0114-KDIP3-1.4011.338.2020.3.LS - Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data nadania 1 czerwca 2020 r., data wpływu 4 czerwca 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 maja 2020 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.338.2020.1.AC (data nadania 11 maja 2020 r.) oraz pismem z dnia 22 czerwca 2020 r. (data nadania 22 czerwca 2020 r., data wpływu 24 czerwca 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 czerwca 2020 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.338.2020.2.AC (data nadania 9 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 1975 r. wraz z żona J. K. kupili na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość stanowiącą budynek mieszkalny w zabudowie bliźniaczej wraz z działką położony w P. objętą księgą wieczystą.

Niestety żona J. K. zmarła 5 grudnia 1990 r. W 2010 r. Wnioskodawca wraz z córkami przeprowadzili postępowanie spadkowe po małżonce i właścicielami opisanej nieruchomości zostali wspólnie - Wnioskodawca w 4/6 częściach i córki po 1/6 części. W międzyczasie Wnioskodawca po raz drugi się ożenił i w przedmiotowej nieruchomości stale zamieszkiwał z obecną małżonką Panią H. K.

Jako, że "ICH" wspólnie zamieszkany dom, był ciągle własnością Wnioskodawcy i córek, a Wnioskodawca chciałby zabezpieczyć żonę (która nie posiada żadnego innego miejsca zamieszkania) na wypadek jego śmierci (Wnioskodawca jest znacznie starszy od swojej małżonki) w związku z tym musiał pomyśleć o jej przyszłości. Po Wnioskodawcy odziedziczyłaby tylko 1/2, a pozostałą część córki, co mogłoby doprowadzić do sytuacji w której mogłoby się okazać, że po śmierci Wnioskodawcy żona nie miałaby gdzie mieszkać ani nie byłoby ją stać na spłacenie córek w ich częściach.

W związku z tym w 2016 r. (5 maja 2016 r.) Wnioskodawca dokonał przed notariuszem umowy darowizny na rzecz małżonki H. K. do jej majątku odrębnego 3/6 opisanej wyżej nieruchomości (Wnioskodawcy pozostało w dalszym ciągu 1/6 część). To wydawało się na tamten moment najbardziej rozsądnym zachowaniem.

Niestety, ze względów zdrowotnych oraz mając na uwadze stan nieruchomości w 2019 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zdecydowali się na sprzedaż nieruchomości. Nieruchomość wymagała już przeprowadzenia konkretnego remontu a niestety nie posiadali ani środków na to, ani ze względu na wiek i stan zdrowia małżonkowie nie byli w stanie się tego podjąć.

We wrześniu 2019 r. aktem notarialnym sporządzonym w kancelarii notarialnej został dokonany tzw. " zwrot" darowizny czyli małżonka Wnioskodawcy podarowała mu z powrotem swoje 3/6 części nieruchomości, żeby w przyszłości nie miała problemów z zachowkiem o który mogłyby wystąpić córki po śmierci Wnioskodawcy, w związku z wcześniej dokonaną darowizną na jej rzecz.

Pismem z dnia 11 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.338.2020.1.AC wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

1. Wskazanie przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej;

2. Sformułowanie pytania/pytań podatkowych w taki sposób, aby wniosek dotyczył zapytania o wykładnię konkretnych przepisów prawa podatkowego i ich zastosowania w opisanym stanie faktycznym oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej - interpretacji przepisów prawa podatkowego.

3. Przedstawienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego adekwatnego do sformułowanego/ych pytania/pytań.

Pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

Następnie pismem z dnia 9 czerwca 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.338.2020.2.AC wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

Jednoznaczne doprecyzowanie pytania w złożonym wniosku ORD-IN, a mianowicie wskazanie jaka konkretnie czynność prawna ma być przedmiotem interpretacji:

Czy Wnioskodawca oczekuje potwierdzenia:

* że w związku " ze zwrotem" darowizny od swojej małżonki we wrześniu 2019 r. będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, czy też

* że w przypadku odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości przed upływem 5 lat od daty nabycia nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych,

czy też inne zagadnienie?

Pismem z dnia 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odpłatnego zbycia udziału (tego który był przedmiotem darowizny pomiędzy Wnioskodawcą a małżonką) przed upływem 5 lat od daty nabycia (zwrotu darowizny) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien on być zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego wynikającego z art. 10 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącego odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od daty nabycia (darowizny) w związku z tym, że nabycie to nastąpiło od małżonki która to wcześniej (w 2016 r) nabyła tę nieruchomość od Wnioskodawcy w drodze darowizny. Wnioskodawca faktycznie był jej właścicielem nieprzerwalnie od 1975 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji są tylko i wyłącznie skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości, który wnioskodawca nabył w wyniku zwrotu darowizny.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów - art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, że podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednak, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia ww. ustawy, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód, który można przyporządkować do jednego z wymienionej w ustawie podatkowej źródeł przychodów.

Katalog źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Interpretacja pojęcia nabycie została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Owym bezpłatnym świadczeniem, które Wnioskodawca dokonał było przeniesienie prawa własności do nabytego w 1975 r. udziału w nieruchomości na rzecz obdarowanej. Tym samym, w dacie wykonania ww. umowy darowizny Wnioskodawca dokonał nieodpłatnego zbycia rzeczonego udziału w nieruchomości. Z uwagi na fakt, że zbycie to miało charakter nieodpłatny, było neutralne podatkowo dla Wnioskodawcy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródło przychodu stanowi tylko odpłatne zbycie nieruchomości/rzeczy ruchomych.

W ten sposób Wnioskodawca utracił w dniu 5 maja 2016 r. prawo własności nieruchomości w udziale 3/6 i odzyskał je po 3 latach, bo we wrześniu 2019 r. Udział ten zbył w 2019 r., a więc nieruchomość nie była jego własnością przez 45 lat przed zbyciem lecz jedynie przez 3 lata. Wcześniejszy okres własności został przekreślony przeniesieniem własności tejże nieruchomości.

Tym samym, ponowne przeniesienie własności udziału w nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy stanowi nowe nabycie.

W związku z powyższym, okres 5 lat, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył z powrotem na własność opisany udział w nieruchomości. W dniu ponownego przeniesienia własności udziału w nieruchomości w wyniku umowy darowizny Wnioskodawca ponownie nabył prawo własności, którego wcześniej się wyzbył w drodze darowizny. Skoro w 2019 r. Wnioskodawca sprzedał udział w nieruchomości, który ponownie nabył we wrześniu 2019 r. w wyniku zwrotu darowizny, a więc przed upływem 5 lat, o których mowa w przywołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to odpłatne zbycie udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, bowiem sprzedaż miała miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w lokalu mieszkalnym.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W tym samym terminie płatny jest również należny podatek, wynikający z tego zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że ponowne nabycie przez Wnioskodawcę w 2019 r. udziału w nieruchomości skutkowało tym, że Wnioskodawca ponownie stał się właścicielem udziału w nieruchomości. Właścicielem przedmiotowego udziału w nieruchomości od dnia zawarcia umowy darowizny do dnia jego zwrotu był nie Wnioskodawca, a obdarowana - małżonka Wnioskodawcy. Powyższa okoliczność oznacza, że dopiero od dnia, w którym nastąpił zwrot darowizny, Wnioskodawca ponownie stał się właścicielem udziału w nieruchomości. Dlatego, za datę nabycia ww. udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę należy uznać dzień, w którym nastąpiło ponowne nabycie udziału w nieruchomości. Skoro zatem, Wnioskodawca sprzedał opisany we wniosku udział w nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło ponowne nabycie ww. udziału, to uzyskany dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywało się ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 45-372 Opole w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.