0114-KDIP2-2.4010.349.2019.2.PP - Kwalifikacja do przychodów z zysków kapitałowych przychodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2019 r. (data wpływu 13 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2019 r. (data nadania 3 października 2019 r., data wpływu 3 października 2019 r.) na wezwanie z dnia 23 września 2019 r. (data nadania 23 września 2019 r., data odbioru 26 września 2019 r.) Nr 0114-KDIP2-2.4010.349.2019.1.PP, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do przychodów z zysków kapitałowych przychodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do przychodów z zysków kapitałowych przychodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną (Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.). Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie działalności portali internetowych. W przyszłości wnioskodawca zamierza nabywać roszczenia do udziałów w nieruchomościach za pośrednictwem serwisu giełdowego, działającego na platformie informatycznej pod domeną (...). Transakcje będą potwierdzane umową zawartą w formie elektronicznej stwierdzającą nabycie roszczeń do udziałów w danej nieruchomości. Nabyte roszczenia Wnioskodawca zamierza następnie odsprzedawać za pośrednictwem tego samego serwisu giełdowego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 października 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

"X" jest serwisem, który ma umożliwiać Właścicielowi przeprowadzenie Kampanii, czyli procesu polegającego na pozyskaniu finansowania od Użytkowników serwisu w zamian za nabycie przez nich roszczeń oznaczonych w formie udziałów a Użytkownikom dawać możliwość nabycia Roszczeń będących przedmiotem Kampanii. Korzystanie z możliwości zawierania transakcji w ramach Kampanii oraz otrzymywania czynszu najemnego wymagać będzie założenia konta Użytkownika. Założenie konta Użytkownika odbywać będzie się przez wypełnienie formularza rejestracyjnego dostępnego w serwisie, następnie Użytkownik obowiązany będzie do zaakceptowania Regulaminu i zawarcia umowy drogą elektroniczną. Zgodnie z regulaminem serwisu " (...)" zapewniać będzie udostępnienie serwisu umożliwiającego przeprowadzenie Kampanii oraz uregulowanie praw i obowiązków Właściciela i Użytkowników w związku z prowadzeniem Kampanii w ramach serwisu, zasad wzajemnej współpracy, sposobu zabezpieczenia roszczeń wynikających z realizowanej Kampanii. Dokładny mechanizm działania Giełdy Wnioskodawca przesłał w załączeniu w formie schematów graficznych.

Na chwilę obecną ww. usługa nie została jeszcze uruchomiona, trwają zaawansowane prace związane z dopracowaniem formalnych i technicznych aspektów niezbędnych do jej uruchomienia.

Zgodnie z definicjami przyjętymi w we wzorach umów i Regulaminie serwisu " (...)" "Nieruchomość" oznacza nieruchomość gruntową, nie będącą działką rolną ani leśną, lokal usługowy oraz lokal mieszkalny. Zatem roszczenia do udziału w tego rodzaju nieruchomościach będą mogły być przedmiotem transakcji.

Nabycie roszczeń do udziałów w nieruchomościach nie będzie potwierdzane umową w formie aktu notarialnego. W formie aktu notarialnego potwierdzona będzie jedynie transakcja kupna/sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca będzie nabywał roszczenia do udziałów w nieruchomościach na podstawie umowy cesji zawieranej w formie elektronicznej.

Według postanowień zawartych we wzorze umowy cesji, która będzie zawierana z właścicielem nieruchomości lub dotychczasowym posiadaczem roszczeń z chwilą przelewu roszczeń na Cesjonariusza będą przysługiwały mu następujące prawa od Właściciela nieruchomości:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości będzie stanowił przychód z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 5 ustawy o p.d.o.p ?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy roszczenia, jakie Wnioskodawca zamierza nabywać należy kwalifikować jako wierzytelności, a przychód z ich zbycia stanowił będzie przychód z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 5 ustawy o p.d.o.p.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. w ustawie o p.d.o.p przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

* z zysków kapitałowych oraz

* z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian było wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o p.d.o.p, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 5 ustawy o p.d.o.p, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych.

Należy wskazać, że pomimo szerokiego zastosowania w prawie podatkowym pojęcia wierzytelności w żadnym akcie normatywnym nie została zawarta wyczerpująca definicja tego pojęcia. Regulacje związane z tym zagadnieniem znajdują się w księdze trzeciej Kodeksu cywilnego. Według artykułu 353 tej ustawy, zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien to świadczenie spełnić. Zgodnie z nim, wierzycielem jest osoba, która dany dług posiada w swoich aktywach, a wierzytelność stanowi część stosunku zobowiązaniowego. Wierzytelność to w istocie wiązka roszczeń, które składają się na świadczenie główne stanowiące przedmiot zobowiązania.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód ze sprzedaży uprzednio nabytych roszczeń do udziałów w nieruchomościach należy zakwalifikować do źródła przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W dniu 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175, dalej: "ustawa zmieniająca"). W ustawie tej wyodrębniono źródło przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielono dochody uzyskiwane z tego źródła od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Wydzielając odrębne źródło przychodów z zysków kapitałowych na gruncie u.p.d.o.p., ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ust. 1 u.p.d.o.p. Dodać przy tym trzeba, że wyodrębnienie źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy również kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, koszty takie będą mogły podlegać zaliczeniu do źródła zyski kapitałowe, o ile dotyczą kategorii przychodu wskazanej w dodanym art. 7b u.p.d.o.p.

Zgodnie ze wspomnianym art. 7b ust. 1 u.p.d.o.p., za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie działalności portali internetowych. W przyszłości Wnioskodawca zamierza nabywać roszczenia do udziałów w nieruchomościach za pośrednictwem serwisu giełdowego, działającego na platformie informatycznej. Transakcje będą potwierdzane umową zawartą w formie elektronicznej stwierdzającą nabycie roszczeń do udziałów w danej nieruchomości. Nabyte roszczenia Wnioskodawca zamierza następnie odsprzedawać za pośrednictwem tego samego serwisu giełdowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy uzyskany przychód z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości będzie stanowił przychód z zysków kapitałowych.

Na gruncie ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145) art. 509- 518 przewidują możliwość przeniesienia wierzytelności. Wierzytelność stanowi uprawnienie wierzyciela do żądania od dłużnika spełnienia określonego działania lub zaniechania.

Przeniesienie wierzytelności dochodzi do skutku w wyniku umowy zawartej między wierzycielem (cedentem) a osobą trzecią (cesjonariuszem). Zgoda dłużnika nie jest konieczna do dokonania tej czynności, chyba że strony w pierwotnej umowie tak postanowiły. Przeniesienie wierzytelności może być dokonane pod tytułem odpłatnym bądź darmym. Pod pojęciem odpłatnego zbycia wierzytelności należy rozumieć wszystkie sytuacje, w których jedna ze stron umowy przenosi wierzytelność (której jest wierzycielem) na inną osobę odpłatnie (w zamian za zapłatę w pieniądzu lub przeniesienie własności innej rzeczy, bądź prawa). Stronami tej umowy są: wierzyciel jako zbywca oraz osoba trzecia jako nabywca. Pomimo zmiany osoby uprawnionej treść zbywanego prawa nie ulega zmianie. W praktyce najczęściej odpłatne zbycie wierzytelności będzie dokonywane w drodze umowy sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przychody ze zbycia wierzytelności powinny być zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów z zysków kapitałowych. Za taką interpretacją powołanego wcześniej art. 7b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. przemawia brzmienie tego przepisu z którego wprost wynika, że w sytuacji, gdy podatnik nabył wierzytelności a następnie dokonał ich zbycia, przychód jaki osiągnie w wyniku zaistnienia tych okoliczności winien być kwalifikowany do zysków kapitałowych.

Zatem, stanowisko Spółki, że przychód z tytułu sprzedaży roszczeń do udziałów w nieruchomości będzie stanowił przychód z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p. jest prawidłowe.

Jednocześnie wyjaśnienia wymaga, że dołączone do uzupełnienia wniosku załączniki nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji. W postępowaniu tym organ związany jest jedynie opisem przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.