0114-KDIP3-1.4011.383.2020.1.MZ - PIT w zakresie obowiązków podatkowych w związku ze zmianą proporcji udziałów po zakończeniu roku obrotowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych w związku ze zmianą proporcji udziałów po zakończeniu roku obrotowego - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków podatkowych w związku ze zmianą proporcji udziałów po zakończeniu roku obrotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Spółka"). W Spółce oprócz Wnioskodawcy uczestniczą inni wspólnicy (dalej: "Pozostali wspólnicy"). Rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca posiada określony udział w zysku (Proporcja tymczasowa), jednak w nowym roku obrotowym może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca i Pozostali wspólnicy podejmą uchwałę o podziale zysku Spółki na koniec poprzedniego roku obrotowego, na mocy której Wnioskodawcy zostanie wypłacony zysk większy niż przypadający na niego udział w zysku Spółki, na koniec roku podatkowego (Proporcja ostateczna).

W związku z tym po zakończeniu roku obrotowego może okazać się, że w uchwale o podziale zysku podjętej przez Wnioskodawcę i Pozostałych wspólników zysk przypadający Wnioskodawcy będzie nieproporcjonalny do zapłaconych przez niego zaliczek na PIT, gdyż Wnioskodawca w ciągu roku obrotowego płaci zaliczki na PIT od dochodu proporcjonalnego do udziału w zysku Spółki, natomiast podział zysku na koniec roku, w wysokości większej niż przysługujący mu udział w zysku Spółki na koniec roku podatkowego nastąpi w nowym roku obrotowym. Jednocześnie uchwała o podziale zysku Spółki nie wpłynie na wysokość udziału w zysku Spółki określonego umową.

Zdarzenie przyszłe dotyczy skutków podatkowych podziału zysku wspólników Spółki spowodowanej podjęciem przez Wnioskodawcę i Pozostałych wspólników uchwały, której podjęcie może zostać zainicjowane przez któregokolwiek z wspólników i konkretną przyczyną jej podjęcia może być odmienne wyobrażenie każdego ze wspólników odnośnie zakładanych założeń biznesowych funkcjonowania Spółki m.in. jej aktywności biznesowej, faktycznych przychodów lub kosztów, podziału zysku, sposobu rozliczeń, zaangażowania wspólników w prowadzenie jej spraw lub innych przyczyn biznesowych, które są podstawą zagłosowania określonych wspólników "za" lub "przeciw" podczas głosowania nad uchwałą o podziale zysku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wypłata Wnioskodawcy udziału w zysku Spółki na koniec roku, na podstawie podjętej w roku obrotowym uchwały o podziale zysku Spółki na koniec roku, w proporcji przewyższającej Jego udział w Spółce na koniec roku podatkowego będzie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo?

2. Czy zmiana po zakończeniu roku obrotowego, proporcji w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku Spółki, spowoduje u Niego konieczności korekt odprowadzonych w ciągu zakończonego roku obrotowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zapłaty odsetek od zaległości podatkowych?

3. Jeżeli opodatkowaniu będzie podlegał zysk wypłacony na podstawie uchwały o podziale zysku Spółki na koniec roku obrotowego, to czy zmiana proporcji w zysku Spółki będzie skutkowała powstaniem u Wnioskodawcy przychodu z tyt. nieodpłatnych świadczeń?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Opodatkowaniu będzie podlegał dochód odpowiadający udziałowi w zysku Spółki na koniec roku podatkowego, przed podjęciem uchwały o podziale zysku Spółki, a zatem wypłata zysku wg proporcji ostatecznej będzie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo.

2. Zmiana proporcji po zakończeniu roku obrotowego w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku Spółki, nie będzie skutkowała koniecznością korekt odprowadzonych w ciągu zakończonego roku obrotowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zapłaty odsetek od zaległości podatkowych.

3. Wypłata na rzecz Wnioskodawcy udziału w zysku Spółki dokonana na podstawie uchwały podjętej po zakończeniu roku obrotowego nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią przepisu art. 4a pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Ponieważ Spółka zgodnie z treścią art. 1 ust. 2 w zw. z art. 1 ust. 3 ustawy o CIT nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, jest ona transparentna podatkowo, zaś podatnikami są wyłącznie wspólnicy tejże Spółki.

Zgodnie z treścią art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm., dalej: "k.s.h.") spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), zaś odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Stosownie do treści przepisu art. 123 § 1 k.s.h., komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Jak stanowi przepis art. 103 k.s.h. w sprawach nieuregulowanych w Dziale III k.s.h., do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W związku z powyższym powołując się na regulacje dot. spółki jawnej, w myśl art. 51 § 1-3 k.s.h., każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Należy zauważyć, że przepisy k.s.h. pozwalają na swobodne kształtowanie podziału zysku między wspólnikami w spółkach osobowych. Z przywołanych powyżej przepisów wynika bowiem, że każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Uczestnik spółki może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Ponadto wspólnicy spółki komandytowej mogą ustalić w uchwale inną proporcję podziału zysku (art. 51, art. 52 w związku z 37 § 1 k.s.h.).

W przedmiocie podziału zysku jedynym zastrzeżeniem, na jakie wskazują sądy administracyjne jest to, że zasady podziału zysku ustalone zgodnie z przepisami prawa handlowego nie mogą zmieniać sposobu przypisywania przychodów i kosztów podatkowych wspólnikom spółek osobowych wynikającego z bezwzględnie obowiązujących norm prawa podatkowego. Zapisy umowy spółki nie mogą zatem modyfikować sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych przez wspólników (zob.m.in.: wyrok NSA z 30 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 1267/13, z 2 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1034/10, z 17 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 904/10 oraz z 27 października 2011 r., sygn. akt II FSK 842/10).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej: "Ustawa o PIT") przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych określa się proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W świetle powyższego, z uwagi na transparentność podatkową spółki komandytowej, przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zyskach na podstawie umowy spółki. Zatem proporcję, o której mowa w art. 8 ustawy o PIT, ustala się w stosunku do aktualnie przysługującego wspólnikowi udziału w przychodach i kosztach spółki komandytowej, stosownie do postanowień zawartych w umowie. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika.

Dla celów podatkowych, punktem wyjścia dla określenia przychodów i kosztów z tytułu udziału w zyskach w spółce komandytowej będzie treść umowy spółki, z której wynikają zasady udziału w zyskach, jakie przyjęli wspólnicy.

Zgodnie z art. 9 k.s.h., zmiany postanowień umowy spółki osobowej, wymagają zgody wszystkich wspólników, chyba, że umowa stanowi inaczej. Wobec powyższego, zmiany w umowie spółki osobowej, dotyczące zmiany udziałów wspólników w zyskach i stratach spółki - obowiązują od momentu wyrażenia przez wszystkich wspólników spółki zgody na dokonanie określonych zmian. Wywołują one skutki na przyszłość, co oznacza, że osiągnięte po tym dniu przychody oraz ponoszone koszty powinny być rozliczane przez wspólników według nowych proporcji. Przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zyskach na podstawie obowiązującej w danym momencie umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega opodatkowaniu u wspólnika podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu udziału w Spółce, Wnioskodawca powinien rozpoznawać przychody i koszty podatkowe wynikające z działalności spółki proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach Spółki - na moment uzyskania przychodów i ponoszenia kosztów. Ponieważ przychody i koszty spółki komandytowej przypisuje się bezpośrednio wspólnikom należy przyjąć, że opodatkowaniu podlega zysk za okres, w którym podatnik był wspólnikiem spółki osobowej w proporcji, jaka wynika z umowy spółki w momencie osiągnięcia przychodu.

Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej, będzie miał więc obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustawie o PIT, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w spółce komandytowej niebędącej osobą prawną wraz z pozostałymi dochodami uzyskanymi z innej działalności. Odnosząc powyższą analizę stanu prawnego do sytuacji przedstawionej we wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce komandytowej zgodnie z art. 8 ustawy PIT, proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zyskach spółki na moment uzyskania przychodów i poniesienia kosztów, tj. z uwzględnieniem zmian w prawie do udziału w zysku w trakcie roku obrotowego. Wobec tego, za okres do zmiany udziału w zysku w Spółce dochód Wnioskodawcy należało będzie ustalić według obowiązującego w tym okresie udziału w zysku spółki, a po zmianie udziału - według obowiązującego w kolejnym okresie udziału w zysku spółki. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku skorygowania tych zaliczek, ponieważ zaliczki te na ówczesny moment były liczone w sposób prawidłowy stosownie do posiadanego udziału w zysku. Powyższe zostało potwierdzone m.in. w wyroku NSA z dnia 10 sierpnia 2018 r. o sygn. akt II FSK 2159/16.

Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję w której określi inną wysokość podatku. W związku z tym, podatkiem należnym od dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym jest podatek wynikający z prawidłowo sporządzonego i złożonego rocznego zeznania podatkowego. Zaliczkowe opodatkowanie tego dochodu stanowi jedynie formę opłacania podatku należnego wynikającego z zeznania, ponieważ po zakończeniu roku podatkowego zaliczki na podatek tracą swój byt prawny i podlegają rozliczeniu w składanym przez podatnika zeznaniu rocznym.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej, opodatkuje rzeczywiście uzyskany dochód z udziału w spółce przypadający na ostatni dzień roku podatkowego. Zatem w przypadku, gdy wielkość udziału w zysku na koniec roku podatkowego w stosunku do wielkości tego udziału przyjętej do obliczania zaliczek na podatek dochodowy ulegnie zmianie, to dochód za rok podatkowy należy ustalić zgodnie z wielkością udziału w zysku ustaloną na koniec roku podatkowego, a nie zgodnie z wielkością udziału w zysku przyjętą do obliczania poszczególnych zaliczek na podatek dochodowy.

Jak z powyższego wynika, opodatkowaniu podlegać będzie dochód odpowiadający udziałowi w zysku taki, jaki przysługiwał będzie Wnioskodawcy na koniec roku podatkowego, tj. dochód faktycznie należny. Zgodnie bowiem z przepisami Kodeksu spółek handlowych, zysk należny jest wspólnikowi dopiero z końcem roku obrotowego, a więc dla ustalenia wysokości zysku kluczowe znaczenie powinien mieć udział w zysku na koniec roku obrotowego. Zatem, w analizowanej sprawie dochód roczny Wnioskodawcy z tytułu udziału w spółce komandytowej należy określić zgodnie z posiadanym prawem do udziału w zysku spółki na ostatni dzień roku podatkowego. Dochód ten Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć w zeznaniu rocznym, dlatego też w zależności od tego, czy suma należnych w danym roku podatkowym zaliczek będzie wyższa, czy też niższa od należnego podatku za dany rok podatkowy, u Wnioskodawcy może wystąpić nadpłata lub konieczność wpłaty kwoty różnicy między podatkiem należnym, ustalonym stosownie do posiadanego na koniec roku udziału w zyskach spółki komandytowej, a należnymi zaliczkami. Bez wpływu na rachunek podatkowy Wnioskodawcy pozostaje w tej sytuacji wypłata zysku większego niż wynikający z udziału w zysku Spółki, na podstawie uchwały o podziale zysku Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na następujące rozstrzygnięcia:

* interpretację indywidualną z 17 marca 2015 r., Znak: IPPB1/415-1432/14-2/AM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za w pełni prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym " (...) zmiana, po zakończeniu roku obrotowego, proporcji w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku Spółki, nie spowoduje u niego konieczności korekt odprowadzonych w ciągu zakończonego roku obrotowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zapłaty odsetek od zaległości podatkowych".

* interpretację indywidualną z 6 sierpnia 2014 r., Znak: ILPB1/415-477/14-2/AMN, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził stanowisko podatnika, według którego "Wobec tego w opisanym stanie faktycznym nie może być mowy o niezapłaconym przez Wnioskodawcę w terminie podatku, co jest elementem niezbędnym dla powstania zaległości podatkowej. Zdaniem Wnioskodawcy, nie można również mówić o niezapłaconej w terminie zaliczce na podatek, bowiem zaliczka zostanie przez Wnioskodawcę uregulowana w ustawowym terminie, w wysokości wynikającej z wewnętrznych regulacji Spółki, obowiązujących w dniu kalkulacji i zapłat tejże zaliczki. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy kwota wpłaconych w ciągu roku obrotowego (podatkowego) zaliczek będzie niższa niż kwota podatku obliczonego od ostatecznie ustalonego dochodu Wnioskodawcy z tytułu udziału w zysku Spółki, nie powstanie zaległość podatkowa".

* interpretację indywidualną z 8 maja 2013 r., Znak: IPPB1/415-262/13-2/AM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za w pełni prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym "Mając na uwadze, że zaliczki na podatek odprowadzane w ciągu roku stanowią jedynie wpłaty na poczet nieustalonego jeszcze zobowiązania podatkowego: w przypadku, gdy kwota wpłaconych przez Wnioskodawcę w ciągu roku obrotowego (podatkowego) zaliczek będzie niższa niż kwota podatku od ostatecznie ustalonego dochodu Wnioskodawcy z tytułu udziału w zysku Spółki, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek korekt zaliczek oraz zapłaty odsetek za zaległości podatkowe, ponieważ żadna zaległość nie wystąpi".

* interpretację indywidualną z 28 czerwca 2010 r., Znak: IPPB1/415-370/10-2/AM, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zgodnie z którą "Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż o ile zmiana udziałów w zysku z mocą wsteczną jest działaniem prawnie dopuszczalnym to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do skorygowania zaliczek wstecz, ponieważ zaliczki te na ówczesny czas były liczone prawidłowo. Wnioskodawca będzie natomiast zobowiązany do wykazania w zeznaniu za 2009 rok przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów w prawidłowej wysokości. W przypadku wystąpienia dopłaty podatku nie wystąpi obowiązek zapłaty odsetek".

W związku z powyższym, wypłata zysku na rzecz Wnioskodawcy na podstawie uchwały o podziale zysku Spółki będzie neutralna podatkowo ponieważ nie wpłynie na udział Wnioskodawcy w zysku Spółki. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do absurdalnych sytuacji, gdzie wspólnicy spółki komandytowej poprzez podział zysku w proporcji innej niż wielkość udziału w Spółce na koniec roku podatkowego, dokonywany na podstawie uchwały po zakończeniu określonego roku podatkowego, złożeniu zeznania za ten rok i rozliczeniu podatku - uwzględniając rzeczywiste przychody i koszty wygenerowane przez spółkę komandytową "cofaliby się" do już zamkniętych stanów prawnych i z mocą wsteczną kreowaliby wbrew obowiązującym przepisom prawa swoją sytuację podatkową z uwagi na zmieniające się aspekty biznesowe lub inne czynniki pozaprawne, osiągając w ten sposób wymierne korzyści.

Ponadto, należy wskazać iż wypłacony zysk na podstawie zmienionej proporcji udziału w zysku Spółki jest dla niej neutralny podatkowo, tym samym nie spowoduje powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o PIT. Jak wynika ze stanowiska organów podatkowych podatnik osiąga przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń jeżeli wypłacone zaliczki na poczet udziału w zysku za dany rok przekroczą część zysku przypadającego na podstawie uchwały o podziale zysku. Zgodnie z treścią interpretacji podatkowej z dnia 4 grudnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.472.2019.1.MJ, taki przychód należy określić w wysokości odsetek jakie musiałby zapłacić podatnik gdyby nadwyżka w formie pobranych zaliczek stanowiła pożyczkę, bowiem w takim przypadku podatnik nieodpłatnie dysponowałby nienależnymi mu środkami pieniężnymi.

Taka sytuacja nie zaistnieje w opisanym zdarzeniu przyszłym ponieważ Wnioskodawca pobierze zaliczki w wysokości niższej niż należna, zatem nie będzie dysponował nieodpłatnie środkami pieniężnymi. Ponadto jak wynika z treści interpretacji podatkowej z dnia 12 października 2018 r. o sygn. 0114-KDIP2-2.4010.342.2018.2.AS ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu udziału w spółce komandytowej, podatnik powinien rozpoznawać przychody i koszty podatkowe wynikające z działalności spółki proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę - na moment uzyskania przychodów i ponoszenia kosztów - udziału w zyskach Spółki. Ponieważ przychody i koszty spółki komandytowej przypisuje się bezpośrednio wspólnikom należy przyjąć, że opodatkowaniu podlega zysk za okres, w którym podatnik był wspólnikiem spółki osobowej w proporcji, jaka wynika z umowy spółki w momencie osiągnięcia przychodu. Z uwagi na powyższe, należy wskazać, iż w momencie osiągnięcia przychodu z tyt. zysku opodatkowaniu podlega udział w proporcji na koniec roku. W związku z tym, wypłata zysku na podstawie uchwały o podziale zysku Spółki w proporcji większej niż przypadający Wnioskodawcy udział na koniec roku podatkowego, będzie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.