0114-KDIP3-2.4011.517.2019.3.MG - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-2.4011.517.2019.3.MG PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r. na wezwanie tut. organu z dnia 21 listopada 2019 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.517.2019.1.MG oraz pismem z dnia 18 stycznia 2020 r. (data wpływu 18 stycznia 2020 r.) na wezwanie organu z dnia 9 stycznia 2020 r. znak 0114-KDIP3 -2.4011.517.2019.2.MG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej uznania prawa autorskiego do kodu źródłowego powstałego w wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności podejmowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzących do jego stworzenia przez Wnioskodawcę oraz ulepszenia lub modyfikacji aplikacji w postaci stworzenia nowej funkcjonalności będącej odrębnym przedmiotem prawa autorskiego, podlegające ochronie prawnej, mieści się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej uznania, że ulepszenia lub modyfikacje istniejących już funkcjonalności, polegających na zmianie, uzupełnieniu lub optymalizowaniu, gdzie wprowadzone rozwiązania nie stanowią odrębnego utworu w stosunku do oprogramowania, mieszczą się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwości opodatkowania przez Wnioskodawcą stawką 5% dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ww. ustawy.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z fińskim przedsiębiorstwem, współuczestnicząc, jako programista, w tworzeniu rozwijanej od 2013 r. aplikacji webowej (...), działającej w modelu subskrypcyjnym.

Programiści odpowiedzialni za tworzenie aplikacji podzieleni są na 3 lub 4-osobowe zespoły tematyczne zajmujące się poszczególnymi komponentami aplikacji (tj.m.in. warstwa wizualna, bazy danych czy moduł płatności). Każdy zespół zajmuje się: naprawą błędów, powodujących nieprawidłowe działanie aplikacji, poprawkami (np. treści wiadomości wysyłanych do użytkownika), optymalizacjami (np. poprawieniem szybkości działania danej funkcji), implementacją nowych funkcji (np. moduł służący do wyszukiwania użytkowników), zarówno w zakresie samej logiki biznesowej, jak i warstwy wizualnej.

Podstawowym zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami, ustalonymi przez dyrektorów technicznych poszczególnych, kilkuosobowych zespołów programistów. Efektem pracy Wnioskodawcy może być nie tylko sam kod wykonywalny, ale również:

* instrukcje dodające dane do bazy danych,

* instrukcje zmieniające strukturę bazy danych,

* instrukcje zmieniające strukturę infrastruktury sieciowej, na której działają aplikacje (m.in. konfiguracja serwerów).

Wszystkie efekty pracy Wnioskodawcy są poddawane ocenie członków zespołu. Następnie, po akceptacji, kod trafia do głównego repozytorium aplikacji i jest instalowany na serwerze, a użytkownicy aplikacji mają możliwość korzystania ze zaktualizowanej wersji aplikacji uwzględniającej zmiany wprowadzone przez Wnioskodawcę.

W ramach faktycznie wykonywanych czynności, niezbędnych do osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest stworzenie poprawnego kodu, Wnioskodawca podejmuje również działania takie jak:

* prowadzenie z innymi członkami zespołu dyskusji dotyczących wykonywanych aktualnie zadań oraz zaraportowanych błędów w działaniu aplikacji za pośrednictwem elektronicznej skrzynki pocztowej, a także wewnętrznego komunikatora (...);

* udział w przeprowadzanych zdalnie (za pomocą aplikacji (...)) spotkaniach zespołu, na których ustalane są kwestie związane z projektem;

* przeglądanie kodów innych członków zespołu (implementujących nową funkcjonalność lub poprawiających błędy) w celu ich akceptacji i wykorzystania produkcyjnego;

* okazjonalne (średnio raz na 2 tygodnie) spotkanie z subskrybentem aplikacji (osobą, która wykupiła dostęp do produktu) w celu zaprezentowania/wyjaśnienia jej funkcjonalności.

Pozostały czas Wnioskodawca poświęca na pracę nad aktualnymi zadaniami zespołu, polegającą na:

* sprawdzeniu, czy istnieje logika w kodzie aplikacji, która pozwala na zrealizowanie danej funkcjonalności;

* przeprowadzenie eksperymentów z możliwymi rozwiązaniami problemu (pisanie testowego kodu, uruchomienie go oraz sprawdzanie szybkości rozwiązania i jego wydajności, przykładowo, jak szybko wykonywane są zapytania do bazy danych lub jaka będzie liczba kroków algorytmu, konsultacje z pozostałymi członkami zespołu);

* pisanie kodu zawierającego logikę biznesową oraz kodu odpowiedzialnego za wprowadzenie zmian w bazach danych lub infrastrukturze sieciowej;

* przygotowanie paczki zawierającej nowy kod, jej publikacja w celu dokonania oceny przez innych członków zespołu; odpowiadanie na komentarze oraz wprowadzanie ewentualnych poprawek;

* sprawdzanie poprawności działania kodu na środowisku produkcyjnym, poprzez ręczne używanie aplikacji.

Reasumując, wyżej wymienione działania i czynności są ściśle związane z tworzeniem nowego kodu źródłowego. Ich zakres obejmuje prace przygotowawcze, tworzenie kodu, testy w celu sprawdzenia poprawności funkcjonowania przyjętego rozwiązania oraz niezbędne konsultacje i prezentacje efektów pracy. Wszystkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę ukierunkowane są na tworzenie oraz ulepszanie aplikacji webowej. Wnioskodawca nie wykonuje na rzecz zleceniodawcy innych usług, niezwiązanych z wyżej wskazanym zakresem.

Wnioskodawca wykonuje swoje zadania średnio 40 godzin tygodniowo, co wynika z zapisu znajdującego się w kontrakcie. Kontrakt przewiduje również możliwość samodzielnej modyfikacji przez Wnioskodawcę liczby przepracowanych w danym tygodniu godzin.

Wnioskodawca pracuje w wynajmowanym wraz z innymi programistami coworkingowym biurze, jak również w mieszkaniu, hotelu lub kawiarni. Miejsce świadczenia usług pozostaje do decyzji Wnioskodawcy.

Kontrakt zawarty pomiędzy Wnioskodawcą a firmą (...) zawiera klauzulę, na mocy której wszelkie prawa autorskie do utworów lub ich części (w szczególności do programów, kodów, patentów oraz wszelkich inwencji), stworzonych przez Wnioskodawcę w trakcie trwania kontraktu, na zlecenie firmy (...) oraz na jej rzecz, stają się wyłączną własnością firmy (...), bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia z tytułu ich sprzedaży, wykraczającego poza ustalone w kontrakcie stałe wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, wypłacane w comiesięcznych cyklach na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za usługi świadczone na rzecz firmy (...) obejmuje zatem także cenę za zbycie wszelkich praw autorskich do wskazanych utworów lub ich części.

Jak wynika z powyższego, efektem świadczonych w ramach pozarolniczej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej usług jest utwór lub jego część, rozumiany jako stworzenie/modyfikacja/ulepszenie kodu aplikacji webowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym organ podatkowy pismem z dnia 21 listopada 2019 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.517.2019.1.MG wezwał Wnioskodawcę do ich uzupełnienia poprzez:

1. Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez jednoznaczne wskazanie:

a. Jakie konkretnie kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca tworzy? Czy jest to oprogramowanie komputerowe?

b. Czy wytworzenie, modyfikacja oraz ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

c. Czy działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

d. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?

e. Czy autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.)?

f. Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu:

* opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej,

* sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu?

- ponieważ w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca posługuje się pojęciem ceny za zbycie wszelkich praw autorskich do utworów lub ich części, natomiast w pytaniu Nr 1 i stanowisku do tego pytania Wnioskodawca mówi o zrzeczeniu się własności na rzecz zleceniodawcy.

g. Czy z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca otrzymuje z góry ustalone w kontrakcie "stałe wynagrodzenie"? Organ prosi o szczegółowe informacje odnośnie zasad ustalenie tego stałego wynagrodzenia.

h. Czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje lub ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, czy też modyfikuje i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób?

* W przypadku modyfikowania lub ulepszania oprogramowania autorstwa innych osób, czy przysługuje Wnioskodawcy własność tego prawa w wyniku nabycia prawa od innego podmiotu lub licencja wyłączna do korzystania z modyfikowanego/ulepszanego prawa, tj. z zawartej umowy licencji wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji i Wnioskodawca następnie dokonuje modyfikowania lub ulepszania tego kwalifikowanego IP, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

* Natomiast w przypadku modyfikowania lub ulepszania oprogramowania Pana autorstwa, czy to modyfikowanie lub ulepszanie odbywa się po przeniesieniu na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, tj. w momencie gdy nie będą Wnioskodawcy już przysługiwać prawa majątkowe do ww. prawa? Jeżeli tak, to czy Wnioskodawcy przysługuje wyłączna licencja do korzystania z modyfikowanego lub ulepszonego prawa celem dokonania jego modyfikacji lub ulepszenia?

i. Czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która jest odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencją i która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, zgodnie z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

j. Czy usługi programistyczne w ramach kontraktu z przedsiębiorstwem fińskim są wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce, czy w Finlandii?

k. Jeśli usługi są wykonywane w Finlandii to organ prosi o wskazanie, czy działalność gospodarcza na terenie Finlandii prowadzona jest przez Pana za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 5 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Helsinkach dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 37, poz. 205):

* czy Wnioskodawca będzie posiadał na terytorium Finlandii stałą placówkę działalności gospodarczej, tj. pomieszczenie, urządzenia, itp.?

* czy placówka ta będzie miała charakter stały, tzn. będzie utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem stałości?

* czy prowadzenie działalności przedsiębiorstwa odbywa się za pośrednictwem tej stałej placówki?

* lub też jest prowadzona przez Pana działalność w tym państwie poprzez niezależnego przedstawiciela a osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu Pana przedsiębiorstwa?

* gdzie mieści się siedziba firmy (zleceniodawcy)?

2. Przeformułowanie pytania Nr 1 zawartego we wniosku, ponieważ tak sformułowane pytanie nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie może być bowiem analiza opisanych we wniosku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w wyniku której Wnioskodawca tworzy, modyfikuje oraz ulepsza kod źródłowy (oprogramowanie).

3. Przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy do ponownie sformułowanego pytania podatkowego Nr 1?

4. Jeżeli usługi Wnioskodawca wykonuje w Finlandii organ prosi o wskazanie danych identyfikacyjnych Zleceniodawcy, tj. pełnej nazwy, państwa lub terytorium jego siedziby, zarządu lub położenia zagranicznego zakładu oraz numeru identyfikacji podatkowej nadanego przez właściwą jurysdykcję podatkową oraz danych adresowych.

Pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a. Wnioskodawca współuczestniczy, jako programista, w tworzeniu aplikacji webowej (...), poprzez tworzenie, ulepszanie oraz modyfikowanie jej kodu źródłowego. Przez pojęcie aplikacji webowej (tj. przeglądarkowej) należy rozumieć program komputerowy, który pracuje na serwerze i komunikuje się poprzez sieć komputerową z hostem użytkownika komputera z wykorzystaniem przeglądarki internetowej użytkownika.

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX z 15 lipca 2019 r. (dalej: Objaśnienia), pojęcie oprogramowania komputerowego należy rozumieć szeroko, zatem aplikacja webowa, pomimo że nie jest instalowana bezpośrednio na komputerze użytkownika, a jedynie udostępniana do użytkowania z wykorzystaniem przeglądarki internetowej subskrybenta, jest oprogramowaniem komputerowym.

b. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Zgodnie z Objaśnieniami, występująca w powyższej definicji "cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia."

W odniesieniu do cechy systematyczności, Objaśnienia wskazują "prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. (...) słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany."

W odniesieniu do trzeciego kryterium, dotyczącego rezultatu prowadzonej działalności, Objaśnienia wskazują, że "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych."

Odnosząc powyższe do opisanej w stanie faktycznym działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, należy uznać, że spełnia ona cechy działalności badawczo-rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytworzenie, modyfikacja oraz ulepszanie oprogramowania, o którym mowa we wniosku, ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

c. Odpowiedź na to pytanie pokrywa się w dużym stopniu z odpowiedzią na pytanie 1b).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Zgodnie z Objaśnieniami, występująca w powyższej definicji "cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia."

W odniesieniu do cechy systematyczności, Objaśnienia wskazują "prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. (...) słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany."

W odniesieniu do trzeciego kryterium, dotyczącego rezultatu prowadzonej działalności, Objaśnienia wskazują, że "zwiększenie zasobów wiedzy" odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast "wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań" dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych."

Odnosząc powyższe do opisanej w stanie faktycznym działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, należy uznać, że spełnia ona cechy działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, polegające na wykonywaniu czynności wskazanych w stanie faktycznym wniosku, prowadzących do stworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia kodu źródłowego oprogramowania komputerowego, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jej rezultaty mają charakter kreacyjny i posiadają cechy nowości odróżniające je od innych rezultatów takich samych działań.

d. Wymienione w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku usługi i czynności są ściśle związane z tworzeniem nowego kodu źródłowego lub modyfikacją oraz ulepszeniem kodu źródłowego i oprogramowania komputerowego. Zakres prac obejmuje prace przygotowawcze, tworzenie kodu, testy w celu sprawdzenia poprawności funkcjonowania przyjętego rozwiązania oraz niezbędne konsultacje i prezentacje efektów pracy. Wszystkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę ukierunkowane są na tworzenie, ulepszanie oraz modyfikowanie oprogramowania komputerowego.

Rozwiązania, będące efektem działań Wnioskodawcy, stanowią twórczy wkład w tworzenie oprogramowania komputerowego w postaci aplikacji webowej (...), będącej innowacyjnym produktem, odróżniającym się w znacznym stopniu od innych występujących na rynku. Również ulepszenia i modyfikacje dokonywane przez Wnioskodawcę stanowią produkty posiadające cechy odróżniające je od rozwiązań już funkcjonujących.

e. Prawo autorskie do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231).

f. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za usługi świadczone na rzecz firmy (...) obejmuje bowiem także cenę za zbycie wszelkich praw autorskich do wskazanych utworów lub ich części.

g. W umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a jego zleceniodawcą określone jest wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości z tytułu świadczenia usług, wypłacane w comiesięcznych cyklach na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury. Stałe, miesięczne wynagrodzenie Wnioskodawcy za usługi świadczone na rzecz firmy (...) obejmuje także, jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 1f) cenę za sprzedaż wszelkich praw autorskich do wskazanych utworów lub ich części.

h. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje lub ulepsza oprogramowanie zarówno będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak i istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób.

W przypadku modyfikowania lub ulepszania oprogramowania autorstwa innych osób, Wnioskodawca nie nabywa własności prawa podlegającego modyfikacji/ulepszeniu lub licencji wyłącznej do korzystania z prawa podlegającego modyfikacji/ulepszeniu. Dokonuje modyfikacji i ulepszania oprogramowania będącego przedmiotem praw majątkowych jego twórców lub zleceniodawcy.

Wnioskodawca posiada, podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), prawa autorskie wyłącznie do dokonanej przez siebie modyfikacji lub ulepszenia, które na podstawie zawartej umowy między Wnioskodawcą a jego zleceniodawcą, są comiesięcznie zbywane w zamian za określone w umowie, stałe wynagrodzenie.

W przypadku modyfikowania lub ulepszania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy, prawa autorskie po przejściu na zleceniodawcę nie przechodzą ponownie na Wnioskodawcę. Pozostają one własnością zleceniodawcy Wnioskodawcy i modyfikowanie lub ulepszanie odbywa się w momencie gdy nie będą Wnioskodawcy już przysługiwać prawa majątkowe i nie przysługuje do nich Wnioskodawcy licencja wyłączna. Prawa do dokonywanych ulepszeń oraz modyfikacji pozostają własnością Wnioskodawcy wyłącznie do czasu rozliczenia, odbywającego się co miesiąc. Po ich zbyciu na rzecz zleceniodawcy, ich własność nie jest ponownie przenoszona na Wnioskodawcę.

i. W podanym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi na rzecz fińskiego zleceniodawcy, wyłącznie w zakresie tworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia kodu źródłowego oprogramowania komputerowego. W chwili obecnej miesięczne zapisy podatkowej księgi przychodów i rozchodów są zatem tożsame z ewidencją poszczególnych praw autorskich do programu komputerowego wytworzonego w danym miesiącu i zbytych na koniec danego miesiąca. Pozwalają one na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw.

Jednocześnie Wnioskodawca zadeklarował, że w przypadku zmiany stanu faktycznego i wytwarzania więcej niż jednego przedmiotu praw autorskich w miesiącu, będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która zapewni wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, zgodnie z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

j. Usługi programistyczne w ramach kontraktu z przedsiębiorstwem fińskim są wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce. Konkretne miejsce świadczenia usług na terenie Polski pozostaje do decyzji Wnioskodawcy.

k. Nie dotyczy w związku z odpowiedzią na pytanie 1j).

Wnioskodawca wskazał, że pytanie Nr 1 zadane przez Wnioskodawcę we wniosku ma na celu uzyskanie odpowiedzi w zakresie wykładni pojęcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, poprzez wskazanie, czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego, będącego efektem opisanych w stanie faktycznym czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, mieści się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Intencją Wnioskodawcy jest zatem uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie wykładni prawa podatkowego, polegającej na wyjaśnieniu pojęcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT i wskazanie Wnioskodawcy, czy w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności, opisanej w tym celu szczegółowo w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym prawo autorskie do stworzonego, ulepszonego lub zmodyfikowanego oprogramowania komputerowego będącego efektem ww. czynności, podlegającego ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), mieści się w definicji pojęcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Dokonanie kwalifikacji prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego, o którym mowa powyżej, jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, jest niezbędne do zapewnienia Wnioskodawcy pewności co do skutków prawno-podatkowych jego działania. Analiza opisanych we wniosku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zatem niezbędna do wydania interpretacji w zakresie rozumienia pojęcia "kwalifikowanego prawa własności intelektualnej" zdefiniowanego w ustawie podatkowej.

Nawet gdyby uznać - co w niniejszej sprawie nie ma miejsca - że pytanie wykracza poza przepisy prawa podatkowego, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych interpretacja indywidualna powinna również dokonać analizy z punktu widzenia innych dziedzin prawa, jeśli zależy od tego kwalifikacja podatkowa stanu faktycznego. Przykładowo, WSA w Lublinie w orzeczeniu z dnia 27 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Lu 896/17) wskazał, iż "Pole interpretacji prawa podatkowego przy wydawaniu interpretacji indywidualnych nie może być ograniczone jedynie do przepisów prawa podatkowego. Organ podatkowy wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy stanu faktycznego również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innego zakresu niż wyłącznie przepisy prawa podatkowego, ponieważ od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu prawnopodatkowego."

Pismem z dnia 9 stycznia 2020 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.517.2019.2.MG organ podatkowy ponownie wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:

1. Czy w przypadku gdy Wnioskodawca modyfikuje oraz ulepsza oprogramowanie komputerowe, to czy w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

2. Jeżeli odpowiedź na pkt 1 jest twierdząca, to czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta za wynagrodzeniem ze sprzedaży tych praw?

3. Jeżeli odpowiedź na pkt 1 jest negatywna, to czy otrzymuje Pan wynagrodzenie za efekty prac badawczo-rozwojowych związanych z tym ulepszeniem bądź modyfikacją?

Pismem z dnia 18 stycznia 2020 r. (data wpływu 18 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca doprecyzował, że:

1. Wnioskodawca, współuczestnicząc jako programista w tworzeniu aplikacji webowej, wykonuje czynności zmierzające zarówno do stworzenia nowych, nieistniejących dotychczas funkcjonalności aplikacji, jak i do zmodyfikowana oraz ulepszenia już istniejących funkcji.

W pierwszym przypadku, tj. w sytuacji, w której efektem pracy programisty, składającej się z czynności opisanych szczegółowo we wniosku, jest ulepszenie lub modyfikacja aplikacji przeglądarkowej w postaci stworzenia nowej funkcjonalności aplikacji, niewątpliwie powstaje odrębny utwór, będący przedmiotem autorskiego prawa do części oprogramowania komputerowego i podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W drugim przypadku, tj. modyfikacji lub ulepszenia już istniejącej funkcjonalności (modułu, opcji etc.), w drodze pracy na już istniejącym kodzie, która polegać może na jego zmianie, uzupełnianiu lub optymalizowaniu, dochodzi co prawda do powstania prawa autorskiego w odniesieniu do wprowadzonych rozwiązań, nie stanowią one jednak odrębnego utworu w stosunku do oprogramowania (aplikacji). Ulepszenia oraz modyfikacje nie mają bowiem w tym przypadku charakteru samoistnego, tj. znajdują zastosowanie i mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie wraz z ulepszanym/modyfikowanym kodem, są bowiem jego nierozerwalną częścią.

2. Kontrakt zawarty pomiędzy Wnioskodawcą a jego zleceniodawcą, tj. firmą (...), zawiera klauzulę, na mocy której własność wszelkich praw autorskich do utworów lub ich części (w szczególności do programów, kodów, patentów oraz wszelkich inwencji), stworzonych przez Wnioskodawcę w trakcie trwania kontraktu, na zlecenie firmy (...) oraz na jej rzecz, zostaje przeniesiona na rzecz firmy (...).

W umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a jego zleceniodawcą określone jest wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości z tytułu świadczenia usług, wypłacane w comiesięcznych cyklach na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury. Stałe, miesięczne wynagrodzenie Wnioskodawcy za usługi świadczone na rzecz firmy (...) obejmuje także cenę za sprzedaż całości autorskich praw majątkowych do utworów lub ich części. Zatem w sytuacji, w której efektem pracy Wnioskodawcy jest ulepszenie lub modyfikacja aplikacji przeglądarkowej w postaci stworzenia nowej funkcjonalności aplikacji będącej odrębnym utworem - przedmiotem autorskiego prawa do części oprogramowania komputerowego, sprzedaje on całość autorskich praw majątkowych na rzecz zleceniodawcy za wynagrodzeniem.

3. W przypadku modyfikacji lub ulepszenia już istniejącej funkcjonalności oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód m.in. ze sprzedaży przysługującego mu autorskiego prawa majątkowego, którego przedmiot ochrony odnosi się do elementów kodu oprogramowania niemających samoistnego charakteru, będących efektem modyfikacji lub ulepszenia istniejącego już kodu w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zatem Wnioskodawca osiąga w takiej sytuacji dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego, którego przedmiot ochrony został przez niego rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w definicji pojęcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT mieści się prawo autorskie do kodu źródłowego, powstałego w efekcie wszystkich opisanych w podanym stanie faktycznym czynności, podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, prowadzących do jego stworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia, podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231)?

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 listopada 2019 r. na wezwanie organu Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do kodu źródłowego, powstałego w efekcie wszystkich opisanych w podanym stanie faktycznym czynności, podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, prowadzących do jego stworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia, podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), mieści się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawa nie definiuje poszczególnych kwalifikowanych praw IP, niezbędne jest zatem odniesienie się w tym zakresie do właściwych przepisów poza podatkowych ustaw szczególnych, w szczególności do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. 2006.90.631 j.t. z późn. zm.), dalej: ustawa o PA. Zgodnie z art. 1 Ustawy o PA przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Ustawy o PA w szczególności przedmiotem tego prawa są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.

plastyczne;

3.

fotograficzne;

4.

lutnicze;

5.

wzornictwa przemysłowego;

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.

muzyczne i słowno-muzyczne;

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 Ustawy o PA programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy nie stanowią inaczej, natomiast zgodnie z ust. 2 przepisu ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX z 15 lipca 2019 r. (dalej: Objaśnienia), elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim: forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie.

W Objaśnieniach przywołany został również akapit 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych, zgodnie z którym "części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą "interfejsów". Zgodnie ze stanowiskiem, przyjętym w Objaśnieniach to, czy dany interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, podlega każdorazowo odrębnej ocenie i nie może wynikać tylko lub głównie z nazwy elementu danego produktu informatycznego, ale z jego rzeczywistych cech i funkcjonalności. W konsekwencji, jeżeli interfejs jest rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego ("interoperacyjność"), to interfejs można uznać za nierozerwalną, funkcjonalną część składową programu komputerowego. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP.

Na powstanie i ulepszanie aplikacji webowej, o której mowa w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku, składa się szereg czynności i działań wykonywanych przez programistów wchodzących w skład poszczególnych zespołów. Do stworzenia kodu źródłowego wspomnianej aplikacji niezbędne jest dokonanie czynności przygotowawczych, polegających na przeprowadzeniu potrzebnych analiz, konsultacji oraz dyskusji z członkami zespołu, udziale w spotkaniach zespołów oraz zapoznawaniu się z efektami pracy pozostałych programistów wchodzących w skład zespołu. Kolejnym etapem jest projektowanie, tworzenie i implementacja kodu oprogramowania, zarówno wprowadzającego nowe funkcjonalności aplikacji, jak i skutkującego jej ulepszeniem, poprzez naprawę błędów lub optymalizację działania istniejących funkcji. Istotnym elementem procesu twórczego są również czynności sprawdzające stworzone wstępne wersje oprogramowania, polegające na projektowaniu oraz przeprowadzaniu eksperymentów, testów poprzez praktyczne użycie aplikacji, a także testowaniu błędów zgłaszanych przez użytkowników aplikacji oraz dokumentowanie samodzielnie znalezionych błędów oprogramowania.

