0114-KDIP2-2.4010.228.2017.2.RK - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników spółki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. B.V., Spółka z siedzibą w Holandii prowadzi w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału A. B.V. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oddział w Polsce ("Spółka"). Spółka w Polsce zajmuje się głównie pośrednictwem przy sprzedaży produktów marki A, tj. komputerów stacjonarnych, tabletów, laptopów oraz smartfonów. Zadaniem Spółki jest intensyfikacja sprzedaży produktów A. na rzecz podmiotów biznesowych, tj. prowadzących działalność gospodarczą.

Indywidualne spotkania odbywa każdy z pracowników, do którego zadań należy zwiększenie sprzedaży, jest zobowiązany do prowadzenia sprzedaży metodą bezpośrednią, tj. organizowanie spotkań z klientami biznesowymi Spółki oraz potencjalnymi klientami, głównie poza siedzibą Spółki, w celu przedstawienia produktów marki A. znajdujących się w ofercie Spółki oraz przybliżenie klientom/potencjalnym klientom nowości produktowych, które będą wkrótce w ofercie Spółki. Jeżeli powyższe spotkanie odbywa się w porze "lunchowej", w większości przypadków, pracownik Spółki odbywa spotkanie z klientem w restauracji. W trakcie lunchu omawiane są stricte kwestie biznesowe. Spotkanie ma jedynie na celu zaprezentowanie oferty i przekonanie klienta biznesowego do nabycia produktu A. Lunch zamawiany jest z karty lunchowej. Koszty lunchu swojego, jak i klienta pokrywa pracownik Spółki z ww. środków pieniężnych przydzielonych mu przez Spółkę na ten cel. Podmiot z grupy A, na rzecz której Spółka świadczy ww. usługi, płacąc wynagrodzenie Spółki za świadczone przez nią usługi wyznacza Spółce określony budżet na koszty spotkań biznesowych, które są niezbędne do poniesienia w celu sprzedaży produktu A. Poniesione przez Spółkę koszty zwracane są przez podmiot.

Poza spotkaniami indywidualnymi z klientami organizowane są spotkania wewnętrzne. W celu przygotowania pracowników Spółki do tych spotkań, niezbędne są okresowe spotkania wewnętrzne w Spółce, na których przedstawiana jest (i) strategia biznesowa Spółki na nadchodzące miesiące, (ii) prowadzone są szkolenia pracowników Spółki z zakresu nowych produktów i ich funkcjonalności, oraz (iii) prowadzony jest coaching wewnętrzny. Podczas takich spotkań Spółka zapewnia standardowe napoje (kawa, herbata, soki) oraz opłaca dla pracowników catering (zestawy lunchowe).

Dodatkowo organizowane są szkolenia zewnętrzne (wyjazdowe) dla pracowników połączone z coachingiem zewnętrznym i integracją. W związku z takim wyjazdem Spółka nabywa dwa typy usług, tj. usługę organizacji konferencji oraz jednocześnie usługę turystyczną (polegającą na dowiezieniu pracowników Spółki na miejsce, gdzie organizowana jest konferencje oraz zapewnienie noclegu). Podczas takich wyjazdów Spółka zapewnia dowóz pracowników na miejsce szkolenia i integracji, nocleg, napoje i posiłki w czasie trwania wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego. W wyjazdach takich biorą udział tylko pracownicy Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy koszty gastronomiczne ponoszone w związku ze spotkaniami indywidualnymi, tj. koszt lunchu pracownika i klienta mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

2. Czy koszty związane ze spotkaniami wewnętrznymi, tj. napoje oraz zestawy cateringowe (lunchowe) dla pracowników uczestniczących w tych spotkaniach mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

3. Czy koszt usługi turystycznej związanej z przewozem i zakwaterowaniem pracowników uczestniczących w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

4. Czy koszt usługi organizacji konferencji/szkolenia podczas wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego obejmujący zapewnienie sali wykładowej oraz wyżywienie uczestników konferencji/szkolenia może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytań nr 2-4. Natomiast w zakresie pyt. nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty pokrywane w trakcie spotkań wewnętrznych odbywających się w siedzibie Spółki tj wydatki na zakup usług gastronomicznych, wyżywienia obiadu dla uczestniczących w nich pracowników powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano we wniosku poza spotkaniami indywidualnymi z klientami, w celu przygotowania pracowników Spółki do tych spotkań, niezbędne są okresowe spotkanie wewnętrzne w Spółce, na których przedstawiana jest (i) strategia biznesowa Spółki na nadchodzące miesiące, (ii) prowadzone są szkolenia pracowników Spółki z zakresu nowych produktów i ich funkcjonalności, oraz (iii) prowadzony jest coaching wewnętrzny. Podczas takich spotkań nie są obecni klienci Spółki. Podczas takich spotkań Spółka zapewnia standardowe napoje (kawa, herbata, soki) oraz opłaca dla pracowników catering (zestawy lunchowe).

Obserwując praktykę orzeczniczą oraz śledząc wydawane interpretacje prawa podatkowego należy wskazać iż organy wydające do niedawna interpretacje podatkowe w sposób prawidłowy adoptowały do swojej praktyki wyżej wskazane orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego Tytułem przykładu należy wskazać indywidualną interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 czerwca 2016 r. (IBPB-1-2/4510-489/16/MW). W interpretacji tej organ uznał stanowisko spółki, w zakresie zbieżnym ze stanem faktycznym przedstawionym przez Spółkę, za prawidłowe wskazując, że podatnicy mają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), pod warunkiem ze wykażą ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W rozpatrywanej sprawie koszty poniesione przez Spółkę mieszczą się w wyżej wskazanej definicji, tj.:

a. niezbędne jest prowadzenie okresowych szkoleń pracowników Spółki z zakresu nowych

produktów i ich funkcjonalności - Spółka ma jedno podstawowe zadanie polegające na zwiększeniu sprzedaży produktów marki A. Realizacja tego zadania odbywa się za pośrednictwem pracowników Spółki, którzy muszą doskonale znać dany produkt i jego

funkcjonalność, aby móc go skutecznie oferować obecnym i potencjalnym klientom biznesowym;

Powyższe działania mają bezsprzeczny związek z przychodami Spółki, tj pracownicy otrzymują wiedzę i instrumenty niezbędne do wykonywania swoich obowiązków zawodowych, od których zależy bezpośrednio przychód osiągany przez Spółkę. Zwyczajowo przyjętą zasadą jest, że w przypadku, np. całodniowych szkoleń, pracodawca zapewnia catering, w tym napoje. Pozwala to dodatkowo zaoszczędzić czas gdyż pracownicy nie wychodzą na lunch poza biuro lecz spożywają go w biurze.

W świetle powyższego koszty usług gastronomicznych wyżywienia, obiadu ponoszone w przedmiotowej sprawie przez Spółkę (w trakcie szkoleń i spotkań podsumowujących organizowanych w siedzibie firmy), pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami i stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Nie ma wątpliwości, że wydatki te nie są objęte wyłączeniem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kwestię tą zaadresował również organ podatkowy wydający wyżej wskazaną interpretację. Organ podatkowy przywołał treść art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o u.p.d.o.p. na mocy którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Według organu podatkowego wymienienie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych, nie oznacza że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Według organu podatkowego, dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność czy okazałość. Zdaniem organu podatkowego (który kontynuuje wyżej przedstawioną limę orzeczniczą sądów administracyjnych): "(...) Za wydatki na zakup żywności napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów (...) należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki, np. na "obiady dla rodziny", "fundowane przyjęcia dla znajomych", "na usługi rozrywkowe" (...)".

Organ podatkowy wskazał, ze wydatki na reprezentację (wyłączone z kosztów podatkowych) to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy tez ponadprzeciętności me ma żadnego znaczenia. Organ podatkowy stwierdził ponadto, że dokonując oceny kwalifikacji wydatków, w kontekście wydatków na reprezentację, należy posłużyć się dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację, obecnie do takiej kategorii nie zostanie zaliczone ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej.

Abstrahując od faktu, że na spotkaniach nie są obecni klienci, tak więc kreowanie zasobności i profesjonalizmu wobec pracowników nie ma większego sensu z punktu widzenia pracodawcy, to pokreślenia wymaga fakt, że spotkania te mają tylko i wyłącznie cel szkoleniowy w związku z tym przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania.

W zakresie pytania nr 3 i 4

Zdaniem Spółki zarówno koszt usługi turystycznej związanej z przewozem i zakwaterowaniem pracowników uczestniczących w szkoleniach wyjazdowych jak i koszt usługi organizacji konferencji obejmujący zapewnienie sali wykładowej oraz wyżywienie uczestników konferencji może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Przepis art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki na rozwój zawodowy i integrację pracowników nie zostały wymienione w katalogu wydatków niemogących stanowić kosztów podatkowych. Tym samym o zasadności zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowić będzie ich bezpośredni lub choćby pośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki.

Jeżeli, zatem Spółka potrafi udowodnić, że wydatki związane z organizacją wyjazdów szkoleniowych będą prowadzić do nabycia przez pracowników nowych umiejętności a także wpłyną na poprawę efektywności ich pracy, wówczas takie wydatki będą stanowiły koszty uzyskania przychodów spółki. Dodatkowym elementem przemawiającym za ujęciem przedmiotowych wydatków w katalogu kosztów podatkowych jest wykazanie zwiększenia motywacji pracowników i nawiązania pozytywnych relacji lub poprawy atmosfery w pracy. Można zatem stwierdzić, że Spółka będzie podatkowo premiowana za inwestycję w dobre relacje swoich pracowników.

Aby wyjazd integracyjno-szkoleniowy stanowił koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać określone warunki, tj.;

a. tematyka wyjazdu powinna być związana z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz podczas wyjazdu powinny być organizowane konferencje/szkolenia.

Przedmiotowa przesłanka jest w rozpatrywanym przypadku spełniona. Wszystkie wyjazdy mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wyjazdy mają na celu rozwój zawodowy każdego z uczestniczących pracowników. Na wyjazdach organizowane są szkolenia rozwijające wiedzę o sprzedawanych produktach, która jest szczególnie potrzebna w kontaktach z klientami biznesowymi, którzy doskonale potrafią zidentyfikować swoje potrzeby i potrzebują sprzętu spełniającego wszystkie ich wymagania a do tego niezbędny jest sprzedawca, który potrafi doradzić w każdym, nawet najdrobniejszym aspekcie i pokaże zalety oferowanego sprzętu i wyeksponuje jego zalety wyróżniające go z natłoku produktów oferowanych przez konkurencję.

Aby firma prawidłowo funkcjonowała poza doskonałą wiedzą i przygotowaniem merytorycznym niezbędne jest prawidłowe ukierunkowanie/motywacja pracownika oraz dobra współpraca pomiędzy pracownikami, co Spółka osiąga między innymi poprzez tego typu wyjazdy, na których poza szkoleniami i coachingiem zewnętrznym organizowane są zajęcia integracyjne dla pracowników, które mają na celu scalić grupę i zapewnić dobre relacje wewnątrz danego środowiska pracowników. Te wszystkie czynniki wpływają również bezpośrednio lub pośrednio na zwiększenie przychodów firmowych w przyszłości:

b. wydatek na wyjazd integracyjno-szkoleniowy musi zostać poniesiony ze środków firmowych,

Przesłanka ta jest również spełniona, gdyż wszystkie koszty, tj przejazd, nocleg, organizacja szkoleń, zajęcia integracyjne, wyżywienie, organizuje Spółka;

c. koszt musi zostać właściwie udokumentowany przez podatnika.

Spółka posiada udokumentowane wszystkie koszty oraz posiada materiały ze szkoleń organizowanych podczas takich wyjazdów.

W interpretacjach podatkowych oraz orzecznictwie zarówno fiskus, jak i składy sądowe potwierdzają, że jeżeli celem wyjazdu jest szkolenie oraz zintegrowanie pracowników z firmą oraz ich konsolidację jako zespołu, to wydatki poniesione w związku z takim wyjazdem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (por interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 lutego 2014 r., nr ITPB3/423-559/13/PST, oraz w Warszawie z dnia 5 marca 2014 r., nr IPPB5/423-992/13-4/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.).

Artykuł 15 ust. 1 u.p.d.o.p. stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Podsumowując - wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Należy również wskazać, że kosztami mogą być zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim, tzw. koszty pośrednie) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. "koszty pracownicze" obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie pracowników.

Jednakże nie każde świadczenie na rzecz pracownika, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił - w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników.

W świetle powyższego konieczne jest zatem rozstrzygnięcie, czy opisane we wniosku wydatki spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano w przedmiotowym wniosku, Spółka organizuje dwa rodzaje spotkań dla pracowników:

W tym miejscu należy podkreślić, że przedsiębiorca, organizując dla pracowników określone spotkania wewnętrzne, jak i zewnętrzne wyjazdy szkoleniowe, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, podnoszenie kwalifikacji pracowników, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji, czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że między prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

W uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy między kosztem organizacji takich spotkań a prowadzoną działalnością gospodarczą. Prowadzenie okresowych szkoleń pracowników Spółki z zakresu nowych produktów i ich funkcjonalności stanowi podstawowe zadanie polegające na zwiększeniu sprzedażny produktów marki "A". Realizacja tego zadania odbywa się za pośrednictwem pracowników Spółki, którzy muszą doskonale znać dany produkt i jego funkcjonalność aby móc go skutecznie oferować obecnym i potencjalnym klientom biznesowym. Natomiast, wydatki ponoszone przez Spółkę, związane z organizacją wyjazdów szkoleniowych prowadzą do nabycia nowych umiejętności pracowników, a także wpływają na poprawę efektywności ich pracy, jak również mają na celu zwiększenie motywacji pracowników i nawiązania pozytywnych relacji lub poprawy atmosfery w pracy.

Odnosząc powołane uregulowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy wskazać, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze", mogące stanowić wydatki na organizację wewnętrznych i zewnętrznych spotkań (szkoleń) dla pracowników. Świadczenie to związane jest bowiem ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca ponosząc faktycznie ww. wydatki, pokryte z jego własnych zasobów finansowych, mające definitywny charakter może je zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 u.p.d.o.p.

Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup standardowych napojów oraz zestawów obiadowych (cateringowych) dla pracowników uczestniczących w spotkaniach wewnętrznych Spółki, tj. szkoleniach, spotkaniach podsumowujacych, połączonych z procesem coachingu wewnętrznego pracowników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ten sam sposób, co koszty poniesione na usługi gastronomiczne w trakcie spotkań wewnętrznych pracowników Spółki, należy kwalifikować również koszty poniesione w związku z dowozem i zakwaterowaniem pracowników uczestniczących w wyjazdach szkoleniowo-integracyjnych (spotkania zewnętrzne) jak również koszty poniesione w związku z usługą organizacji konferencji/szkolenia (wynajęcie sali wykładowej) oraz koszt wyżywienia uczestników szkolenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków gastronomicznych ponoszonych w związku ze spotkaniami wewnętrznymi i zewnętrznymi pracowników Spółki oraz wydatków obejmujących organizację wyjazdu szkoleniowo-integracyjnego, w tym transport i zakwaterowanie pracowników Spółki, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się zaś do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, organ zauważa, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydawane są w indywidualnych sprawach, w konkretnym indywidualnie określonym stanie faktycznym i wiążą tylko strony postępowania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1368, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.