0114-KDIP2-3.4010.22.2017.1.EŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-3.4010.22.2017.1.EŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2017 r. (data wpływu 23 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę związanych z usługami świadczonymi przez Doradców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę związanych z usługami świadczonymi przez Doradców.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

O Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca"), jest czynnym podatnikiem VAT, domem mediowym specjalizującym się w planowaniu i prowadzeniu kampanii reklamowych oraz zakupie usług mediowych (takich jak czas reklamowy w telewizjach, miejsce na reklamę w prasie, ekspozycja w Internecie materiałów reklamowych, itp.) na rzecz swoich klientów.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności i dla prawidłowej realizacji projektów na rzecz usługobiorców zawiera m.in. umowy o pracę z pracownikami (dalej: "Pracownicy"). Wnioskodawca zamierza również zawierać umowy dotyczące świadczenia usług doradczych przez osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: "Doradcy"). Doradcy stanowić będą wysoko wykwalifikowaną kadrę menadżerską posiadającą kompetencje niezbędne przy realizacji projektów Wnioskodawcy m.in. w zakresie reklamy online lub reklamy w mediach.

Wnioskodawca ponosić będzie szereg wydatków związanych z działaniami Doradców, które są niezbędne do prawidłowego wykonywania przez Wnioskodawcę usług na rzecz klientów. Do tego rodzaju wydatków zalicza się:

* koszty usług telekomunikacyjnych związanych z korzystaniem z telefonów komórkowych,

* koszty przejazdów i przelotów związanych z realizowanymi projektami,

* koszty zakwaterowania podczas wyjazdów projektowych,

* koszty posiłków podczas wyjazdów projektowych,

* koszty uczestnictwa w konferencjach branżowych,

* koszty korzystania z samochodów służbowych do celów projektowych,

* koszty wizytówek,

* koszty przesyłek kurierskich,

* koszty szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe i umiejętności przydatne z punktu widzenia realizacji projektów,

* wydatki na nabycie środków trwałych pomocnych przy realizacji projektów takich jak telefony komórkowe czy komputery

(dalej łącznie: "Wydatki").

Wydatki mogą dotyczyć zarówno poszczególnych Pracowników, jak i poszczególnych Doradców, Wydatki te mogą również odnosić się do zespołów, w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, w skład których mogą wchodzić zarówno Pracownicy, jak i Doradcy.

Ponoszenie Wydatków zapewnia Wnioskodawcy właściwą organizację pracy w ramach jego struktury organizacyjnej, gwarantuje odpowiednią jakość usług i prawidłowe realizowanie projektów na rzecz usługobiorców (klientów) Wnioskodawcy.

Doradcy będą korzystać z towarów oraz usług, których koszt ponosi Wnioskodawca wyłącznie w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonywania usługi (m.in. doradczej) na rzecz Wnioskodawcy. Beneficjentem tych kosztów będzie Wnioskodawca, który zgodnie z umową zawartą z Doradcą dostarczy Doradcy niezbędne narzędzie do realizacji usługi.

Samochody będą własnością Wnioskodawcy. Ewentualnie będą przedmiotem umowy najmu/leasingu zawartej przez Wnioskodawcę.

Na wizytówkach będą widnieć dane Wnioskodawcy oraz imię i nazwisko Doradcy wraz z podanym "służbowym" numerem telefonu oraz adresu email.

Przesyłki kurierskie będą dotyczyć wyłącznie działalności gospodarczej Wnioskodawcy w charakterze domu mediowego. Ich nadawcą będzie Wnioskodawca. Z ewentualnym wskazaniem imienia i nazwiska osoby odpowiedzialnej służbowo za korespondencję.

W szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe i umiejętności przydatne z puntu widzenia realizacji projektów będą uczestniczyć Doradcy.

Zakupione środki trwale (telefony komórkowe i komputery) będące przedmiotem wniosku będą ujęte w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy wymienione Wydatki służą przede wszystkim prawidłowemu wykonywaniu usług przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów. Są one zatem ponoszone w celu osiągnięcia przychodów przez Wnioskodawcę (ewentualnie w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy). Nie ma zatem potrzeby komplikować rozliczeń księgowych i podatkowych poprzez refakturowanie niektórych Wydatków na rzecz Doradców, zwłaszcza że zgodnie z umową Wnioskodawca zapewni Doradcy część narzędzi niezbędnych do wykonania usługi wyższej jakości.

Ponoszenie przez Wnioskodawcę Wydatków nie będzie wynikało z umów zawartych z Doradcami. Jednakże w ogólnie pojętym interesie stron, tj. zarówno Wnioskodawcy, jak i Doradców, poniesienie Wydatków wpłynie na lepszą jakość usług świadczonych przez Doradców. Z punktu widzenia Wnioskodawcy najistotniejsze jest jednak to, że finalne poniesienie Wydatków przez Wnioskodawcę wpłynie na zwiększenie satysfakcji klientów Wnioskodawcy, który przecież podzleca Doradcom prace na rzecz swoich klientów.

Doradca będzie wykonywał na rzecz Wnioskodawcy usługę doradczą. Kalkulacja wynagrodzenia - z punktu widzenia wyceny wartości samego świadczenia Doradcy - uwzględnia fakt korzystania przez Doradcę z niektórych narzędzi sfinansowanych/zapewnionych mu przez Wnioskodawcę, o których mowa we Wniosku.

Intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Wydatków związanych z działalnością Doradców, a służących w rzeczywistości prawidłowemu wykonywaniu usług przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów. Interpretacja nie ma dotyczyć kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz Pracowników Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wymienione wyżej Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione Wydatki stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione Wydatki tj.:

* koszty usług telekomunikacyjnych związanych z korzystaniem z telefonów komórkowych,

* koszty przejazdów i przelotów związanych z realizowanymi projektami,

* koszty zakwaterowania podczas wyjazdów projektowych,

* koszty posiłków podczas wyjazdów projektowych,

* koszty uczestnictwa w konferencjach branżowych,

* koszty korzystania z samochodów służbowych do celów projektowych,

* koszty wizytówek,

* koszty przesyłek kurierskich,

* koszty szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe i umiejętności przydatne z punktu widzenia realizacji projektów,

* wydatki na nabycie środków trwałych pomocnych przy realizacji projektów takich jak telefony komórkowe czy komputery

spełniają wszystkie normatywne kryteria do uznania danego wydatku za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki te bowiem:

* są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (są niezbędne do prawidłowego realizowania projektów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy),

* ponoszone są/będą w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mają wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* są/będą właściwie udokumentowane,

* nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Nie ma przy tym znaczenia dla możliwości uznania wymienionych Wydatków za koszty uzyskania przez Wnioskodawcę, czy odnoszą się one do Pracowników, Doradców, tudzież zespołów w skład których wchodzą obie kategorie podmiotów. Forma zatrudnienia danego pracownika/współpracownika nie ma znaczenia dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne, np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-108/15/SK, w której potwierdzono możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych na rzecz pracowników;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4510-176/15/BK, w której potwierdzono możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków ponoszonych na rzecz współpracowników prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Co istotne, ponoszenie Wydatków zapewnia Wnioskodawcy właściwą organizację pracy w ramach jego struktury organizacyjnej, gwarantuje odpowiednią jakość usług i prawidłowe realizowanie projektów na rzecz usługobiorców (klientów) Wnioskodawcy. Dlatego ich poniesienie należy uznać jako dokonane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy tj. spełniające warunki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Z tych względów zdaniem Wnioskodawcy, wymienione Wydatki stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn 1462.IPPB3.4510.1007.2016.2.EŻ, wydanej dla innej spółki z grupy Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ((Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm. dalej: u.p.d.o.p.)), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodu pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną na mocy ustawy uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Każdy wydatek wymaga zatem indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania podatnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności i dla prawidłowej realizacji projektów na rzecz usługobiorców zawiera m.in. umowy dotyczące świadczenia usług doradczych przez osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą tzw. Doradcy. Doradcy stanowić będą wysoko wykwalifikowaną kadrę menadżerską posiadającą kompetencje niezbędne przy realizacji projektów Wnioskodawcy m.in. w zakresie reklamy online lub reklamy w mediach.

Wnioskodawca ponosić będzie szereg wydatków związanych z działaniami Doradców, które są niezbędne do prawidłowego wykonywania przez Wnioskodawcę usług na rzecz klientów. Do tego rodzaju wydatków zalicza się:

* koszty usług telekomunikacyjnych związanych z korzystaniem z telefonów komórkowych,

* koszty przejazdów i przelotów związanych z realizowanymi projektami,

* koszty zakwaterowania podczas wyjazdów projektowych,

* koszty posiłków podczas wyjazdów projektowych,

* koszty uczestnictwa w konferencjach branżowych,

* koszty korzystania z samochodów służbowych do celów projektowych,

* koszty wizytówek,

* koszty przesyłek kurierskich,

* koszty szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe i umiejętności przydatne z punktu widzenia realizacji projektów,

* wydatki na nabycie środków trwałych pomocnych przy realizacji projektów takich jak telefony komórkowe czy komputery.

Wnioskodawca wyjaśnił, że ponoszenie wydatków zapewnia mu właściwą organizację pracy w ramach jego struktury organizacyjnej, gwarantuje odpowiednią jakość usług i prawidłowe realizowanie projektów na rzecz usługobiorców (klientów) Wnioskodawcy.

Wobec tego przedmiotowe wydatki, spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków związanych z usługami świadczonymi przez Doradców na rzecz Spółki, udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl