0114-KDIP3-1.4011.481.2018.4.MJ - PIT w zakresie zakwalifikowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym do przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym oraz obowiązków płatnika.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, 14 r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z póżn.zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.481.2018.3.MJ oraz 0114-KDIP1-1.4012.586.2018.4.IZ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym do przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym oraz obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym do przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym oraz obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: "OF lub Wnioskodawca"). Na podstawie umowy o świadczenie usług (dalej: "Umowa o Świadczenie Usług"), która została zawarta w ramach prowadzonej i zarejestrowanej przez Wnioskodawcę w Polsce pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, polskiego rezydenta podatkowego (dalej: "Spółka"), usługi o charakterze konsultacyjnym i doradczym. Spółka jest podmiotem Zainteresowanym wydaniem niniejszej interpretacji indywidualnej, niebędącym stroną postępowania.

Przedmiotem Umowy o Świadczenie Usług jest i będzie świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na stałych konsultacjach (również dostarczaniu projektów) z zakresu:

a. Wdrażania nowych projektów Spółki,

b. Opracowywania technicznych prezentacji pokazujących jak zwiększyć efektywność Spółki,

c. Treści cyfrowych - prac nad wyborem i oceną jakościową contentu digitalowego,

d. Budową serwisu streamingowego oferującego content digitalowy,

e. Tworzeniem koncepcji dla tradycyjnych kanałów dystrybucji nośników typu CD i DVD,

f. Uruchomieniem dystrybucji cyfrowej poprzez sieć kanałów na platformach internetowych typu Youtube na potrzeby rozwiązań marketingowych, wdrażanie technologii wspierających działalność spółki,

g. Pracami z firmami zewnętrznymi od stronu operacyjnej czyli weryfikacją wykonania prac zleconych na zewnątrz dotyczących obszarów działania spółki,

h. Stosowania odpowiedniego modelu businessowego w zakresie funkcjonowania Spółki dla potrzeb serwisu streamingowego będącego w obszarze działalności Spółki.

Świadczone usługi na podstawie Umowy o Świadczenie Usług mają i będą miały charakter wyłącznie doradczo-konsultacyjny, a w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie ma i nie będzie mieć prawa do podejmowania decyzji, ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Umowa o Świadczenie Usług zobowiązuje Wnioskodawcę do świadczenia Usług z najwyższą starannością, przy wykorzystaniu całej Jego wiedzy i doświadczenia. Umowa o Świadczenie Usług obliguje Wnioskodawcę do zachowania poufności. Przy wykonywaniu Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z pomocy swoich pracowników lub współpracowników. Wnioskodawca gwarantuje Spółce, że osoby te będą miały odpowiednie kwalifikacje zawodowe oraz ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za jakość wykonywanych przez Jego pracowników lub współpracowników Usług.

Co do zasady, Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć Usługi na rzecz Spółki w miejscu przez siebie wybranym. Umowa o Świadczenie Usług nie zawiera postanowień co do miejsca świadczonych Usług. W ramach współdziałania w wykonywaniu Umowy o Świadczenie Usług w celu prawidłowego wykonywania Usług, Wnioskodawca ma jednak prawo do korzystania ze sprzętu informatycznego oraz obsługi biurowej oferowanej przez Spółkę, w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania Usług. Jednakże, za usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy, Spółka obciąża Go określoną kwotą w każdym okresie rozliczeniowym. Umowa o Świadczenie Usług zobowiązuje Wnioskodawcę do pozostania w gotowości do świadczenia Usług przez cały czas trwania Umowy o świadczenie Usług i na wezwanie Spółki Wnioskodawca jest obowiązany poświęcić na świadczenie Usług taki czas, jaki będzie niezbędny do poprawnego wykonania Umowy o świadczenie Usług. Przerwy w wykonywaniu świadczonych Usług są i będą ustalane przez Wnioskodawcę i Spółkę z uwzględnieniem Jego obowiązków wynikających z Umowy o Świadczenie Usług oraz interesów Spółki.

Z tytułu świadczonych Usług przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie godzinowe za każdą godzinę poświęconą na faktyczne świadczenie Usług (przez Wnioskodawcę lub podmioty trzecie, którymi się posługuje), w danym okresie rozliczeniowym (tj. w danym miesiącu kalendarzowym) - co do zasady 100 godzin miesięcznie. W przypadku przekroczenia w danym miesiącu kalendarzowym limitu 100 godzin na świadczenie na rzecz Spółki lub jej podmiotów zależnych Usług, wynagrodzenie za dodatkowe godziny jest należne do wysokości limitu dodatkowych godzin poświęconych na świadczenie Usług w danym miesiącu kalendarzowym, określonych w uprzednim pisemnym zleceniu Spółki. W przypadku wykorzystania limitu 100 godzin w danym miesiącu kalendarzowym, OF jest zobowiązany do niezwłocznego pisemnego poinformowania o tym Spółki. W przypadku braku pisemnego zlecenia Spółki, o którym mowa powyżej, wynagrodzenie za godziny przewyższające limit nie będzie należne. Ponadto, Spółce przysługuje prawo zamawiania wykonania przez Wnioskodawcę dodatkowych Usług, za które będzie Mu przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej pomiędzy OF a Spółką. W takim przypadku Spółka określi w pisemnym zleceniu szczegółowy zakres dodatkowych usług zamawianych przez Spółkę oraz kwotę wynagrodzenia, a także termin i inne szczegółowe warunki wykonania usług dodatkowych. Wynagrodzenie jest powiększane o należny podatek VAT (dalej łącznie jako: "Wynagrodzenie"). Spółka jest zobowiązana do zwrotu Wnioskodawcy uzgodnionych przez strony kosztów, np. związanych z podróżami niezbędnymi do wykonywania Usług.

W ramach obowiązywania Umowy o świadczenie Usług Wnioskodawca ma prawo do korzystania z opieki medycznej w specjalistycznym ośrodku służby zdrowia, posiadania i korzystania z telefonu komórkowego Spółki oraz sprzętu informatycznego oraz obsługi biurowej oferowanej przez Spółkę w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania Usług przez OF. W zamian za usługi wykonywane przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, w tym dotyczące opieki medycznej, Spółka obciąża Go na bieżąco (za każdy okres rozliczeniowy) kwotą ustaloną w Umowie o świadczenie Usług (powiększoną o należny podatek VAT). Za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny, OF nie przysługuje i nie będzie przysługiwać żadne wynagrodzenie (nie jest ono przewidziane w takiej sytuacji Umową o Świadczenie Usług). Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktury. Do faktury powinno być dołączone zestawienie Usług wykonanych w danym miesiącu wraz z podaniem dokładnej liczby godzin poświęconych na świadczenie tych Usług.

Umowa o Świadczenie Usług reguluje kwestie przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w ramach świadczonych Usług. Umowa o Świadczenie Usług wskazuje, że wynagrodzenie z tego tytułu jest ujęte w wynagrodzeniu z tytułu świadczenia Usług.

W zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego (tj. na zasadzie ryzyka). W przypadku, gdy w związku z realizacją Umowy o świadczenie Usług, osoby trzecie zgłoszą wymagalne roszczenia wobec Spółki, Wnioskodawca jest zobowiązany do zaspokojenia tych roszczeń jeżeli powstały one z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy. Umowa o Świadczenie Usług została zawarta na czas nieoznaczony i może zostać rozwiązana z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia (poza przypadkami rozwiązania ze skutkiem natychmiastowym, wskazanymi w Umowie o Świadczenie Usług). Wnioskodawca złożył prawidłowo oświadczenie o wyborze opodatkowania 19% liniowym podatkiem, zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Usługi nabywane od Wnioskodawcy Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT, tj. do świadczenia usług i sprzedaży towarów.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka, są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Ponadto, na podstawie uchwały Rady Nadzorczej Spółki (dalej: "Uchwała"), Wnioskodawca pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki ze skutkiem podjęcia Uchwały. W ramach funkcji Prezesa Zarządu Spółki, jest obowiązany i uprawniony do prowadzenia, wraz z pozostałymi członkami Zarządu Spółki, spraw Spółki oraz jej reprezentowania. Do kompetencji Prezesa Zarządu należy w szczególności zwoływanie i przewodniczenie posiedzeniom Zarządu Spółki oraz kierowanie pracami Zarządu Spółki. Podejmowane przez Prezesa Zarządu czynności mają charakter zarządczy. Z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie miesięczne. Wnioskodawca nie ma i nigdy nie miał zawartej ze Spółką umowy o pracę.

Na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki Wnioskodawca powołany został dnia 8 maja 2018 r. Wnioskodawca nie wykonuje na rzecz Spółki pracy na podstawie umowy o pracę. Z efektów świadczonych Usług rozlicza Spółka, która może dochodzić od Wnioskodawcy odpowiedzialności z tytułu ich niewykonania lub nienależytego wykonania, na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego. Z obowiązków wykonywanych jako Prezes Zarządu, rozlicza Spółka, mogąc dochodzić od Wnioskodawcy odpowiedzialności na podstawie obowiązujących przepisów prawa.

Usługi, jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki w ramach Umowy o Świadczenie Usług, nie wchodzą w zakres obowiązków Prezesa Zarządu Spółki. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej dnia 18 czerwca 2018 r., w ramach której świadczy usługi konsultacyjne i doradcze. Umowa o Świadczenie Usług została podpisana dnia 19 czerwca 2018 r. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca świadczy Usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej oraz korzysta z obsługi biurowej oferowanej przez Spółkę (dwa faktyczne miejsca prowadzenia działalności gospodarczej). W przyszłości może świadczyć Usługi również w innych, wybranych przez siebie miejscach, zgodnie z Umową o Świadczenie Usług.

W ramach wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zatrudnia/kontraktuje na dzień złożenia wniosku żadnych pracownikóww.spółpracowników, ale może ich zatrudnić/ kontraktować w przyszłości i korzystać z ich pracy/usług przy świadczeniu Usług, jak wskazuje Umowa o Świadczenie Usług.

Sposób kalkulacji wynagrodzenia został przez OF i Spółkę ustalony w Umowie o Świadczenie Usług i jest oparty o stawkę godzinową, w zależności od liczby godzin poświęconych na świadczenie Usług w danym miesiącu kalendarzowym. O liczbie godzin decyduje ilość i charakter projektów oraz efektywność ich prowadzenia przez Wnioskodawcę, jednak po przekroczeniu liczby 100 godzin, na dalsze godziny objęte wynagrodzeniem musi wyrazić zgodę Spółka, w związku z powyższym na wysokość wynagrodzenia mają wpływ zarówno Wnioskodawca (poprzez ilość godzin poświęconych na świadczenie Usług), jak i Spółka (poprzez ew. akceptację dodatkowych godzin). Z perspektywy Spółki, jako usługodawcy, kwota wynagrodzenia za Usługi powinna być jak najbardziej precyzyjna - stąd ww. miesięczny limit godzin. Jeżeli Spółka zaś będzie potrzebować dodatkowych godzin, może wyrazić na nie zgodę na wniosek Wnioskodawcy, a ponadto sama zamówić dodatkowe usługi od Niego. Jeżeli Spółka uzna, że dodatkowe godziny nie są potrzebne lub wynikają z nienależytej Wnioskodawcy efektywności, może odmówić ich uznania, w oparciu o postanowienia Umowy o Świadczenie Usług. Ten połączony mechanizm limitu godzin i godzin dodatkowych (w tym niezbędnych do prawidłowego świadczenia Usług) zapewnia stabilność, a z drugiej strony elastyczność rozliczeń. W Umowie o Świadczenie Usług strony ustaliły ponadto, że Spółce będzie przysługiwało prawo zamawiania wykonania przez OF dodatkowych usług (tj. Usługi konsultacyjne doradcze niemieszczące się w limicie 100 godzin miesięcznie), za które będzie przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej pomiędzy stronami. W takim przypadku Spółka określi w pisemnym zleceniu szczegółowy zakres dodatkowych usług zamawianych przez Spółkę oraz kwotę wynagrodzenia, a także termin i inne szczegółowe warunki wykonania usług dodatkowych, stawki wynagrodzenia są negocjowane oraz finalnie akceptowane przez Radę Nadzorczą Spółki. Spółka zatem decyduje o konieczności ich zamawiania i uzgadnia z Wnioskodawcą wysokość wynagrodzenia z tego. Na dzień złożenia wniosku nie nastąpiło jeszcze zamówienie dodatkowych usług przez Spółkę.

Ponadto Wnioskodawca w piśmie z dnia 4 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.481.2018.3.MJ oraz 0114-KDIP1-1.4012.586.2018.4.IZ wskazał, że umowa o świadczenie usług w oparciu, o którą będzie świadczył usługi nie ma charakteru ani kontraktu menedżerskiego, ani umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem ani umowy o podobnym charakterze. Ponadto Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych umową o świadczenie usług wskazaną we wniosku. Wnioskodawca wykonując czynności wynikające z umowy o świadczenie usług ponosi ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Czynności wynikające z umowy o świadczenie usług nie będą wykonywane pod kierownictwem, w miejscu i w czasie wyznaczonym przez zlecającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie należne Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu z tej działalności 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, od wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko, że należne Wnioskodawcy wynagrodzenie na podstawie Umowy o Świadczenie Usług podlega podatkowi VAT?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Spółka ma prawo do odliczenia, na zasadach ogólnych, podatku VAT naliczonego na wynagrodzeniu z tytułu usług nabytych od Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 1 i 2, dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź w zakresie pozostałych pytań udzielona zostanie odrębnie.

Zdaniem Zainteresowanych

Ad. 1)

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy na podstawie Umowy o świadczenie Usług należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509) i w związku z tym Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania dochodu z taj działalności 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ww. ustawy.

Definicja działalności gospodarczej oraz pozarolniczej działalności gospodarczej jest określona w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się m.in. usługową działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu baz względu na jaj rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczana do innych źródeł przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 4-9.

Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią źródło przychodów odrębne od m.in. przychodów ze stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście.

Jednakże, zgodnie z art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynności nie zostaną uznane za wykonane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej jeżeli będą łącznie spełnione następujące warunki:

* odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności oraz ich wykonanie ponosi zlecający wykonanie czynności (z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych).

* czynności są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

* wykonujący czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Powyższe oznacza, że przychody, aby były kwalifikowane jako osiągnięte ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, nie mogą być zaliczone m.in. do przychodów za stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a ponadto czynności wykonywane w ramach danego stosunku prawnego nie mogą spełnić łącznie wszystkich warunków, o których mowa w art. 5b ww. ustawy. Uprawnienie do skorzystania ze stawki liniowej określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwarunkowane jest także art. 9a ust. 1-3 ww. ustawy. Zgodnie z tymi przepisami, podatnik zyskuje uprawnienie do opodatkowana swojego dochodu z działalności gospodarczej stawką liniową gdy uzyskuje przychody z prowadzenia działalności gospodarczej, gdy w odpowiednim terminie zawiadomi właściwy organ podatkowy o wyborze stawki 19% oraz prowadzona przez niego działalność nie będzie odpowiadać czynnościom wykonywanym na rzecz pracodawcy w danym roku podatkowym.

Spełnienie warunków określonych w definicji pozarolniczej działalność gospodarczej:

Usługi na podstawie Umowy o Świadczenie Usług są wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, która będzie miała charakter zarobkowy, tj. będzie ukierunkowana na osiągnięcie zysku. Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu w sposób:

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, kryteria wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy są w przypadku Wnioskodawcy spełnione.

Czynności na podstawie Umowy o świadczenie Usług nie powinny zostać zakwalifikowane jako stosunek pracy na podstawie Kodeksu pracy. Wynika to w szczególności z:

* braku elementu Wnioskodawcy podporządkowania (bezpośredniej kontroli wykonywania Usług na podstawie Umowy o Świadczenie Usług), który jest warunkiem niezbędnym do uznania danego stosunku prawnego za stosunek pracy;

* swobody w wyborze miejsca świadczenia Usług (Umowa o świadczenie usług nie reguluje w ogóle miejsca wykonywania Usług, wobec czego może nim być siedziba Wnioskodawcy lub inne miejsce ustalone przez Spółkę czy Wnioskodawcę). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że miejsce pracy ustala pracodawca;

* swobody w ustaleniu czasu poświęconego na świadczenie Usług (Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia Usług na rzecz Spółki w nienormowanych godzinach (co do zasady do limitu 100 godzin w miesiącu kalendarzowym, ale limit ten został wprowadzony jedynie na potrzeby określenia - to jest w takim czasie, jaki jest uznany za niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownik wykonuje pracę w ściśle określonych ramach czasowych;

* braku wynagrodzenie za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny leżącej po stronie Wnioskodawcy. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownikowi przysługuje co do zasady wynagrodzenie (zasiłek) za brak możliwości świadczenia pracy z powodu choroby lub innych podobnych przyczyn;

* braku zastosowania przepisów ograniczających odpowiedzialność za wyrządzoną przez Wnioskodawcę Spółce szkodę (w zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca odpowiada bowiem względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego, tj. co do zasady na zasadzie ryzyka. Odpowiedzialności Wnioskodawcy nie ogranicza przy tym postanowienie, że Spółka jest odpowiedzialna solidarnie za szkody wyrządzone osobom trzecim). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że odpowiedzialność pracownika jest uregulowana przepisami szczególnymi i co do zasady istotnie ograniczona;

* wprowadzeniu w Umowie o Świadczenie Usług co do zasady nieodpowiadających stosunkowi pracy postanowień umownych (m.in. w zakresie: (i) możliwości korzystanie przez Wnioskodawcę z pomocy Jego pracowników lub współpracowników; (ii) prawa zamówienia przez Spółkę wykonania przez Wnioskodawcę dodatkowych usług za dodatkowym wynagrodzeniem);

* braku zastrzeżenia w Umowie o świadczenie Usług stosowania przepisów Kodeksu pracy.

Świadczenie Usług nie stanowi również działalności wykonywanej osobiście, z której przychody są wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in.:

Umowa o świadczenie Usług nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia (do Umowy o Świadczenie Usług stosuje się jednak odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczącego umowy zlecenia). Ponadto Umowa o świadczenie Usług jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, przychody ze świadczenia Usług nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu świadczenia Usług nie powinny również zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu czynności członków zarządu (na podstawie art. 13 pkt 7 ww. ustawy) lub kontrakt o zarządzanie/umowy menedżerskie (art. 13 pkt 9 ww. ustawy) - przedmiotem Umowy o świadczenie Usług są bowiem usługi konsultacyjne. Usługi mają charakter wyłącznie doradczy, w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie ma prawa wykonywania czynności o charakterze menedżerskim i zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Ponadto, za czynności zarządcze, jako Prezes Zarządu, Wnioskodawca otrzymuje odrębne wynagrodzenie na podstawie Uchwały.

Brak spełnienia kryteriów z art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 5b ww. ustawy, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy o świadczenie Usług nie są uznane za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli łącznie spełnione są poniższe warunki:

III. OF nie ponosiłaby ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

(Ad.i.)

Na podstawie obowiązujących przepisów prawa (Kodeksu cywilnego) Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie Umowy o świadczenie Usług. Zatem pierwsza przesłanka nie jest spełniona, ponieważ odpowiedzialność za rezultat i wykonanie czynności nie ciąży wyłącznie na Spółce.

(Ad. ii.)

Umowa o Świadczenie Usług nie jest wykonywana pod kierownictwem Spółki. Nie ma w niej również zapisów o podległości służbowej wobec Spółki. Usługi są świadczone przez Wnioskodawcę w czasie i miejscu przez Niego ustalonym. Tym samym, miejscem wykonywania czynności w ramach Umowy o Świadczenie Usług może być siedziba Spółki, siedziba Wnioskodawcy czy inne miejsce. Odnosząc się z kolei do czasu świadczenia Usług, Umowa o Świadczenie Usług wskazuje jedynie, że Wnioskodawca jest zobowiązany pozostać w gotowości do świadczenia Usług objętych Umową o Świadczenie Usług i na wezwanie Spółki poświęcić świadczeniu Usług na rzecz Spółki taki czas, jaki będzie niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy o świadczenie Usług. W Umowie o Świadczenie Usług brak jest innych postanowień, co do określonych godzin, w których Usługi mają być wykonywane lub też nakładu godzin, które Wnioskodawca ma spędzić na świadczeniu Usług (z zastrzeżeniem, że w przypadku przekroczenia w danym miesiącu kalendarzowym limitu 100 godzin na świadczenie na rzecz Spółki lub jej podmiotów zależnych Usług, zobowiązany jest do niezwłocznego poinformowania o tym Spółki na piśmie). W związku z powyższym, stwierdzić należy, że druga przesłanka również nie jest spełniona.

(Ad. iii.)

W zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki, zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego (art. 471 k.c. i n.), tj. co do zasady na zasadzie ryzyka. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Świadczy o tym m.in. odpowiedzialność wobec Spółki i wobec osób trzecich za odpowiednie wykonanie Umowy o Świadczenie Usług, ryzyko związane ze ściągnięciem należności z tytułu wynagrodzenia, możliwość wypowiedzenia Umowy o Świadczenie Usług przez Spółkę, ryzyko związane z zatrudnianiem pracowników oraz angażowaniem współpracowników/podwykonawców, w tym odpowiedzialność za ich czynności jak za własne.

Nie jest zatem spełniona żadna z przestanek z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których łączne wypełnienie dyskwalifikuje czynności wykonywane na podstawie Umowy jako czynności wykonywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spełnienie kryteriów z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku obowiązani są do złożenia właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów, może złożyć oświadczenie właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowemu do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak, niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Wnioskodawca złożył prawidłowo oświadczenie o wyborze opodatkowania 19% liniowym podatkiem dochodów z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej, przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W ocenie Wnioskodawcy, literalna wykładnia art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że wyłączenie stosowania 19% stawki liniowej do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym będzie miało zastosowanie tylko w sytuacji, gdy wykonuje takie same czynności na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, które wykonał lub wykonuje w roku bieżącym na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy (o którym mowa w art. 9a ust. 3 ww. ustawy). Wyżej wymienione wyłączenie nie będzie miało zastosowania w przypadku Wnioskodawcy, ponieważ jak zostało opisane w stanie faktycznym / opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie ma i nigdy nie miał zawartej ze Spółką umowy o pracę.

Prawidłowość powyższej kwalifikacji podatkowej potwierdzają interpretacje Ministra Finansów i Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, którzy przychylają się do stanowiska Wnioskodawcy, że mają oni prawo do zastosowania 19% liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli świadczą usługi w ramach działalności gospodarczej oraz usługi te nie stanowią działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W stanach faktycznych przedstawianych we wnioskach o interpretację, podatnicy często podkreślają, że oprócz usług doradczych pełnią funkcję członka zarządu albo zawierają kontrakt menedżerski, na podstawie którego wykonują czynności zarządcze.

Przykładowe interpretacje:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2017 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.150.2017.1.MJ;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 luty 2017 r., Nr 1462-IPPB1.4511.7.2017.1.KS1.

Ad. 2)

Zdaniem Zainteresowanych, prawidłowe jest stanowisko, że Spółka nie jest i nie będzie zobowiązana jako płatnik do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

Co do zasady, obowiązkowi podatkowemu podlega podatnik. W ściśle określonych przypadkach zobowiązanym do poboru podatku jest płatnik. Jeden z takich przypadków został uregulowany w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w którym wskazano, że m.in. osoby prawne są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Jak zostało opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, OF nie ma i nigdy nie miał zawartej ze Spółką umowy o pracę. Ponadto, nie istnieją przesłanki pozwalające uznać, że między Spółką a OF zachodzi stosunek pracy. Nie występują również inne tytuły wskazane w art. 31 ww. ustawy. Zatem Spółka nie jest zobowiązana na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnik, do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia należnemu OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług. Inny przypadek obligujący płatnika do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych został uregulowany w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle tego przepisu m.in. osoba prawna zobowiązana jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, najniższą stawkę podatkową. Tytułami zobowiązującymi płatnika do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie ww. przepisu jest wypłacenie przez niego świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (a więc świadczeń stanowiących dla podatnika przychód z działalności wykonywanej osobiście) oraz art. 18 ww. ustawy (przychody z praw majątkowych). Świadczenie Usług nie stanowi działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności, Umowa o Świadczenie Usług nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia oraz jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez OF (art. 13 ust. 8 ww. ustawy).

Przychody z tytułu świadczenia Usług nie powinny również zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu czynności członków zarządu (na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub kontrakt o zarządzanie/umowy menedżerskie (art 13 pkt 9 ww. ustawy). Świadczenie Usług nie jest objęte także hipotezą pozostałych punktów z art. 13 tej ustawy, a wynagrodzenie nie stanowi przychodu z praw majątkowych (przeniesienie praw autorskich na Spółkę jest pobocznym elementem świadczenia Usług, a nie ich istotą i z tego tytułu nie przysługuje OF osobne wynagrodzenie). W związku z tym Spółka nie jest zobowiązana na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako płatnik, do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia należnego OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza również złożenie przez Wnioskodawcę oświadczenia Spółce, że wykonywane przez Niego Usługi wchodzą w zakres prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W takim przypadku, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8 ww. ustawy.

W takiej sytuacji to Wnioskodawca, jako podatnik (a nie płatnik - czyli Spółka), powinien odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, od tych dochodów, które są dochodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie mają zastosowania również inne przepisy, które nakazywałyby Spółce pobranie jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

Podsumowując, Spółka nie jest zobowiązana do potrącenia i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, z tytułu wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy: źródłami przychodów są:

* działalność wykowywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

* pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,

* pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W tym miejscu należy również wskazać, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym "wyłączenie" określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że umowa o świadczenie usług, którą Wnioskodawca zawarł ze spółką, dotyczy usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym, natomiast nie będzie ona obejmować czynności o zarządzanie Spółką lub czynności o podobnym charakterze. Ponadto równocześnie nie są spełnione łącznie warunki określone w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia tych usług można uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Tym samym Wnioskodawca, świadcząc w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz Spółki usługi na podstawie umowy o świadczenie usług wskazanych w przedmiotowym wniosku, jest uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tego tytułu jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Ponadto zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zatem, w przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować dochody uzyskane z tytułu świadczenia przez niego usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym na rzecz Spółki jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w art. 30c tej ustawy.

Przechodząc do obowiązków płatnika należy wskazać, że w myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy uzyskiwany przychód stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14, na podmiocie dokonującym wypłaty wynagrodzenia nie spoczywają obowiązki obliczenia, poboru i wpłaty na konto urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego w związku z zakwalifikowaniem przychodu z umowy o świadczenie usług o charakterze konsultacyjnym i doradczym zawartej ze Spółką przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika i pobierania zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od wyżej wymienionej umowy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.