0114-KDIP2-3.4010.364.2017.1.PS - 15% stawka CIT dla spółki z o.o. w związku z wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-3.4010.364.2017.1.PS 15% stawka CIT dla spółki z o.o. w związku z wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do stosowania stawki 15% CIT do dochodów osiąganych w 2017 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do stosowania stawki 15% CIT do dochodów osiąganych w 2017 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka" lub "Wnioskodawca") posiada siedzibę na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka została założona w czerwcu 2016 r. na podstawie umowy z dnia 15 czerwca 2016 r. Wpis do Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 14 lipca 2016 r. Kapitał zakładowy Spółki wynosił 5000 zł i został pokryty w całości gotówką - wkładem pieniężnym wniesionym przez T. Sp. z o.o. (dalej jako: "Założyciel").

Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Pierwszy rok obrotowy Spółki trwał od 15 czerwca 2016 r. i zakończył się 31 grudnia 2016 r. (dalej jako: "Poprzedni Rok Podatkowy").

Wartość przychodu ze sprzedaży Spółki (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w Poprzednim Roku Podatkowym (tj. w roku podatkowym kończącym się 31 grudnia 2016 r.) wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października Poprzedniego Roku Podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Na skutek podjętych decyzji biznesowych, w sierpniu 2016 r., Założyciel, sprzedał wszystkie udziały Spółki do R. B.V. (dalej: "Poprzedni Właściciel"). Poprzedni Właściciel jest również jedynym akcjonariuszem spółki C. SA. (dalej jako: "Spółka Dzielona").

Poprzedni Właściciel kupił wszystkie udziały w Spółce w celu reorganizacji grupy kapitałowej polegającej na podziale przez wydzielenie Spółki Dzielonej w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577. z późn. zm.; dalej jako "k.s.h"). W wyniku podziału w lutym 2017 r. na Wnioskodawcę przeniesione zostały wydzielone składniki majątkowe stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r" poz. 1888 z późn. zm.; dalej jako "Ustawa o CIT") oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.; dalej jako "Ustawa o VAT") - P. (dalej jako: "ZCP") Spółki Dzielonej w zamian za nowo utworzone udziały, które Wnioskodawca przyznał Poprzedniemu Właścicielowi.

Następnie, własność udziałów w Spółce została przeniesiona przez Poprzedniego Właściciela na rzecz J. Sp. z o.o. (dalej jako: "Obecny Właściciel") na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 4 kwietnia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania stawki 15% podstawy opodatkowania w roku podatkowym trwającym od 01.01.2017 do 31.12.2017 na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej ustawa o CIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania stawki 15% podstawy opodatkowania w roku podatkowym trwającym od 01.01.2017 do 31.12.2017 (dalej: "Rok Podatkowy 2017").

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, wynosi:

1.

19% podstawy opodatkowania;

2.

15% podstawy opodatkowania - w przypadku:

a.

małych podatników,

b.

podatników rozpoczynających działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Wobec tego, co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie, począwszy od 2017 r. część podatników może stosować obniżoną stawkę - 15% podstawy opodatkowania. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

* mali podatnicy,

* podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Preferencyjna stawka podatku przewidziana jest dla małych podatników, czyli takich, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 1 200 000 euro wyrażonej w złotych, tj. przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł (w myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

Zatem, co do zasady należy uznać, iż Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania preferencyjnej stawki CIT do dochodów osiąganych przez niego w Roku Podatkowym 2017, gdyż zgodnie z brzmieniem przywołanych wyżej przepisów posiada status małego podatnika w rozumieniu ustawy CIT.

W świetle treści art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT, preferencyjnej stawki nie stosuje się jednak do podatnika, który został utworzony przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro - w roku podatkowym, w którym podatnik rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

W opinii Spółki, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT do wniesienia wymienionych wyżej składników o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro musi dojść już w momencie utworzenia Spółki (podatnika CIT), a nie dopiero w toku jej funkcjonowania (tzn. w drodze dołączenia kolejnego wspólnika i powiększenia jej kapitału lub w drodze powiększenia kapitału spółki przez kolejnego wspólnika).

Artykuł 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT wyraźnie odnosi się do sytuacji, gdzie mamy do czynienia z "utworzeniem" podatnika przez podmiot, który na pokrycie kapitału zakładowego wniósł przykładowo prowadzoną przez siebie zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyłączenie to nie będzie miało zatem zastosowania do Wnioskodawcy, gdyż:

a. celem pokrycia kapitału zakładowego w związku z zawiązaniem/utworzeniem Wnioskodawcy Założyciel wniósł wkład pieniężny (objęcie udziałów w kapitale zakładowym nowo utworzonej Spółki zostało pokryte w całości gotówką), a wniesienie na poczet kapitału zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpiło w późniejszym okresie i przez inny podmiot niż Założyciel, tj. przez Poprzedniego Właściciela, oraz

b. Poprzedni Właściciel jako podmiot obejmujący udziały w podwyższonym kapitale Wnioskodawcy w zamian za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki Dzielonej nie był udziałowcem Wnioskodawcy, który go pierwotnie "utworzył"/zawiązał.

W związku z powyższym, w przypadku Spółki, która została utworzona w czerwcu 2016 r., a dopiero w lutym 2017 r. została dokapitalizowana przez objęcie ZCP w wyniku podziału przez wydzielenie innej spółki - Spółki Dzielonej, nie doszło do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy o CIT. Trzeba podkreślić, że ZCP nie została wniesiona w momencie zawiązania (utworzenia) Spółki, ale w trakcie jej funkcjonowania i to przez inną spółkę niż Założyciel.

Reasumując, dosłowne brzmienie art. 19 ust. 1a pkt 3 ustawy CIT nie pozostawia żadnych wątpliwości, iż dotyczy on wyłącznie przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego w momencie zawiązania (utworzenia) spółki i to wyłącznie przez udziałowca powołującego ją do życia.

Powyższy pogląd został potwierdzony przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych interpretacjach indywidualnych, np. z 21 lipca 2017 r. o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.28.2017.1. AZE czy z 26 lipca 2017 r. o sygn. 0111-KDIB 1-3.4010.87.2017.2.AL.

Podsumowanie:

W ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do stosowania stawki 15% podstawy opodatkowania w Roku Podatkowym 2017, gdyż:

a. Jak zostało wyżej wykazane Wnioskodawca posiada aktualnie status małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

b. Wobec Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania przepisy wyłączające możliwość zastosowania stawki 15% w Roku Podatkowym 2017 z uwagi na to, że:

* Wnioskodawca nie został utworzony przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro;

* Wnioskodawca nie został utworzony w wyniku podziału podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl