0114-KDIP3-1.4011.353.2020.1.MZ - Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-1.4011.353.2020.1.MZ Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19 stycznia 1996 r. siostra Wnioskodawczyni A. R. (obecnie A. C.) jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej zgodnie z aktem notarialnym nr..../1996 nabyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość od Gminnej Spółdzielni. Nieruchomość tak miała i w dalszym ciągu ma powierzchnię 0,53 ha działka nr 1. W akcie tym jest mowa, iż na tej działce znajduje się budynek restauracji jednokondygnacyjny kryty papą, a siostra kupuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W tym budynku ich ojciec M. R. zaczął i prowadził do teraz działalność gospodarczą jednoosobową. Działalność założona przed zakupem nieruchomości przez A. C., tj. od 20 lipca 1994 r.

Od dnia zakupu nieruchomości, czyli od 19 stycznia 1996 r. wszyscy obecni właściciele mieszkali w tym obiekcie. Aktualnie mieszkają tam M. R. z mężem i dziećmi oraz M i E. R. A. C. zmieniła adres zameldowania i wyprowadziła się w 2000 r., a Wnioskodawczyni w roku 2005 r.

W dniu 20 października 2007 r. siostra Wnioskodawczyni A. C. zgodnie z aktem notarialnym nr..../2007 darowała udziały w nieruchomości znajdującej się na działce 17/2 w układzie:

* dla siostry M. R. 3/10 - wartość darowizny to 690.000,00 zł,

* dla siostry I. S. (Wnioskodawczyni) 1/10 - wartość darowizny to 230.000,00 zł,

* dla rodziców E. i M. R. 3/10 - wartość darowizny to 345.000,00 zł każda darowizna. Pozostawiając sobie też 3/10 (A. C.).

W akcie notarialnym wspomniane jest, iż w ewidencji gruntów nieruchomość jest sklasyfikowana jako grunty rolne zabudowane, a jej częścią składową są budynek hotelowy murowany dwukondygnacyjny kryty papą, budynek hotelowy murowany parterowy kryty papą, budynek mieszkalny murowany jednopiętrowy kryty papą oraz budynek restauracyjny parterowy murowany z rozpoczętą budową piętra. Tą budowę pietra rozpoczął Wnioskodawczyni ojciec (M. R.) z własnych środków finansowych (czyli ze środków wypracowanych z działalności gosp., gdyż innych dochodów nie było). W akcie notarialnym jest też stwierdzenie, iż od dnia darowizny na obdarowanych przechodzą korzyści jak i ciężary zw. z nieruchomością. W § 7 aktu jest też mowa, iż żadna ze stron nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W tym samym dniu, tj. 20 października 2007 r. u notariusza została zawarta też umowa użyczenia między A. C., I. S., M. R. i E. R. a M. R. prowadzącym działalność jednoosobową gospodarczą i na podstawie tej umowy nowi właściciele wyrażają zgodę na bezpłatne używanie tej nieruchomości na cele związane z prowadzoną działalnością M. R.

W umowie użyczenia jest też wskazane, iż ojciec może czynić nakłady na przedmiotowej nieruchomości w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą a w związku z tym nadbudowywać, rozbudowywać, dobudowywać i dokonywać innych inwestycji.

W dniu 21 lipca 2008 r. M. R. zaciągnął kredyt inwestycyjny na prowadzoną działalność gospodarczą, gdzie celem tego kredytu jest: refinansowanie i finansowanie rozbudowy istniejącego budynku mieszkalno-usługowego. Na księdze wieczystej widoczny jest wpis hipoteki na bank z tytułu tego kredytu i oczywiście wszyscy właściciele wyrazili zgodę na obciążenie hipoteczne.

Z tytułu tej inwestycji M. R. otrzymał zwrot podatku VAT w roku 2009. Inwestycja została nie zrealizowana do końca i została wstrzymana w 2012 r. i od tej pory nie było nic więcej inwestowane (poza oczywiście bieżącymi naprawami). Wnioskodawczyni dodaje, iż budynek nigdy nie był w ewidencji środków trwałych firmy M. R. Firma M. R. do dnia dzisiejszego działa w tej nieruchomości, jest on czynnym podatnikiem. Wnioskodawczyni, czyli I. S. nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni wskazuje, że wartość sprzedaży tej nieruchomości będzie niższa niż kwota darowizny w dniu 20 października 2007 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię swojego udziału w nieruchomości 1/10 osobie trzeciej, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr... będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z artykułem 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, zbycie udziału (os. trzeciej) będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż minęło 5 lat od nabycia nieruchomości. Zgodnie z wyrokiem NSA z 17 lutego 2014 r. (II FPS 8/13), jeśli nieruchomość nie była w środkach trwałych firmy, to nie płaci się podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 20 października 2007 r. siostra Wnioskodawczyni A. C. zgodnie z aktem notarialnym nr....../2007 darowała udziały w nieruchomości znajdującej się na działce.... w układzie: dla siostry M. R. 3/10 - wartość darowizny to 690.000,00 zł, dla siostry I. S. (Wnioskodawczyni) 1/10 - wartość darowizny to 230.000,00 zł, dla rodziców E. i M. R. 3/10 - wartość darowizny to 345.000,00 zł każda darowizna. Pozostawiając sobie też 3/10 (A. C.). W tym samym dniu, tj. 20 października 2007 r. u notariusza została zawarta też umowa użyczenia między A. C., I. S., M. R. i E. R. a M. R. prowadzącym działalność jednoosobową gospodarczą i na podstawie tej umowy nowi właściciele wyrażają zgodę na bezpłatne używanie tej nieruchomości na cele związane z prowadzoną działalnością M. R. W umowie użyczenia jest też wskazane, iż ojciec może czynić nakłady na przedmiotowej nieruchomości w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą a w związku z tym nadbudowywać, rozbudowywać, dobudowywać i dokonywać innych inwestycji. W dniu 21 lipca 2008 r. M. R. zaciągnął kredyt inwestycyjny na prowadzoną działalność gospodarczą, gdzie celem tego kredytu jest: refinansowanie i finansowanie rozbudowy istniejącego budynku mieszkalno-usługowego. Na księdze wieczystej widoczny jest wpis hipoteki na bank z tytułu tego kredytu i oczywiście wszyscy właściciel wyrazili zgodę na obciążenie hipoteczne. Z tytułu tej inwestycji M. R. otrzymał zwrot podatku VAT w roku 2009. Inwestycja została nie zrealizowana do końca i została wstrzymana w 2012 r. i od tej pory nie było nic więcej inwestowane (poza oczywiście bieżącymi naprawami). Wnioskodawczyni dodaje, iż budynek nigdy nie był w ewidencji środków trwałych firmy M. R. Firma M. R. do dnia dzisiejszego działa w tej nieruchomości, jest on czynnym podatnikiem. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazuje, że wartość sprzedaży tej nieruchomości będzie niższa niż kwota darowizny w dniu 20 października 2007 r.

Wobec powyższego, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w przedmiotowej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać dzień 20 października 2007 r., tj. dzień otrzymania darowizny.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w 2007 r. w drodze umowy darowizny, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule. W rozpatrywanej sprawie termin ten upłynął z dniem 31 grudnia 2012 r.

Zatem w świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z uiszczeniem opłaty wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w kwocie 40,00 zł podlega zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy - Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz z § 18 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1718). Opłata zostanie zwrócona, na rachunek bankowy, z którego dokonano wpłaty.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl