0114-KDIP3-2.4011.203.2021.1.MG - Ustalenie możliwości odliczenia od podatku dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne - jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W lutym 2020 r. rozwiązano z Wnioskodawcą umowę o pracę i do dnia dzisiejszego nie znalazł On pracy. Ponieważ Wnioskodawca ma również dochód z wynajmu (płaci podatek ryczałtowy i składa PIT-28) nie uzyskał statusu bezrobotnego. Wnioskodawca nie ma również innej możliwości uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego. W takiej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym i przez 8 miesięcy odprowadzał składkę z tego tytułu do ZUS na podstawie umowy z NFZ. Obecnie jedynym źródłem utrzymania Wnioskodawcy jest najem i w dalszym ciągu opłaca dobrowolne składki ubezpieczenia zdrowotnego.

Wnioskodawca informuje ponadto, że ryczałt z tytułu najmu w 2020 r. nie był przez niego na bieżąco obniżany o opłaconą składkę na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne (7,75% podstawy tego ubezpieczenia), a składki te zostały odliczone w zeznaniu o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na formularzu PIT-28 za 2020 r.

Identyczna sytuacja jest w roku bieżącym czyli Wnioskodawca opłaca składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, a odliczenie należnej kwoty zamierza przeprowadzić przy składaniu zeznania rocznego PIT 28 za rok 2021.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczeń od podatku z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie faktycznie zrealizowanych wpłat (7,75% podstawy naliczania) i w których dokumentach (PIT) ująć te odliczenia?

2. Jak Wnioskodawca może odpisać wpłacone kwoty z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego jeśli kwota należnego podatku (ryczałtu) jest niższa niż wyliczony odpis?

3. Czy Wnioskodawca winien rozliczać ryczałt jak dotychczas na bieżąco wiedząc, że opłaca ubezpieczenie dobrowolne które kompensuje należny ryczałt?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do odliczenia od podatku za rok 2020 kwoty równej 7,75% podstawy naliczania składek z wpłat rzeczywiście zrealizowanych w roku 2020. Prawidłowo naliczone kwoty Wnioskodawca może odliczyć w PIT-37, który składa za rok 2020 lub w PIT-28 za 2020 r. z tytułu ryczałtu. Zakładając, że Wnioskodawca utrzymuje się w roku 2021 z najmu może w dalszym ciągu odliczyć od podatku w deklaracji PIT-28 wydatki wyliczone zgodnie z regułami (7,75% podstawy naliczania składki zdrowotnej) na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w pełnej wyliczonej wysokości nie więcej niż kwota naliczonego podatku. Jeśli wyliczona kwota odliczenia od podatku przekroczy należny ryczałt to nierozliczona nadwyżka może być ujęta w innym dokumencie np. PIT-37 (jeśli wystąpi) lub inny. W dalszym ciągu Wnioskodawca rozlicza ryczałt na bieżąco, a w deklaracji PIT-28 wystąpi nadpłata do zwrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905, z późn. zm.): opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 21 ww. ustawy podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania.

Podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania (art. 21 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 3 przy obliczaniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące albo kwartały podatnicy mogą uwzględniać odliczenia i obniżki, o których mowa w art. 11 i art. 13, z zastrzeżeniem art. 26h ust. 6 ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: podatnik uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, 1a i 1d, opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć od przychodów stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3-3b ustawy o podatku dochodowym, oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1 i art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących.

Natomiast z przepisu art. 13 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej przez podatnika, o której mowa w art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli nie została odliczona od podatku dochodowego.

W przypadku dokonywania obniżki, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27b ust. 2-4 ustawy o podatku dochodowym (art. 13 ust. 2 tejże ustawy).

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ww. ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Artykuł 66 ust. 1 cyt. ustawy wymienia osoby podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

W myśl art. 68 ust. 1 tej ustawy osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym, poseł do Parlamentu Europejskiego wybrany w Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 11 ust. 3 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w cytowanym przepisie art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od tego czy są to składki opłacone obowiązkowo czy też dobrowolnie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu od podatku należnego, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki. Wysokość wydatków na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne rzeczywiście zapłacone przez podatnika w roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w lutym 2020 r. rozwiązano z Wnioskodawcą umowę o pracę i do dnia dzisiejszego nie znalazł On pracy. Ponieważ Wnioskodawca ma również dochód z wynajmu (płaci podatek ryczałtowy i składa PIT-28) nie uzyskał statusu bezrobotnego. Wnioskodawca nie ma również innej możliwości uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego. W takiej sytuacji Wnioskodawca podjął decyzję o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym i przez 8 miesięcy odprowadzał składkę z tego tytułu do ZUS na podstawie umowy z NFZ. Obecnie jedynym źródłem utrzymania Wnioskodawcy jest najem i w dalszym ciągu opłaca dobrowolne składki ubezpieczenia zdrowotnego.

Zatem składki zdrowotne opłacone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego najmu, do wysokości 7,75% podstawy wymiaru tej składki, mogą zostać odliczone od podatku, pod warunkiem, że podstawy wymiaru tej składki nie stanowi dochód, od którego zaniechano poboru podatku na podstawie Ordynacji podatkowej, bądź zwolniony od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać ponadto należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają żadnych ograniczeń, co do możliwości odliczania od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne opłacanych z tytułu najmu od podatku dochodowego z innych źródeł przychodu.

W związku z tym w sytuacji gdy kwota należnego podatku (ryczałtu) będzie niższa niż wyliczone odliczenie opłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca może odliczyć zapłacone w roku podatkowym z tytułu prowadzonego najmu składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości 7,75% podstawy wymiaru tych składek od podatku należnego za ten rok, obliczonego od uzyskanych dochodów z innych źródeł przychodu w PIT-37 lub inny. Wskazać należy, że pomniejszenie podatku o 7,75% podstawy wymiaru tej składki dotyczy wszystkich uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym dochodów.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, należy się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że ma on prawo do odliczenia od podatku (ryczałtu) z tytułu najmu składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w zeznaniu rocznym PIT-28. Przy czym należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią wspomnianego wcześniej art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą Wnioskodawca będzie mógł zmniejszyć zryczałtowany podatek dochodowy, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. Nadto, składka musi być opłacona w danym roku podatkowym i właściwie udokumentowana. Wnioskodawca może odliczyć zapłacone w roku podatkowym z tytułu prowadzonego najmu składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne do wysokości 7,75% podstawy wymiaru tych składek od podatku należnego za ten rok, obliczonego od uzyskanych dochodów z innych źródeł przychodu w PIT-37 lub inny. W sytuacji gdy opłacane ubezpieczenie dobrowolne kompensuje należny ryczałt Wnioskodawca winien rozliczać ryczałt jak dotychczas na bieżąco, a w deklaracji PIT-28 wystąpi nadpłata do zwrotu. Pomniejszenie podatku o 7,75% podstawy wymiaru tej składki dotyczy wszystkich uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym dochodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 11, 31-511 Kraków, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.