0114-KDIP2-2.4010.562.2019.1.JG - Usługi nabywane od podmiotów powiązanych - wyłączenie z kosztów podatkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 28 lutego 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-2.4010.562.2019.1.JG Usługi nabywane od podmiotów powiązanych - wyłączenie z kosztów podatkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do ponoszonych na rzecz podmiotu powiązanego kosztów reklamy usługi (...) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do ponoszonych na rzecz podmiotu powiązanego kosztów reklamy usługi (...).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca udostępnia usługę pod nazwą (...). Usługa (...) pozwala na oglądanie telewizji na różnych urządzeniach: komputerze, smartfonie, tablecie czy telewizorze (...). Usługa (...) jest dostępna pod adresem (...) oraz w aplikacji (...).

Usługa (...) umożliwia oglądanie łącznie ponad 90 kanałów telewizyjnych, z czego ponad 30 całkowicie za darmo. Klienci mają możliwość wykupienia abonamentów pozwalających im na dostęp do kanałów odpłatnych.

Głównym źródłem przychodów Spółki są przychody z tytułu abonamentów za usługę (...) oraz przychody z powierzchni reklamowej wyświetlanej korzystającym z usługi (...). Obie te kategorie przychodów z usługi (...) uzależnione są w głównej mierze od ilości korzystających z tej usługi.

W celu dystrybucji usługi (...), to jest pozyskania korzystających, Spółka prowadzi działania reklamujące usługę (...). Koszty działań reklamowych bezpośrednio przekładają się na popyt na usługę (...). Przykładowo:

* liczba użytkowników usługi (...) w I kwartale 2019 r. rok do roku wzrosła o 20%. W okresie tym, to jest w I kwartale 2019 r. Spółka prowadziła ograniczoną aktywność reklamową.

* W III kwartale 2019 Spółka podjęła intensywne działania reklamowe. Spółka rozpoczęła kampanię reklamową, której szczegóły opisane są pod adresami (...).

Kampania reklamowa skutkowała wzrostem liczby użytkowników w III kwartale 2019 rok do roku o 112%.

Jak wynika z danych gromadzonych przez Spółkę wydatki na działania reklamowe przekładają się bezpośrednio na korzystanie z usługi (...), a co za tym idzie przychody Spółki z tej usługi.

Z perspektywy Spółki koszty reklamy usługi (...) stanowią koszt dystrybucji tej usługi. Zgodnie z kalkulacjami Spółki przychód za sprzedaży na jedno logowanie do usługi (...) wynosi 0,92 zł, natomiast koszt działań reklamowych mających na celu pozyskanie jednego logowania wynosi 0,18 zł. Jak widać, koszt działań reklamowych stanowi istotny element wpływający na cenę za usługę (...).

Ponadto jak wynika z doświadczenia biznesowego Spółki, nie jest możliwe żeby usługa (...) funkcjonowała bez wsparcia reklamowego. Bez wsparcia reklamowego usługi (...) jej sprzedaż będzie stosunkowo niska i nie pozwoli na osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na sprzedaży tej usługi. Reklamowanie usługi (...) jest warunkiem koniecznym dla osiągnięcia rentowności tej usługi.

Spółka dokonuje nabycia usług reklamowych od podmiotów powiązanych. Spółka w szczególności nabywa usługi reklamowe od spółki A S.A., która posiada 100% udziałów w Spółce.

Kwota wydatków na usługi reklamowe ponoszonych przez Spółkę na rzecz W może przekroczyć kwotę 3 mln złotych w roku podatkowym. Kwota wydatków na usługi reklamowe ponoszonych przez Spółkę na rzecz A S.A. może przekroczyć 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do wskazanych wyżej kosztów reklamy usługi (...) znajdzie zastosowanie ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie obowiązana do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reklamy usługi (...) na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 (winno być art. 15e ust. 11 pkt 1 - przypis organu) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie bowiem z art. 15e ust. 11 pkt 11 ustawy CIT "ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do (...) kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi".

UZASADNIENIE stanowiska Spółki:

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (...) - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek".

W świetle wskazanego wyżej przepisu, Spółka obowiązana byłaby wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty reklamy poniesione na rzecz podmiotów powiązanych w części w jakiej przekraczają one 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych "ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do (...) kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi". Minister Finansów w dniu 25 kwietnia 2018 r. wydał wyjaśnienia w zakresie stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z wyjaśnieniami "należy uznać, iż "koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu "inkorporowanych" w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi". Koszt reklamy usługi (...) jest przez Spółkę inkorporowany w cenie tej usługi. Koszt działań reklamowych mających na celu pozyskanie jednego logowania wynosi 0,18 zł, natomiast przychód za sprzedaży na jedno logowanie do usługi (...) wynosi 0,92 zł. W związku z powyższym wskazany koszt działań reklamowych usługi (...) stanowią jeden z głównych kosztów branych pod uwagę przez Spółkę przy kalkulacji ceny za usługę (...).

Ponadto koszt usług reklamowych jest niezbędny w procesie sprzedaży usługi (...). Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jak wynika z jej doświadczenia biznesowego, nie jest możliwe żeby usługa (...) funkcjonowała bez wsparcia reklamowego. Bez wsparcia reklamowego usługi (...) jej sprzedaż będzie stosunkowo niska i nie pozwoli na osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na sprzedaży tej usługi. Reklamowanie usługi (...) jest warunkiem koniecznym dla osiągnięcia rentowności tej usługi. Koszty działań reklamowych bezpośrednio przekładają się na popyt na usługę (...). Przykładowo:

* liczba użytkowników usługi (...) w I kwartale 2019 r. rok do roku wzrosła o 20%. W okresie tym, to jest w I kwartale 2019 r. Spółka prowadziła ograniczoną aktywność reklamową.

* W III kwartale 2019 Spółka podjęła intensywne działania reklamowe. Spółka rozpoczęła kampanię reklamową, której szczegóły opisane są pod adresami (...).

Kampania reklamowa skutkowała wzrostem liczby użytkowników w III kwartale 2019 rok do roku o 112%

Minister Finansów w dalszej części wyjaśnień stwierdza, iż "Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem/usługą wyklucza (podobnie jak w przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodami) z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnych towarem lub usługą".

Koszty ogólnego zarządu to m in.:

* płace pracowników zarządu i administracji wraz z narzutami,

* koszty podróży służbowych pracowników zarządu i administracji,

* koszty biurowe materiały biurowe, opłaty telekomunikacyjne, koszty archiwizacji danych, obsługi rachunkowej itp.,

* koszty szkoleń pracowników zarządu i administracji,

* opłaty za usługi i świadczenia związane z administrowaniem przedsiębiorstwa,

* wydatki reprezentacyjne.

Należy zwrócić uwagę, iż koszty reklamy konkretnej usługi nie mieszczą się w kategorii wskazanych wyżej kosztów ogólnego zarządu. Koszty reklamy konkretnej usługi (...) funkcjonalnie związane są z kosztami świadczenia tej usługi, a nie z kosztami ogólnej działalności Spółki.

Na związek pomiędzy kosztem reklamy a usługą (...) wskazują historyczne dane, które wykazują związek pomiędzy poniesieniem wydatków na reklamę, a dystrybucją usługi. Poniesione wydatki na reklamę usługi (...) przekładają się bezpośrednio na zwiększoną dystrybucję usługi (...). Jak Spółka już wskazała przeprowadzenie kampania reklamowa w III kwartale 2019. skutkowała wzrostem liczby użytkowników produktu (...) w III kwartale 2019 rok do roku o 112%.

W świetle powyższego, to jest biorąc pod uwagę, że:

1. Spółka uwzględnia koszt reklamy usługi (...) w cenie świadczonej usługi,

2.

koszt reklamy usługi (...) nie stanowi kosztu ogólnego zarządu,

3.

koszt reklamy usługi (...) funkcjonalnie jest związany z usługą (...),

- należy uznać, iż wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatki na reklamę usługi (...) stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy CIT, to jest koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub świadczeniem usługi. W konsekwencji, do wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kosztów reklamy usługi (...) nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1.

usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2.

wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Dyspozycją art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. objęte są te podmioty, które są podmiotami powiązanymi oraz świadczą usługi wymienione w tym przepisie. Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Zawarty w przepisie art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (stanowi to kryterium podstawowe).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, głównym źródłem przychodów Spółki są przychody z tytułu abonamentów za usługę (...) oraz przychody z powierzchni reklamowej wyświetlanej korzystającym z usługi (...). Usługa (...) pozwala na oglądanie telewizji na różnych urządzeniach: komputerze, smartfonie, tablecie czy telewizorze (...). Usługa (...) umożliwia oglądanie łącznie ponad 90 kanałów telewizyjnych, z czego ponad 30 całkowicie za darmo. Klienci mają możliwość wykupienia abonamentów pozwalających im na dostęp do kanałów odpłatnych. W celu dystrybucji usługi (...), to jest pozyskania korzystających, Spółka prowadzi działania reklamujące usługę (...). W tym celu Spółka nabywa usługi reklamowe od podmiotów powiązanych.

Wychodząc z powyższych założeń należy stwierdzić, że wsparcie reklamowe usługi (...) stanowi usługi wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Będące przedmiotem interpretacji ww. usługi, podobnie jak wskazane wprost w treści przywołanego przepisu, stanowią usługi niematerialne polegające na reklamie.

Jednocześnie, do ww. usług nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. Usługi te będą więc objęte ograniczeniem na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p., ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

W wyżej przywołanym przepisie wyłączono z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi. Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów "bezpośrednio związanych" z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. odnosi się bowiem do sposobu związania kosztu z "wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi".

Celem tego wyłączenia - w zakresie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży towaru lub usługi - jest uwzględnienie sytuacji, gdy cena danego towaru lub usługi w istotnym zakresie determinowana jest wysokością kosztu nabycia wartości niematerialnej i prawnej.

Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. - w przeciwieństwie do art. 15 ust. 4 i nast. - nie odnosi się do sposobu "związania kosztu z przychodami", lecz do sposobu związania kosztu "z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi". Językowa analiza wyrażenia kosztu związanego z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi prowadzi do wniosku, że chodzi o związek kosztu z czynnością "wytwarzania" lub "nabywania" towaru albo "świadczenia" usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy stwierdzić, że koszt, o którym mowa w omawianym przepisie, to koszt usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu "inkorporowanych" w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

Wskazaną powyżej argumentację, zakładającą odrębne rozumienie przesłanek zawartych w wyżej wymienionych artykułach w oparciu o ich językową odmienność, potwierdzają wyjaśnienia opublikowane przez Ministerstwo Finansów w dniu 23 kwietnia 2018 r. odnoszące się do stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.

W ocenie organu, koszty wskazanych przez Wnioskodawcę usług reklamowych należy rozpoznać jako koszty ogólne służące działalności Wnioskodawcy, ponoszone bez związku z konkretnym produktem lub usługą.

Jak wskazano we wniosku, w celu dystrybucji usługi (...), to jest pozyskania korzystających, Spółka prowadzi działania reklamujące usługę (...).

Zdaniem organu, wskazanych powyżej kosztów usług reklamowych nie można potraktować jako koszty związane bezpośrednio z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi. Trudno bowiem uznać, że koszty ww. usług obiektywnie kształtują cenę usługi (...) oraz że bez ponoszenia kosztów tych usług Spółka nie byłaby w stanie świadczyć usługi (...) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe wydatki nie są niezbędne w procesie samego świadczenia produktu i nie można ich bezpośrednio powiązać z wytworzeniem przez Spółkę konkretnych usług (...). Nie można więc uznać, że ww. koszty są "inkorporowane" w konkretnych, jednoznacznie możliwych do zidentyfikowania usługach.

Koszty ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego świadczącego ww. usługi mają więc charakter kosztów ogólnych, związanych z działalnością Wnioskodawcy. Za uznaniem ich za koszty bezpośrednio związane za świadczenie przez Wnioskodawcę usług nie może przemawiać fakt, że działania reklamowe przekładają się na korzystanie z usługi (...), a co za tym idzie na przychód Spółki z tej usługi.

W ocenie organu, opisanych we wniosku usług nie można uznać za usługi niezbędne do świadczenia konkretnej usługi, gdyż bez nabywanych usług Spółka w dalszym ciągu miałaby możliwość świadczenia usług (...), a jedynie przychody z tego tytułu mogłyby być mniejsze. Należy zatem uznać, że możliwość świadczenia przez Spółkę konkretnej usługi nie jest bezpośrednio uzależniona od nabycia wsparcia reklamowego usługi (...). Jak wskazał sam Wnioskodawca, bez nabycia usług reklamowych, sprzedaż usługi (...) byłaby jedynie niższa niż w przypadku, gdy Spółka nabyłaby świadczenia reklamowe.

Działania reklamowe mają na celu przyciąganie klientów, tj. korzystających z usługi (...), jednak nie warunkują wprost możliwości dystrybuowania tej usługi przez Spółkę. Nie można uznać, że bez nabycia usług reklamowych, Spółka nie byłaby w stanie udostępniać usługi (...)

Przykłady kosztów bezpośrednio związanych z wytwarzaniem towarów/usług zostały wskazane w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175; dalej: "ustawa nowelizująca"), wprowadzającej do u.p.d.o.p. przepis art. 15e. Są to koszty nabywanych od spółek powiązanych usług projektowych, które są wykorzystywane przy produkcji polskiej spółki meblarskiej czy koszty usług reasekuracji, które są związane ze świadczeniem usług ubezpieczenia. Wskazane przez autora projektu koszty są częściami składowymi towarów bądź usług wytwarzanych przez podatnika. Natomiast nabywane przez Spółkę usługi reklamowe nie mają-w przeciwieństwie do ww. bezpośredniego związku ze świadczeniem usług, w tym przypadku usługi (...).

W związku z powyższym należy uznać, że do kosztów reklamy usługi (...) nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.

W konsekwencji, opisane we wniosku usługi reklamowe, podlegają pod dyspozycję art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. i tym samym są objęte ograniczeniem, o którym mowa w tym przepisie. Na powyższe nie ma wpływu przedstawiony we wniosku sposób inkorporowania kosztów reklamowych w cenie usługi (...).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl