0114-KDIP3-1.4011.556.2019.1.LS - Określenie skutków podatkowych otrzymania przez pracowników dofinansowania do kart multisport ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez pracowników dofinansowania do kart multisport ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez pracowników dofinansowania do kart multisport ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką świadczącą usługi w branży logistycznej - specjalizuje się w organizacji międzynarodowego transportu drogą lotniczą i morską.

Zgodnie z obowiązującym w Spółce "Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych" (dalej: Regulamin) Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS) tworzy się na podstawie przepisów:

a. Ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych;

b. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

W myśl Regulaminu środki ZFŚS przeznacza się na sfinansowanie/dofinansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS, m.in. działalności sportowo-rekreacyjnej, w tym w postaci finansowania/dofinansowania kosztów uczestnictwa w programach rekreacyjno-sportowych (np. zakup kart multisport), zakupu biletów na imprezy sportowe, wynajmu sali gimnastycznej lub boiska sportowego. Kwota dofinansowania kart multisport uzależniona jest od kryterium socjalnego tj. od sytuacji majątkowej pracowników (a dokładnie od dochodu przypadającego na 1 osobę w rodzinie).

Dofinansowanie zakupu kart przez Spółkę odbywa się w ten sposób, iż to Spółka nabywa karty dla swoich pracowników. Część ceny kart multisport, która nie jest pokrywana przez Spółkę tj. część ceny do pokrycia której zobowiązany jest pracownik, pobierana jest z wynagrodzenia pracowników - potrącana w momencie wypłaty wynagrodzenia.

Dofinansowywane przez Spółkę karty multisport dają pracownikowi możliwość wstępu do obiektów sportowo-rekreacyjnych takich jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash, sauny, siłowni, groty solnej oraz udziału w zajęciach m.in.: aqua aerobic, joga, sztuki walki, taniec, zajęcia fitness itp. w wybranych ośrodkach na terenie kraju.

Jedna karta uprawnia do wejścia na dowolne zajęcia na terenie całej Polski, bez kupowania kilku karnetów i przywiązywania się do jednego obiektu. Pracownik może w każdym momencie przystąpić do tego programu lub z niego zrezygnować.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez pracowników Spółki dofinansowanie do zakupu kart multisport (sfinansowane ze środków ZFŚS) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem PIT i w konsekwencji Spółka kalkulując zaliczkę na podatek PIT od dochodu pracownika nie uwzględnia przedmiotowego dofinansowania w podstawie opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez pracowników Spółki dofinansowanie do zakupu kart multisport (pochodzące ze środków ZFŚS) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 1.000 zł korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT. W konsekwencji, Spółka kalkulując zaliczkę na podatek PIT od dochodu pracownika nie uwzględnia przedmiotowego dofinansowania w podstawie opodatkowania pracownika.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ustawy o PIT zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. w art. 10 ust. 1 pkt 1 wymienia się stosunek pracy. Zgodnie z kolei z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego przepisu wynika, iż wszelkiego rodzaju świadczenia w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika przez pracodawcę, czy też świadczenie częściowo odpłatne powinny być uwzględniane przez pracodawcę (jako płatnika podatku na podstawie art. 31 ustawy o PIT) w kalkulacji podstawy opodatkowania dochodu ze stosunku pracy. Jednocześnie jednak ustawa o PIT, a dokładniej art. 21 tej ustawy wskazuje kategorie dochodów, które są zwolnione z opodatkowania. W konsekwencji, jeśli dany dochód znajduje się w katalogu wymienionym w tym artykule, jako zwolniony z opodatkowania nie jest uwzględniany w kalkulacji podstawy opodatkowania podatku PIT.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Powołany powyżej przepis wskazuje wprost, iż zwolnione z opodatkowania PIT są dochody spełniające łącznie następujące warunki:

Przy czym ze zwolnienia korzysta tylko łączna wartość świadczenia nieprzekraczająca w roku podatkowym kwoty 1.000 zł.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku wszystkie ze wskazanych powyżej warunków są spełnione. Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółową argumentację dot. spełnienia poszczególnych warunków.

Ad 1.

Analizując pierwszy z warunków zwrócić należy uwagę, iż przedmiotową przesłankę spełnia zarówno świadczenie o charakterze rzeczowym, jak i pieniężnym. Zgodnie jednak z analizowanym przepisem do katalogu świadczeń rzeczowych nie zalicza się bonów, talonów i innych znaków, uprawniających do wymiany na towary lub usługi.

W konsekwencji, w celu oceny czy dofinansowanie przez spółkę kart multisport spełnia przedmiotowy warunek należy ocenić, czy dofinansowanie to może zostać uznane za "bon, talon, znak uprawniający do wymiany na towary lub usługi". Kart multipsort nie można jednak utożsamiać z tego rodzaju świadczeniem. Karta multisport to karnet sportowy dający swobodny dostęp jego posiadaczom do m.in.: basenów, zajęć fitness, nauki tańca, sztuk walki, sauny, groty solnej, siłowni i wielu innych aktywności sportowych. Jedna karta uprawnia do wejścia na dowolne zajęcia na terenie całej Polski, bez kupowania kilku karnetów i przywiązywania się do jednego obiektu. Przedmiotowe karty stanowią pewnego rodzaju abonament - tzn. nie uprawniają posiadacza do ich wymiany na usługę lub towar, lecz umożliwiają skorzystanie ze ściśle oznaczonego świadczenia.

Raz jeszcze podkreślić należy, iż w analizowanej sytuacji nie dochodzi do żadnej wymiany karty multisport na inne świadczenia. Karta stanowi pewnego rodzaju dokument uprawniający do skorzystania ze świadczenia o charakterze sportowym.

Ad 2.

Podkreślenia wymaga, że użyte w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT przepisie sformułowanie "sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych" oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (nie jest możliwe aby część sfinansowanego przez pracodawcę świadczenia pochodziła ze środków obrotowych spółki).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, źródłem dofinansowania kart multisport jest wyłącznie ZFŚS, co wprost wynika z Regulaminu (cała kwota dofinansowania, a więc część ceny którą pokrywa Spółka pochodzi z ZFŚS (innymi słowy w celu sfinansowania części ceny, Spółka nie uruchamia innych źródeł finansowania takich jak np. środki obrotowe).

Ad 3.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1352, z późn. zm.), działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Tym samym, z przedmiotowego przepisu wynika wprost, iż działalnością socjalną jest m.in. działalność sportowo-rekreacyjna. Dofinansowywanie zakupu kart multisport, które umożliwiają pracownikom udział w licznych zajęciach sportowo-rekreacyjnych bez wątpienia wypełnia przesłankę działalności sportowej/rekreacyjnej.

Podsumowując powyższe, wszystkie trzy przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT zostaną spełnione w analizowanej sprawie.

W konsekwencji dochód pracowników, w wysokości odpowiadającej kwocie dofinansowania do zakupu kart multisport (do wysokości 1.000 zł rocznie) będzie zwolniony z opodatkowania. Tym samym, Spółka (jako płatnik), kalkulując podstawę opodatkowania pracowników dla celów PIT, nie powinna uwzględniać przedmiotowej kwoty w celu obliczenia zaliczki na PIT.

Zaprezentowane w niniejszym wniosku stanowisko, zgodnie z którym dochód pracowników z tytułu dofinansowania przez pracodawcę zakupu kart sportowych (multisport), w przypadku gdy źródłem finansowania jest ZFŚS (do wysokości w roku podatkowym 1.000 zł) zwolniony jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, prezentowane jest w interpretacjach indywidualnych. Takie stanowisko znalazło przykładowo potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 15 listopada 2018 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.499.2018.ID oraz z dnia 2 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.333.2018.l.MZ, jak również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 marca 2014 r. nr IPTPB1/415-748/13-4/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1352 z późn. zm.), działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że zwolniona od podatku na podstawie powołanego przepisu jest wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,

* świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* są w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 1.000 zł.

Podkreślenia wymaga, iż użyte w tym przepisie sformułowanie "sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych" oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy 100% wartości świadczeń, bądź częściowe jego sfinansowanie z wymienionych w przepisie źródeł.

Jednocześnie, w ustawie o podatku dochodowym brak definicji rzeczy i świadczenia rzeczowego, w związku z czym należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Stosownie do art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Świadczenie to natomiast przedmiot zobowiązania lub uprawnienia, które można zarówno otrzymać jak i ponosić.

Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter, dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe, mają np.: bilety wstępu do kina, teatru, karnety na basen, siłownię, fitness, paczki świąteczne.

Karnety (karty) takie, które uznaje się za rodzaj abonamentu nie uprawniają bowiem posiadacza do ich wymiany na usługę lub towar lecz umożliwiają mu skorzystanie ze ściśle oznaczonego świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w myśl Regulaminu środki ZFŚS przeznacza się na sfinansowanie/dofinansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS, m.in. działalności sportowo-rekreacyjnej, w tym w postaci finansowania/dofinansowania kosztów uczestnictwa w programach rekreacyjno-sportowych (np. zakup kart multisport), zakupu biletów na imprezy sportowe, wynajmu sali gimnastycznej lub boiska sportowego. Kwota dofinansowania kart multisport uzależniona jest od kryterium socjalnego tj. od sytuacji majątkowej pracowników (a dokładnie od dochodu przypadającego na 1 osobę w rodzinie). Dofinansowanie zakupu kart przez Spółkę odbywa się w ten sposób, iż to Spółka nabywa karty dla swoich pracowników. Część ceny kart multisport, która nie jest pokrywana przez Spółkę tj. część ceny do pokrycia której zobowiązany jest pracownik, pobierana jest z wynagrodzenia pracowników - potrącana w momencie wypłaty wynagrodzenia. Dofinansowywane przez Spółkę karty multisport dają pracownikowi możliwość wstępu do obiektów sportowo-rekreacyjnych takich jak: basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty do squash, sauny, siłowni, groty solnej oraz udziału w zajęciach m.in.: aqua aerobic, joga, sztuki walki, taniec, zajęcia fitness itp. w wybranych ośrodkach na terenie kraju. Jedna karta uprawnia do wejścia na dowolne zajęcia na terenie całej Polski, bez kupowania kilku karnetów i przywiązywania się do jednego obiektu. Pracownik może w każdym momencie przystąpić do tego programu lub z niego zrezygnować.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dofinansowanie przez pracodawcę ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zakupu świadczeń takich jak zapewnienie pracownikom dostępu do świadczeń sportowo - rekreacyjnych, w sytuacji gdy pracownik otrzymuje dokument uprawniający do skorzystania z nich tj. w niniejszej sprawie kartę multisport, podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.