0114-KDIP3-2.4011.492.2020.1.AK - Realizacja celu mieszkaniowego jako przesłanka ulgi mieszkaniowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14r. w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowaną będącą stroną postępowania:

Panią W.S.; * Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:

Panią J.S.

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W drodze dziedziczenia po zmarłym w dniu 31 października 2018 r. mężu Zainteresowana będąca stroną postępowania stała się wraz z trójką dzieci (w tym z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania) właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę o powierzchni 1 ha 1057 metrów kwadratowych. Odziedziczona nieruchomość składała się z dwóch działek. Dziedziczenie nastąpiło z mocy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813), każdy ze spadkobierców odziedziczył po 1/4 własności nieruchomości. Spadkobiercy nie zawierali dodatkowych umów dotyczących podziału spadku. Wszyscy spadkobiercy zostali zwolnieni z opłaty podatku od spadków i darowizn na gruncie przepisu art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nieruchomość będąca przedmiotem dziedziczenia została nabyta przez spadkodawcę w dniu 23 grudnia 2002 r. tytułem umowy darowizny. Nieruchomość stanowiła majątek odrębny spadkodawcy i nie została objęta reżimem wspólności małżeńskiej Obecnie spadkobiercy rozpatrują możliwość sprzedaży jednej z dwóch odziedziczonych działek gruntu (dalej jako "Nieruchomość"). Możliwe, że sprzedaż nastąpi jeszcze w 2020 r. W związku z powyższym od końca roku, w którym nabyto Nieruchomość w drodze spadku do momentu jej zbycia nie upłynie okres 5-letni. Planowana sprzedaż Nieruchomości będzie dokonywana w ramach dyspozycji majątkiem prywatnym. Z uwagi na powyższe zachodzi wątpliwość, czy w świetle obowiązujących przepisów na skutek sprzedaży opisywanej Nieruchomości, będzie na Zainteresowanej będącej stroną postępowania oraz pozostałych spadkobiercach (w tym Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania) ciążył obowiązek rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonując wraz z pozostałymi spadkobiercami sprzedaży odziedziczonej Nieruchomości przed upływem okresu 5 lat od jej nabycia w drodze dziedziczenia Zainteresowane będą zobowiązane do zapłaty podatku dochodowego od uzyskanego dochodu oraz złożenia stosownej deklaracji w urzędzie skarbowym?

2. Czy w sytuacji, w której Zainteresowane będą wraz z pozostałymi spadkobiercami zobowiązane do rozliczenia podatku od dochodu z tytułu sprzedaży opisanej Nieruchomości, czy możliwe będzie skorzystanie z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych,

Ad. 1)

W opisanej sytuacji po dokonaniu zbycia Nieruchomości Zainteresowane nie będą zobowiązane wraz z pozostałymi spadkobiercami do rozliczenia podatku dochodowego z tego tytułu. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. - dalej jako "Ustawa") opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: 1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, 2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 3. prawa wieczystego użytkowania gruntów, 4. Innych rzeczy; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej Ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu. Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z art. 10 ust. 5 Ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Powyższe oznacza, że w stosunku do sprzedaży odziedziczonej nieruchomości dokonanej od dnia 1 stycznia 2019 r. termin 5 letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy nie jest liczony od końca roku w którym spadkobierca nabył nieruchomość (dzień śmierci spadkodawcy), ale od dnia w którym spadkodawca sprzedawaną nieruchomość nabył lub wybudował. Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego Zainteresowane wraz z pozostałymi spadkobiercami planują sprzedaż nieruchomości odziedziczonej po zmarłym w dniu 31 października 2018 r. spadkodawcy. Nieruchomość spadkodawca nabył w drodze umowy darowizny w roku 2002. Z uwagi na brzmienie zaprezentowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że planowana sprzedaż nastąpi już po upływie okresu 5 letniego, o którym mowa powyżej. Oznacza to, że po stronie Zainteresowanych jak i po stronie pozostałych spadkobierców nie powstanie obowiązek naliczenia i zapłaty podatku dochodowego oraz złożenia w urzędzie stosowanej deklaracji (PIT-39).

Ad.2)

W przypadku gdyby jednak wystąpił obowiązek rozliczenia podatku od dochodu z tytułu sprzedaży opisywanej Nieruchomości, Zainteresowane będą mogły wraz z pozostałymi spadkobiercami skorzystać z tzw. "ulgi mieszkaniowej", i tym samym zwolnić się z obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 Ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c Ustawy o PIT podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku, przy czym, zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, podstawę obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jego dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19 Ustawy, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d Ustawy, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 Ustawy, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać: 1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Za wydatki na własne cele mieszkaniowe zgodnie z brzmieniem przepisu art. 21 ust. 25 Ustawy rozumie się:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a˗ c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w drodze dziedziczenia po zmarłym w dniu 31 października 2018 r. mężu Zainteresowana będąca stroną postępowania stała się wraz z trójką dzieci (w tym z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania) właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Odziedziczona Nieruchomość składała się z dwóch działek. Dziedziczenie nastąpiło z mocy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, każdy ze spadkobierców odziedziczył po 1/4 własności nieruchomości. Spadkobiercy nie zawierali dodatkowych umów dotyczących podziału spadku. Nieruchomość będąca przedmiotem dziedziczenia została nabyta przez spadkodawcę w dniu 23 grudnia 2002 r. tytułem umowy darowizny. Nieruchomość stanowiła majątek odrębny spadkodawcy i nie została objęta reżimem wspólności małżeńskiej. Obecnie spadkobiercy rozpatrują możliwość sprzedaży jednej z dwóch odziedziczonych działek gruntu ("Nieruchomość"). Możliwe, że sprzedaż nastąpi jeszcze w 2020 r.

Wątpliwość Zainteresowanych wzbudził fakt, czy sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Użyte w przytoczonym przepisie pojęcie "nabycia" nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. Ustawodawca określił natomiast jak należy liczyć przedmiotowy okres, w przypadku składników majątkowych nabytych w drodze spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z treści wniosku, Zainteresowane planują sprzedaż Nieruchomości którą nabyły w drodze spadku po zmarłym. Możliwe, że sprzedaż nastąpi w 2020 r. Spadkodawca przedmiotową nieruchomość nabył tytułem umowy darowizny do majątku odrębnego. Zatem w przedstawionej sprawie kluczowe jest określenie daty nabycia tej Nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną - nabywcę przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

W związku z powyższym, nabycie przedmiotowej Nieruchomości przez spadkodawcę nastąpiło w dniu zawarcia umowy darowizny, tj. w dniu 23 grudnia 2002 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie przez Zainteresowane przedmiotowej Nieruchomości - dokonane w ramach dyspozycji majątkiem prywatnym ˗ nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie Nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawcę.

Reasumując, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania Nr 1 należy uznać za prawidłowe, a w konsekwencji nie udziela się odpowiedzi na pytanie Nr 2, gdyż Zainteresowane oczekiwały na nie odpowiedzi w sytuacji uznania stanowiska w odniesieniu do pytania Nr 1 za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko Zainteresowanych występujących w sprawie. Jeśli pozostali spadkobiercy chcą uzyskać interpretację, to powinni złożyć odrębne wnioski lub złożyć wniosek wspólny, o którym mowa w art. 14r. ww. ustawy (jeśli uczestniczą w tym samym zaistniałym stanie faktycznym albo mających uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym) i uiścić stosowne opłaty.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.