Wszystkie wskazane wyżej etapy są nieodłączne i konieczne dla stworzenia poprawnego kodu źródłowego aplikacji webowej, o której mowa w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku. Wykonywane czynności i działania nie mają samoistnego bytu, który może być rozpatrywany w oderwaniu od głównego celu, w jakim są podejmowane, a którym jest osiągnięcie efektu w postaci kod wykonywalny, ale także instrukcji dodających dane do bazy danych, zmieniających strukturę bazy danych, a także instrukcji zmieniających strukturę infrastruktury sieciowej, na której działają aplikacje.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, należy stwierdzić, iż kod źródłowy, powstały w efekcie wszystkich opisanych czynności, podejmowanych przez Wnioskodawcę, stający się nierozerwalnym elementem aplikacji webowej, prowadzący do jej ulepszenia, zmiany lub stworzenia jej nowych funkcjonalności, wypełnia wskazane wyżej przesłanki niezbędne do uznania go za część utworu, chronioną prawem autorskim, będącym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej uznania prawa autorskiego do kodu źródłowego powstałego w wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności podejmowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzących do jego stworzenia przez Wnioskodawcę oraz ulepszenia lub modyfikacji aplikacji w postaci stworzenia nowej funkcjonalności będącej odrębnym przedmiotem prawa autorskiego, podlegające ochronie prawnej, mieści się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej uznania, że ulepszenia lub modyfikacje istniejących już funkcjonalności, polegających na zmianie, uzupełnieniu lub optymalizowaniu, gdzie wprowadzone rozwiązania nie stanowią odrębnego utworu w stosunku do oprogramowania, mieszczą się w definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwości opodatkowania przez Wnioskodawcą stawką 5% dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ww. ustawy.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności budzi kwestia, czy w definicji pojęcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mieści się prawo autorskie do kodu źródłowego, powstałego w efekcie wszystkich opisanych w podanym stanie faktycznym czynności, podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, prowadzących do jego stworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia, podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego w postaci kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w tej części stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 1 jest prawidłowe.

Potwierdzić nie można jednak w pełni stanowiska Wnioskodawcy odnośnie dokonywanej przez Wnioskodawcę modyfikacji oraz ulepszenia programu komputerowego w postaci kodu źródłowego, i to zarówno w przypadku modyfikowania lub ulepszania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy, jak i autorstwa innych osób.

Jak Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku na wezwania tut. organu, Wnioskodawca nie nabywa własności prawa podlegającego modyfikacji/ulepszeniu lub licencji wyłącznej do korzystania z prawa podlegającego modyfikacji/ulepszeniu. Dokonuje bowiem modyfikacji i ulepszania oprogramowania będącego przedmiotem praw majątkowych jego twórców lub zleceniodawcy, natomiast prawa autorskie po przejściu na zleceniodawcę nie przechodzą ponownie na Wnioskodawcę. Prawa do dokonywanych ulepszeń oraz modyfikacji pozostają własnością Wnioskodawcy wyłącznie do czasu rozliczenia, po ich zbyciu na rzecz zleceniodawcy, ich własność nie jest ponownie przenoszona na Wnioskodawcę.

Zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytwarza oprogramowanie komputerowe, następnie sprzedaje prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępnia to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia, czy też Wnioskodawca dokonuje ww. modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki, wytworzonego przez innego programistę, to dochodzi do ulepszenia/rozwinięcia "przedmiotu cudzej własności", ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem, ulepszeniem wyzbył się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokonał ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z informacji przedstawionych w uzupełnieniu wniosku na wezwanie organu z dnia 18 stycznia 2020 r. wynika, że w sytuacji, w której efektem pracy Wnioskodawcy jest ulepszenie lub modyfikacja aplikacji przeglądarkowej w postaci stworzenia nowej funkcjonalności aplikacji, niewątpliwie powstaje odrębny utwór, będący przedmiotem autorskiego prawa do części oprogramowania komputerowego i podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sytuacji, w której efektem pracy Wnioskodawcy jest ulepszenie lub modyfikacja aplikacji przeglądarkowej w postaci stworzenia nowej funkcjonalności aplikacji będącej odrębnym utworem - przedmiotem autorskiego prawa do części oprogramowania komputerowego, Wnioskodawca sprzedaje całość autorskich praw majątkowych na rzecz zleceniodawcy za wynagrodzeniem.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że autorskie prawo do ulepszonego lub modyfikowanego oprogramowania komputerowego, autorstwa Wnioskodawcy, jak i autorstwa innych osób, w postaci stworzenia przez Wnioskodawcę nowej funkcjonalności aplikacji, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie tej części pytania Nr 1 również jest prawidłowe.

Za nieprawidłowe należy natomiast uznać stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 1 w odniesieniu do sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje modyfikacji lub ulepszenia już istniejącej funkcjonalności (modułu, opcji etc.), w drodze pracy na już istniejącym kodzie, która polegać może na jego zmianie, uzupełnianiu lub optymalizowaniu, gdzie dochodzi do powstania prawa autorskiego w odniesieniu do wprowadzonych rozwiązań, jednakże nie stanowią one odrębnego utworu w stosunku do oprogramowania (aplikacji).

Jak bowiem Wnioskodawca doprecyzował przestawiony we wniosku stan faktyczny, w tym przypadku ulepszenia oraz modyfikacje nie mają charakteru samoistnego, tj. znajdują zastosowanie i mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie wraz z ulepszanym/modyfikowanym kodem, są jego nierozerwalną częścią.

Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. także poprzez jego rozwinięcie lub ulepszenie. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydujący jest jednak aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, w niniejszej sprawie ulepszenie lub modyfikacja oprogramowania komputerowego, tj. istniejącej już funkcjonalności, autorstwa Wnioskodawcy, jak i autorstwa innych osób, polegające na jego zmianie, uzupełnianiu lub optymalizowaniu, gdzie jak twierdzi Wnioskodawca dochodzi do powstania prawa autorskiego w odniesieniu do wprowadzonych rozwiązań, jednakże nie stanowią one odrębnego utworu w stosunku do oprogramowania (aplikacji), a tym samym nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieprawidłowe jest także stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 2 wniosku, dotyczącego możliwości opodatkowania stawką 5% dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak bowiem wynika z powołanych powyżej regulacji prawnych, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu 5% stawką oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

W okolicznościach rozpatrywanej sprawy, w uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. organu Wnioskodawca wskazał, że świadczy wyłącznie usługi na rzecz fińskiego zleceniodawcy, wyłącznie w zakresie tworzenia, modyfikacji oraz ulepszenia kodu źródłowego oprogramowania komputerowego. W chwili obecnej miesięczne zapisy podatkowej księgi przychodów i rozchodów są zatem tożsame z ewidencją poszczególnych praw autorskich do programu komputerowego wytworzonego w danym miesiącu i zbytych na koniec danego miesiąca. Pozwalają one na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw. Ponadto Wnioskodawca zadeklarował, że w przypadku zmiany stanu faktycznego i wytwarzania więcej niż jednego przedmiotu praw autorskich w miesiącu, będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która zapewni wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, zgodnie z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie sposób jednak zaaprobować faktu, aby odrębna ewidencja sporządzana dopiero w przypadku zmiany stanu faktycznego i wytwarzania więcej niż jednego przedmiotu praw autorskich w miesiącu, wypełniała przesłankę art. 30cb ust. 1 i 2 ww. ustawy. Rzetelne dokumentowanie wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu dopiero w sytuacji wytworzenia więcej niż jednego przedmiotu prawa autorskiego, czy też na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie dopiero w przyszłości odrębnej ewidencji, tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, przekreśla uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

W związku z powyższym w tak zaistniałej sytuacji, pomimo, że w części prowadzone przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. w zakresie tworzenia przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego spełniają wymagania art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca nie jest uprawniony do opodatkowania osiągniętego z tego tytułu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej 5% stawką wynika z faktu nie prowadzenia obecnie przez Wnioskodawcę ewidencji, która jest odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencją i która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty). To, że Wnioskodawcę będzie prowadził przedmiotową ewidencję w przyszłości, nie daje podstaw do preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniu rocznym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 2 uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl