0114-KDIP3-2.4011.468.2019.2.AC - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 grudnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.2.AC PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z poźn.zm.)) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 16 października 2019 r. (data nadania 21 października 2019 r., data wpływu 22 października 2019 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 3 października 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.1.AC (data nadania 3 października 2019 r., data odbioru 14 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Rzeczpospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług informatycznych dla kontrahenta amerykańskiego (dalej Spółka lub Kontrahent) spółki mającej siedzibę dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej USA).

Wnioskodawca zawarł w dniu 1 stycznia 219 roku z Kontrahentem umowę o współpracy (...).

Zgodnie z postanowieniami tej umowy Wnioskodawca działa jako niezależny kontraktor. Umowa zastrzega, że na jej podstawie Wnioskodawcy nie przysługują żadne uprawnienia czy zobowiązania właściwe dla pracownika, charakterystyczne dla umowy o pracę. Umowa nie stanowi zatem umowy o pracę, umowy spółki osobowej, joint-venture, umowy agencyjnej czy też innego uzgodnienia o podobnym charakterze. Należy podkreślić, że Wnioskodawca jest zobowiązany do realizacji świadczeń wynikających z umowy, czyli stworzenia określonych przez Kontrahenta systemów informatycznych lub programów komputerowych, na własne ryzyko, na własnym sprzęcie i bez nadzoru zleceniodawcy.

Za wykonane świadczenie Wnioskodawca uzyskuje stałe wynagrodzenie na podstawie wystawionych przez siebie faktur, pod warunkiem że stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe spełniają specyfikację określoną przez Kontrahenta.

Zgodnie z umową z Kontrahentem prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych są przenoszone w całości na Spółkę amerykańską, która staje się ich jedynym właścicielem. W cenie usług uwzględniona jest zatem opłata za przeniesienie prawa do korzystania z własności intelektualnej Wnioskodawcy. Realizacja umowy jest jedynym źródłem przychodów Wnioskodawcy.

W ramach umowy Wnioskodawca świadczy usługi jako deweloper softwareu oraz architekt systemów IT. Dla przykładu w ramach umów Wnioskodawca:

1.

stworzył innowacyjną metodę wynajmu pojazdów, zdecentralizowaną w oparciu o blockchain Ethereum, w postaci algorytmów zapisanych w kodzie źródłowym w języku Solidity, kompilowanego do programów typu Smart Contracts,

2.

opracował autorskie repozytorium danych i wyszukiwarki zdarzeń, umożliwiające wizualizację łańcucha dostaw, z zabezpieczeniem integralności danych w sposób zdecentralizowany poprzez technologię blockchain (w tym przypadku sieci Ethereum, Waves oraz ODN), przetwarzającej dane zgodnie z otwartym standardem EPCIS GS1;

3.

zaprojektował nowe procesy, oparte o narzędzia do śledzenia pakietów, monitoringu, obserwowalności siatki usług, tworząc alternatywne podejście do analizy aplikacji, z punktu widzenia architektury opartej na usługach, nie wymagającej ingerencji w wewnętrzne procesy aplikacji.

Realizacja tych usług polega zawsze na wykorzystaniu nowych i innowacyjnych technologii, zarówno na poziomie integracji, jak i rozwoju samej technologii. Efektem prac jest każdorazowo tworzenie nowych programów komputerowych opartych o nowe lub bardziej wydajne od istniejących algorytmy w oparciu o nowe techniki.

Wnioskodawca jest jedynym autorem tworzonych programów komputerowych, które stanowią przejaw jego działalności twórczej.

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca na wezwanie organu z dnia 3 października 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.468.2019.1.AC uzupełnił wniosek w zakresie wskazany w ww. wezwaniu, a mianowicie wskazał, że:

Ad. 1.

Ponieważ pytania

a)

i

b)

są w prawie identyczne (w obu pada de facto pytanie czy wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową), należy na nie odpowiedzieć łącznie.

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na te pytania nie stanowi elementu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdyż jest elementem oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a dokładnie subsumpcji opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego do przepisu art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 w związku z art. 5a pkt 38 ustawy 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm. - dalej jako ustawa o PIT).

