0114-KDIP2-3.4010.94.2017.1.JBB - Koszty podatkowe w postaci odsetek od pożyczki wypłaconych przez spółkę komandytową jej wspólnikowi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. Z tytułu uczestnictwa w ww. spółce komandytowej Wnioskodawca uczestniczy w przychodach i kosztach spółki komandytowej proporcjonalnie do wniesionego wkładu. Wnioskodawca, w przyszłości, udzieli pożyczki spółce komandytowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odsetki od kwoty pożyczki udzielonej spółce komandytowej powinny być wzięte pod uwagę jako koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy przy ustalaniu jego dochodu z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm.; określanej w dalszej części skrótem "k.s.h"), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 1 ust. 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm), określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), przepisy ustawy maję również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W przypadku wspólników będących osobami prawnymi odpowiednie zastosowanie znajdą zatem uregulowania zawarte w u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe

Stosownie do art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p., analogiczne zasady, stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że z uwagi na transparentność podatkową spółki osobowej, przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zyskach na podstawie zawartej umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika. Dopiero ustalone w powyższy sposób przychody i koszty z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z pozostałymi przychodami i kosztami wspólnika (w tym z działalności gospodarczej) w celu opodatkowania określonego na ich podstawie dochodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 13 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów. Z regulacji tej wynika wprost, że dla podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, który włożył kapitał w dane źródło przychodu wypłacone odsetki nie stanowią kosztów jego uzyskania.

Z sytuacją, w której podatnik będący wspólnikiem spółki osobowej uzyskuje odsetki od własnego kapitału włożonego w źródło przychodów mamy do czynienia przede wszystkim w dwóch przypadkach, a mianowicie gdy:

* podatnik udziela tej spółce pożyczki,

* podatnik otrzymuje odsetki od wkładów lub udziałów wniesionych do spółki jawnej (art. 53 k.s.h.) lub komandytowej (art. 103 k.s.h. w związku z art. 53 k.s.h).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, której udzielił oprocentowanej pożyczki.

Zatem na mocy art. 16 ust. 1 pkt 13 u.p.d.o.p., pobierane przez Wnioskodawcę odsetki od pożyczki udzielonej spółce osobowej nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów, gdyż stanowią one odsetki od własnego kapitału (w tym wypadku jest to pożyczka) włożonego przez Wnioskodawcę w źródło przychodu, którym jest działalność prowadzona w formie spółki komandytowej.

Reasumując, kwota wypłaconych przez spółkę komandytową odsetek od udzielonej pożyczki w części przypadającej na Wnioskodawcę - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 13 u.p.d.o.p. - nie stanowi dla niego kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.