0114-KDIP2-2.4010.421.2019.1.SJ - Kwestia przedłużenia terminu na sporządzenie dokumentacji podatkowej, złożenie oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji oraz sporządzenie sprawozdania CIT/TP w sytuacji, gdy terminy te upływają w 2020 r.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z przedłużenia terminu na sporządzenie dokumentacji podatkowej, złożenie oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji oraz sporządzenie sprawozdania CIT/TP w sytuacji, gdy terminy te upływają w 2020 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z przedłużenia terminu na sporządzenie dokumentacji podatkowej, złożenie oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji oraz sporządzenie sprawozdania CIT/TP w sytuacji, gdy terminy te upływają w 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(...) Sp. z o.o. oraz 6 spółek z grupy kapitałowej zawarły w dniu 23 sierpnia 2016 r., w formie aktu notarialnego na okres 5 lat podatkowych (od 1 grudnia 2016 r. do 30 listopada 2021 r.), umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. la ustawy o CIT, pod nazwą PGK (...). Umowa o utworzeniu PGK (...) została zarejestrowana decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego.

PGK (...) (dalej "PGK", "Wnioskodawca", "Podatnik") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych reprezentowanym przez (...) Sp.o.o.

PGK przyjęła jako rok podatkowy okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych rozpoczynający się 1 grudnia a kończący się 30 listopada następnego roku kalendarzowego. Zgodnie z umową PGK, pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się 1 grudnia 2016 r., a zakończył 30 listopada 2017 r., drugi rok podatkowy rozpoczął się 1 grudnia 2017 r., a zakończył 30 listopada 2018 r., analogicznie - kolejny rok podatkowy rozpoczął się 1 grudnia 2018 r., a zakończy 30 listopada 2019 r. (dalej "Rok 2018"). W praktyce oznacza to, iż Wnioskodawca do dnia 30 listopada 2019 r. stosuje przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., z uwzględnieniem przepisów szczególnych, których terminy obowiązywania zostały odrębnie określone.

Podatnik z uwagi na dokonywanie w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r., mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), oraz uzyskiwanie przychodów lub kosztów, w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekraczających w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro, jest zobowiązany na podstawie art. 9a ustawy o CIT, do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń.

W myśl art. 9a ust. 2f ustawy o CIT, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, 1 b, 5a i 5b, dokumentację podatkową w zakresie elementów wymienionych w ust. 2b sporządza się nie później niż do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, z tym że opis, o którym mowa w ust. 2b pkt 3, sporządza się w terminie 10 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego podatnika lub spółki niebędącej osobą prawną.

Minister właściwy ds. Finansów Publicznych, Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r. przedłużył do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego terminy:

Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r., Minister właściwy ds. Finansów Publicznych przedłużył termin dla zdarzeń wymienionych w pkt 1-3 do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dla Wnioskodawcy termin do sporządzenia dokumentacji podatkowej za rok podatkowy trwający od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT, upływa z końcem dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego 2018, tj. w dniu 31 sierpnia 2020 r.?

2. Czy dla Wnioskodawcy termin do złożenia urzędowi skarbowemu oświadczenia o którym mowa w art. 9a ust. 7 ustawy o CIT, upływa z końcem dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., tj. w dniu 31 sierpnia 2020 r.?

3. Czy dla Wnioskodawcy termin do dołączenia do zeznania podatkowego za rok podatkowy trwający od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., uproszczonego sprawozdania, o którym mowa w art. 27 ust. 5 ustawy o CIT, upływa z końcem dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., tj. w dniu 31 sierpnia 2020 r. ?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy:

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej "dokumentacją podatkową".

W myśl art. 9a ust. 2f ustawy o CIT, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, lb, 5a i 5b. dokumentację podatkowy w zakresie elementów wymienionych w ust. 2b sporządza się nie później niż do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, z tym że opis, o którym mowa w ust. 2b pkt 3, sporządza się w terminie 10 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego podatnika lub spółki niebędącej osobą prawną.

Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Minister właściwy ds. Finansów Publicznych Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r. przedłużył do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego terminy:

Co do zasady, termin do sporządzenia dokumentacji podatkowej wynosi 3 miesiące po zakończeniu roku podatkowego, ale z uwagi na wydane Rozporządzenie z dnia 14 marca 2018 r., termin ten wynosi 9 miesięcy, liczonych od zakończenia roku podatkowego. Przy czym, przedłużenie, o którym mowa w § 1 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r., stosuje się do terminów upływających w 2018 r. lub 2019 r., na co wskazuje wprost § 3.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o P1T, ustawy o CIT, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), zwanej dalej ustawą zmieniającą, art. 9a ustawy o CIT został uchylony z dniem 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z treścią art. 11t ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub

2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1 - przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

A zatem dla podatników stosujących przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., termin do złożenia informacji o transakcjach z podmiotami powiązanymi, wynosi dziewięć miesięcy po zakończeniu roku podatkowego. Ustawodawca utrzymał zatem termin do złożenia informacji o cenach transferowych, jako 9 miesięcy.

Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r., Minister właściwy ds. Finansów publicznych przedłużył terminy upływające w 2018 r. lub 2019 r. (§ 3 Rozporządzenia) do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego (o 6 miesięcy), dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, dla których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT. W związku z uchyleniem ustawą zmieniającą art. 9a ustawy o CIT, uchylone też zostają przepisy wykonawcze. Jednocześnie w zgodnie z art. 11t ust. 1 nowej ustawy o CIT, termin do złożenia informacji o cenach transferowych, wynosi dziewięć miesięcy po zakończeniu roku podatkowego.

W myśl zaś art. 2a Ordynacji podatkowej, niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

W sytuacji Podatnika, którego rok podatkowy 2018 kończy się 30 listopada 2019 r., a obowiązek, o którym mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT, upływa w 2020 r., a więc w okresie, do którego nie mają zastosowania terminy wynikające z Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r., należy przyjąć, iż dla Wnioskodawcy, dla którego rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., termin do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r., wynosi dziewięć miesięcy od zakończenia roku podatkowego, i upływa 31 sierpnia 2020 r. Intencją ustawodawcy jest, aby podatnicy mieli 9-miesięczny termin do sporządzenia ww. dokumentacji, liczony od zakończenia roku podatkowego. Ta intencja została wyrażona zarówno w Rozporządzeniu z dnia 14 marca 2018 r., jak i w przepisach nowej ustawy o CIT. Okoliczność, iż sytuacja podatników, dla których terminy określone § 1-3 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r. upływają w 2020 r., wydaje się być przeoczeniem ustawodawcy.

Ad 2)

W myśl art. 9a ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1. 1 b. 5a i 5b, są obowiązani składać urzędom skarbowym oświadczenie o sporządzeniu dokumentacji podatkowej, do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, z tym że oświadczenie to nie dotyczy informacji, o których mowa w ust. 2d. W przypadku podatników, o których mowa w ust. 5a. oświadczenie może podpisać osoba upoważniona do reprezentowania zagranicznego zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8. są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Minister właściwy ds. Finansów Publicznych Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r. przedłużył do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego terminy:

Co do zasady, termin do złożenia urzędowi skarbowemu oświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 7 ustawy o CIT wynosi 3 miesiące po zakończeniu roku podatkowego, ale z uwagi na wydane Rozporządzenie z dnia 14 marca 2018 r., termin ten wynosi 9 miesięcy, liczonych od zakończenia roku podatkowego. Przy czym, przedłużenie, o którym mowa w § 1 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r. stosuje się do terminów upływających w 2018 r. lub 2019 r., na co wskazuje wprost § 3.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o PIT, ustawy o CIT, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), zwanej dalej ustawą zmieniającą, art. 9a ustawy o CIT został uchylony z dniem 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z treścią art. 11m ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., podmioty powiązane, które są zobowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.

Rozporządzeniem z dnia 14 marca 2018 r., Minister właściwy ds. Finansów publicznych przedłużył terminy upływające w 2018 r. lub 2019 r. (§ 3 Rozporządzenia) do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego (o 6 miesięcy), dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych, dla których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin do złożenia urzędowi skarbowemu oświadczenia, którym mowa w art. 9a ust. 7 ustawy o CIT. W związku z uchyleniem ustawą zmieniającą art. 9a ustawy o CIT, uchylone też zostają przepisy wykonawcze. Jednocześnie w zgodnie z art. 11m ust. 1 nowej ustawy o CIT, podmioty powiązane, które są zobowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego.

W myśl zaś art. 2a Ordynacji podatkowej, niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

W sytuacji Podatnika, którego rok podatkowy 2018 kończy się 30 listopada 2019 r., a obowiązek, o którym mowa w art. 9a ust. 7 ustawy o CIT, upływa w 2020 r., a więc w okresie, do którego nie mają zastosowania terminy wynikające z Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r., należy przyjąć, iż dla Wnioskodawcy, dla którego rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., termin do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r., wynosi dziewięć miesięcy od zakończenia roku podatkowego, i upływa na 31 sierpnia 2020 r. Intencją ustawodawcy jest, aby podatnicy mieli 9-miesięczny termin do sporządzenia ww. dokumentacji i złożenia oświadczenia o jej sporządzeniu, liczony od zakończenia roku podatkowego. Ta intencja została wyrażona zarówno w Rozporządzeniu z dnia 14 marca 2018 r., jak i w przepisach nowej ustawy o CIT. Okoliczność, iż sytuacja podatników, dla których termin określone § 1-3 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r. upływają w 2020 r., wydaje się być przeoczeniem ustawodawcy.

Ad. 3)

W myśl art. 27 ust. 5 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatnicy zobowiązani do dokumentacji podatkowej, jeżeli ich przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, przekroczyły w roku podatkowym równowartość 10 000 000 euro, dołączają do zeznania podatkowego za rok podatkową uproszczone sprawozdanie w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zaplata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Minister właściwy ds. Finansów Publicznych ww. Rozporządzeniem, przedłużył do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego terminy:

Co do zasady, termin do dołączenia do zeznania podatkowego za rok podatkowy uproszczonego sprawozdania, o którym mowa w art. 27 ust. 5 ustawy o CIT wynosi 3 miesiące po zakończeniu roku podatkowego, ale z uwagi na wydane Rozporządzenie z dnia 14 marca 2018 r., termin ten wynosi 9 miesięcy, liczonych od zakończenia roku podatkowego. Przy czym, przedłużenie, o którym mowa w § 1 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r., stosuje się do terminów upływających w 2018 r. lub 2019 r., na co wskazuje wprost § 3.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o PIT. ustawy o CIT, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), zwanej dalej ustawą zmieniającą, art. 27 ust. 5 ustawy o CIT został uchylony z dniem 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z treścią art. 11t ust. 1 nowej ustawy o CIT, podmioty powiązane:

1. obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub

2. realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1 - przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl zaś art. 2a Ordynacji podatkowej, niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. W sytuacji Podatnika, którego rok podatkowy 2018 kończy się 30.11,2019 r., a obowiązek, o którym mowa w art. 27 ust. 5 ustawy o CIT, upływa w 2020 r., a więc w okresie, do którego nie mają zastosowania terminy wynikające z Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r., należy przyjąć, że dla Wnioskodawcy, dla którego rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., termin do złożenia sprawozdania, o którym mowa w art. 27 ust. 5 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r., wynosi dziewięć miesięcy od zakończenia roku podatkowego, i upływa na 31 sierpnia 2020 r. Intencją ustawodawcy jest bowiem, aby podatnicy mieli 9-miesięczny termin do sporządzenia ww. dokumentacji i złożenia uproszczonego sprawozdania, liczony od zakończenia roku podatkowego. Ta intencja została wyrażona zarówno w Rozporządzeniu z dnia 14 marca 2018 r., jak i w przepisach nowej ustawy o CIT. Okoliczność, iż sytuacja podatników, dla których termin określone § 1-3 Rozporządzenia z dnia 14 marca 2018 r. upływają w 2020 r., wydaje się być przeoczeniem ustawodawcy.

Konkludując termin do złożenia sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT i konsekwentnie termin do złożenia oświadczenia o którym mowa w art. 9a ust. 7 oraz uproszczonego sprawozdania o którym mowa w art. 27 ust. 5 ustawy o CIT, dla Wnioskodawcy, dla którego rok podatkowy trwa od 1 grudnia 2018 r. do 30 listopada 2019 r., wynosi dziewięć miesięcy od zakończenia roku podatkowego, i upływa na 31 sierpnia 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., podatnicy:

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej "dokumentacją podatkową".

Stosownie do art. 9a ust. 2f u.p.d.o.p., w przypadku podatników, o których mowa w ust. 1, 1b, 5a i 5b, dokumentację podatkową w zakresie elementów wymienionych w ust. 2b sporządza się nie później niż do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, z tym że opis, o którym mowa w ust. 2b pkt 3, sporządza się w terminie 10 dni od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego podatnika lub spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie natomiast z art. 9a ust. 7 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1, 1b, 5a i 5b, są obowiązani składać urzędom skarbowym oświadczenie o sporządzeniu dokumentacji podatkowej, do dnia upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, z tym że oświadczenie to nie dotyczy informacji, o których mowa w ust. 2d. w przypadku podatników, o których mowa w ust. 5a, oświadczenie może podpisać osoba upoważniona do reprezentowania zagranicznego zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, art. 27 ust. 5 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. stanowił, że podatnicy obowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej, jeżeli ich przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, przekroczyły w roku podatkowym równowartość 10 000 000 euro, dołączają do zeznania podatkowego za rok podatkowy uproszczone sprawozdanie w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkowa.

Zgodnie z art. 27 ust. 8 u.p.d.o.p., Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór uproszczonego sprawozdania, o którym mowa w ust. 5, uwzględniając informacje dotyczące podmiotów powiązanych, rodzaju powiązań z tymi podmiotami, rodzaju i przedmiotu transakcji lub innych zdarzeń, zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, a także kierując się potrzebą ułatwienia podatnikom poprawnego sporządzenia tego sprawozdania.

Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 8 czerwca 2017 r. w sprawie określenia wzoru uproszczonego sprawozdania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1190) zostało opublikowane 22 czerwca 2017 r. Rozporządzenie to wprowadziło formularz CIT/TP, tj. uproszczone sprawozdanie w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi, lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Z wniosku wynika, że rok podatkowy Wnioskodawcy rozpoczyna się 1 grudnia a kończy się 30 listopada następnego roku kalendarzowego. W związku z powyższym Wnioskodawca rozpoczął rok podatkowy 1 grudnia 2018 r. a zakończy 30 listopada 2019 r. Wnioskodawca do dnia 30 listopada 2019 r. stosuje - co do zasady - przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia terminu, w jakim Wnioskodawca powinien sporządzić dokumentację cen transferowych dla transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi, złożyć urzędowi skarbowemu oświadczenie o sporządzeniu tej dokumentacji oraz dołączyć do zeznania podatkowego uproszczone sprawozdanie CIT/TP.

Zdaniem Wnioskodawcy, do jego sytuacji znajdzie zastosowanie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków z zakresu dokumentacji podatkowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 555; dalej: "rozporządzenie"). Zgodnie z § 1 rozporządzenia, przedłuża się do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego terminy:

Stosownie natomiast do § 3 ww. rozporządzenia, przedłużenie, o którym mowa w § 1, stosuje się do terminów upływających w 2018 r. lub 2019 r.

Rozporządzenie przewiduje zatem przedłużenie obowiązków, o których mowa w art. 9a ust. 1, art. 9a ust. 7 oraz art. 27 ust. 5 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., do dziewięciu miesięcy kalendarzowych po zakończeniu roku podatkowego, jednak z pewnym zastrzeżeniem. § 3 rozporządzenia w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje, do jakich sytuacji ma zastosowanie przedłużenie terminów - jedynie do tych terminów, które upływają w 2018 lub 2019 r.

Rok podatkowy Wnioskodawcy kończy się 30 listopada 2019 r., a więc 3-miesięczny termin określony w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych mija w lutym 2020 r. Przedłużenie terminów na sporządzenie dokumentacji podatkowej, złożenie oświadczenia i uproszczonego sprawozdania CIT/TP nie będzie miało więc do Wnioskodawcy zastosowania, jako że termin Wnioskodawcy na dokonanie ww. czynności nie mija w 2018 ani w 2019 r.

W związku z powyższym, brak jest podstaw do twierdzenia, że Wnioskodawca, ze względu na rok podatkowy inny niż kalendarzowy, może skorzystać z przepisów rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków z zakresu dokumentacji podatkowej, skoro wyraźnie przepisy tego rozporządzenia nie dotyczą Wnioskodawcy.

Nie można również zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że do kwestii opisanej we wniosku powinien mieć zastosowanie art. 2a Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. W sprawie nie występują bowiem wątpliwości co do treści przepisów art. 9a ust. 2f, art. 9a ust. 7 i art. 27 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też przepisów rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków z zakresu dokumentacji podatkowej. Rozporządzenie jasno wskazuje, że prawo do skorzystania z przedłużonych terminów w zakresie dokumentacji cen transferowych mają podatnicy, którym termin upływa w 2018 lub 2019 r.

Wnioskodawca nie spełnia tych kryteriów, a więc przepisy ww. rozporządzenia nie znajdą do niego zastosowania. W związku z powyższym, Wnioskodawca obowiązany jest stosować terminy przewidziane w art. 9a ust. 2f, art. 9a ust. 7 i art. 27 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc dla Wnioskodawcy termin do:

* sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 9a ust. 1,

* złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 7,

* sporządzenia sprawozdania CIT/TP, o którym mowa w art. 27 ust. 5 w zw. z art. 27 ust. 8

- upływa w dniu upływu terminu określonego dla złożenia rocznego zeznania podatkowego, a więc w terminie trzech miesięcy po zakończeniu roku podatkowego (w przypadku Wnioskodawcy będzie to luty 2020 r.).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.