0114-KDIP2-3.4010.138.2017.2.JBB - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży serwisu internetowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-3.4010.138.2017.2.JBB Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży serwisu internetowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2017 r. (data wpływu 12 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu i stawki na sprzedaż serwisu internetowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu i stawki na sprzedaż serwisu internetowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wydawania czasopism i pozostałych periodyków oraz w zakresie usług informatycznych. Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, natomiast dla potrzeb ustalenia dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, operacje gospodarcze, dotyczące przychodów i kosztów ich uzyskania, ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca w dniu 26 kwietnia 2017 r. podpisał umowę przeniesienia praw z firmą prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Umowa dotyczyła sprzedaży prawa własności do serwisu internetowego, którego jest twórcą, znajdującego się pod adresem internetowym "XXX.pl" wraz z subdomeną "y.XXX.pl", na której znajduje się platforma internetowa do realizacji aukcji internetowych. W zakres sprzedaży wchodziły również wszystkie elementy, które są związane z serwisem internetowym "XXX.pl" oraz subdomeną "y.XXX.pl", m.in.: kody źródłowe serwisu; domena "XXX.pl"; treści, które są prezentowane w ramach tego serwisu; bazy danych; dane statystyczne; konta Google i Facebook powiązane z serwisem "XXX.pl"; znak graficzny "XXX.pl"; konta pocztowe w domenie "XXX.pl".

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że w momencie sprzedaży serwisu internetowego "XXX.pl" nie doszło do przeniesienia licencji do używania serwisu internetowego, ponieważ sprzedaż dotyczyła przeniesienia praw własności do serwisu internetowego. W zakres sprzedaży serwisu internetowego "XXX.pl" wchodziły różne elementy, które są związane z serwisem internetowym "XXX.pl" oraz subdomeną "y.XXX.pl". Wśród ww. elementów można wyróżnić takie jak materiały zamieszczone w serwisie internetowym "XXX.pl" w formie artykułów, zdjęć i filmów oraz aplikacja do wyznaczania współrzędnych geograficznych, do których Wnioskodawca w ramach podpisanej umowy sprzedaży udzielił licencji na dalsze korzystanie na następujących polach eksploatacji:

* w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie techniką cyfrową, wprowadzanie do pamięci komputera;

* w zakresie rozpowszechniania utworu - publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym poprzez ich udostępnienie w serwisie internetowym supergolab.pl oraz poprzez linkowanie, tj. zamieszczenie odnośnika na innych portalach, których zadaniem jest przekierowanie do treści artykułu.

Serwis internetowy "XXX.pl", który był przedmiotem sprzedaży, nie jest przedsiębiorstwem zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), ponieważ nie stanowił on zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, które są niezbędne do prowadzania działalności gospodarczej. Także nie stanowił on zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowił zespołu składników majątkowych, które były wyodrębnione w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Serwis internetowy "XXX.pl" nie spełnia warunków określonych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w szczególności: Wnioskodawca nie prowadził odrębnych ksiąg podatkowych dla przychodów i kosztów uzyskiwanych z serwisu internetowego "XXX.pl"; nie zatrudniał wykwalifikowanych pracowników zajmujących się wyłącznie obsługą tego serwisu; działalność serwisu "XXX.pl" była częścią innych usług świadczonych przez Wnioskodawcę, m.in. wydawanie czasopisma, realizacja zdjęć i filmów, prowadzenie innych serwisów internetowych; ponadto część usług, które są związane z działalnością serwisu internetowego "XXX.pl", pozostała w zakresie usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Serwis nie stanowił wyodrębnionej organizacyjnie części. Składniki prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, które były wykorzystywane w ramach prowadzenia serwisu "XXX.pl" były także (równocześnie) wykorzystywane w pozostałym zakresie prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. W związku z tym nie było sytuacji, w której chociażby część składników posiadała cechę zorganizowania i była przypisana wyłącznie do działalności serwisu "XXX.pl".

Na płaszczyźnie finansowej Wnioskodawca nie prowadził odrębnych ksiąg podatkowych dla przychodów i kosztów uzyskiwanych z serwisu internetowego "XXX.pl". Na podstawie ewidencji księgowej nie jest możliwe jednoznaczne wyodrębnienie i przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań dla działalności serwisu "XXX.pl", ponieważ działalność serwisu "XXX.pl" była częścią innych usług świadczonych przez wnioskodawcę, m.in. wydawanie czasopisma, realizacja zdjęć i filmów, prowadzenie innych serwisów internetowych. Z tego powodu nie jest możliwe określenie wyniku finansowego działalności związanej wyłącznie z serwisem "XXX.pl".

Na płaszczyźnie funkcjonalnej działalność serwisu "XXX.pl" nie stanowił potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Wnioskodawca nie zatrudniał wykwalifikowanych pracowników zajmujących się wyłącznie obsługą tego serwisu; działalność serwisu "XXX.pl" była częścią innych usług świadczonych przez Wnioskodawcę (m.in. wydawanie czasopisma, realizacja zdjęć i filmów, prowadzenie innych serwisów internetowych), które były realizowane w tej samej lokalizacji oraz z wykorzystaniem urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz innych praw rzeczowych wspólnych dla całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy; ponadto część usług, które są związane z działalnością serwisu internetowego "XXX.pl", pozostała w zakresie usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż serwisu internetowego "XXX.pl" wraz z prawami wyżej wymienionymi korzystała ze zwolnienia z opodatkowania jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy też podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli tak, to czy prawidłowo do opodatkowania niniejszej czynności zastosowana została stawka VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu VAT podlega co do zasady wszelka odpłatna dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Ustawa o VAT przewiduje jednak wyjątki od zasady powszechności opodatkowania. W szczególności, w myśl art. 6 pkt 1 przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zainteresowany uważa, że sprzedaż serwisu internetowego "XXX.pl" wraz z prawami wyżej wymienionymi nie stanowi zorganizowanej część przedsiębiorstwa, ponieważ serwis internetowy "XXX.pl" nie spełnia warunków określonych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w szczególności: Wnioskodawca nie prowadził odrębnych ksiąg podatkowych dla przychodów i kosztów uzyskiwanych z serwisu internetowego "XXX.pl"; nie zatrudniał wykwalifikowanych pracowników zajmujących się wyłącznie obsługą tego serwisu; działalność serwisu "XXX.pl" była częścią innych usług świadczonych przez wnioskodawcę, m.in. wydawanie czasopisma, realizacja zdjęć i filmów, prowadzenie innych serwisów internetowych; ponadto część usług, które są związane z działalnością serwisu internetowego "XXX.pl", pozostała w zakresie usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (...). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Natomiast stawka podatku zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT wynosi 23%.

Biorąc powyższe pod uwagę, sprzedaż serwisu internetowego "XXX.pl" wraz z poszczególnymi składnikami i prawami wchodzących w jego skład podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy, jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest natomiast takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Z kolei przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Brak zaistnienia którejkolwiek z ww. przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wskazać przy tym należy, że nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wydawania czasopism i pozostałych periodyków oraz w zakresie usług informatycznych. Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca w dniu 26 kwietnia 2017 r. podpisał umowę przeniesienia praw z firmą prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Umowa dotyczyła sprzedaży prawa własności do serwisu internetowego, którego jest twórcą, znajdującego się pod adresem internetowym "XXX.pl" wraz z subdomeną "y.XXX.pl", na której znajduje się platforma internetowa do realizacji aukcji internetowych. W zakres sprzedaży wchodziły również wszystkie elementy, które są związane z serwisem internetowym "XXX.pl" oraz subdomeną "y.XXX.pl", m.in.: kody źródłowe serwisu; domena "XXX.pl"; treści, które są prezentowane w ramach tego serwisu; bazy danych; dane statystyczne; konta Google i Facebook powiązane z serwisem "XXX.pl"; znak graficzny "XXX.pl"; konta pocztowe w domenie "XXX.pl".

Serwis internetowy "XXX.pl", który był przedmiotem sprzedaży, nie jest przedsiębiorstwem zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego, ponieważ nie stanowił on zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, które są niezbędne do prowadzania działalności gospodarczej.

Także nie stanowił on zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowił zespołu składników majątkowych, które były wyodrębnione w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Serwis internetowy "XXX.pl" nie spełnia warunków określonych w art. 2 pkt 27e ustawy.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość m.in. w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży serwisu internetowego "XXX.pl" wraz z prawami.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży nie było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ani zorganizowana cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, należy stwierdzić, że sprzedaż serwisu internetowego "XXX.pl" wraz ze wskazanymi w opisie sprawy prawami nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również stawki jaką należy zastosować przy sprzedaży serwisu internetowego.

Jak wynika z powołanych przepisów, towarami w myśl ustawy o podatku od towarów i usług są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii. Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem sprzedaży były prawa własności do serwisu internetowego, którego Zainteresowany jest twórcą, (znajdującego się pod adresem internetowym "XXX.pl").

Pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Należy jednak podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić konkretną transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w art. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.). W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle wskazanych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z tym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności bądź sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Z powyższego wynika, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Zatem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za otrzymanie określonej kwoty pieniężnej, niezbędne jest rozstrzygnięcie czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Z uwagi na powołane przepisy i opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że zbycie ww. serwisu internetowego "XXX.pl wraz z ww. prawami, wypełnia definicję usługi wynikającą z art. 8 ust. 1 ustawy, bowiem istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść a świadczenie odbywa się za wynagrodzeniem.

W związku z tym, wskazana we wniosku transakcja obejmująca sprzedaż serwisu internetowego "XXX.pl" wraz z prawami, stanowiła odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem wynagrodzenie otrzymane z tego tytułu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5% (art. 41 ust. 2a ustawy).

Z powyższego wynika, że od dnia 1 stycznia 2011 r. dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady opodatkowane są 23% stawką, za wyjątkiem sytuacji, gdy przepisy ustawy lub też rozporządzeń wykonawczych do ustawy przewidują dla tych czynności zastosowanie niższych stawek lub też zwolnienie od podatku.

Z ustawy nie wynika aby przy sprzedaży serwisu internetowego zastosowanie miała stawka obniżona. Zatem w opisanym przypadku zastosowanie znajdzie stawka podstawowa, tj. stawka 23%.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że, serwis internetowy "XXX.pl" wraz z wskazanymi prawami nie stanowił przedsiębiorstwa ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym jego sprzedaż jest czynnością podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl