjom prawnopodatkowym.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów ureguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505 z późn. zm.).

Umorzenie może być przeprowadzone:

* za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę - tzw. umorzenie dobrowolne;

* bez zgody wspólnika - tzw. umorzenie przymusowe;

* w razie ziszczenia się określonego zdarzenia - tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).

Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe (w tym automatyczne) traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca - w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę - a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości.

W przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia - w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Należy podkreślić, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Pełen katalog przychodów należących do kapitałów pieniężnych wymieniony został w art. 17 analizowanej ustawy.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów w spółkach kapitałowych dochodzi do zbycia tych udziałów a osiągnięty przychód z tego tytułu należy zakwalifikować - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - do kapitałów pieniężnych.

Tym samym nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, że zarówno darowizna udziałów, jak i ich umorzenie - niezależnie od formy rozliczenia umorzenia - nie podlega ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mylnie bowiem twierdzi Wnioskodawca, że umorzenie dobrowolne udziałów nie jest odpłatnym zbyciem udziałów opisanym w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, że Wnioskodawca z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów w Spółce X nie otrzyma od Spółki X wynagrodzenia w formie środków pieniężnych, nastąpi bowiem przeniesienie na Wnioskodawcę własności udziałów w Spółce Y, której 100% udziałowcem jest Spółka X, pomimo równej wartości bilansowej udziałów umarzanych i przenoszonych na Wnioskodawcę.

Należy bowiem zauważyć, że wynagrodzenie za umorzone udziały w spółce kapitałowej może być wypłacone w formie pieniężnej, a także w formie niepieniężnej w postaci składnika majątku spółki. Przepisy Kodeksu spółek handlowych regulują kwestię umorzenia dobrowolnego udziałów, tj. wymagają podjęcia w tym zakresie uchwały wspólników. Powinna ona określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzone udziały. Poza uchwałą w przypadku umorzenia dobrowolnego konieczna jest zgoda udziałowca (najlepiej wyrażona na piśmie) i nabycie udziałów przez spółkę.

Wynagrodzenie otrzymane przez wspólnika (osobę fizyczną) z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów zaliczane jest do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie zaś z art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c - osiągnięta w roku podatkowym.

Wnioskodawca nabywając w drodze darowizny od ojca udziały w Spółce X nie poniesie wydatków na ich nabycie, a więc przy ustalaniu dochodu z tego tytułu, zastosowania nie znajdzie przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, mówiący o kosztach uzyskania przychodów, pomniejszających uzyskany przychód do opodatkowania.

Ponadto, jak stanowi art. 17 ust. 2 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do treści art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zauważyć zatem należy, że w omawianej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż - jak wynika z cytowanych powyżej przepisów - art. 19 odnosi się do przychodów z tytułu zbycia udziałów oraz papierów wartościowych. W tym przypadku odpowiednie stosowanie przepisów polegać będzie na zastąpieniu "ceny" obecnej w dyspozycji normy prawnej "wynagrodzeniem". Termin "zbycie udziałów (akcji)" w swoim zakresie pojęciowym mieści zarówno sprzedaż udziałów (akcji), jak również odpłatne zbycie udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu ich umorzenia. A skoro przepis ten posługuje, się pojęciem "odpłatnego zbycia", oznacza to, że w przypadku każdego odpłatnego zbycia udziałów (akcji) należy stosować odpowiednio art. 19 cytowanej ustawy. Natomiast fakt, że umorzenie dobrowolne udziałów (akcji) następuje poprzez ich odpłatne zbycie na rzecz spółki nie budzi wątpliwości. Tym samym odpowiednie stosowanie art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży udziałów (akcji) na rzecz osoby trzeciej, przy jednoczesnym wykluczeniu jego stosowania w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia, prowadziłoby do nierównego traktowania podatników. Z kolei fakt, że za odpłatne zbycie udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu ich umorzenia wspólnikowi przysługuje wynagrodzenie oznacza, że odpowiednie stosowanie art. 19 polegać będzie na traktowaniu "wynagrodzenia" jako "ceny" obecnej w hipotezie normy prawnej zawartej w tym przepisie.

W związku z powyższym należy uznać, że do ustalenia wysokości przychodu znajdzie zastosowanie przepis art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. jeżeli wynagrodzenie, bez uzasadnionej przyczyny, będzie znacznie odbiegać od wartości rynkowej, przychód ten określi organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej umarzanych udziałów.

Natomiast pod pojęciem "właściwy organ" w tym kontekście należy rozumieć organ podatkowy, który w postępowaniu kontrolnym lub w postępowaniu podatkowym dokona oceny, czy cena udziałów (akcji) odbiega od ceny rynkowej. Organem tym nie jest jednak organ interpretacyjny.

Reasumując, umorzenie dobrowolne udziałów w Spółce X nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny od ojca, przez Spółkę X w formie przeniesienia na Wnioskodawcę własności udziałów posiadanych przez Spółkę X w Spółce Y, spowoduje obowiązek uiszczenia przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów w Spółce X w sposób omówiony powyżej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl