0114-KDIP2-3.4010.284.2017.1.MC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie pracownikowi kosztów uzyskania doktoratu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-3.4010.284.2017.1.MC Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie pracownikowi kosztów uzyskania doktoratu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie pracownikowi kosztów uzyskania doktoratu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie pracownikowi kosztów uzyskania doktoratu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S. Sp. z o.o. (dalej "Spółka") jest sprzedawcą klejów, materiałów uszczelniających, domieszek do betonu, itp. Kleje i uszczelniacze marki S. używane są w dużych fabrykach produkujących samochody, urządzenia AGD, elektronikę użytkową, gazomierze i wodomierze, w przemyśle stoczniowym, itp. Spektrum zastosowań produktów sprzedawanych przez S. jest więc różnorodne i bardzo szerokie. Spółka oferuje produkty i rozwiązania technologiczne do elastycznego uszczelniania, elastycznego i strukturalnego klejenia, izolacji akustycznej oraz strukturalnego wzmacniania konstrukcji. Produkty marki S. są wykorzystywane przy produkcji okien, drzwi, dachów, urządzeń sanitarnych i elewacji, statków, samochodów, itp.

Produkty modyfikujące mieszankę betonową były pierwszymi produktami oferowanymi przez koncern S. na początku XX wieku. Rodzina plastyfikatorów polepszających urabialność P.,... oraz grupa domieszek kompleksowych C. opartych na technologii mikrokrzemionki są doskonale znane i rozpoznawalne na wszystkich kontynentach. Dzięki domieszkom polikarboksylanowym czwartej generacji... koncern S. jest światowym liderem we wdrażaniu technologii betonowych mieszanek samozagęszczalnych. Codziennie na polskich budowach o zaawansowanej technologii robót można spotkać również opóźniacze R., niealkaliczne przyspieszacze..., czy dodatki do betonów układanych w niskich temperaturach A.

Mimo że Spółka nie jest producentem sprzedawanych towarów przeprowadza specjalistyczne badania laboratoryjne, techniczne, czy naukowe dotyczące produktów oferowanych przez Spółkę. Niejednokrotnie Spółka zleca badania w związku z chęcią uzyskania atestu, czy aprobaty (badanie może być nawet warunkiem otrzymania atestu lub aprobaty). Spółka może też zlecać badania, które nie są związane z uzyskaniem atestów, czy aprobat. Spółka prowadzi też własne badania. W tym celu Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracownika (dalej "Pracownik"). Pracownik jest zatrudniony na stanowisku Główny Specjalista ds. Badań i Rozwoju - Główny Technolog (R&D Manager). Pracownik zajmuje się między innymi prowadzeniem zleconych i samodzielnych prac badawczo-rozwojowych.

Prowadzenie zleconych i samodzielnych prac badawczo-rozwojowych wymaga specjalistycznej wiedzy, która ze względu na szybki rozwój technologii wymaga ciągłego doskonalenia. Pracownik postanowił rozwijać swoje kwalifikacje zawodowe i uzyskać tytuł doktora z zakresu inżynierii środowiska. Spółka wyraziła zgodę na taką formę zwiększania kwalifikacji zawodowych Pracownika i zawarła umowę z Politechniką na podstawie, której zobowiązała się do pokrycia kosztów związanych z przeprowadzeniem przewodu doktorskiego Pracownika. Obszar naukowych zainteresowań Pracownika jest bowiem zbieżny z obszarem aktywności Spółki. Zainteresowania naukowe Pracownika są bowiem związane z modelowaniem fizycznym betonów hydraulicznych zawierających kruszywo gruboziarniste.

Rada Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki wszczęła postępowanie o nadanie Pracownikowi stopnia doktora z zakresu inżynierii środowiska. Zatwierdzony przez Radę Wydziału temat pracy doktorskiej Pracownika brzmi: "Modelowanie fizyczne...". Praca doktorska Pracownika jest zatem związana z badaniami i recepturami, które są istotne dla Spółki.

Spółka zobowiązała się do pokrycia części kosztów związanych z tym postępowaniem dotyczącym uzyskania przez Pracownika tytułu doktora (dalej "Koszy Doktoratu"), tj. pokrycia kosztów związanych z wynagrodzeniem dla promotora oraz recenzentów, kosztów delegacji oraz kosztów wydziałowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sfinansowane przez Spółkę Koszty Doktoratu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy sfinansowane przez Spółkę Koszty Doktoratu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu" oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało łub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku, jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Koszty poniesione na dokształcanie pracowników nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka uważa, że wydatki poniesione w celu kształcenia pracowników powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też Spółka uważa, że poniesione przez nią Koszty Doktoratu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Za możliwością uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych w związku z uzyskiwaniem tytułu naukowego opowiadają się organy podatkowe. Takie stanowisko zaprezentowane zostało między innymi w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 maja 2015 r., znak IPTPB1/4511-81/15- 2/AG. W interpretacji tej organ podatkowy argumentował, że: "wydatek za przeprowadzenie przewodu doktorskiego, choć trudno go przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny w wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, faktycznie poniesiony/właściwie udokumentowany, może stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej (...)".

Powyższe stanowisko prezentowane jest również w poniższych rozstrzygnięciach organów podatkowych:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r., znak IPPB1/4511-854/16-3/AM

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2014 r., znak ILPB1/415-103/14-2/A A

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 16 grudnia 2013 r., znak IBPBI/1/415-964/13/SS

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 października 2013 r., znak IPTPB 1/415-457/13-4/MD

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 października 2010 r., znak IPPB 1/415-784/10-2/EC

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 sierpnia 2008 r., znak IBPB1/415-381/08/MW.

Powyższe interpretacje potwierdzają, że wydatek ponoszony na rozwój naukowy może być postrzegany jako wydatek ponoszony na uzyskiwanie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Mimo że ww. interpretacje dotyczą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Spółki nic nie powinno stać na przeszkodzie zaliczeniu tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów osoby prawnej, która inwestuje w rozwój swoich pracowników.

Jak była o tym mowa Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży klejów, materiałów uszczelniających, domieszek do betonu, itp. Temat pracy doktorskiej Pracownika jest ściśle związany z zakresem obowiązków Pracownika wynikających z zawartej ze Spółką umowy o pracę. Prowadzenie zleconych i samodzielnych prac badawczo-rozwojowych wymaga specjalistycznej wiedzy, która ze względu na szybki rozwój technologii wymaga ciągłego doskonalenia.

Opracowana w ramach doktoratu metoda modelowania betonów hydraulicznych pozwala na ograniczenie ilości sprowadzanych w tym celu kruszyw i cementów oraz odpadów utylizowanych po badaniach, a także przyspieszenie przeprowadzanych badań, ponieważ w tym samym czasie możliwe jest przeprowadzanie badań na większej ilości próbek.

W świetle powołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, iż pomiędzy tematyką przeprowadzonego przewodu doktorskiego Pracownika, a charakterem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej istnieje związek przyczynowo-skutkowy, pozwalający zaliczyć Koszty Doktoratu do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl