0114-KDIP3-1.4011.591.2019.2.MG - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.591.2019.2.MG PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2019 r. (data wpływu 17 lutego 2020 r. na wezwanie tut. organu z dnia 6 lutego 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.591.2019.1.MG oraz pismem z dnia 9 marca 2019 r. (data wpływu 9 marca 2020 r. na wezwanie tut. organu z dnia 27 lutego 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.591.2019.2.MG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą " (...)" pod adresem (...). Podatek dochodowy Wnioskodawca opłaca na zasadach ogólnych. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest podatkowa księga przychodowi rozchodów. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz polskiej spółki w zakresie tworzenia bądź ulepszania oprogramowania. W ramach tej współpracy Wnioskodawca tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci programów komputerowych. Oprogramowanie ma charakter innowacyjny, do którego Wnioskodawca przekazuje prawa własności intelektualnej. Celem jest stworzenie nieistniejącego na rynku globalnym rozwiązania polegającego na sprzętowym wsparciu wyświetlania grafiki na urządzeniu o dwóch wyświetlaczach. Projektowanie autorskiego rozwiązania powodowane jest tym, że dostawcy platformy (tzw. (...), producenci elektroniki oraz oprogramowania wykorzystywanego do tworzenia telefonów komórkowych) nie wspierają tej funkcji. Tutaj nie należy mylić omawianego rozwiązania z produktem sprzedawanym przez firmę Samsung, gdzie ich telefon posiada jeden wyświetlacz lecz zaginany. Dane rozwiązania są inne technologicznie. Autorskie rozwiązanie (cel) ma zastosowanie w zakresie elektroniki użytkowej. Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług, których efektem jest autorska część programu komputerowego, w których cenie uwzględniona jest opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej. Wytwarzane bądź ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z zapisami zawartej przez Wnioskodawcę umowy, na podstawie wystawianej faktury VAT w cyklach miesięcznych na rzecz wspomnianej spółki, Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonej, ulepszonej bądź rozwijanej przez siebie części oprogramowania jako całości, jak i każdej z części składowych, bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do oprogramowania przekazywane jest prawo własności intelektualnej. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że prowadzi osobną ewidencję spełniającą wymogi określone w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym organ podatkowy pismem z dnia 6 lutego 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.591.2019.1.MG wezwał Wnioskodawcę do ich uzupełnienia poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:

1. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

2. Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe, ulepsza, rozwija produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy?

3. Czy działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

4. Czy autorskie prawa do programów komputerowych oraz ich części, a więc zarówno tworzone, ulepszane, rozwijanie aplikacje i ich części podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

5. Czy Wnioskodawca ulepsza i rozwija w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie już istniejące autorstwa Wnioskodawcy, czy też autorstwa innych osób?

6. Czy rozwijanie, ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej?

7. Czy rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

8. Czy działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania i jego części zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

9. Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija, ulepsza oprogramowanie lub jego części, autorstwa Wnioskodawcy i ewentualnie autorstwa innych osób - Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy też użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

10. Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania lub jego części na podstawie umowy licencyjnej, to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?

11. Jeśli nie nabywa Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP oraz jego części od właściciela zlecającego jego rozwijanie, ulepszenie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:

* na jakiej podstawie następuje rozwijanie, ulepszanie tego oprogramowania i jego części?

* czy w wyniku ulepszenia, rozwijania oprogramowania lub jego części tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej?

* czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwijania, ulepszania oprogramowania lub jego części, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

12. Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija, ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części, to czy w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

* Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, to czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych do rozwijanego, ulepszanego oprogramowania lub jego części na rzecz kontrahenta za wynagrodzeniem ze sprzedaży tych praw?

* Jeżeli odpowiedź jest negatywna, to czy otrzymuje Pan wynagrodzenie za efekty prac badawczo-rozwojowych związanych z tym ulepszeniem bądź rozwijaniem?

13. Czy w związku z tworzeniem oraz rozwijaniem, ulepszaniem ww. oprogramowania lub jego części, osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód jest osiągany:

* z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

* z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Pismem z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 17 lutego 2020 r.) Wnioskodawca m.in. wyjaśnił, że:

1. Prowadzona przeze Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny, obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych jej zastosowań, która to wpisuje się w definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazana definicja działalności badawczo-rozwojowej brzmi następująco: (...) działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

2. W ramach działalności gospodarczej tworzone, ulepszane i rozwijane produkty są innowacyjne. Zdaniem Wnioskodawcy jest innowacją na skalę światową. Aktualnie nikt nie produkuje oprogramowania, które daje możliwość w telefonie komórkowym zintegrować dwa niezależne wbudowane wyświetlacze, tak aby w sposób wydajny, nie ustępując jakością co do jedno - "wyświetlaczowych" telefonów, prezentować obraz.

3. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność jest działalności twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

4. Tworzone, ulepszane i rozwijane oprogramowanie oraz ich części podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

5. Wnioskodawca ulepsza oraz rozwija oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę.

6. Rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowanie następuję bezpośrednio w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

7. Rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowanie stanowi przejaw działalność działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jest to wyraz własnej twórczości intelektualnej.

8. Podejmowane działania przez Wnioskodawcę, polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania i jego części zmierzają do poprawy użyteczności a także funkcjonalności tego oprogramowania.

9. Wnioskodawca jest autorem oprogramowania, do którego prawa przekazywane są na Zleceniodawcę. Ulepszane oraz rozwijane oprogramowanie jest przekazywane za wynagrodzeniem na Zleceniobiorcę wraz z prawami autorskimi.

10. Wnioskodawca nie posiada licencji na przekazane oprogramowanie w ramach współpracy. Całość jest przekazana na Zleceniobiorcę.

11. Kod powstaje na bazie pracy twórczej Wnioskodawcy, w wyniku ulepszeń powstaje kod w języku (...) uruchamiany na sprzęcie (...). Wnioskodawca posiada niezbywalne prawo autorskie natomiast przekazuje prawo własności intelektualnej na Zleceniodawcę.

12. Podczas ulepszenia oprogramowania oraz jego rozwijania powstają odrębne utwory, podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

13. Prawa własności intelektualnych przekazywane są na Zleceniobiorcę za wynagrodzeniem.

Pismem z dnia 27 lutego 2020 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.591.2019.2.MG organ podatkowy ponownie wezwał Wnioskodawcę uzupełnienia wniosku. Ponieważ odpowiedzi udzielone przez Wnioskodawcę na pytania przedstawione poniżej a zawarte w wezwaniu organu z dnia 6 lutego 2020 r. nie były jednoznaczne, organ podatkowy ponowne prosi o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wyjaśnienie:

1. Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija, ulepsza oprogramowanie lub jego części, autorstwa Wnioskodawcy i ewentualnie autorstwa innych osób - Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy też użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

2. Jeśli nie nabywa Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP oraz jego części od właściciela zlecającego jego rozwijanie, ulepszenie, wniosek należy uzupełnić poprzez jednoznaczne wskazanie:

* na jakiej podstawie następuje rozwijanie, ulepszanie tego oprogramowania i jego części?

* czy w wyniku ulepszenia, rozwijania oprogramowania lub jego części tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej?

* czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwijania, ulepszania oprogramowania lub jego części, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

3. Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija, ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części, to czy w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Ponieważ Wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej, w związku z czym należy wyjaśnić - czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych do rozwijanego, ulepszanego oprogramowania lub jego części na rzecz kontrahenta za wynagrodzeniem ze sprzedaży tych praw?

4. Czy w związku z tworzeniem oraz rozwijaniem, ulepszaniem ww. oprogramowania lub jego części, osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód jest osiągany?:

* z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

* z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

* z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

5. Czy odrębna ewidencja jest prowadzona na bieżąco, tj. od momentu realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, a więc pierwszych poniesionych w 2019 r. kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pismem z dnia 9 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że nie jest właścicielem ani współwłaścicielem oprogramowania, jak i użytkownikiem na podstawie licencji. Tworzone kody (utwory) przekazywane są na Zleceniodawcę. Tworzone oprogramowanie jest na podstawie przekazywanych kodów, które tworzą całość. Prawa autorskie do wytworzonych kodów przekazywane są na bieżąco. Rozwijanie i ulepszanie następuje poprzez pisanie nowych kodów, do tego samego oprogramowania. Dlatego też zarówno, czy tworzony jest nowy kod, czy też następuje modyfikacja oprogramowania, a więc jego ulepszenie lub rozwijanie, to powstaje do tego nowy kod, który podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace są prowadzone systematycznie. Dochód z prac Wnioskodawcy, tj. tworzenia oprogramowania, składa się z tworzenia, rozwijania i ulepszania, a za każdym razem powstaje nowy kody w ramach jednego prawa własności intelektualnej. Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, tj. od 1 sierpnia 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach prowadzenia opisanej działalności gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, preferencyjną stawką 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca uważa, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8. Na podstawie art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję w zakresie wytwarzanego bądź ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei za prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Odnosząc się również do objaśnień Ministra Finansów w sprawie ulgi IP BOX " (...) W obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego. (...) o ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy badać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wytworzeniem, ulepszeniem bądź rozwinięciem programu komputerowego. Firmowy system pozwala na podgląd każdej dokonanej przez Wnioskodawcę zmiany w kodzie programu, co jest dowodem na rzeczywisty wkład pracy w tworzenie programu, a także traktowane jest jako podstawa do uzupełniania i tworzenia ewidencji wymaganej przepisami prawa. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że spełnia przesłanki uprawniające do skorzystania z preferencyjnej stawki 5% do opodatkowania wyżej wymienionych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Reasumując, skoro autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie) zostaje wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej i dotyczy wytwarzania innowacyjnego oprogramowania do którego przekazywane jest prawo własności intelektualnej Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo do opodatkowania dochodu do opodatkowania z tego tytułu stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził także definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a +b+ c+ d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przywołane powyżej przepisy prawa wprowadzające korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box, wpisują się w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy wskazać, że regulacje te polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej". Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Należy przy tym podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym. Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy podatnik wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz zamawiającego, który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie podatnikowi w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub podatnik będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia "przedmiotu cudzej własności", ponieważ podatnik przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca tworzy, rozwija oraz ulepsza w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie autorstwa Wnioskodawcy. Rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności a także funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca jest autorem oprogramowania. Wnioskodawca nie posiada licencji na przekazane oprogramowanie w ramach współpracy. Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem oprogramowania, jak i użytkownikiem na podstawie licencji. Tworzone kody (utwory) przekazywane są na Zleceniodawcę. Tworzone oprogramowanie jest na podstawie przekazywanych kodów, które tworzą całość. Prawa autorskie do wytworzonych kodów przekazywane są na bieżąco. Rozwijanie i ulepszanie następuje poprzez pisanie nowych kodów, do tego samego oprogramowania. Zarówno, gdy tworzony jest nowy kod, czy też następuje modyfikacja oprogramowania, a więc jego ulepszenie lub rozwijanie, powstaje do tego nowy kod, który podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach działalności gospodarczej tworzone, ulepszane i rozwijane produkty są innowacyjne na skalę światową. Tworzone oprogramowanie oraz jego części podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podczas ulepszenia oprogramowania oraz jego rozwijania powstają odrębne utwory, podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace są prowadzone systematycznie. Przedmiotem umowy jest sprzedaż usług, których efektem jest autorska część programu komputerowego, w których cenie uwzględniona jest opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej. Na podstawie wystawianej faktury w cyklach miesięcznych na rzecz Zleceniobiorcy, Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonej, ulepszonej bądź rozwijanej przez siebie części oprogramowania jako całości, jak i każdej z części składowych, bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych. Dochód z prac Wnioskodawcy, tj. tworzenia oprogramowania, składa się z tworzenia, rozwijania i ulepszania, a za każdym razem powstaje nowy kody w ramach jednego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, tj. od 1 sierpnia 2019 r. odrębną ewidencję spełniającą wymogi, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ww. ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w związku ze spełnieniem przez Wnioskodawcę wymogów określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz prowadzenia na bieżąco od 1 sierpnia 2019 r. odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniającej wymogi określone w art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku do osiągniętego dochodu, w zeznaniu rocznym składanym za 2019 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl