0114-KDIP2-2.4010.552.2018.3.JG - Koszty licencji ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego - wyłączenie z kosztów podatkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2018 r. (data nadania 7 grudnia 2018 r., data wpływu 11 grudnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 29 listopada 2018 r. Nr 0114-KDIP2 -2.4010.552.2018.2.JG (data nadania 29 listopada 2018 r., data odbioru 30 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ograniczenia wynikającego z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do opłat licencyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do opłat licencyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja urządzeń dźwigowych oraz systemów transportu poziomego (dalej: Towary), a także ich serwis, konserwacja, naprawa i modernizacja (dalej łącznie jako: Usługi).

Z perspektywy podziału funkcji w ramach Grupy, do której należy Spółka, Wnioskodawca pełni rolę dystrybutora produktów Grupy, to jest:

1. Spółka nabywa Towary wytworzone przez podmioty powiązane ze Spółką, w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT),

2. Spółka sprzedaje ww. Towary do podmiotów niepowiązanych oraz

3. Spółka nabywa licencję na korzystanie z praw opisanych szczegółowo poniżej, w tym prawa do korzystania ze znaku towarowego, od podmiotu powiązanego.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej, podmiot powiązany ze Spółką, w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT (dalej: Podmiot powiązany), udzielił jej niewyłącznej licencji na korzystanie przy sprzedaży Towarów i świadczeniu Usług z:

* nazwy i znaku towarowego,

* danych technicznych, m.in. rysunków technicznych, katalogów części, standardów kontroli jakości, instrukcji usług serwisowych, odpowiedniego oprogramowania i innych materiałów niezbędnych do prowadzenia przez Spółkę działalności w zakresie sprzedaży Towarów i Usług,

* know-how, w tym m.in. wiedzy technicznej w zakresie oferowanych przez Spółkę Towarów i Usług, technologii w zakresie zarządzania Usługami, sekretów handlowych, procesów, procedur, metod i innych,

* patentów,

(dalej łącznie jako: Licencja).

W ramach udzielonej Licencji, Spółka nabywa także usługi wsparcia technicznego polegające m.in. na:

* organizowaniu przez Podmiot powiązany szkoleń dla pracowników Spółki dotyczących kwestii technicznych i technologii związanych ze sprzedawanymi Towarami i Usługami,

* organizowaniu szkoleń w celu przeprowadzenia transferu danych technicznych i know-how do Spółki,

* przekazaniu dostępu do bazy danych rysunków technicznych,

* przekazaniu instrukcji obsługi, ulotek dotyczących części zamiennych i innych materiałów zawierających informacje techniczne.

Z perspektywy Spółki, usługi wsparcia technicznego są niezbędne do świadczenia Usług, jako że ich celem jest przekazanie niezbędnych informacji technicznych, umożliwiających pracownikom Spółki dokonywanie usług serwisowych, modernizacyjnych i konserwacyjnych.

Całość praw określonych w Licencji wykorzystywana będzie przez Spółkę przy sprzedaży Towarów oraz świadczeniu Usług.

Spółka ponosi miesięczne opłaty z tytułu korzystania z Licencji (obejmujące także należności z tytułu usług wsparcia technicznego) w wysokości 3,5% przychodów netto osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży (dalej jako: Opłata licencyjna). Na potrzeby kalkulacji Opłaty licencyjnej, przez przychody netto ze sprzedaży rozumie się wartość sprzedaży Towarów i Usług, jaka została rozpoznana w rachunku wyników.

Opłata licencyjna jest uwzględniana przez Spółkę w procesie kalkulacji kosztu sprzedanych Towarów i Usług. Opłata licencyjna jest kalkulowana przez Spółkę po zaksięgowaniu sprzedaży, osobno dla każdego sprzedanego Towaru i następnie alokowana w księgach rachunkowych do kosztów sprzedanych Towarów i Usług, osobno dla każdego urządzenia.

Ponadto, zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Podmiotem powiązanym a Spółką, Wnioskodawca może być obciążany dodatkowymi kosztami administracyjnymi związanymi z transferem technologii i know-how obejmującymi m.in.: koszty druku, wysyłki, tłumaczeń, uczestnictwa pracowników Spółki w szkoleniach, etc.

Na chwilę obecną takie dodatkowe koszty administracyjne nie wystąpiły. W przypadku ich naliczenia, koszty te będą pokrywane odrębnie od Opłaty licencyjnej (tj. wartość ww. dodatkowych kosztów administracyjnych nie będzie uwzględniana w wartości Opłaty licencyjnej).

Ponadto, Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie organu, pismem z dnia 7 grudnia 2018 r.

uzupełnił opisany we wniosku stan faktyczny ora zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

Bezpośredni związek nabywanych usług udzielenia Licencji i usług wsparcia technicznego ze świadczeniem przez podatnika Usług

Na wstępie Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że usługi wsparcia technicznego stanowią formę przekazania pracownikom Spółki technologii i know-how nabywanych w ramach Licencji, które są niezbędne do prawidłowego świadczenia przez Spółkę Usług (definicje Usług oraz Licencji zostały wprowadzone w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Wniosku).

W ramach usług wsparcia technicznego Podmiot Powiązany (definicja Podmiotu Powiązanego została wprowadzona w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Wniosku) prowadzi szkolenia dla pracowników Spółki, w trakcie których omawiane i wyjaśniane są kwestie związane z nabywanymi technologiami i know-how, dzięki czemu pracownicy Spółki mogą przyswoić i usystematyzować wiedzę techniczną niezbędną im do świadczenia Usług. Ponadto, Wnioskodawca otrzymuje także materiały, które zawierają praktyczne informacje związane z nabywanymi technologiami i know-how (m.in. instrukcje, ulotki, rysunki techniczne - wraz z dostępem do bazy rysunków).

Mając na uwadze powyższe, rezultaty usług wsparcia technicznego determinują prawidłowy przebieg procesu transferu technologii i wiedzy do Spółki, a w konsekwencji stanowią o efektywności procesu aplikacji tych technologii i wiedzy w działalności prowadzonej przez Spółkę. Usługi te są zatem nierozerwalnie związane z nabyciem przez Spółkę know-how technicznego niezbędnego do świadczenia Usług, a więc wykazują także związek ze świadczeniem przez Spółkę Usług.

Ponadto, odnosząc się także do bezpośredniego związku nabytych przez Spółkę Licencji ze świadczeniem przez Wnioskodawcę Usług i dystrybucją Towarów, należy podkreślić, że ponoszenie kosztów Opłaty licencyjnej warunkuje w sposób bezpośredni możliwość dystrybucji Towarów oznaczonych markami własnymi Podmiotu powiązanego, a także świadczenie Usług pod tymi markami i zgodnie z posiadaną przez Podmiot powiązany wiedzą i technologiami. Bez ponoszenia tych opłat nie byłoby bowiem możliwości korzystania przez Spółkę ze znaku towarowego, nazwy, know-how i technologii należących do Podmiotu powiązanego, co uniemożliwiłoby Spółce prowadzenie dotychczasowej działalności (Towary oraz Opłata licencyjna zostały zdefiniowane w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Wniosku).

Odnosząc się do pytania czy koszty Opłaty licencyjnej stanowią element kształtujący cenę danego dobra czy usługi, Spółka pragnie raz jeszcze podkreślić informację, która zaprezentowana została także w stanie faktycznym Wniosku, że Opłata licencyjna (pokrywająca zarówno koszty Licencji, jak i usług wsparcia technicznego) jest uwzględniana przez Spółkę w procesie kalkulacji kosztu sprzedanych Towarów i Usług. W rezultacie, jest ona także uwzględniania w procesie ustalania cen Towarów i Usług.

Związek usług wsparcia technicznego z Licencją

Spółka pragnie podkreślić, że Licencja będąca przedmiotem Wniosku została udzielona Wnioskodawcy na bazie dwóch odrębnych umów:

* umowy o udzielenie licencji na znak towarowy i markę ("Trademark and trade name license agreement") zawartej 1 października 2007 r. (dalej jako: Umowa 1),

* umowy o usługach wsparcia technicznego i udzieleniu licencji na korzystanie z danych technicznych, know-how i patentów ("Technical assistance agreement and license to use technical data, know-how and patents") zawartej 1 października 2007 r. (dalej jako: Umowa 2).

Jednocześnie Spółka pragnie wyjaśnić, że Umowa 1 odsyła w kwestii wynagrodzenia za udzieloną licencję do korzystania ze znaku towarowego i marki do Umowy 2. Natomiast w Umowie 2 wskazano, że opłaty z tytułu korzystania z praw wskazanych w Umowie 1 oraz Umowie 2 (obejmujące także należności z tytułu usług wsparcia technicznego) ustalone zostały w wysokości 3,5% przychodów netto osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży.

W rezultacie, poprzez usługi wsparcia technicznego Podmiot powiązany dokonuje transferu elementów składowych Licencji, tj. wiedzy technicznej i know-how, do których dostęp Spółka nabywa w ramach Licencji.

W konsekwencji, usługi wsparcia technicznego są formą przekazania elementów składowych Licencji.

Spółka pragnie zaznaczyć, że poniższe wyjaśnienia nie stanowią elementu stanu faktycznego Wniosku, lecz wyłącznie prezentacje stanowiska Spółki w odniesieniu do zapytania Organu.

W ocenie Wnioskodawcy nabycie usług wsparcia technicznego powinno być kwalifikowane jako świadczenie pomocnicze w stosunku do nabycia praw do korzystania z Licencji. Jak Spółka wskazała we Wniosku oraz w poprzednim punkcie niniejszych wyjaśnień, usługi wsparcia technicznego stanowią formę przekazania pracownikom Spółki technologii i know-how niezbędnego do prawidłowego świadczenia Usług, a w konsekwencji zwiększają efektywność procesu aplikacji tych technologii i wiedzy w działalności Spółki.

Należy podkreślić, że dokonana przez Spółkę ocena charakteru pomocniczego usług wsparcia technicznego w odniesieniu do nabytych Licencji znajduje, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2013 r. o sygn. II FSK 1518/10. W powołanym wyroku Sąd zaakceptował stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 3 marca 2010 r. o sygn. I SA/Kr 1497/09, zgodnie z którym: "Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowiona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Usługa pomocnicza, ażeby mogła zostać uznana za część usługi złożonej, musi realizować jeden ściśle określony cel, tj. musi ona przyczyniać się do lepszego wykorzystania przez nabywcę usługi złożonej wchodzącej w jej zakres usługi zasadniczej".

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, przedstawionym w interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2016 r. o sygn. IPPB5/4510-751/16-2/MK: jeżeli jednak jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne/dodatkowe lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia".

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno Licencja, jak i usługi wsparcia technicznego powinny być kwalifikowane wspólnie, tj. jako jedno świadczenie. Nie można w sposób odrębny traktować usług wykonywanych w celu realizacji usługi zasadniczej (jaką jest udzielenie Licencji), bowiem takie rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Wskazanie symbolu PKWiU dla każdej z usług wykonywanych przez Podmiot Powiązany na rzecz Wnioskodawcy

Mając na uwadze powyższe, poniżej Spółka przedstawia dokonaną przez siebie klasyfikację usług udzielenia licencji i wsparcia technicznego na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej jako: "PKWiU").

Zważywszy, że Organ wezwał Wnioskodawcę do przedstawienia klasyfikacji usług opisanych we Wniosku na gruncie PKWiU 20081, jednocześnie odwołując się do zasad metodycznych PKWiU 2015J, w niniejszej odpowiedzi, z bezpieczeństwa procesowego, Spółka przedstawia klasyfikację usług udzielenia Licencji oraz usług wsparcia technicznego zarówno na gruncie PKWiU 2008, jak i na gruncie PKWiU 2015.

Należy zauważyć, iż zgodnie z punktem 7.6.2 Zasad metodycznych, odpowiednio, PKWiU 2008 oraz PKWiU 2015, odnoszącym się do reguł klasyfikowania usług:

Gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

* grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

* usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

* usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zaprezentowane w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Wniosku usługi udzielenia Licencji oraz usługi wsparcia technicznego należy klasyfikować do grupowania właściwego dla usługi nadającej tej transakcji zasadniczy charakter, tj. udzielenia przez Podmiot powiązany Licencji.

Mając na uwadze powyższe, zaprezentowane w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego Wniosku usługi:

* udzielenia Licencji;

* organizowania przez Podmiot powiązany szkoleń dla pracowników Spółki dotyczących kwestii technicznych i technologii związanych ze sprzedawanymi Towarami i Usługami;

* organizowania szkoleń w celu przeprowadzenia transferu danych technicznych i know-how do Spółki;

* przekazania dostępu do bazy danych rysunków technicznych;

* przekazania instrukcji obsługi, ulotek dotyczących części zamiennych i innych materiałów zawierających informacje techniczne

należy zaklasyfikować do:

* grupowania 77.40.1 Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim na gruncie PKWiU 2008 oraz

* grupowania 77.40.1 Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim na gruncie PKWiU 2015.

Jednocześnie, Wnioskodawca zwraca uwagę, że ani przepisy ustawy o CIT, ani Ordynacji podatkowej z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800), nie nakładają na niego obowiązku dokonywania klasyfikacji nabywanych usług według symboli PKWiU w celu dokonania oceny możliwości uznania poszczególnych usług, za wypełniające znamiona usług określonych w art. 15e ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż nomenklatura PKWiU nie stanowi elementu determinującego zakres zastosowania interpretowanego przepisu, klasyfikacja usług wsparcia technicznego czy udzielonej Licencji nie powinna mieć znaczenia dla oceny prawidłowości wykładni Wnioskodawcy w zakresie stosowania art. 15e ustawy o CIT.

Nomenklatura PKWiU została opracowana dla potrzeb przede wszystkim statystyki i tylko wyjątkowo jest wykorzystywana (w sposób pomocniczy) w zakresie niektórych regulacji podatkowych (przede wszystkim na gruncie podatku VAT w zakresie stosowania obniżonych stawek podatku VAT), przy czym w takich sytuacjach przepisy podatkowe wprost odsyłają do odpowiednich symboli PKWiU. Takiego odesłania do nomenklatury PKWiU brak jest w przepisach ustawy o CIT (w tym w art. 15e), które są przedmiotem Wniosku.

Jeżeli wolą Organu byłoby pomocnicze posłużenie się PKWiU, powinien on (Organ) samodzielnie sklasyfikować usługi wskazane w opisie stanu faktycznego we Wniosku. Próba przerzucenia ciężaru dokonania klasyfikacji na Wnioskodawcę jest sprzeczna z funkcją gwarancyjną instytucji interpretacji podatkowej. Wskazanie symbolu PKWiU jako element stanu faktycznego, prowadziłoby do związania Organu tym symbolem, co w zasadzie przekreślałoby sens interpretacji, bowiem Organ nie mogąc zmienić klasyfikacji statystycznej usługi, musiałby przyjąć tę zaproponowaną przez Spółkę, bez możliwości zakwestionowania prawidłowości dokonanej klasyfikacji, nawet w sytuacji kiedy dokonane przyporządkowanie byłoby nieprawidłowe.

Do podobnych wniosków, w sprawie dotyczącej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (gdzie odmiennie niż w przedmiotowej sprawie, PKWiU stanowi element normy prawa podatkowego), doszedł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2017 r. o sygn. I FSK 179/16.

Z tego względu, w ocenie Spółki, określenie przez Wnioskodawcę symboli PKWiU usług będących przedmiotem Wniosku nie stanowi elementu stanu faktycznego Wniosku i nie determinuje możliwości uznania danych usług za usługi podlegające ograniczeniu, o którym mowa w art. 15e ustawy o CU.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Opłaty licencyjne mogą zostać rozpoznane w wyniku podatkowym Spółki w pełnej wysokości, tj. z pominięciem ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającego z przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Opłaty licencyjne mogą zostać rozpoznane w wyniku podatkowym Spółki w pełnej wysokości, tj. z pominięciem ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającego z przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

1. Ograniczenie w zaliczaniu niektórych wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych do kosztów uzyskania przychodów - uwagi ogólne

Z dniem 1 stycznia 2018 r. na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175, dalej: Ustawa nowelizująca) do ustawy o CIT wprowadzono art. 15e ust. 1, zgodnie z którym "Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze, - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11 ustawy o CIT, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6 ustawy o CIT, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy o CIT, i odsetek.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT "Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: (...)

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi".

W kontekście powyższego należy wskazać, że co do zasady Opłaty licencyjne mogą zostać zaliczone do katalogu kosztów podlegających ograniczeniu, o którym mowa w art. 15e ustawy o CIT.

2. Bezpośredni związek Opłat licencyjnych z nabyciem towaru lub świadczeniem usługi w świetle wykładni językowej

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, Opłaty licencyjne mogą zostać rozpoznane w wyniku podatkowym Spółki w pełnej wysokości (z zastrzeżeniem, że spełniają ogólne przesłanki zaliczania do kosztów podatkowych określone w art. 15 ustawy o CIT) w oparciu o normę wyrażoną w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, tj. jako koszty bezpośrednio związane z nabyciem przez Spółkę Towarów i świadczeniem Usług.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT ograniczenia, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, nie stosuje się do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Spółka pragnie podkreślić, że ustawodawca nie wskazał, co należy rozumieć pod pojęciem kosztów bezpośrednio związanych z nabyciem towaru lub świadczeniem usługi. Zdaniem Spółki, należy zatem dokonać wykładni tego pojęcia w oparciu o obowiązujące w tym zakresie zasady wykładni prawa podatkowego. Według powszechnie przyjętego w doktrynie stanowiska, prymat w tej kwestii należy nadać wykładni językowej.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 22 czerwca 2015 r. o sygn. II FSP 3/15: "Przypomnieć należy, że na gruncie prawa podatkowego przyjmuje się przede wszystkim dyrektywę prymatu wykładni językowej (...). Stoi za tym ochrona podatnika, tak aby mógł on układać swoje sprawy w zaufaniu do tego, że nałożone na niego przez ustawodawcę ciężary i świadczenia publiczne nie zostaną ukształtowane na jego niekorzyść w oparciu o funkcjonalne czy celowościowe dyrektywy interpretacji prawa".

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) bezpośredni oznacza dotyczący kogoś lub czegoś wprost lub znajdujący się bardzo blisko, niczym nieprzedzielony. Zdaniem Spółki, przez koszt bezpośrednio związany z nabyciem towaru lub świadczeniem usługi należy zatem rozumieć wydatek wprost związany z realizacją tych czynności.

W ocenie Spółki podobne wnioski wypływają z lektury uzasadnienia do projektu Ustawy nowelizującej, w którym podano przykłady kosztów uznanych za bezpośrednio związane z wytworzeniem towaru: "Jako przykłady kosztów bezpośrednio związanych ze świadczeniem przez podatnika usługi można wskazać koszty nabywanych od spółek powiązanych usług projektowych, które są wykorzystywane przy produkcji polskiej spółki meblarskiej czy koszty usług reasekuracji, które są związane ze świadczeniem usług ubezpieczenia".

W rezultacie należy stwierdzić, że koszty bezpośrednio związane z nabyciem towaru lub świadczeniem usługi powinny mieć charakter kosztów determinujących/umożliwiających nabycie towaru czy świadczenie usług. Innymi słowy, bez ich poniesienia, nabycie towaru lub świadczenie usługi byłoby niemożliwe bądź znacząco utrudnione.

Zdaniem Spółki, taki związek zachodzi pomiędzy ponoszeniem przez Wnioskodawcę Opłat licencyjnych a prowadzeniem przez niego działalności w zakresie dystrybucji Towarów nabywanych od podmiotów powiązanych oraz świadczeniem Usług.

Należy bowiem zauważyć, że Licencja uprawnia Spółkę do dystrybucji Towarów opatrzonych nazwą handlową i znakiem towarowym należącymi do Podmiotu powiązanego. Gdyby Spółka nie ponosiła kosztów Opłaty licencyjnej, nie mogłaby korzystać z tych aktywów w odniesieniu do nabywanych i dystrybuowanych Towarów, a tym samym uzyskiwać przychodów z ich sprzedaży. Tym samym Opłaty licencyjne stanowią koszty usług związanych bezpośrednio ze sprzedażą Towarów przez Spółkę, które warunkują możliwość dystrybucji towarów pod markami własnymi Podmiotu powiązanego.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że nabycie licencji na potrzeby świadczenia umowy dystrybucyjnej (które ma miejsce także w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę Licencji) zostało wprost wskazane przez Ministra Finansów w wyjaśnieniach z dnia 23 kwietnia 2018 r. (dalej jako: Wyjaśnienia) jako przykład kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem/nabyciem towaru lub świadczeniem usługi (https://www.mf.gov.pl/documents/764034/6350781/4+Art+15e.11+koszty+usług+bezposrednio+zwiazanych+z+nabyciem+towaru+us%C5%82ugi).

W tym miejscu, Spółka pragnie podkreślić, że schemat jej działalności jest zbieżny z przykładem wskazanym w Wyjaśnieniach, a mianowicie:

1. Spółka nabywa Towary wytworzone przez podmioty powiązane ze Spółką, w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT,

2. Spółka sprzedaje ww. Towary do podmiotów niepowiązanych,

3. Spółka nabywa licencję na korzystanie z praw opisanych szczegółowo w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w tym prawa do korzystania ze znaku towarowego, od podmiotu powiązanego,

4. Opłata licencyjna stanowi określony odsetek wartości przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży Towarów i Usług.

Należy także podkreślić, że Licencja upoważnia Wnioskodawcę do korzystania z technologii i know-how niezbędnego do świadczenia Usług. Gdyby Spółka nie ponosiła kosztów Opłaty licencyjnej, nie mogłaby korzystać z wiedzy, technologii i innych materiałów należących do Podmiotu powiązanego, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania Usług. W rezultacie, skoro Wnioskodawca nie dysponowałby odpowiednią wiedzą umożliwiającą realizację Usług, to nie mógłby ich świadczyć. Tym samym, zdaniem Spółki Opłaty licencyjne stanowią koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem Usług.

Spółka pragnie podkreślić w tym miejscu, że usługi wsparcia technicznego mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego przekazania pracownikom Spółki nowych technologii i know-how niezbędnego do prawidłowego świadczenia Usług. Szkolenia przeprowadzane przez Podmiot powiązany mają na celu omówienie kwestii związanych z przekazywanymi/stosowanymi technologiami oraz innymi kwestiami technicznymi, co ułatwia przyswajanie przez pracowników tej wiedzy, a w konsekwencji zwiększa efektywność procesu aplikacji tych technologii i wiedzy w działalności Spółki. Usługi te są zatem nierozerwalnie związane z nabyciem przez Spółkę szeroko rozumianego know-how technicznego niezbędnego do świadczenia Usług.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, związek, jaki wykazują Opłaty licencyjne z procesem świadczenia Usług jest w znaczącej części analogiczny z przykładem wskazanym w cytowanym powyżej fragmencie Ustawy nowelizującej. Usługi projektowania świadczone na rzecz spółki z branży meblarskiej umożliwiają jej produkcję mebli zgodną z projektem tak samo jak ma to miejsce w przypadku korzystania z know-how w zakresie technologii stosowanych przy świadczeniu Usług.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszenie kosztów Opłaty licencyjnej warunkuje w sposób bezpośredni możliwość dystrybucji Towarów oznaczonych markami własnymi Podmiotu powiązanego, a także świadczenie Usług pod tymi markami i zgodnie z posiadaną przez Podmiot powiązany wiedzą i technologiami. Zatem koszty te będą stanowić koszty bezpośrednio związane z nabyciem towarów/świadczeniem usług w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, Opłaty licencyjne ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu powiązanego nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

3. Stanowiska organów podatkowych w analogicznych stanach faktycznych

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie kwalifikacji wydatków ponoszonych tytułem korzystania z różnego rodzaju licencji.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1 -2.4010.308.2018.l.AW) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: "Jednocześnie rozważając, czy przedmiotowe Opłaty licencyjne stanowić będą koszt bezpośrednio związany z wytworzeniem wyrobu będącego przedmiotem sprzedaży, należy uwzględnić, że Spółka będzie uiszczała na rzecz podmiotu powiązanego Opłatę licencyjną stanowiącą określony procent (%) obrotu netto ze sprzedaży towarów oznaczonych markami własnymi Licencjodawcy. Wysokość Opłaty licencyjnej bezpośrednio więc zależy od poziomu przychodów osiągniętych przez Spółkę ze sprzedaży. W konsekwencji przedmiotowe Opłaty licencyjne należy uznać za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów w myśl art. 15e ust. 1 i pkt 1 u.p.d.o.p., do których nie będzie miało zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.".

Analogiczne konkluzje można wywieść z interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.186.2018.1.MM), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż: "W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym bezpośredni związek kosztów Licencji Znakowej z nabyciem przez Wnioskodawcę Towarów przejawia się w ten sposób, że gdyby Wnioskodawca nie ponosił kosztów Licencji Znakowej, nie mógłby korzystać ze Znaków Towarowych Podmiotu Powiązanego w odniesieniu do dystrybuowanych Towarów oraz w działaniach marketingowych z nimi związanych, a tym samym uzyskiwać przychodów z ich sprzedaży. Koszty omawianej Licencji Znakowej definiowane są wartością sprzedaży netto sprzedanych przez Wnioskodawcę Towarów opatrzonych Znakami Towarowymi Podmiotu Powiązanego i stanowią element składowy ich ceny. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty Licencji Znakowej ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o p.d.o.p. jest zatem prawidłowe".

Argumentacja przedstawiona przez Spółkę znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.15.2018.1.PS), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z podatnikiem, że:,.Również przyjęty przez Spółkę oraz Podmiot Powiązany model rozliczeń wynagrodzenia za Licencję Znakową wskazuje na to, że cena sprzedaży nabywanych i dystrybuowanych przez Wnioskodawcę Towarów jest skorelowana z kosztami tej licencji. W tym zakresie bezpośredni związek kosztów Licencji Znakowej z nabywanymi Towarami przejawia się w istnieniu zależności kwotowej pomiędzy wysokością kosztu Licencji Znakowej a przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę ze sprzedaży Towarów przy wykorzystaniu Znaków Towarowych. Wynika to z tego, że wynagrodzenie ponoszone na rzecz Podmiotu Powiązanego stanowi określony procent wartości netto sprzedanych Towarów, co sprawia, że wysokość wynagrodzenia jest wprost zależna od wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. (...) W konsekwencji koszty Licencji Znakowej ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego w części dotyczącej nabytych Towarów stanowią koszty uzyskania przychodu bezpośrednio związane z nabyciem przez Wnioskodawcę Towarów w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.".

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że wszystkie istotne elementy stanu faktycznego /opisu zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Spółkę w niniejszym wniosku są zbieżne ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym przedstawionym we wszystkich wskazanych powyżej interpretacjach, tj. zarówno Spółka, jak i wnioskodawcy z ww. interpretacji:

* prowadzą działalność w zakresie dystrybucji towarów nabytych od innych podmiotów,

* zawarły umowę licencyjną na korzystanie ze znaku towarowego z podmiotami powiązanymi z nimi w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT,

* opłata licencyjna ustalona w umowie stanowi określony odsetek przychodów ze sprzedaży towarów.

Tym samym, w ocenie Spółki, mając na uwadze, że powyższe interpretacje zostały wydane w odniesieniu do analogicznych stanów faktycznych i tego samego stanu prawnego, przyjęcie przez organ odmiennego stanowiska niż zostało zaprezentowane w przytoczonych interpretacjach, stanowiłoby naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Konkludując przedstawione uprzednio rozważania, jak również powołując się na wskazane powyżej interpretacje indywidualne, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Opłaty licencyjne mogą zostać rozpoznane w wyniku podatkowym Spółki w pełnej wysokości, tj. z pominięciem ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającego z przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, w oparciu o normę wyrażoną w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT - jako koszty bezpośrednio związane z nabyciem Towarów i świadczeniem Usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W myśl art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 u.p.d.o.p. wskazano:

* autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

* licencje,

* prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

* wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że odesłanie w art. 15e ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tej ustawy służy do określenia rodzaju praw i wartości, od których opłaty podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych.

Stosownie do art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p., ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów podatników związanych z umowami, które generowały opłaty za korzystanie z wartości niematerialnych i prawnych na rzecz podmiotów powiązanych miało na celu uszczelnienie systemu podatku dochodowego i przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania. Jednocześnie jednak ustawodawca w art. 15e ust. 11 pkt 1 wyłączył z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi. Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów "bezpośrednio związanych" z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. odnosi się do sposobu związania kosztu "z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi". Językowa analiza tego wyrażenia prowadzi do wniosku, że chodzi o związek kosztu z czynnością "wytwarzania" lub "nabywania" towaru albo "świadczenia" usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy stwierdzić, że koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu "inkorporowanych" w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja urządzeń dźwigowych oraz systemów transportu poziomego, a także ich serwis, konserwacja, naprawa i modernizacja. W celu prowadzenia działalności gospodarczej, podmiot powiązany ze Spółką, w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p., udzielił jej niewyłącznej licencji na korzystanie przy sprzedaży towarów i świadczeniu usług z nazwy i znaku towarowego, danych technicznych, know-how, patentów. W ramach udzielonej licencji, Spółka nabywa także usługi wsparcia technicznego, niezbędne do świadczenia usług. Całość praw określonych w licencji wykorzystywana będzie przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów oraz świadczeniu usług.

Licencja będąca przedmiotem Wniosku została udzielona Wnioskodawcy na bazie dwóch odrębnych umów:

* umowy o udzielenie licencji na znak towarowy i markę,

* umowy o usługach wsparcia technicznego i udzieleniu licencji na korzystanie z danych technicznych, know-how i patentów.

Z opisu sprawy wynika, że usługi udzielenia Licencji, organizowania przez Podmiot powiązany szkoleń dla pracowników Spółki dotyczących kwestii technicznych i technologii związanych ze sprzedawanymi Towarami i Usługami, organizowania szkoleń w celu przeprowadzenia transferu danych technicznych i know-how do Spółki, przekazania dostępu do bazy danych rysunków technicznych, przekazania instrukcji obsługi, ulotek dotyczących części zamiennych i innych materiałów zawierających informacje techniczne należy zaklasyfikować do grupowania:

* 77.40.1 Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim na gruncie PKWiU 2008 oraz

* 77.40.1 Dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim na gruncie PKWiU 2015.

Zgłoszona przez Spółkę wątpliwość dotyczy zastosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. w odniesieniu do kosztów ponoszonych z tytułu opłat licencyjnych.

Jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym wniosku, Spółka ponosi miesięczne opłaty z tytułu korzystania z licencji (obejmujące także należności z tytułu usług wsparcia technicznego) w wysokości 3,5% przychodów netto osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży. Na potrzeby kalkulacji opłaty licencyjnej, przez przychody netto ze sprzedaży rozumie się wartość sprzedaży towarów i usług, jaka została rozpoznana w rachunku wyników. Opłata licencyjna jest uwzględniana przez Spółkę w procesie kalkulacji kosztu sprzedanych towarów i usług. Opłata licencyjna jest kalkulowana przez Spółkę po zaksięgowaniu sprzedaży, osobno dla każdego sprzedanego towaru i następnie alokowana w księgach rachunkowych do kosztów sprzedanych towarów i usług, osobno dla każdego urządzenia.

Licencja uprawnia Spółkę do dystrybucji towarów opatrzonych nazwą handlową i znakiem towarowym należącym do podmiotu powiązanego. Gdyby Spółka nie ponosiła opłaty licencyjnej,

Na podstawie powyższego uznać należy, że opisane powyżej koszty opłat licencyjnych stanowią koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą towarów/świadczeniem usług, w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p. Na powyższe wskazuje m.in. opisany sposób kalkulacji wynagrodzenia za prawo do korzystania z licencji. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, bez ponoszenia kosztów z tytułu przedmiotowych opłat licencyjnych, Spółka nie mogłaby sprzedawać towarów i świadczyć usług na rzecz klientów zewnętrznych. Licencja uprawnia Spółkę do dystrybucji towarów opatrzonych nazwą handlową i znakiem towarowym należącym do podmiotu powiązanego. Tym samym opłaty licencyjne warunkują możliwość dystrybucji towarów pod markami własnymi podmiotu powiązanego. Ponadto licencja upoważnia Wnioskodawcę do korzystania z technologii i know-how niezbędnego do świadczenia usług. Gdyby Spółka nie ponosiła kosztów opłaty licencyjnej, nie mogłaby korzystać z wiedzy, technologii i innych materiałów należących do podmiotu powiązanego, które są niezbędne dla prawidłowego wykonania usług.

Ze względu na powyższe, do ww. opłat nie znajdzie zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p.

W konsekwencji stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w zakresie zastosowania wyłączenia o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do kosztów ponoszonych z tytułu opłat za Licencję, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Niezależnie od powyższego tytułem uwagi wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 23 listopada 2018 r.) uległy zmianie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.