Ponieważ art. 5a pkt 38 zawiera definicję działalności badawczo-rozwojowej, uznając ją za działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a prowadzenie takich prac jest elementem definicji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, stwierdzenie przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zasadzie z góry przesądzałoby o spełnieniu jednej z przesłanek z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Tymczasem Wnioskodawcy chodzi o to, aby to organ wydający interpretacje ocenił czy przedstawiony przez niego stan faktyczny/zdarzenie przyszłe mieści się w definicji art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, a zatem, żeby organ ocenił czy Wnioskodawca dokonał prawidłowej interpretacji tego przepisu w szczególności w kontekście art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8.

Zdaniem Wnioskodawcy (co zostało wykazane w uzasadnieniu wniosku) działalność opisana przez niego w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym mieści się w definicji określonej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, a zatem mieści się w pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Jednocześnie Wnioskodawca zauważa, iż jednym z elementów definicji działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie badań naukowych lub prac rozwojowych. Ponieważ w tym przypadku ustawa o PIT definiując badania naukowe i prace rozwojowe odsyła do ustawy z 20 lipca 2018 r. - prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.). Można uznać, iż interpretacja przepisów tej ustawy nie jest interpretacją prawa podatkowego, a zatem określenie czy Wnioskodawca prowadzi prace naukowe czy rozwojowe może być elementem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Oznacza, to że Wnioskodawca uzupełniając opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego potwierdza, że prowadzona przez niego działalność spełnia definicję prac rozwojowych z art. 4 ust. 3 tej ustawy, prowadzi on bowiem bezpośrednio i samodzielnie działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług. Zostało to zresztą już zawarte w pierwotnie przedstawionym opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - cyt. "realizacja tych usług polega zawsze na wykorzystaniu nowych i innowacyjnych technologii, zarówno na poziomie integracji, jak i rozwoju samej technologii. Efektem prac jest każdorazowo tworzenie nowych programów komputerowych opartych o nowe lub bardziej wydajne od istniejących algorytmy w oparciu o nowe techniki."

Jednocześnie Wnioskodawca zauważa, że jego działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych produktów, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca zauważa również, że w pierwotnie złożonym wniosku szczegółowo opisał przykładowe realizowane przez siebie projekty, które zawsze były projektami autorskimi o charakterze twórczym (cyt. "wnioskodawca jest jedynym autorem tworzonych programów komputerowych, które stanowią przejaw jego działalności twórczej."). Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego we wniosku również jasno wynika, że Wnioskodawca realizuje swoje projekty systematycznie (praca dla jednego zleceniodawcy nad wieloma projektami, zaplanowana i realizowana według ustalonej koncepcji).

W pierwotnym wniosku wskazano, iż: "efektem prac jest każdorazowo tworzenie nowych programów komputerowych opartych o nowe lub bardziej wydajne od istniejących stworzone przez Wnioskodawcę algorytmy w oparciu o nowe techniki. Oznacza to, że rezultat prac jest zatem odpowiednio ustalony (stanowi odrębny produkt lub możliwe jest jego wyodrębnienie), ma charakter indywidualny (stanowi przejaw kreatywności twórcy, efekt procesu twórczego) oraz ma charakter indywidualny."

Ad. c

Jak już wspomniano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego pierwotnego wniosku wskazano, iż: "realizacja tych usług polega zawsze na wykorzystaniu nowych i innowacyjnych technologii, zarówno na poziomie integracji, jak i rozwoju samej technologii. Efektem prac jest każdorazowo tworzenie nowych programów komputerowych opartych o nowe lub bardziej wydajne od istniejących algorytmy w oparciu o nowe techniki."

Wspomniane "nowe programy komputerowe" należy zatem rozumieć jako nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Ad. d

Tak, autorskie prawa do programów komputerowych tworzonych przez wnioskodawcę podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. e

Doprecyzowując opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca potwierdza, że jego dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wynika to z umowy zawartej przez wnioskodawcę z amerykańskim kontrahentem, zgodnie z którą przenosi on na kontrahenta za wynagrodzeniem ogół praw autorskich do stworzonych przez siebie programów komputerowych.

Ad. f

Wnioskodawcy nie przysługuje licencja na korzystanie ze stworzonego ulepszonego produktu, gdyż całość praw autorskich, zgodnie z umową z kontrahentem przechodzi na własność kontrahenta.

Ad. g i h

Usługi na rzecz kontrahenta amerykańskiego są wykonywane wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie posiada żadnej stałej placówki w USA ani nie działa w USA przez przedstawiciela. Nie ma zatem na terytorium USA zakładu w rozumieniu art. 6 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Poz. 178).

Jednocześnie Wnioskodawca potwierdza, że również będąca jego kontrahentem amerykańska spółka nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej poprzez położony na jej terytorium zakład. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego pierwotnego wniosku Wnioskodawca realizuje swoje zlecenia na rzecz kontrahenta całkowicie niezależnie "na własne ryzyko, na własnym sprzęcie i bez nadzoru zleceniodawcy". A zatem nie można uznać, iż spółka amerykańska posiada na terytorium zakład.

Ad. 2.)

Realizując postanowienia art. 14b § 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Wnioskodawca podaje dane identyfikacyjne swojego amerykańskiego kontrahenta, z którym zawarł umowę o współpracy z 1 stycznia 2019 r. o której mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Nazwa spółki: A. INC.

Adres: (...)

Numer identyfikacji podatkowej w USA: (...)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu opisanej w stanie faktycznym działalności mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) jako uzyskane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (w tym przypadku z autorskiego prawa do programu komputerowego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Niego usługi na rzecz Kontrahenta, opisane w stanie faktycznym, spełniają warunki określone w art. 30 ca ust. 1 oraz art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm. - dalej jako ustawa o PIT) dlatego może on zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do kwalifikowanych dochodów z autorskich praw do programów komputerowych.

Zgodnie z art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

UZASADNIENIE

Od 1 stycznia 2019 r. osoby fizyczne osiągające w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej dochody generowane przez kwalifikowane prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193) wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 30ca i 30cb, które przewidują korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców uzyskujących dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Oznacza to, że aby skorzystać z ulgi IP BOX należy osiągać dochody:

1.

z pozarolniczej działalności gospodarczej,

2.

pochodzące z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

3.

będące dochodami kwalifikowanymi.

Ad. a) Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Rzeczpospolitej Polskiej - zatem zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (działalność zarejestrowana w CEIDG) uzyskuje on dochody od Kontrahenta z USA. Świadczy usługi dla Kontrahenta w sposób ciągły i regularny na podstawie umowy o współpracy. Działalność ta nie ma cech umowy o pracę, gdyż Wnioskodawca wykonuje świadczenia ponosząc w pełni ryzyko swojej działalności, bez nadzoru Kontrahenta, na własnym sprzęcie i we własnych pomieszczeniach, a efektem jego usług jest przekazanie klientowi własności praw autorskich do stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, w wyniku czego kontrahent staje się ich właścicielem.

Kwestię opodatkowania dochodów uzyskiwanych z USA przez polskich rezydentów reguluje Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. poz. 178).

Zgodnie z art. 8 umowy z USA zyski z prowadzonej w Polsce przez polskiego rezydenta działalności gospodarczej mogą być opodatkowane wyłącznie w Polsce, chyba że prowadzi działalność poprzez położony w USA zakład. Podobnie umowa z USA określa prawo do opodatkowania zysków kapitałowych uzyskanych w ramach prowadzanej działalności gospodarczej. Mogłyby być opodatkowane w USA tylko wtedy, gdy działalność byłaby prowadzona poprzez położony tam zakład art. 14 ust. 1 lit. c umowy z USA. Ponieważ Wnioskodawca nie posiada zakładu na terytorium USA, a swoje usługi realizuje wyłącznie w Polsce jego dochodu podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

W związku z powyższym należy uznać iż pierwszy z warunków zastosowania ulgi IP BOX został spełniony.

Ad. b

Dochody pochodzące z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT w przypadku programów komputerowych za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uznaje się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

A zatem warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej (dalej B+R) zawiera przepis art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, który za działalność B+R uznaje działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej jako Objaśnienia zob. https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyjnego-opodatkov/ania-dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-telektualnej-ip-box), aby spełnić definicję działalności B+R można prowadzić prace badawcze lub rozwojowe, które muszą spełniać następujące kryteria:

1.

twórczości,

2.

systematyczności,

3.

oraz zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

Za twórczość należ uznać działalność o charakterze kreacyjnym, co zgodnie z Objaśnieniami, "może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, czy rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W przypadku Wnioskodawcy, jak wskazano w stanie faktycznym, jest on jedynym twórcą opracowywanych przez siebie programów komputerowych, które za każdym razem stanowią nowe narzędzia stworzone zarówno przy wykorzystaniu istniejących zasobów wiedzy, ale również zawierające całkowicie nowe i innowacyjne technologie, zarówno na poziomie integracji, jak i rozwoju samych technologii.

Efektem prac jest każdorazowo tworzenie nowych programów komputerowych opartych o nowe lub bardziej wydajne od istniejących stworzone przez Wnioskodawcę algorytmy w oparciu o nowe techniki. Oznacza to, że rezultat prac jest zatem odpowiednio ustalony (stanowi odrębny produkt lub możliwe jest jego wyodrębnienie) oraz ma charakter indywidualny (stanowi przejaw kreatywności twórcy, efekt procesu twórczego).

Zdaniem Wnioskodawcy jego działalność spełnia zatem cechy działalności twórczej, której efektem jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. Jest to również działalność systematyczna, gdyż jest prowadzona według z góry określonego planu oraz harmonogramu i ukierunkowana na uzyskanie konkretnego celu (określonego przez Kontrahenta celu biznesowego).

A zatem można uznać, że programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R. Jednocześnie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231) podlegają one ochronie prawnej.

Zgodnie z tym przepisem ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. nr 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR, zwrócił również uwagę, iż "w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, (...), nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box"

W związku z powyższym należy uznać, iż dochody Wnioskodawcy są dochodami z chronionego prawem autorskiego programu komputerowego wytworzonego w ramach działalności B+R, a zatem pochodzą z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. c

Dochody kwalifikowane.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W przypadku Wnioskodawcy dochodem kwalifikującym się do ulgi IP Box jest dochód uzyskany z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jakim będzie w tym przypadku chronione prawem prawo do programu komputerowego. Jak wskazano bowiem w stanie faktycznym z umowy zawartej z Kontrahentem wynika, iż nabywa on na własność wszelkie prawa do stworzonych na jego zlecenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych.

Ewidencja:

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są zobowiązani w odrębnej ewidencji do wykazania określonych w art. 30cb ust. 1 elementów, pozwalających na precyzyjne obliczenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca, co wskazano w stanie faktycznym, prowadzi taką ewidencję.

Podsumowując, ponieważ jak wykazano powyżej Wnioskodawca spełnia przesłanki ulgi IP BOX określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, czyli osiąga kwalifikowane dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatek od tych dochodów wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług informatycznych dla kontrahenta amerykańskiego (dalej Spółka lub Kontrahent) spółki mającej siedzibę dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych Ameryki (dalej USA). Wnioskodawca zawarł w dniu 1 stycznia 2019 r. z Kontrahentem umowę o współpracy (...). Usługi na rzecz kontrahenta amerykańskiego są wykonywane wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Za wykonane świadczenie Wnioskodawca uzyskuje stałe wynagrodzenie na podstawie wystawionych przez siebie faktur, pod warunkiem że stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe spełniają specyfikację określoną przez Kontrahenta. Zgodnie z umową z Kontrahentem prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych są przenoszone w całości na Spółkę amerykańską, która staje się ich jedynym właścicielem. Autorskie prawa do programów komputerowych tworzonych przez wnioskodawcę podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W cenie usług uwzględniona jest zatem opłata za przeniesienie prawa do korzystania z własności intelektualnej Wnioskodawcy. Realizacja umowy jest jedynym źródłem przychodów Wnioskodawcy. W ramach umowy Wnioskodawca świadczy usługi jako deweloper softwareu oraz architekt systemów IT. Wnioskodawca jest jedynym autorem tworzonych programów komputerowych, które stanowią przejaw jego działalności twórczej.

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl