0114-KDIP3-1.4011.503.2019.5.LS - Określenie skutków podatkowych wykonania umowy powiernictwa po stronie powiernika oraz nabycia lokali i gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.503.2019.2.LS z dnia 16 grudnia 2019 r. (data nadania 16 grudnia 2019 r., data doręczenia 18 grudnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.503.2019.4.LS z dnia 16 stycznia 2020 r. (data nadania 16 stycznia 2020 r., data doręczenia 17 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykonania umowy powiernictwa po stronie powiernika oraz nabycia lokali i gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykonania umowy powiernictwa po stronie powiernika oraz nabycia lokali i gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani P. M. (dalej "Wnioskodawca") wykonuje działalność gospodarczą od 13 września 2016 r. Od 2 września 2017 r. Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika VAT. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z). Ponadto, wg, wpisu do CEIDG Wnioskodawca wykonuje m in. działalność gospodarczą w zakresie Rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych (PKD 43.11.Z), Przygotowanie terenu pod budowę (PKD 43.12.Z), Wykonywanie instalacji elektrycznych (PKD 43.21.Z), Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych (PKD 43.29.Z), Tynkowanie (PKD 43.31.Z), Zakładanie stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z), Malowanie i szklenie (PKD 43.34.Z), Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (PKD 43.39.Z), Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych (PKD 43.91.Z), Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej nie sklasyfikowane (PKD 43.99.Z), Działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju (PKD 46.19.Z), Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca pozyskuje Klientów (dalej zamiennie: "Klienci", "Inwestorzy", "Zleceniodawcy"), z którymi zawiera umowy zlecenia, w ramach których to umów zobowiązuje się do nabycia w imieniu własnym ale na rzecz Zleceniodawców udziału w konkretnej, określonej w umowie zlecenie, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym. W umowie zlecenia Strony (tj. Wnioskodawca i Inwestor określani łącznie) m in. specyfikują obowiązki spoczywające na Wnioskodawcy służące realizacji zlecenia, w szczególności takie jak spłata zobowiązań obciążających nieruchomość, uregulowanie stanu prawnego nieruchomości i ustanowienie odrębnej własności lokali, wykonanie prac remontowych i modernizacyjnych w nieruchomości. Rzeczywistym finalnym skutkiem świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę jest przeniesienie na rzecz Inwestora własności konkretnego lokalu mieszkalnego, oznaczonego w umowie zlecenia co do wielkości, standardu, lokalizacji (w tym kondygnacji) wraz z udziałem w gruncie i ewentualnymi lokalami przynależnymi. Jest to umowa powierniczego nabycia nieruchomości. Przeniesienie własności, o którym mowa powyżej dokonywane jest na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego, w którym stwierdzane jest, że cena lokalu odpowiada cenie udziału w nieruchomości określonej w umowie zlecenia zawartej uprzednio przez Strony. Na podstawie umowy zlecenia, w ramach relacji powierniczej, Zleceniodawca przekazuje Wnioskodawcy świadczenie pieniężne identyfikowane w umowie zlecenia jako cena udziału w nieruchomości nabywanej w imieniu własnym Wnioskodawcy ale na rzecz Zleceniodawcy wraz z określonymi w umowie zlecenia znanymi kosztami wykonania zlecenia. W umowie zlecenia określone jest wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonanie świadczenia na podstawie umowy zlecenia, wynoszące 300 zł netto. Zgodnie z postanowieniami umowy wynagrodzenie za wykonane świadczenie płatne jest przez Zleceniodawcę po przeniesieniu własności lokalu. Cena udziału w nieruchomości nabywanej powierniczo, tj. w imieniu własnym Wnioskodawcy ale na rzecz Zleceniodawcy, wraz z określonymi w umowie zlecenia znanymi kosztami wykonania zlecenia wypłacana jest Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę zgodnie z harmonogramem określonym w umowie. Harmonogram przewiduje wypłatę przed przeniesieniem własności lokalu na Zleceniodawcę.

Realizując świadczenie wynikające z zawartej umowy zlecenia Wnioskodawca nabywa własność całej nieruchomości gruntowej wraz z posadowionym na niej budynkiem wielorodzinnym, reguluje obciążające ją zobowiązania, porządkuje i modyfikuje stan prawny, w szczególności wydzielając lokale, prowadzi prace remontowe i modernizacyjne

W założeniu znaczna część wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w trakcie realizacji świadczenia powierniczego na podstawie umowy zlecenia, a dotyczących nabycia udziału w nieruchomości, uregulowania jej stanu prawnego, wykonania prac remontowych w lokalu odpowiadającym udziałowi itp. finansowana jest środkami pozyskanymi przez Wnioskodawcę od Inwestorów tytułem wpłat na poczet ceny za udział we własności nieruchomości. Nabycie w imieniu własnym ale na rzecz Zleceniodawcy udziału w nieruchomości i następnie przeniesienie własności odrębnego lokalu zidentyfikowanego w umowie zlecenia określane dalej jako "powiernicze nabycie nieruchomości" stanowi zaistniały stan faktyczny, którego dotyczy niniejszy wniosek. W wyniku podjętych robót modernizacyjnych w uprzednich częściach wspólnych budynków, a także rozbudowy zakupionych przez Wnioskodawcę budynków wielorodzinnych wydzielane będą nowe lokale, stanowiące własność Wnioskodawcy. Nowe lokale powstaną w częściach budynku, który uprzednio stanowiły części wspólne (piwnice, strychy itp.) oraz w wyniku rozbudowy budynku (np. podwyższenia budynku) - dalej określane są jako "nowe lokale".

W przypadku gdy ze względu na brak ukończonych robót budowlanych przed powstaniem w budynku wspólnoty mieszkaniowej nie zostaną wydzielone nowe lokale, w aktach notarialnych dotyczących przeniesienia własności w realizacji powierniczego nabycia nieruchomości Inwestorzy, jako współwłaściciele takich części wspólnych tworzący wspólnotę mieszkaniową (po nabyciu własności lokalu), wyrażają zgodę na ustanowienie własności nowych lokali na rzecz Wnioskodawcy albo wskazanej przez Wnioskodawcę osoby trzeciej bez wynagrodzeń a na rzecz wspólnoty mieszkaniowej. W aktach notarialnych, o których mowa w poprzednim zdaniu Inwestorzy udzielają Wnioskodawcy stosownych nieodwołalnych pełnomocnictw do ustanowienia własności takich lokali na rzecz Wnioskodawcy albo wskazanej przez Wnioskodawcę osoby trzeciej bez wynagrodzenia na rzecz wspólnoty mieszkaniowej. Uzyskane w ten sposób lokale Wnioskodawca zamierza sprzedać we własnym mieniu i na własną rzecz. W przypadku ustanowienia własności nowego lokalu na rzecz wskazanej przez Wnioskodawcę osoby trzeciej, osoba trzecia wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenie za ustanowione na jej rzecz prawo. Zdarzenie takie stanowi pierwsze zdarzenie przyszłe.

Realizując świadczenie w ramach umowy zlecenia, na warunkach opisanych powyżej, Wnioskodawca nabył budynek, który posadowiony jest na działce gruntu znacznie wykraczającej poza obrys budynku. Na takich samych zasadach jak w przypadku ustanowienia własności nowych lokali na rzecz Wnioskodawcy, tj. za zgodą Inwestorów bez wynagrodzenia na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, w ramach uzyskanych od członków wspólnoty w aktach notarialnych przenoszących własność lokali nieodwołalnych pełnomocnictw, Wnioskodawca zamierza dokonać podziału działki gruntu i nabycia własności wydzielonej niezabudowanej działki gruntu. Działkę taką Wnioskodawca zamierza zbyć we własnym imieniu i na własną rzecz. Zdarzenie takie stanowi drugie zdarzenie przyszłe.

Pismem z dnia 16 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.503.2019.2.LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

Należy wskazać, iż tut. organ powziął wątpliwość w związku ze wskazaniem przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, że ww. lokale oraz działka zostaną sprzedane/zbyte "we własnym imieniu i na własną rzecz".

2. przeformułowanie pytania Nr 3 tak by wniosek dotyczył zapytania o wykładnię przepisów podatkowych i ich zastosowania w opisanym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie - w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej - interpretacji przepisów prawa podatkowego (część G wniosku ORD-IN (8), poz. 75);

W tym miejscu należy wyjaśnić, że treść pytania (pytań) winna być sformułowana w sposób jasny, konkretny i adekwatny do zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz dotyczyć przepisów prawa podatkowego podlegających interpretacji indywidualnej. Celem interpretacji indywidualnej wydanej w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest wyjaśnienie obowiązków podatkowych podatnika/płatnika wynikających z przepisów prawa.

Treść pytania powinna być związana z indywidualną sprawą Wnioskodawcy przyporządkowana do przedstawionego stanu faktycznego i dotyczyć przepisów prawa podatkowego podlegających interpretacji indywidualnej oraz powinna być przedstawiona w sposób konkretny.

3. przedstawienie własnego stanowiska odnośnie pytania Nr 3 w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego adekwatnego do przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i sformułowanego pytania (część G wniosku ORD-IN (8), poz. 76);

Pismem z dnia 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca przeformułował pytanie Nr 3, przedstawił własne stanowisko odnośnie pytania Nr 3 oraz wskazał, że:

Tak jak zostało wskazane w pierwotnie złożonym wniosku, w jego części G (poz. 74), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca pozyskuje Klientów, z którymi zawiera umowy zlecenia, w ramach których to umów zobowiązuje się do nabycia w imieniu własnym ale na rzecz Zleceniodawców udziału w konkretnej, określonej w umowie zlecenie, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym. Jest to świadczenie realizowane w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości. Rzeczywistym finalnym skutkiem świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości jest przeniesienie na rzecz Klienta własności konkretnego lokalu mieszkalnego, oznaczonego w umowie zlecenia co do wielkości, standardu, lokalizacji (w tym kondygnacji) wraz z udziałem w gruncie i ewentualnymi lokalami przynależnymi. W odniesieniu do takich lokali Wnioskodawca działa w imieniu własnym ale na rzecz klienta. Pytanie nr 3 nie dotyczy takich lokali.

Z uwagi na to, że dla potrzeb realizacji zlecenia na rzecz Klientów Wnioskodawca nabywa cały budynek, dokonuje jego gruntownej przebudowy, modernizacji, a także nadbudowy, w budynku takim "wytwarzane" są nowe lokale (dalej określane również jako "nowe lokale"). Są to lokale, które powstają w częściach wspólnych budynków, które to budynki do momentu wyodrębnienia własności lokali nabytych w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości stanowią własność Wnioskodawcy. Tak "wytworzone" lokale (nowe lokale) nie są objęte żadną umową powierniczego nabycia nieruchomości. Żaden z Klientów nie ma do tych lokali odrębnego prawa, nie ma też prawa do żądania przeniesienia na niego własności takich lokali itp.

Należy wyraźnie podkreślić, że gdyby prace budowalne niezbędne do wytworzenia nowych lokali zostały ukończone przed powstaniem wspólnoty mieszkaniowej (dalej "wspólnota"), tj. przed wyodrębnieniem i zbyciem na rzecz Klienta lokali nabytych w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości - czyli innych niż nowe lokale, od początku stanowiłyby one wyłączną własność Wnioskodawcy. Wyłącznie względy formalne, wynikające z odrębnych przepisów decydują o tym, że w przypadku powstania nowych lokali po powstaniu wspólnoty, Wnioskodawca musi uzyskać od wspólnoty zgodę na wyodrębnienie i nabycie przez Wnioskodawcę wyłączonej własności takich lokali. Nabywając nowe lokale po powstaniu wspólnoty, na podstawie zgody wspólnoty, Wnioskodawca staje się ich wyłącznym właścicielem, nabywa do majątku osobistego, a zatem nabywa we własnym imieniu i na własną rzecz. Jednocześnie zaznaczyć trzeba, że Klienci wyrażają zgodę na takie nabycie przez Wnioskodawcę już w momencie, w którym stają się członkami wspólnoty (tj. nabywając własność lokali, które objęte są umowami powierniczego nabycia nieruchomości, czyli innych niż nowe lokale).

Jednym słowem, Wnioskodawca ponosi ciężar ekonomiczny wytworzenia nowych lokali, a dla formalnego nabycia ich własności do majątku osobistego musi przeprowadzić procedurę wyodrębnienia własności powodowaną regulacjami innymi niż podatkowe (i jako takie nie stanowią one przedmiotu zapytania wyrażonego w złożonym wniosku, a ich przybliżenie zostało dokonane dla wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego).

W ramach takiego działania (identycznego jak opisane powyżej) Wnioskodawca nabywca własność nowego lokalu, lub nie będąc jeszcze właścicielem wskazuje osobę trzecią, która wstąpi w jego prawa. Tego rodzaju zdarzenie jest identycznym jak nabycie własności nowego lokalu, z tą tylko różnicą, że przeniesienie własności nie następuje na rzecz Wnioskodawcy, a wskazanej osoby. Czyli będąc wyłącznym właścicielem prawa do własności lokalu (prawo takie jest częścią majątku osobistego Wnioskodawcy), przed jego realizacją Wnioskodawca zbywa takie prawo osobie trzeciej.

Zarówno gdy własność nowego lokalu została przeniesienia już na Wnioskodawcę, jak i wówczas gdy przed przeniesieniem własność nowego lokalu jeszcze nie zostało dokonane, ale Wnioskodawca ma już zagwarantowane prawo do takiego nabycia własność, są to składniki majątku osobistego Wnioskodawcy, zastrzec trzeba, że dotyczy to lokali niebędących objętymi umowami powierniczego nabycia nieruchomości.

Niezabudowana działka gruntu nie jest objęta umową powierniczego nabycia nieruchomości, żaden z Klientów nie ma do tego gruntu odrębnego prawa, nie ma też prawa do żądania przeniesienia na niego własności takiego gruntu.

Zatem, odpowiadając na pkt 1 wezwania i wprost na pytanie Wnioskodawczyni stwierdza:

Nowe lokale (prawa do ustanowienia własności) jak również niezabudowany grunt, o którym mowa we Wniosku, nie są objęte umowami powierniczego nabycia nieruchomości, żaden z Klientów nie ma do nowych lokali ani do tego gruntu odrębnego prawa, nie ma też prawa do żądania przeniesienia na niego własności takich lokali ani takiego gruntu. W konsekwencji, nowe lokale i niezabudowany grunt zostaną nabyte do majątku osobistego Wnioskodawcy i jako takimi Wnioskodawca będzie swobodnie dysponować. W przeciwieństwie do lokali objętych umowami powierniczego nabycia nieruchomości, po przeprowadzonej procedurze wyodrębnienia nowych lokali i wydzielenia własności gruntu dokonywanych za zgodą wspólnoty, Wnioskodawca nabywa własność nowych lokali i niezabudowanego gruntu we własnym imieniu i na własną rzecz, tj. do majątku osobistego.

Dotyczy żądania przeformatowania pytania nr 3 (we wezwaniu oznaczone jako pkt 4)

Odpowiedź:

W przedstawionym wniosku zostało sformułowane pytanie nr 3:

Czy nabywając bez wynagrodzenia własność nowych lokali, lub gdy takie prawo uzyskuje osoba trzecia wskazana przez Wnioskodawcę (pierwsze zdarzenie przyszłe), a także uzyskują własność niezabudowanej działki gruntu (drugie zdarzenie przyszłe), Wnioskodawca uzyskuje przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego świadczenia?

Pytanie ma ewidentnie podatkowy charakter, tj. dotyczy wykładni prawa podatkowego. Wyraźnie wskazana istota pytania jest taka, czy nabywając bez wynagrodzenia własność nowych lokali lub praw do nowych lokali (gdy przed nabyciem własności Wnioskodawca zbywa prawo do nabycia własności na osobę trzecią), a także czy nabywając bez wynagrodzenia własność niezabudowanej działki gruntu, Wnioskodawca uzyskuje przychód w nieodpłatnego świadczenia. Pytanie dotyczy wykładni, wskazanego w części E (poz. 69) wniosku, przepisu art. 14 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, tj. czy nabycia przez Wnioskodawcę własności nowych lokali, prawa do własności nowych lokali, własności niezabudowanej działki gruntu bez zapłaty na rzecz wspólnoty wynagrodzenia, wyznaczy po stronie Wnioskodawcy przychód podatkowy z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia.

Pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.503.2019.4.LS ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

1. wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej (część G wniosku ORD-IN (8), poz. 74), w tym również:

a. Czy umowa powiernicza (umowa zlecenia) obejmuje nabycie całej nieruchomości tj. całego gruntu, również gruntu niezabudowanego wraz z budynkiem wielorodzinnym? Czy może obejmuje nabycie tylko konkretnych udziałów w nieruchomości bez części wspólnych budynków (piwnic, strychu)?

b. Czy nabycie całej nieruchomości również części wspólnych budynku zostało w całości sfinansowane ze środków uzyskanych od Inwestorów?

c. Czy może części wspólne budynków (piwnice, strychy itp.) zostały nabyte do Pani majątku prywatnego i zostały sfinansowane z własnych środków? Proszę jednoznacznie opisać.

Wnioskodawczyni w przedstawionym opisie stanu faktycznego wskazała, że: "(...) zobowiązuje się do nabycia w imieniu własnym ale na rzecz Zleceniodawców udziału w konkretnej, określonej w umowie zlecenia, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym.", natomiast w innym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że: "(...) znaczna część wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę (...) finansowana jest środkami pozyskanymi przez Wnioskodawcę od Inwestorów (...)". Jednocześnie we własnym stanowisku Wnioskodawczyni wskazuje, że: "(...) nowe lokale i grunt nie były zakupione przez Wnioskodawcę w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości, jak również nie były finansowanie środkami powierzonymi przez klientów." Stąd zatem wątpliwość organu dotyczące sposobu nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości.

Wnioskodawczyni w przedstawionym opisie stanu faktycznego wskazała, że: "(...) zobowiązuje się do nabycia w imieniu własnym ale na rzecz Zleceniodawców udziału w konkretnej, określonej w umowie zlecenia, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym.", natomiast w innym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że: "(...) znaczna część wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę (...) finansowana jest środkami pozyskanymi przez Wnioskodawcę od Inwestorów (...)". Jednocześnie we własnym stanowisku Wnioskodawczyni wskazuje, że: "(...) nowe lokale i grunt nie były zakupione przez Wnioskodawcę w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości, jak również nie były finansowanie środkami powierzonymi przez klientów." Stąd zatem wątpliwość organu dotyczące sposobu nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości.

Pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

lit. a

Czy umowa powiernicza (umowa zlecenia) obejmuje nabycie całej nieruchomości tj. całego gruntu, również gruntu niezabudowanego wraz z budynkiem wielorodzinnym? Czy może obejmuje nabycie tylko konkretnych udziałów w nieruchomości bez części wspólnych budynków (piwnic, strychu)?

Odpowiedź:

W każdym przypadku zawierana przez Wnioskodawcę umowa powiernicza dotyczy wyłącznie nabycia konkretnego udziału w nieruchomości bez części wspólnych budynku, w szczególności bez piwnic, strychów, korytarzy itp. Umowa powiernicza obejmuje nabycie wyłącznie konkretnych udziałów w konkretnych nieruchomościach bez części wspólnych budynku (piwnic, strychu etc.).

Zgodnie z tym co zostało wyraźnie wskazane we wniosku o wydanie interpretacji, a następnie powtórzone w ramach uzupełnienia stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 16 grudnia 2019 r.: Wnioskodawca, w umowie nabycia powierniczego zobowiązuje się do nabycia udziału w konkretnej, określonej w umowie, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym (zatem udziału w budynku wielorodzinnym, a nie całego budynku). Zatem, na podstawie umowy nabycia powierniczego Wnioskodawca nie nabywa całej nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym, a tylko konkretny udział w takiej nieruchomości (przedmiotem zlecenia jest powiernicze nabycie określonej części, a nie całego budynku). W umowie takiej określona jest powierzchnia lokalu, który nabywany jest powierniczo, jego położenie w budynku, przypadający na niego udział we własności gruntu. W ramach realizacji zlecenia na nabycie następuje przeniesienie przez Wnioskodawcę na zlecającego (Inwestora) własności konkretnego lokalu mieszkalnego, oznaczonego w umowie co do wielkości, standardu, lokalizacji (w tym kondygnacji) wraz z przypadającym na dany lokal wg odrębnych przepisów udziałem w gruncie i ewentualnymi lokalami przynależnymi (jeżeli takie są). W związku z realizacją takiego zlecenia w ramach umowy powierniczej Wnioskodawca nabywa cały budynek wielorodzinny (co nie jest konieczne wg umowy o powiernicze nabycie nieruchomości), ale Inwestorowi zlecającemu nabycie powiernicze nie przysługuje indywidualnie prawo do żadnej części budynku innej niż ta, która została określona w umowie nabycia powierniczego. Wnioskodawca finansuje z własnych środków nabycie budynku wielorodzinnego w takim zakresie, w jakim nie został on objęty umowami nabycia powierniczego (np. powierzchnia budynku 1000 m², łączna powierzchnia objęta umowami nabycia powierniczego wynosi 700 m² to Wnioskodawca finansuje środkami własnymi nabycie 300 m², w skład których wchodzą części wspólne - przykład wyłącznie do zobrazowania mechanizmu działania). Tak jak to zostało opisane we wniosku, gdyby Wnioskodawca zdążył ukończyć wytwarzanie nowych lokali (tj. lokali tworzonych na strychach, w części dobudowanej itp. nie objętych umowami nabycia powierniczego) przed powstaniem wspólnoty mieszkaniowej to nieprzerwanie (od powstania) byłyby one wyłączną własnością Wnioskodawcy (częścią majątku prywatnego). Czyli, do takich nowych lokali (tj. lokali tworzonych na strychach, w części dobudowanej itp. nie objętych umowami nabycia powierniczego) nie przysługuje wyłączne prawo żadnemu z Inwestorów, a to że takie nowe lokale wytworzone na strychach, korytarzach, w piwnicach, nadbudówkach zaliczone zostały do części wspólnych nieruchomości powodowane jest wyłącznie tym, że roboty budowlane lub działania formalne służące wyodrębnieniu własności takich lokali nie zostały ukończone przed powstaniem wspólnoty mieszkaniowej - tylko i wyłącznie z tego powodu (co ma swoje uzasadnienie w odrębnych przepisach dotyczących własności lokali).

Jednym słowem: w każdym przypadku umowa powiernicza zawierana przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie nabycia konkretnego udziału w nieruchomości bez części wspólnych budynku, w szczególności bez piwnic, strychów, korytarzy itp. Umowa powiernicza obejmuje nabycie wyłącznie konkretnych udziałów w konkretnych nieruchomościach bez części wspólnych budynku (piwnic, strychu etc.)

lit. b

Czy nabycie całej nieruchomości również części wspólnych budynku zostało w całości sfinansowane ze środków uzyskanych od Inwestorów?

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie finansuje nabycia całej nieruchomości, w tym części wspólnych budynku, środkami uzyskanymi od Inwestorów (tj. zlecających, z którymi zawierane są umowy powierniczego nabycia nieruchomości).

We wniosku wskazane zostało, że wpłatami od Inwestorów finansowane jest nabycie UDZIAŁU w nieruchomości, uregulowanie jej stanu prawnego (dotyczy udziału określonego w umowie), wykonania prac remontowych W LOKALU ODPOWIADAJĄCYM UDZIAŁOWI itp. Zatem, finansowanie środkami pozyskanymi przez Wnioskodawcę od Inwestorów dotyczy prac i innych świadczeń odnoszących się bezpośrednio i wyłącznie do lokali objętych umową o nabycie powiernicze. Środki powierzone przez Inwestorów nie są wykorzystywane dla potrzeb nabycia, remontu itp. innych nieruchomości niż lokalu powierniczo zakupionego dla Inwestora (tj. nabytego w ramach umowy o nabycie powiernicze).

Jak zostało wskazane w złożonym wniosku: lokale wytworzone w częściach wspólnych i nie objęte umowami o nabycie powiernicze i grunt (nie będący gruntem pod budynkiem, udział w którym jest nierozerwalnie związany z lokalem - wg odrębnych przepisów) nie były zakupione przez Wnioskodawcę w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości, jak również nie były finansowane środkami powierzonymi przez Inwestorów.

lit. c

Czy może części wspólne budynków (piwnice, strychy itp.) zostały nabyte do Pani majątku prywatnego i zostały sfinansowane z własnych środków? Proszę jednoznacznie opisać.

Odpowiedź:

Tak, części wspólne budynku (piwnice, strych itp.) oraz lokale w budynku nie objęte umowami nabycia powierniczego zostały nabyte do majątku osobistego ("prywatnego") Wnioskodawcy. Nabycie dokonywane jest przez Wnioskodawcę ze środków własnych (tj. nie jest dokonywane ze środków powierzonych przez Inwestorów). Do momentu powstania wspólnoty mieszkaniowej takie części budynku stanowią wyłączną własnością Wnioskodawcy. Z chwilą powstania wspólnoty mieszkaniowej, na podstawie odrębnych przepisów, części wspólne stają własnością wspólnoty mieszkaniowej. Z uwagi na to, że ich nabycie, wytworzenie w nich nowych lokali (które nie zostały ukończone przed powstaniem wspólnoty) Wnioskodawca finansował z własnych (prywatnych) środków, w aktach notarialnych, w ramach których zawierane są umowy efektem których jest zbycie lokali (w ramach umowy powierniczego nabycia nieruchomości), właściciele, jako członkowie wspólnoty, godzą się na nabycie takich lokali przez Wnioskodawcę bez wynagrodzenia. Jednym słowem, z uwagi na uwarunkowania prawne, Wnioskodawca gwarantuje sobie nabycie tych części nieruchomości, za które samodzielnie i z własnych środków zapłacił, i których uprzednio był wyłącznym właścicielem (tj. przed powstaniem wspólnoty mieszkaniowej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonując rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu realizacji umowy zlecenia tj. powierniczego nabycia nieruchomości (zaistniały stan faktyczny) Wnioskodawca powinien traktować jako czynność opodatkowaną VAT zbycie lokalu w ramach realizacji zlecenia powierniczego nabycia nieruchomości?

2. Czy dokonując rozliczenia podatku dochodowego z tytułu realizacji umowy zlecenia tj. powierniczego nabycia nieruchomości (zaistniały stan faktyczny), Wnioskodawca, wyznacza jako przychód podatkowy w PIT wyłącznie kwotę należnego mu wynagrodzenia, wykazując go w momencie wykonania świadczenia czyli przeniesienia własności lokalu na Inwestora (wobec braku wcześniejszej zapłaty), a ponoszone dla potrzeb realizacji świadczenia powierniczego nabycia nieruchomości wydatki oraz otrzymywane od Inwestora środki tytułem zapłaty cena udziału w nieruchomości nabywanej w imieniu własnym Wnioskodawcy ale na rzecz Zleceniodawcy wraz z określonymi w umowie zlecenia znanymi kosztami wykonania zlecenia, są neutralne w rozliczeniu podatkowym Wnioskodawcy dokonywanym dla potrzeb PIT - tj nie stanowią, odpowiednio, przychodów ani kosztów?

3. Czy Wnioskodawca uzyskuje przychód podatkowy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia w wyniku nabycia nowych lokali (prawa do nowych lokali) i gruntu, w okolicznościach wskazanych w części G wniosku ORD-IN (poz. 74)?

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania Nr 2 i 3, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług została wydana w dniu 18 grudnia 2019 r. odrębna interpretacja indywidualna 0114-KDIP1-1.4012.630.2019.2.KOM.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.2

Rozliczając podatek dochodowy z tytułu realizacji umowy zlecenia tj. powierniczego nabycia nieruchomości (zaistniały stan faktyczny), Wnioskodawca, wyznacza jako przychód podatkowy w PIT wyłącznie kwotę należnego mu wynagrodzenia, wykazując go w momencie wykonania świadczenia czyli przeniesienia własności lokalu na Inwestora (wobec braku wcześniejszej zapłaty), a ponoszone dla potrzeb realizacji świadczenia powierniczego nabycia nieruchomości wydatki oraz otrzymywane od Inwestora środki tytułem zapłaty cena udziału w nieruchomości nabywanej w imieniu własnym Wnioskodawcy ale na rzecz Zleceniodawcy wraz z określonymi w umowie zlecenia znanymi kosztami wykonania zlecenia, są neutralne w rozliczeniu podatkowym Wnioskodawcy dokonywanym dla potrzeb PIT - tj nie stanowią, odpowiednio, przychodów ani kosztów.

W ramach wykonywanej działalności, w okolicznościach wskazanych we wniosku dla zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca realizuje świadczenie w ramach umowy zlecenia kreującej stosunek prawny powierniczego nabycia nieruchomości. Zaznaczyć trzeba, że tego rodzaju relacje cywilnoprawne są prawnie dopuszczalne, a kreowane w ramach takich stosunki gospodarcze są w pełni legalne. Kluczowe znaczenie ma bowiem to, że w obrocie gospodarczym podmioty nie muszą działać osobiście, dopuszczalne jest działanie przez wyznaczoną osobę trzecią np. przez powiernika. Istota zlecenia powierniczego nabycia nieruchomości polega na tym, że w stosunkach zewnętrznych powiernik dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy, który w chwili nabycia nie ujawnia się przed zbywcą, bądź innymi osobami.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest wprost uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z taką regulacją strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W praktyce najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Na skutek tego prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie 2 Kodeksu cywilnego). Niniejszy wniosek nie ma na celu ustalenia charakteru cywilnoprawnego relacji pomiędzy Wnioskodawcą i Klientami, a informacje zamieszczone powyżej służą wyłącznie wyjaśnieniu okoliczności cywilnoprawnych zdarzenia. Dla uzasadnienia stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę powyżej w odpowiedzi na pytanie pierwsze i drugie należy wskazać, iż skutki podatkowe transakcji dokonywanych za pośrednictwem powiernika (tutaj taką funkcję pełni Wnioskodawca) postrzegane są inaczej na gruncie podatku od towarów i usług (VAT) oraz podatków dochodowych (tutaj PIT). W przypadku VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej memającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Wskutek zawarcia umowy powierniczego nabycia nieruchomości Wnioskodawca (powiernik) we własnym imieniu, ale na rzecz zlecającego, najpierw nabywa określoną nieruchomość, a następnie zbywa ją na rzecz Zlecającego. Wnioskodawca, działając jako podatnik VAT nabywa prawo do rozporządzania towarem, tj. nieruchomością, jak właściciel. Dokonując następnie, w ramach realizacji zleconego świadczenia powierniczego, przeniesienia na rzecz Zlecającego własności lokalu Wnioskodawca wykonuje dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT

Z taką dostawą wnioskodawcy są powiązane zarówno nabycie budynku, w którym znajdują się zbywane lokale jak i usługi oraz towary związane z realizacją zleconego świadczenia powierniczego.

Taka kwalifikacja wynika z faktu, że Wnioskodawca działa we własnym imieniu, lecz na rzecz Zlecającego. Wnioskodawca działał zatem jako odrębny podatnik i to on jest stroną umów. Fakt, że w wykonaniu umowy powierniczej dochodzi do dwóch dostaw opodatkowanych VAT potwierdzają również organy podatkowe oraz sądy administracyjne (tak np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji nr: IPPP3/443-4/13-2/RD z dnia 28 marca 2013 r. czy NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2015 r. sygn. akt: I FSK 933/14). Zatem, powiernicze zbycie nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu VAT, a zakupy dokonywane przez Wnioskodawcę w związku z taką sprzedaż (nabycie nieruchomości, usługi budowlane, usługi prawne itp.) winny być sklasyfikowane jako dokonane przez Wnioskodawcę i w związku dokonaną dostawą na rzecz Klienta.

Pomimo, że dla celów VAT powierniczy obrót nieruchomościami podlega opodatkowaniu tym podatkiem, to na gruncie podatku dochodowego pozostaje on neutralny. Inaczej niż to jest w przypadku VAT, na gruncie podatku dochodowego kluczowe znaczenia ma powierniczy charakter działania powiernika (Wnioskodawcy). Wynika z tego fakt, że otrzymane środki nie są własnością Wnioskodawcy, nie mają charakteru definitywnego, nie generują po jego stronie przysporzenia i korzyści, a w efekcie nie powiększają jego aktywów Tymczasem warunkiem koniecznym wystąpienia przychodu podatkowego z tytułu otrzymanego świadczenia jest jego definitywny i niezwrotny charakter, powiększenie aktywów podatnika Bezpośrednią implikacją takiego charakteru działania i otrzymanych płatności jest to, że wydatkowanie środków w związku z realizacją świadczenia powierniczego nabycia nieruchomości nie generuje po stronie Wnioskodawcy podatkowych kosztów uzyskania przychodu. Tym samym Wnioskodawca dokonując zapłaty za nabytą na zlecenie innego podmiotu nieruchomość, nie zalicza tego wydatku do swoich kosztów podatkowych, jak również otrzymane przez powiernika od zlecającego środki na poczet ceny nieruchomości nie stanowią dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Jak zostało wskazane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 10 września 2018 r., 0114-KDIP3-1.4011.362.2018.1 KS:

" (...) w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej przez powiernika w wykonaniu umowy powierniczej, to zlecający powinien/powinni wykazać i opodatkować ewentualny dochód uzyskany z tytułu tej transakcji Dla celów podatkowych odpłatne zbycie nieruchomości przez powiernika w jego imieniu, ale na rzecz zlecającego/zlecających należy ocenić jako skutkujące zmianami w majątku zlecającego/zlecających. Tym samym jeżeli powiernik zbywa nieruchomość na rzecz nabywcy - osoby trzeciej, czynność ta powoduje powstanie obowiązku podatkowego dla zlecającego/zlecających. W sytuacji zbycia nieruchomości przez powiernika w związku z zawartą umową powiernictwa, powiernik zbywa ją w imieniu własnym lecz na rachunek zleceniodawcy/zleceniodawców tak jak powiernik nabywał tą nieruchomość w imieniu własnym, lecz na rachunek zleceniodawcy/zleceniodawców." Podobnie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2016 r., IPPB4/4511-1371/15-2/JK:

"Zgodnie z tym stanowiskiem rozpoznawanie skutków podatkowych sprzedaży powierniczej (tzn. sprzedaży przez powiernika rzeczy lub prawa należących do powierzającego i wydanie powierzającemu korzyści w postaci uiszczonej ceny) leży po stronie powierzającego, nie zaś powiernika. Innymi słowy, w takiej sytuacji powiernik traktowany jest, jako podmiot transparentny podatkowo - na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych istnieje możliwość traktowania powierzającego, jako właściciela udziałów w spółce, mimo że w okresie trwania umowy powiernictwa ich formalnym właścicielem, w rozumieniu prawa cywilnego, jest powiernik. Powyższe stanowisko potwierdza także orzecznictwo sądowe w wyroku z dnia 9 listopada 2004 r. (sygn. akt. III S A. 3031/03) WSA w Warszawie wskazał w tezie do tego wyroku, co następuje: "nie można przychodu ze sprzedaży powierniczej traktować, jako przysporzenia zleceniobiorcy powiernika (...) natomiast kosztów powierniczego nabycia udziału oraz kosztów i przychodu z powierniczego zbycia udziału nie rozpoznaje się w rozliczeniu podatkowym u zleceniobiorcy, ale u zleceniodawcy." Taki punkt widzenia, w stosunku do relacji wynikających z umowy powiernictwa, podzielają także organy podatkowe, m in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej 19 sierpnia 2008 r. (Nr IPPB2/415-375/08-2/JK) oraz w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej 21 stycznia 2010 r. (Nr IPPB4/415-729/09-2/JS). Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami są, co do zasady otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. W kontekście Umowy i jej celu, otrzymanie przez powiernika środków finansowych na nabycie Nieruchomości powinno być utożsamione z wpłatą ich na rzecz spółdzielni mieszkaniowej Z kolei przekazanie Nieruchomości przez powiernika powierzającemu, wynikające z Umowy, będzie również czynnością neutralną podatkowo. Zatem przekazanie Nieruchomości przez Wnioskodawcę, jako powiernika, na rzecz powierzającego po zakończeniu Umowy nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia. W zamian za przekazane przez syna środki. Wnioskodawcą wraz żoną zakupili Nieruchomość, co do której byli już zobowiązani do jej przeniesienia na syna. W konsekwencji, dla Wnioskodawcy kwota otrzymanych od syna środków nie może stanowić przysporzenia, gdyż nie stanowi definitywnego przysporzenia Wnioskodawcy. Jest on bowiem zobowiązany do wykorzystania jej w z góry określony sposób (nabycie Nieruchomości) a następnie do przeniesienia Nieruchomości na syna w wykonaniu zawartej umowy.

Trudno więc w tym wypadku mówić o jakimkolwiek przysporzeniu. Analogicznie trudno mówić o jakimkolwiek przysporzeniu na skutek przeniesienia na syna Wnioskodawcy Nieruchomości, które następuje w związku z przekazaniem przez niego środków na zakup Nieruchomości w wysokości stanowiącej równowartość jej ceny zakupu od spółdzielni. Jedynym przysporzeniem będzie wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za realizację umowy, która będzie stanowić dla Wnioskodawcy opodatkowany przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy."

Tak więc, środki otrzymane przez Wnioskodawcę jako powiernika nie spełniają definicji przychodu podatkowego, jest on zobowiązany otrzymaną kwotę wydatkować w ściśle określony sposób. Wydatkowanie uzyskanej od Inwestora kwoty nie wykazuje związku z przychodem Wnioskodawcy, służy nabyciu nieruchomości niejako dla Klienta. W związku z powyższym, na gruncie podatków dochodowych, realizacja umowy powiernictwa winna być traktowana jako neutralna - nie generująca po stronie Wnioskodawcy ani kosztów ani przychodów podatkowych. Przychodem Wnioskodawcy jest jedynie należne na podstawie umowy zlecenia wynagrodzenie. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, przychód powstaje w momencie wykonania świadczenia czyli przeniesienia własności lokalu na Inwestora (wobec braku wcześniejszej zapłaty).

Ad. 3

Wnioskodawca NIE uzyskuje przychodu podatkowego z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia w wyniku nabycia nowych lokali (prawa do nowych lokali) i gruntu, w okolicznościach wskazanych w części G wniosku ORD-IN (poz. 74).

Jak zostało to wskazane w części H (poz. 12) załącznika ORD-IN/A nr 2 do wniosku ORD-IN, nabycie własności nowych lokali, a także gdy takie prawo uzyskuje osoba trzecia wskazana przez Wnioskodawcę (pierwsze zdarzenie przyszłe), jak również uzyskując własność niezabudowanej działki gruntu (drugie zdarzenie przyszłe), Wnioskodawca NIE UZYSKA PRZYCHODU PODATKOWEGO Z TYTUŁU NIEODPŁATNEGO ŚWIADCZENIA. Brak po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia powodowany jest brakiem korzyści ekonomicznej, przysporzenia powodowanego darmowym nabyciem, kosztem majątku podmiotu trzeciego. Wynika to z faktu, iż nabywana jest własność nowych lokali i praw do nich, a także gruntu, które stanowią część nieruchomości uprzednio nabytych przez Wnioskodawcę w ramach czynności odpłatnej (tj. Wnioskodawca dokonał stosownej zapłaty na rzecz zbywców). Co ważne, nowe lokale i grunt NIE BYŁY ZAKUPIONE PRZEZ WNIOSKODAWCĘ W RAMACH UMOWY POWIERNICZEGO NABYCIA NIERUCHOMOŚCI, JAK RÓWNIEŻ NIE BYŁY FINANSOWANIE ŚRODKAMI POWIERZONYMI PRZEZ KLIENTÓW. Tym samym, stwierdzić należy, że Wnioskodawca wydatkował uprzednio środki na nabycie lub wytworzenie takich lokali (poniósł ekonomiczny ciężar ich nabycia), a to iż nie stały się one wcześniej składnikiem majątku wnioskodawcy powodowane jest wyłącznie tym, że roboty budowalne lub działania formalne służące wyodrębnieniu własności takich lokali nie zostały ukończone przed powstaniem wspólnoty mieszkaniowej i tylko i wyłącznie z tego powodu zaliczone zostały do części wspólnych nieruchomości. Kluczowe znaczenie ma również te, że prawo Wnioskodawcy do uzyskania takiego świadczenia bez konieczności zapłaty wynagrodzenia na rzecz wspólnot uwzględniane jest w akcie notarialnym, w ramach którego Klienci nabywają lokale w ramach realizacji umowy powierniczej (czyli inne lokale niż nowe lokale, ale dzięki nabyciu których Klienci stają się członkami wspólnoty). Tym samym, nabycie przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną rzecz (tj. do majątku osobistego) nowych lokali oraz niezabudowanego gruntu, o którym mowa w części G wniosku ORD-IN bez odrębnego wynagrodzenia uwzględniane jest wcześniej przy kreowaniu stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z członkami wspólnoty (tj. umowy powierniczego nabycia lokali innych niż nowe lokale, co docelowo skutkuje uzyskaniem przez nich statusu członka wspólnoty). Tak więc, otrzymując takie świadczenie Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia, korzyści majątkowej kosztem podmiotów trzecich, tj. Klientów. Biorąc to pod uwagę przywołane powyżej okoliczności faktyczne, a jednocześnie uwzględniając przesłankę, że warunkiem koniecznym uzyskania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jest uzyskanie korzyści, przysporzenia kosztem innego podmiotu pod tytułem darmym stwierdzić należy jak w odpowiedzi na pytanie nr 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Należy wskazać, że wniosek został rozpatrzony pod kątem ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wyjaśnić należy, że interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników na podstawie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.