0114-KDIP3-1.4011.461.2018.2.MT - VAT w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 listopada 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.461.2018.2.MT VAT w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.) uzupełnionego pismem z dnia 20 listopada 2018 r. (data nadania 20 listopada 2018 r., data wpływu 21 listopada 2018 r.) na wezwanie z dnia 8 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.461.2018.1.MT (data nadania 8 listopada 2018 r., data odbioru 13 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność rolniczą polegającą na hodowli drobiu mięsnego (brojler) i po osiągnięciu odpowiedniej wagi i wieku zostają sprzedane do uboju.

W działalności gospodarczej wykorzystuje On 1 kurnik, który jest w stanie pomieścić maksymalnie 18000 szt. kur brojlera (6 cykli produkcyjnych rocznie)

Wnioskodawca rozpoczął również działalność w zakresie własnego odchowu kur niosek. Pisklęta (nioski) są zakupione jako kurki jednodniowe i odchowywane do około 16 tygodnia życia. Kurki te przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej są odsprzedawane.

Odchów kurek stanowi ok 38000 szt., z czego do sprzedaży może kwalifikować się ok 35 000 szt pozostałe kurki mogą nie przeżyć do 16 tygodnia.

Wnioskodawca nie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustalany jest na podstawie norm szacunkowych określonych w załączniki nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 20 listopada (data wpływu 21 listopada 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny o informację, że w 2017 r. nie przekroczył limitu przychodów zobowiązujących Go do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. W art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, tj. jego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych nie przekroczyły wyrażonej w walucie polskiej równowartości 2 000 000 Euro.

Wnioskodawca ostatecznie przeformułował pytanie oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla kurek (drobiu nieśnego) do 16 tygodnia życia, tj. do czasu, gdy kury nie znoszą jeszcze jaj jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, hodowla kurek (drobiu nieśnego) do 16 tygodnia życia. tj. do czasu, gdy kury nie znoszą jeszcze jaj jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT). Zgodnie z tym przepisem przepisów ustawy o PIT nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W świetle powyższego przepisu, w pierwszej kolejności przeanalizować należy, czy prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność można uznać za działalność rolniczą. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o PIT działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.

miesiąc - w przypadku roślin,

2.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego.

4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca zajmuje się hodowlą drobiu nieśnego warunkiem uznania prowadzonej przez Niego hodowli za działalność rolniczą jest odchów zwierząt przez okres krótszy niż 2 miesiące.

W świetle powyższego uznać należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla drobiu do 16 tygodnia spełnia określone w wyżej cytowanym przepisie przesłanki warunkujące możliwość jej uznania za działalność rolniczą.

Z uwagi na powyższe przeanalizować należy, czy osiągany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu hodowli kurek nieśnych do 16 tygodnia życia nie stanowi przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Działami specjalnymi w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o PIT są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro". fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Zgodnie art. 2 ust. 3a wyżej wymienionej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy. Wnioskodawca wskazuje jednak, że w załączniku nr 2 do ustawy o PIT, tj. w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak hodowla drobiu nieśnego do odchowu. W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z przyjmowanym przez organy podatkowe stanowiskiem "W tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak hodowla piskląt do odchowu. W związku z powyższym, jeżeli odchowane pisklęta, które zostaną sprzedane, nie będą drobiem rzeźnym lub drobiem nieśnym, do działalności tej nie będą miały zastosowania zasady ustalania dochodu przy zastosowania norm szacunkowych. Zasady te miałyby zastosowanie tylko do hodowli kur niosek produkujących jaja lub drobiu rzeźnego. Oznacza to, że wskazana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurcząt oraz ich odchowie, a następnie ich sprzedaż przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi, zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą, z której dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych." (zob. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2014 r. nr IPPB1/415-340/14-2/KS). Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie wskazać należy, że w sytuacji będącej przedmiotem złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o interpretację prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla nie może zostać uznana za dział specjalny produkcji rolnej. Odchowywane przez Wnioskodawcę do 16 tygodnia kurki nie znoszą bowiem jaj.

Uznać zatem należy, ze prowadzona przez Wnioskodawcę hodowla kurek (drobiu nieśnego) do 16 tygodnia życia, czyli przed rozpoczęciem nieśności jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.

miesiąc - w przypadku roślin,

2.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 pozwala także na określenie czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji - do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 października 2015 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1717), która określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 5 i 6 wymienia się:

* drób rzeźny - powyżej 100 szt.:

o kurczęta

o gęsi

o kaczki

o indyki.

* drób nieśny - powyżej 80 szt.:

o kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)

o kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)

o gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)

o kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)

o indyki (w stadzie reprodukcyjnym)

o kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą, jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania zakupionego drobiu.

Podkreślić należy, że okres przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy zakupem i sprzedażą jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdza się, że odchów zakupionych jednodniowych kurcząt przez okres 16 tygodni, a następnie ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Istotny jest tylko okres przetrzymywania zakupionego drobiu. Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że zgodnie z przepisami ustawy - zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.

W odniesieniu do drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 5 i 6 załącznika nr 2 do ustawy).

Zauważyć przy tym należy, że określając liczebność stada ustawodawca określił je ogólnie, poprzez odwołanie się do pojęcia drobiu rzeźnego lub nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju czy przeznaczenie. Nie wyłącza z tej wielkości kurcząt. Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Pomimo, że wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, jednakże należy stwierdzić, że wobec niewyłączenia kurcząt z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. wyroki NSA z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 2106/10; z dnia 5 sierpnia 2015 r., sygn. akt II FSK 1632/15.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że odchów jednodniowych lub kilkudniowych kurek do wieku ok. 16 tygodni, a następnie ich odsprzedaż na wolnym rynku, przed osiągnięciem przez kurki dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi działalność rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

A zatem należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na nabywaniu jednodniowych kurcząt oraz ich odchowie przez okres do 16 tygodnia życia, a następnie ich sprzedaż stanowi, zgodnie z przepisami ustawy działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. działy specjalne produkcji rolnej. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie. W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wynikający z art. 43 ust. 3 ustawy tj. zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji.

Wnioskodawca jest również obowiązany wykazać, przychody/dochody z tego tytułu, stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Końcowo - wskazać należy, że Minister Finansów działając na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2014 r., nr IPPB1/415-340/14-2/KS (na które powołuje się Strona na potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska w sprawie) wydał w dniu 23 marca 2016 r. zmienioną interpretację indywidualną: DD9.8222.2.13.2016.BRT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl