0114-KDIP2-2.4010.398.2019.1.JG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2019 r. (data nadania 16 września 2019 r., data wpływu 16 września 2019 r.) oraz pismem z dnia 12 września 2019 r. (data nadania 12 września 2019 r., data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów innego niż zyski kapitałowe przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów innego niż zyski kapitałowe przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Zbywca) mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej działającej w sektorze chemicznym (dalej: Grupa), w której podmiotem dominującym jest spółka akcyjna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Spółka Dominująca).

Spółka Dominująca jest m.in. jedynym udziałowcem Wnioskodawcy oraz jedynym udziałowcem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Nabywca).

Wnioskodawca prowadzi działalność między innymi w obszarze wdrażania nowych produktów dla poszczególnych podmiotów w ramach Grupy, w tym także dla obszaru, którym będzie zajmować się Nabywca. Planowana jest sprzedaż zespołu składników majątkowych i niemajątkowych będących obecnie własnością Wnioskodawcy, w oparciu o które świadczone są usługi na rzecz Nabywcy (dalej: ZCP).

Na potrzeby problematyki niniejszego wniosku, Wnioskodawca jako element opisu zdarzenia przyszłego pragnie wskazać założenie, iż wskazany zespół składników majątkowych i niemajątkowych (ZCP) stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4 pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: Ustawa CIT).

Prawdopodobnym jest, iż w ramach składników majątkowych tworzących ZCP znajdą się również prawa majątkowe, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy CIT. Z umowy sprzedaży ZCP będzie wynikała cena sprzedaży należna Wnioskodawcy od Nabywcy bądź sposób w jaki powinna być ustalona finalna cena. Cena będzie ustalana w taki sposób, aby odpowiadała ona wartości rynkowej ZCP. W szczególności prawdopodobnym jest, iż będzie ona ustalana w oparciu o wyniki wyceny sporządzanej przez wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody i koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży ZCP powinny przez Wnioskodawcę zostać zakwalifikowane do źródła przychodów innego niż źródło przychodów z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży ZCP powinny przez Wnioskodawcę zostać zakwalifikowane do źródła przychodów innego niż źródło przychodów z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: ustawa CIT),

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 Ustawy CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Ustawa CIT zawiera otwarty katalog przysporzeń majątkowych, które stanowią przychód ze źródeł innych niż zyski kapitałowe, o których mowa w art. 7b Ustawy CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Powyższe oznacza, że zasadą w podatku dochodowym od osób prawnych jest to, że każda wartość wchodząca do majątku podatniku, mająca definitywny charakter oraz powiększająca jego aktywa, stanowi przychód.

Z drugiej strony, przepis art. 7b ust. 1 Ustawy CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w stanowiskach wyrażonych przez organy administracji skarbowej, w tym w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.283.2019.1.AW, gdzie stwierdza się, że: "zauważyć należy, że przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych".

Wskazane w ww. katalogu zostały konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów, lecz do kategorii przychodów z innego źródła niż zyski kapitałowe. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a i f Ustawy CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy CIT, w tym przychody ze zbycia tych praw.

W myśl art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy CIT, w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych przychodem, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż Ustawa CIT nie zawiera przepisów szczególnych odnoszących się do powstania przychodu w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a ust. 4 Ustawy CIT. W szczególności, art. 7b ust. 1 Ustawy CIT zawierający zamknięty katalog przychodów z zysków kapitałowych, nie odnosi się w żaden sposób do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym samym, skutki na gruncie podatku dochodowego przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego sprzedaży ZCP powinny być kwalifikowane i rozpatrywane na gruncie ogólnych przepisów stanowiących o rozpoznaniu przychodu podatkowego i o jego wysokości, tj. art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 1 Ustawy CIT.

W związku z tym, w przypadku zbycia ZCP, Wnioskodawca powinien rozpoznać:

1. Przychód podatkowy jako przychód ze źródła przychodów innego niż przychody z zysków kapitałowych,

2. Koszty uzyskania przychodu związane ze zbywanymi składnikami wchodzącymi w skład ZCP, które powinny podlegać odliczeniu od całkowitej kwoty przychodu podatkowego ze źródła przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT.

W szczególności nie wystąpi obowiązek odrębnego ustalenia ceny sprzedaży dla poszczególnych składników majątku wchodzących w skład ZCP, w tym dla praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy CIT, jak również odrębnego kwalifikowania części przychodów i kosztów uzyskania przychodu z tytułu transakcji sprzedaży ZCP do zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b Ustawy CIT oraz przychodów innych niż zyski kapitałowe.

Powyższy sposób kwalifikacji źródła przychodu z tytułu sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa potwierdzają organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych w analogicznych stanach faktycznych, np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.95.2018.5.NL;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.326.2018.1.ŚS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.