0114-KDIP2-2.4010.573.2018.2.AS - Przychód w związku z otrzymanym dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-2.4010.573.2018.2.AS Przychód w związku z otrzymanym dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2018 r. (data wpływu 15 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* określenia przychodu w związku z otrzymanym Dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem Dotacji z WFOŚiGW.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X Sp. z o.o. ("Wnioskodawca") jest spółką prawa polskiego, podlegającą w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi w podatku CIT. Wnioskodawca jest też zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przedmiot działalności Wnioskodawcy obejmuje również: PKD 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane oraz PKD 85.60.Z - Działalność wspomagająca edukację.

Wnioskodawca w dniu X.X.2017 r. podpisał z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ("WFOŚiGW") umowę ("Umowa") na dofinansowanie realizacji zadania "Program..." ("Program").

Celem warsztatów jest:

* podniesienie świadomości ekologicznej,

* kształtowanie proekologicznych postaw społeczności poprzez rozwijanie wrażliwości na potrzeby ochrony zasobów wodnych (...),

* zwiększenie wiedzy w zakresie ochrony środowiska naturalnego (...),

* wyrobienie pozytywnych nawyków w codziennym działaniu na rzecz ochrony wód i środowiska naturalnego.

Program zakłada również osiągnięcie celu kaskadowego czyli przekazanie informacji uzyskanych na warsztatach innym osobom (rodzeństwu, rodzicom, kolegom).

Promocja programu odbywała się: (i) na profilu Wnioskodawcy na portalu, (ii) w gazetach lokalnych, (iii) na stronach internetowych szkół, oraz (iv) na tablicach ogłoszeniowych.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca otrzymał dotację w kwocie X zł na realizację Programu ("Dotacja"), co stanowi 90% kosztów kwalifikowanych. Dotacja jest przeznaczona wyłącznie na pokrycie kosztów działalności związanych z realizacją Programu. 10% kosztów kwalifikowanych stanowi wkład własny Wnioskodawcy w wysokości Y zł. Z Umowy wynika, że środki finansowe przekazane Wnioskodawcy w ramach Dotacji są "środkami publicznymi" w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. Poz. 2077 z późn. zm.; dalej: "ustawa o finansach publicznych"). Uczestnicy programu nie dokonują już żadnych płatności na rzecz Wnioskodawcy z tytułu udziału w Programie.

W ramach realizacji Programu, Wnioskodawca zakupił i przygotował materiały dydaktyczne oraz przeprowadził szereg warsztatów edukacyjno-ekologicznych skierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Udział w warsztatach był nieodpłatny.

Wnioskodawca dla celów podatkowych oraz księgowych zaliczył otrzymaną Dotację do przychodów Wnioskodawcy w podatku CIT. Jednocześnie, wydatki sfinansowane z Dotacji zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy w podatku CIT - w kwocie brutto (podatek VAT od tych wydatków nie został odliczony).

Wnioskodawca nie opodatkował otrzymanej Dotacji podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, kwota Dotacji stanowiła dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT i nie podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, kwota Dotacji nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ze względu na to, iż nie stanowiła podstawy opodatkowania podatkiem VAT, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków dokonywanych w związku z realizacją Programu?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania Nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W odniesieniu do pytań Nr 3 i 4 dotyczących podatku od towarów i usług tutejszy organ wyda odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, kwota Dotacji stanowiła dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT i nie podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT: "przychodami (...) są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe".

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, wolne od podatku CIT są dotacje, subwencje, do-płaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 14a ustawy o CIT, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16 m ustawy o CIT.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT stanowi, iż wolne od podatku CIT są również dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach. Ponadto, wolne od podatku CIT - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT - są kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Z brzmienia ww. przepisów ustawy o CIT wynika, iż zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT podlegają dotacje uzyskane (i) z budżetu państwa, (ii) z budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz (iii) od agencji rządowych lub wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z Umowy wynika, że środki finansowe przekazane Wnioskodawcy w ramach Dotacji są "środkami publicznymi" w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Środki takie nie są jednak środkami uzyskanymi z (i) z budżetu państwa, (ii) z budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz (iii) od agencji rządowych lub wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy. Dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT i nie podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT.

Stanowisko takie zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2015 r. (Nr IPTPB3/4510-229/15-4/k.c.), w której organ wskazał, iż: "z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę o dotację z WFOŚiGW. Dotacja nie będzie stanowić wynagrodzenia za usługi szkoleniowe, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi. Jest przeznaczona wyłącznie na pokrycie kosztów działalności związanych z realizacją projektu szkoleniowego. Projekt edukacyjny nie mieści się w ramach zadań, o których mowa w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, natomiast mieści się w działalności Spółki. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją projektu wystawione na Wnioskodawcę w ramach czynności opodatkowanych (podatkiem VAT), Wszystkie działania związane z projektem będą realizowane przy udziale pracowników Wnioskodawcy i będą wykonywane nieodpłatnie. Dotacja ma charakter bezzwrotny. Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymane środki nie mogą być uznane za dotację oraz, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miało też zastosowania zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 48, 54 i 21 (ustawy o CIT]".

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, kwota Dotacji stanowiła dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT i nie podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT.

Ad 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (ustawy o CIT]".

W związku z tym, iż otrzymana Dotacja stanowi dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT niekorzystający ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem CIT, to - zdaniem Wnioskodawcy - należy uznać, że wszystkie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły koszt uzyskania przychodu w podatku CIT.

Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2015 r. (Nr ILPB1/4511-1-352/15-4/AA): "mając zatem na uwadze brzmienie analizowanego przepisu art. 22 ust. 1 (ustawy o PIT) należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup towarów i usług, sfinansowane środkami pochodzącymi z otrzymanej dotacji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - jako nie objęte wyłączeniem zawartym w art. 23 ust. 1 pkt 56) (ustawy o PIT), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej".

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* określenia przychodu w związku z otrzymanym Dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu - jest prawidłowe.

Ad. pytanie Nr 1)

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.; dalej: "ustawa CIT") nie zawiera definicji przychodu.

Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 ustawy CIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie ww. art. 12 ust. 1 można stwierdzić, że przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel.

Otrzymywane przez podatników dofinansowania spełniają zatem, co do zasady, warunek uznania ich za przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymywanych realizację określonych projektów. Kwalifikacja uzależniona jest w szczególności od sposobu rozdzielania omawianych środków. I tak, np. wolne od podatku są:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16 m (art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy CIT);

* dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy CIT);

* kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy CIT);

* płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy CIT);

* środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy CIT).

Brzmienie cytowanych wyżej przepisów wskazuje, że zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają dotacje uzyskane:

* z budżetu państwa,

* z budżetu jednostek samorządu terytorialnego,

* od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z kolei, w myśl art. 400 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.), Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej "Narodowym Funduszem", jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r., o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62).

Jednocześnie należy zauważyć, że od 1 stycznia 2010 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej utracił status funduszu celowego. Zgodnie bowiem z art. 400 ust. 2 ww. ustawy, Wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwane dalej "wojewódzkimi funduszami', są samorządowymi osobami prawnymi w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy, o której mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 400b ust. 1 powyższej ustawy, celem działania Narodowego Funduszu jest finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 oraz art. 410a ust. 4-6.

Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze prowadzą samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych wpływów wydatki na finansowanie zadań określonych w ustawie oraz kosztów działalności (art. 400q ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska).

Zgodnie z art. 401 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy są wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych pobieranych na podstawie ustawy oraz przepisów szczególnych.

Przepis art. 403 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że do zadań własnych gmin należy finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 2, 5, 8, 9, 15, 16, 18, 21-25, 29, 31, 32 i 38-42 w wysokości nie mniejszej niż kwota wpływów z tytułu opłat i kar, o których mowa w art. 402 ust. 4, 5 i 6, stanowiących dochody budżetów powiatów, pomniejszona o nadwyżkę z tytułu tych dochodów przekazywaną do wojewódzkich funduszy.

Budżet jednostki samorządu terytorialnego (m.in. budżet gminy) to stanowiący część uchwały budżetowej, roczny plan dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest uchwalany w formie uchwały budżetowej na rok budżetowy.

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z późn. zm.), dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Na podstawie art. 127 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, dotacje celowe są to środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie: zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami:

a.

ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,

b.

bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,

c.

zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b,

d.

zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,

e.

kosztów realizacji inwestycji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu X.X.2017 r. podpisał z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ("WFOŚiGW") umowę ("Umowa") na dofinansowanie realizacji zadania "Program..." ("Program").

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca otrzymał dotację w kwocie X zł na realizację Programu ("Dotacja"), co stanowi 90% kosztów kwalifikowanych. Dotacja jest przeznaczona wyłącznie na pokrycie kosztów działalności związanych z realizacją Programu. 10% kosztów kwalifikowanych stanowi wkład własny Wnioskodawcy w wysokości Y zł. Z Umowy wynika, że środki finansowe przekazane Wnioskodawcy w ramach Dotacji są "środkami publicznymi" w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. Poz. 2077 z późn. zm.; dalej: "ustawa o finansach publicznych"). Uczestnicy programu nie dokonują już żadnych płatności na rzecz Wnioskodawcy z tytułu udziału w Programie.

W ramach realizacji Programu, Wnioskodawca zakupił i przygotował materiały dydaktyczne oraz przeprowadził szereg warsztatów edukacyjno-ekologicznych skierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Udział w warsztatach był nieodpłatny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych związanych z otrzymaniem Dotacji i określenia, czy stanowi ona przychód Spółki nie podlegający zwolnieniu od opodatkowania CIT (pytanie Nr 1) oraz, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT (pytanie Nr 2).

Mając na względzie powołane uregulowania prawne, należy stwierdzić, że dotacja ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, będącego państwową osobą prawną, na dofinansowanie realizacji zadania "Program...", nie jest dotacją otrzymaną z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, ani nie pochodzi ze środków publicznych, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych, czy agencji rządowych mających prawo udzielania dotacji.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie, otrzymana przez Spółkę dotacja ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, będącego państwową osobą prawną, na dofinansowanie realizacji zadania "Program...", nie podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę art. 17 ust. 1 pkt 21, ani pkt 47 ustawy CIT.

Jak wskazano powyżej, warunkiem do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania otrzymanej dotacji jest otrzymanie dotacji od jednostki samorządu terytorialnego, a nie od WFOŚIG jako podmiotu gospodarczego będącego w istocie osobą prawną, która finansuje swoją działalność z opłat i kar pieniężnych pobieranych na podstawie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz przepisów szczególnych.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym kwota Dotacji stanowi dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT i nie podlegała zwolnieniu od opodatkowania, należało uznać za prawidłowe.

Ad. pytanie Nr 2)

Rozpatrując natomiast zagadnienie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawca w ramach realizacji Programu, zakupił i przygotował materiały dydaktyczne oraz przeprowadził szereg warsztatów edukacyjno-ekologicznych skierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Udział w warsztatach był nieodpłatny.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że - z uwagi na realizowanie przez Spółkę zadań w ramach Programu... - wydatki Spółki na zakup i przygotowanie materiałów dydaktycznych oraz przeprowadzenie warsztatów edukacyjno-ekologicznych skierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 i z uwzględnieniem wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT, należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny i przywołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota Dotacji z WFOŚiGW na realizację Programu... stanowiła dla Wnioskodawcy przychód w podatku CIT i nie podlegała zwolnieniu od opodatkowania podatkiem CIT, a wydatki Spółki na zakup i przygotowanie materiałów dydaktyczne oraz przeprowadzenie warsztatów edukacyjno-ekologicznych skierowanych do młodzieży ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 i z uwzględnieniem wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* określenia przychodu w związku z otrzymanym Dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych - należało uznać za prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu - należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że stosownie do art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy kwestii określenia przychodu w związku z otrzymanym Dotacji z WFOŚiGW i braku zastosowania zwolnienia od opodatkowania tych środków pomocowych oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją Programu - zgodnie z treścią sformułowanych pytań w podatku dochodowym od osób prawnych, które wyznaczają zakres rozpatrywanego wniosku ORD-IN.

Tym samym tut. organ nie ma delegacji ustawowej, by w niniejszej sprawie odnosić się do kwestii podatkowego zaliczenia otrzymanej Dotacji do kosztów Wnioskodawcy w podatku CIT w kwocie brutto/netto.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl