0114-KDIP3-2.4011.27.2017.1.MG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z dokonaniem sprzedaży papierów wartościowych przez osoby fizyczne w drodze umowy cywilnoprawnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z dokonaniem sprzedaży papierów wartościowych przez osoby fizyczne w drodze umowy cywilnoprawnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.

Bank Spółka Akcyjna (dalej: "Wnioskodawca") jest bankiem z siedzibą na terytorium Polski, prowadzącym działalność bankową w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1988). Wnioskodawca prowadzi także, na podstawie zezwoleń Komisji Nadzoru Finansowego, działalność maklerską, o której mowa w art. 69 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636; dalej "UOIF"). W celu prowadzenia działalności maklerskiej w ramach struktur Wnioskodawcy została wyodrębniona specjalistyczna jednostka organizacyjna - tj. Dom Maklerski (dalej: "DM").

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca (poprzez DM) świadczy m.in. czynności polegające na przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz czynności polegające na wykonywaniu zleceń nabycia i zbycia instrumentów finansowych na rachunek dającego zlecenie. Wnioskodawca prowadzi także depozyt papierów wartościowych, ewidencję papierów wartościowych, księgę akcyjną dla akcji imiennych, rachunki papierów wartościowych i rachunki pieniężne oraz innego rodzaju rachunki i rejestry (np. sponsor emisji).

Niejednokrotnie zdarza się, że osoby fizyczne w drodze umów cywilnoprawnych zawieranych bez udziału Wnioskodawcy dokonują we własnym zakresie transakcji zbycia posiadanych przez nich papierów wartościowych, o których mowa w art. 5a pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032; dalej: "u.p.d.o.f."), a które są zapisane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, lub złożone są w prowadzonym przez Wnioskodawcę depozycie (a także innych ewidencjach prowadzonych przez DM). Przedmiotem takich transakcji mogą być wszelkiego rodzaju papiery wartościowe (np. akcje, obligacje, warranty subskrypcyjne, certyfikaty inwestycyjne itp.) zdematerializowane, bądź materialne (imienne i na okaziciela). Po zawarciu umowy, Wnioskodawca otrzymuje od zbywcy papierów wartościowych stosowną umowę cywilnoprawną wraz z podpisaną przez zbywcę (sprzedawcę) dyspozycją przeniesienia papierów wartościowych na rachunek nabywcy (kupującego). Rozliczenie finansowe transakcji (zapłata wynagrodzenia) następuje najczęściej z pominięciem Wnioskodawcy, tj. bezpośrednio pomiędzy nabywcą i zbywcą papierów wartościowych, w formie gotówkowej, lub bezgotówkowej. Nabywcami papierów wartościowych mogą być osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, a także osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Na podstawie danych wynikających z otrzymanych dokumentów (tj. umowy sprzedaży i dyspozycji przeniesienia papierów wartościowych), Wnioskodawca dokonuje przeniesienia papierów wartościowych z rachunku zbywcy na rachunek nabywcy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca w żaden sposób nie kojarzy stron transakcji (np. nie poszukuje chętnych na zbywane papiery wartościowe), a jego zadania przy realizacji transakcji zawieranych w drodze umów cywilnoprawnych sprowadzają się do technicznego przeniesienia papierów wartościowych z rachunku zbywcy na rachunek nabywcy, na podstawie otrzymanych dokumentów. Za operację przeniesienia papierów wartościowych na podstawie przedłożonych dokumentów, Wnioskodawca pobiera opłatę zgodnie z Taryfą Opłat i Prowizji pobieranych przez DM.

Opisane powyżej transakcje generują po stronie zbywców powstanie przychodów (dochodów), o których mowa w art. 30b u.p.d.o.f. Z powodów, które zostały szerzej opisane w części dotyczącej stanowiska Wnioskodawcy, przychód po stronie osób dokonujących transakcji zbycia papierów wartościowych powstaje co do zasady nie w chwili zawarcia transakcji, ale po dokonaniu przez Wnioskodawcę czynności przeniesienia papierów wartościowych z rachunku zbywcy na rachunek nabywcy. W konsekwencji Wnioskodawca - na podstawie art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. - sporządza za rok podatkowy, w którym dokonał operacji przeniesienia papierów wartościowych imienną informację (tj. PT-8C), która uwzględnia uzyskane przez zbywcę papierów wartościowych przychody (dochody). Występują jednak sytuacje, w których także nabywca papierów wartościowych (będący np. osobą prawną) identyfikuje po swojej stronie obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dotyczącej tej samej transakcji. W konsekwencji klient Wnioskodawcy otrzymuje dwie informacje PIT-8C dotyczące tej samej transakcji - tj. od Wnioskodawcy i od nabywcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C uwzględniających przychody (dochody) uzyskane przez zbywców w konsekwencji opisanych powyżej transakcji sprzedaży papierów wartościowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż papierów wartościowych dokonana przez ich zbywcę (osobę fizyczną) w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej w sposób opisany w stanie faktycznym, skutkująca uzyskaniem przez tego zbywcę przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 30b u.p.d.o.f., stanowi zdarzenie, które z punktu widzenia Wnioskodawcy podlega obowiązkowi informacyjnemu, o którym mowa w art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f.?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C uwzględniających przychody (dochody) uzyskiwane przez osoby fizyczne w wyniku sprzedaży papierów wartościowych przeprowadzanych w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Przywołany przepis nie określa jednoznacznie, czy do wystawiania stosownej informacji zobowiązane są wyłącznie podmioty, które pośredniczą przy transakcjach skutkujących powstaniem określonej grupy dochodów, czy może podmioty dokonujące nabycia papierów wartościowych zbywanych przez osoby fizyczne. Co prawda wykładania językowa jest pierwszym i wstępnym etapem interpretacji teksu prawnego, jednakże jej cechą szczególną jest naturalna chwiejność znaczeniowa języka prawnego, co powoduje - w wypadku, gdy chwiejność ta staje się szczególnie wyraźna - konieczność sięgnięcia do innych metod wykładni. W konsekwencji w niektórych przypadkach wykładnia językowa powinna być uzupełniona wnioskami płynącymi z zastosowania innych metod wykładni: systemowej i funkcjonalnej. Dlatego też, ponieważ wykładnia językowa nie daje odpowiedzi na pytanie, czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym jest zobowiązany do wystawiania informacji PIT-8C, należy posłużyć się innymi metodami wykładni.

W uzasadnieniu do ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956), którą został wprowadzony analizowany przepis wskazano: podmioty, za pośrednictwem których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych, będą zobowiązane do sporządzenia imiennej informacji o wysokości uzyskanego przychodu i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika. Z przytoczonego fragmentu wynika, że celem racjonalnego ustawodawcy, który tworzył przywołany przepis, było objęcie obowiązkiem sporządzania informacji, podmiotów pośredniczących w odpłatnym zbyciu papierów wartościowych, a więc np. domów maklerskich. Na prawidłowość takiego rozumienia przywołanego przepisu wskazuje także analiza interpretacji Nr PB5/RD-033-2-106/04 Ministra Finansów z dnia 18 marca 2004 r. w sprawie opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, w której Minister nie wskazuje co prawda wprost, że analizowany przepis dotyczy jedynie pośredników, ale posługuje się jedynie pojęciem domu maklerskiego, a nie np. pojęciem podmiotu dokonującego nabycia. Na fakt, że przepis ten dotyczy podmiotów pośredniczących wskazał także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 16 lutego 2007 r. sygn. I SA/Kr 1543/06.

Opierając się na pojęciu pośrednictwa przyjmowanego przez organy podatkowe, można wskazać, że pojęcie to w kontekście działalności maklerskiej należy rozumieć szeroko, jako działanie w celu realizacji umowy kupna/sprzedaży papierów wartościowych, obejmujące również dokonywanie czynności maklerskich, o których mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, a więc m.in. wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia papierów wartościowych (np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. IPPB2/436-418/12-2/LS). Przyjmując takie rozumienie pojęcia pośrednictwa w kontekście działalności maklerskiej należałoby przyjąć, że Wnioskodawca, jako podmiot, który dokonuje opisanych w stanie faktycznym czynności związanych z transakcją kupna/sprzedaży papierów wartościowych, powinien sporządzić informację PIT-8C obejmującą tę transakcję.

Powyżej zaprezentowaną wykładnię art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. potwierdzają także organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn IPPB2/415-1466/08-2/MK. W przypadku zbycia akcji na podstawie zawieranych umów przenoszących własność, obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C za rok, w którym dokonano sprzedaży akcji, spoczywa na biurach maklerskich, gdzie były one zdeponowane.

Za prawidłowością stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę przemawia także analiza innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako przykład można tutaj podać art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f. w związku z art. 17 ust. 1ab u.p.d.o.f. (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.). Zgodnie z przywołanymi regulacjami, momentem powstania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych jest moment przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, dalej "k.c."), uwzględniając także odpowiednio art. 535 k.c., umowa sprzedaży przenosi własność na nabywcę, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Przykładem takiego przepisu szczególnego jest art. 339 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, dalej: dalej "k.s.h."), który stanowi, że przeniesienie akcji imiennej lub świadectwa tymczasowego następuje przez pisemne oświadczenie albo na samym dokumencie akcji, albo na świadectwie tymczasowym, albo w osobnym dokumencie oraz wymaga przeniesienia posiadania akcji lub świadectwa tymczasowego. W konsekwencji, jeżeli przedmiotem transakcji scharakteryzowanej w stanie faktycznym są np. akcje imienne zapisane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, lub złożone w prowadzonym przez Wnioskodawcę depozycie, to dopiero ich przeniesienie przez Wnioskodawcę pomiędzy rachunkami zbywcy i nabywcy determinuje powstanie po stronie zbywcy przychodu w rozumieniu art. 17 ust. 1ab u.p.d.o.f. Przeniesienia dokonuje bowiem Wnioskodawca na podstawie przedłożonych mu przez zbywcę dokumentów i z chwilą dokonania tej czynności dochodzi do faktycznego przeniesienia na nabywcę własności akcji. W konsekwencji samo podpisanie umowy kupna sprzedaży papierów wartościowych (nawet przy założeniu, że strony zawarły w niej informację, iż przeniesienie własności akcji następuję z dniem jej zawarcia), może nie powodować przeniesienia własności papierów wartościowych, a tym samym nie generuje przychodu podatkowego. Dlatego też, inny podmiot niż Wnioskodawca ponieważ nie zna momentu uzyskania przychodu przez zbywcę, nie może prawidłowo sporządzić informacji PIT-8C.

Nie bez znaczenia jest także fakt, że bardzo często Wnioskodawca jest jedynym profesjonalnym podmiotem uczestniczącym w jakikolwiek sposób w transakcji kupna sprzedaży papierów wartościowych dokonywanej z wykorzystaniem umowy cywilnoprawnej. Transakcje tego typu mogą być bowiem zawierane pomiędzy osobami fizycznymi, bądź pomiędzy osobą fizyczną i osobą prawną, dla której zawieranie transakcji tego typu jest zdarzeniem incydentalnym i nie zidentyfikuje ona w takiej sytuacji obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C. Jedynie podmiot taki, jak Wnioskodawca (tj. podmiot profesjonalny, mający odpowiednią wiedzę i doświadczenie) daje rękojmię tego, że jeżeli transakcja dotyczy papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych, lub złożonych w depozycie, to właściwy organ administracji podatkowej zostanie o niej poinformowany. Przyjęcie odmiennej wykładni art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. mogłoby doprowadzić w praktyce do nieinformowania organów podatkowych o wielu transakcjach, które powodują powstanie zobowiązania podatkowego u osób fizycznych zbywających papiery wartościowe, co godziłoby w cel, dla którego analizowany przepis został implementowany w systemie podatkowym. Warto także zaznaczyć, że z obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C nie może zwolnić Wnioskodawcy fakt pozyskania informacji o tym, że nabywcą papierów wartościowych jest podmiot wymieniony w art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. (tj. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna i jej jednostka organizacyjna oraz jednostka organizacyjna niemające osobowości prawnej), czy fakt pozyskania informacji o sporządzeniu formularza PIT-8C dokumentującego przeprowadzenie danej transakcji przez inny podmiot (np. nabywcę). Analizowany przepis nie daje bowiem możliwości zamiennego wystawiania informacji PIT-8C. Przyjęcie założenia, że np. fakt wystawienia informacji PIT-8C przez inny podmiot zwalnia Wnioskodawcę z tego obowiązku byłoby działaniem naruszającym przepisy prawa podatkowego, a także powodującym w praktyce chaos informacyjny.

Reasumując powyższe, należy wskazać, że treść art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f. nie wskazuje jednoznacznie, które podmioty są zobowiązane do sporządzania informacji PIT-8C. Oparcie wykładni analizowanego przepisu na innych regułach wykładni wskazuje jednak, że celem ustawodawcy wprowadzającego ten przepis było objęcie nim profesjonalnych podmiotów biorących udział w obrocie papierami wartościowymi. W konsekwencji Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C dotyczących transakcji sprzedaży papierów wartościowych przeprowadzanych w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym.

Warto także podkreślić, że zbywca papierów wartościowych w sytuacji gdy otrzyma ewentualnie dwie informacje PIT-8C (tj. od Wnioskodawcy i nabywcy) dotyczące tej samej transakcji, powinien dokonać jednokrotnego rozliczenia i odprowadzenia podatku. Stanowisko takie potwierdzają także organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej Katowicach w interpretacji z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-441/14/MMa, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko podatnika, podnoszącego, że powinien rozliczyć jeden PIT-8C i uregulować podatek dotyczący zbycia tych samych akcji jednorazowo, argumentując, że nie opodatkowuje się tej samej "rzeczy" dwa razy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Natomiast za przychody z kapitałów pieniężnych, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1ab pkt 1 cytowanej ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Z kolei z treści art. 30b ust. 6 ww. ustawy wynika, że - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Natomiast na podstawie art. 39 ust. 3 cytowanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Należy zwrócić uwagę, że treść przywołanego art. 39 ust. 3 ww. ustawy ma charakter ogólny i nie zawiera wyjątków od powyższej reguły. Ustawodawca nie precyzuje ściśle kręgu podmiotów, na których ciąży obowiązek sporządzania przedmiotowej informacji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika zatem, że przepis ten obowiązuje zarówno instytucje finansowe pośredniczące w obrocie papierami wartościowymi (np. biura maklerskie), jak i inne podmioty wypłacające lub pośredniczące w uzyskaniu określonych dochodów przez podatnika.

Nie wystarcza tu też wykładnia językowa, ponieważ zastosowanie wykładni językowej przy interpretacji art. 39 ust. 3 ww. ustawy doprowadziłoby do przyjęcia, że niemal każdy kto posiada informację o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 przedmiotowej ustawy, powinien dopełnić określonego w tym przepisie obowiązku podatkowego. Konieczne jest więc sięgnięcie do wykładni celowościowej.

W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) stwierdzono, że: "po zakończeniu roku podatkowego - w terminie do dnia 31 stycznia (termin ten zmieniono na koniec lutego) roku następującego po roku podatkowym - podmioty, za pośrednictwem, których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych (instrumentów finansowych), będą zobowiązane do sporządzenia imiennej informacji o wysokości uzyskanego przychodu i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika."

Jak wynika z powyższego uzasadnienia, celem wprowadzenia przepisu było uzyskanie informacji o wysokości przychodów od podmiotu uprawnionego do prowadzenia rachunku papierów wartościowych, za którego pośrednictwem zbywane są papiery wartościowe (instrumenty finansowe). Zatem to podmioty, za których pośrednictwem podatnik uzyskuje dochody z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających (...) są obowiązane (...) przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu (...) imienne informacje o wysokości dochodu z tych tytułów.

Biorąc zatem pod uwagę treść wniosku i przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest i nie będzie zobowiązany do sporządzania informacji PIT-8C uwzględniających przychody (dochody), o których mowa w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez osoby fizyczne z tytułu sprzedaży papierów wartościowych w drodze umów cywilnoprawnych zawieranych bez udziału Wnioskodawcy.

Obowiązek sporządzania informacji PIT-8C nie spoczywa na Wnioskodawcy, ponieważ właściciele papierów wartościowych dokonują transakcji ich sprzedaży we własnym zakresie, pomimo, że są one zapisane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, lub złożone są w prowadzonym przez Wnioskodawcę depozycie (a także innych ewidencjach). Po zawarciu umowy, Wnioskodawca otrzymuje od zbywcy papierów wartościowych jedynie stosowną umowę cywilnoprawną wraz z podpisaną przez zbywcę dyspozycją przeniesienia papierów wartościowych na rachunek nabywcy. Natomiast rozliczenie finansowe transakcji, tj. zapłata wynagrodzenia następuje z pominięciem Wnioskodawcy, tj. bezpośrednio pomiędzy nabywcą i zbywcą papierów wartościowych, w formie gotówkowej, lub bezgotówkowej. Na podstawie danych wynikających z otrzymanych dokumentów (tj. umowy sprzedaży i dyspozycji przeniesienia papierów wartościowych), Wnioskodawca dokonuje przeniesienia papierów wartościowych z rachunku zbywcy na rachunek nabywcy. Zatem, jak Wnioskodawca sam wskazał we wniosku " (...) jego zadania przy realizacji transakcji zawieranych w drodze umów cywilnoprawnych sprowadzają się do technicznego przeniesienia papierów wartościowych z rachunku zbywcy na rachunek nabywcy, na podstawie otrzymanych dokumentów".

Na powyższe rozstrzygnięcie nie ma wpływu również sytuacja, gdy nabywcami papierów wartościowych mogą być osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. W sytuacji, którą wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, tj. gdy nabywcą papierów wartościowych jest przykładowo osoba prawna, identyfikująca po swojej stronie obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dotyczącej tej samej transakcji, organ podatkowy zauważa, że klient Wnioskodawcy, tj. osoba fizyczna uzyska przedmiotową informację tylko i wyłącznie od osoby prawnej, która w tak przedstawionym we wniosku stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym zobowiązana jest do jej sporządzenia.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.