0114-KDIP2-2.4010.219.2022 - Nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu spółki jako niestanowiące jej przychodu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia tych członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej w Grupie (i od której otrzymują wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu), Spółka uzyskuje przysporzenie skutkujące na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej z sektora usługowego (dalej: "Grupa"), która nie jest grupą kapitałową w rozumieniu prawa podatkowego.

Struktura udziałowa Spółki przedstawia się następująco: 100% udziałów w Spółce posiada spółka akcyjna z siedzibą w Polsce (dalej: "Spółka Dominująca"). Spółka Dominująca kontroluje jednocześnie bezpośrednio w 100% Spółkę.

Członkami zarządu Wnioskodawcy są trzy osoby fizyczne. Z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki osoby te nie otrzymują wynagrodzenia. Te same trzy osoby są także w zarządzie Spółki Dominującej i na mocy uchwał organu właściwego otrzymują wynagrodzenie za sprawowane funkcje.

Pełnienie funkcji w zarządzie Wnioskodawcy przez te same osoby, które pełnią rolę w Zarządzie Spółki Dominującej wynika z przyjętych w Grupie rozwiązań dotyczących nadzoru i sprowadza się do realizacji interesów Grupy. Spółka zależna, tj. Wnioskodawca, została powołana do pełnienia określonych funkcji w Grupie, z kolei strategia Grupy ustalana jest na poziomie Spółki Dominującej, w której aktywnie funkcjonuje Rada Nadzorcza. Spółka Dominująca jako wspólnik spółki zależnej dąży do realizacji postawionych Grupie celów. Decyzje zarządcze w spółce zależnej są konsekwencją realizacji założeń ustalonych w ramach Grupy przez Spółkę Dominującą.

Pytanie

Czy w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej w Grupie (i od której otrzymują wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu), Spółka uzyskuje przysporzenie skutkujące na gruncie przepisów ustawy o CIT powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia tych członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej w Grupie (i od której otrzymują wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członków zarządu), Spółka nie uzyskuje przysporzenia skutkującego na gruncie przepisów ustawy o CIT powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Przepisy regulujące kwestie powoływania zarządu zawarte są w ustawie z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm., dalej: "k.s.h."). Zgodnie z art. 201 § 1 k.s.h. "zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę". W § 3 wskazano z kolei, że "do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona". Ponadto, w myśl § 4 "członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej". Użyte w tym przepisie sformułowanie "powołanie" jest określeniem ogólnym i obejmuje każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji, a członkowie zarządu mogą pełnić swoje funkcje w oparciu o akt powołania, umowę o pracę lub umowę o zarządzanie.

Przepisy k.s.h. nie odnoszą się do kwestii wynagradzania członków zarządu. W konsekwencji, skoro k.s.h. nie łączy pełnienia funkcji w zarządzie z wynagrodzeniem należy uznać, że sytuacja braku takiego wynagrodzenia jest w myśl prawa dopuszczalna. A zatem, wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT: "przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód". Ustawa o CIT zawiera otwarty katalog zdarzeń podlegających opodatkowaniu. Do katalogu tego, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 zaliczyć należy "wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń". Ustawa o CIT nie zawiera jednakże definicji nieodpłatnego świadczenia, wskazując jedynie jak należy ustalać wartość takich nieodpłatnych świadczeń. W myśl art. 12 ust. 6 ustawy o CIT: "wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

Z uwagi na fakt, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT, w celu wyjaśnienia jego znaczenia należy odwołać się do poglądów prezentowanych w doktrynie prawa podatkowego. Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w opracowaniu Radosława Kowalskiego "świadczenie może być uznane za nieodpłatne jedynie wówczas, gdy na podmiocie, który je uzyskuje nie ciążył obowiązek wykonania na rzecz świadczącego żadnego świadczenia wzajemnego. Tym samym nieodpłatnym jest tylko takie świadczenie, w wyniku wykonania którego jedna strona (i tylko jedna) uzyskuje przysporzenie kosztem drugiej strony" (Radosław Kowalski, Nieodpłatne świadczenia, LEX). W związku z tym na gruncie doktryny prawa podatkowego nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu w przypadku, gdy podmiot wykonujący świadczenie, uzyska w przyszłości "w zamian" jakieś przysporzenie o charakterze majątkowym.

A zatem, w oparciu o wykładnię prezentowaną w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie ma miejsce wtedy, kiedy podatnik uzyskuje wymierną korzyść majątkową, która nie jest związana z poniesieniem żadnego wydatku, powstaniem kosztu, obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia czy inną formą ekwiwalentu. Cechą świadczenia nieodpłatnego jest więc to, że otrzymujący takie świadczenie nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, o nieodpłatnym świadczeniu stanowiącym przychód na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT można mówić wtedy, gdy występuje taki stosunek prawny, w którym jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, a drugi podmiot otrzymuje to świadczenie nieodpłatnie i w ten sposób zwiększa swoje przychody.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym nie są spełnione kryteria powodujące wystąpienie po stronie Spółki przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. W przypadku Spółki kluczowe znaczenie ma charakter relacji i powiązań występujących w ramach Grupy. Jak zostało wskazane, osoby pełniące funkcje w Państwa zarządzie są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej. W związku z pełnieniem funkcji w zarządzie Spółki Dominującej osoby te otrzymują wynagrodzenie na mocy uchwały o powołaniu. W konsekwencji więc, zdaniem Spółki nie może być mowy o nieodpłatnym świadczeniu w sytuacji, kiedy te same osoby pełnią funkcję członków zarządu zarówno w Spółce, jak i w Spółce Dominującej Grupy.

Należy podkreślić, że dla uznania danego świadczenia za nieodpłatne konieczne jest wykazanie, że w zamian za otrzymane świadczenie spełniający je nie otrzymuje żadnej korzyści materialnej. W tym kontekście istotne jest to, że powołanie do zarządu Spółki tych samych osób, które zasiadają także w zarządzie Spółki Dominującej, wiąże się z oczekiwaniami tejże spółki dominującej w zakresie otrzymania przyszłych korzyści materialnych. W takiej sytuacji bowiem, pełnienie zarządu przez Spółkę Dominującą skutkować może dla tej jednostki powstaniem wymiernych korzyści ekonomicznych, w postaci spodziewanych w przyszłości świadczeń, np. w formie dywidendy. Ze względu na strukturę Grupy, korzyści te będą bezpośrednie - Spółka Dominująca, jako wspólnik Wnioskodawcy, może otrzymać dywidendę od Wnioskodawcy, która jest wynikiem prawidłowego zarządzania spółkami z Grupy. Nie ulega wątpliwości, że wpływ na wyniki osiągane przez spółki wchodzące w skład Grupy w dużej mierze mają działania podejmowane w ramach zarządzania tymi spółkami. W analizowanej sytuacji, pełnienie funkcji w zarządzie przez te same osoby w Spółce Dominującej oraz innych spółkach z Grupy, w tym w Państwa zarządzie, stanowi realizację prawa i zobowiązania do pełnienia funkcji zarządczych w podmiotach, których Spółka Dominująca jest bezpośrednio właścicielem. W rezultacie, Spółka Dominująca ma niezaprzeczalny interes w tym, aby partycypować, także w całości, w koszcie wynagrodzenia osób pełniących funkcje w zarządzie spółek zależnych. Im lepiej funkcjonuje Państwa spółka, tym większe szanse na wyższe zyski będzie miała Spółka Dominująca (posiadająca udział bezpośredni). Dlatego też, nie można uznać, że wykonywanie przez członków zarządu swoich funkcji na rzecz Państwa firmy stanowi świadczenie nieodpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, nawet jeśli nie otrzymują bezpośrednio wynagrodzenia z tego tytułu.

Spółka Dominująca, będąca Państwa wspólnikiem, jako osoba prawna nie może zasiadać w Państwa zarządzie. Dlatego też, do pełnienia funkcji w zarządzie oddelegowani zostali członkowie zarządu Spółki Dominującej. Osoby te pełniąc funkcje w zarządzie realizują cele gospodarcze ustalone z perspektywy Grupy i dlatego też to Spółka Dominująca stojąca na czele Grupy bezpośrednio ponosi koszty wynagrodzenia członków zarządu. Powołanie do zarządu Spółki osób będących jednocześnie w zarządzie innych spółek z Grupy, w tym Spółki Dominującej, umożliwia wykorzystanie wiedzy o procesach gospodarczych i doświadczenia w zarządzaniu spółkami z Grupy, co przekłada się na efektywne prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę. Pełniąc swoje funkcje w zarządzie Spółki członkowie zarządu realizują strategię Grupy, a ostatecznym beneficjentem tych działań będzie Spółka Dominująca. Osoby pełniące funkcje w zarządzie Wnioskodawcy jak i innych spółkach z Grupy, w tym Spółki Dominującej, dążą bowiem do jak najlepszych wyników całej Grupy i trudno jest rozdzielić realne wynagrodzenie tych członków zarządu pomiędzy wszystkie spółki.

Z perspektywy Grupy istotne jest, by wszystkie spółki wchodzące w jej skład były właściwie zarządzane, tak, by przynosiło to wymierne korzyści ekonomiczne. I to właśnie te korzyści stanowią ekwiwalent za sprawowanie funkcji zarządczych. W analizowanym przypadku funkcje w zarządzie Spółki są realizowane przez osoby będące także w zarządach innych spółek z Grupy, w tym też Spółki Dominującej. Ponadto, w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie Spółki Dominującej, osoby te otrzymują wynagrodzenie. Dlatego też sam brak bezpośredniego przepływu wynagrodzenia ze Spółki dla osób zasiadających w jej zarządzie nie może być powodem powstania w Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż tego rodzaju świadczenia Spółka nie uzyskuje.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym pełnieniem funkcji w zarządzie przez jego członków Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia. Jak zostało wskazane, warunkiem powstania nieodpłatnego świadczenia jest brak ciążącego na podmiocie uzyskującym takie świadczenie obowiązku wykonania świadczenia wzajemnego. W analizowanym przypadku Spółka Dominująca oczekuje z kolei, że w przyszłości uzyska w zamian za czynności podejmowane przez członków zarządu korzyści o charakterze majątkowym. Korzyści te (w szczególności prawo do otrzymania dywidendy) stanowią swego rodzaju "zapłatę" za sprawowanie funkcji zarządczych. Należy więc uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym istnieje świadczenie ekwiwalentne w postaci korzyści, których spodziewa się Spółka Dominująca, w przypadku np. wypłaty dywidendy. Ponadto świadczenie wzajemne w postaci wynagrodzenia wypłacanego członkom zarządu realizowane jest przez Spółkę Dominującą, a szerzej przez całą Grupę, a zatem również przez Spółkę, która jest jej częścią. Wobec tego w Państwa ocenie, brak jest podstaw do twierdzenia, że w związku z brakiem wynagrodzenia za pełnienie funkcji w zarządzie po Państwa stronie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska potwierdzona została w licznych interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu wskazać można:

- interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 listopada 2022 r., sygnatura 0111-KDIB2-1.4010.617.2022.1.ES, w której organ odstępując od uzasadnienia przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: "(...) w związku z nieodpłatnym pełnieniem funkcji w zarządzie przez jego członków Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia. Jak zostało wskazane, warunkiem powstania nieodpłatnego świadczenia jest brak ciążącego na podmiocie uzyskującym takie świadczenie obowiązku wykonania świadczenia wzajemnego. W analizowanym przypadku, Spółka Dominująca oczekuje z kolei, że w przyszłości uzyska w zamian za czynności podejmowane przez członków zarządu korzyści o charakterze majątkowym. Korzyści te (w szczególności prawo do otrzymania dywidendy) stanowią swego rodzaju »zapłatę« za sprawowanie funkcji zarządczych. Należy więc uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym istnieje świadczenie ekwiwalentne w postaci korzyści, których spodziewa się Spółka Dominująca, w przypadku np. wypłaty dywidendy."

- interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21.06.2021, sygnatura 0111-KDIB1-1.4010.180.2021.1.EJ, w której organ odstępując od uzasadnienia uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, iż: "(...) pełnienie przez te same osoby funkcji zarządczych w spółce Matce/Babce oraz w spółce zależnej (Wnioskodawca), ma na celu realizację założeń i celów gospodarczych spółki Matki / Babki poprzez efektywne kierowanie sprawami Spółki, w tym prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, co w konsekwencji może przełożyć się w przyszłości na zwiększenie rentowności Spółki oraz wysokość uzyskanej dywidendy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pełnienia funkcji członka zarządu w Spółce bez wynagrodzenia, przez osobę:

Mając na względzie powyższe, są Państwo zdania, iż w związku z tym, że Spółka nie ponosi w sposób bezpośredni kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu Spółki Dominującej w Grupie, Spółka nie uzyskuje przysporzenia skutkującego na gruncie przepisów ustawy o CIT powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wobec powyższego w imieniu Spółki wnoszą Państwo o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 201 § 1-4 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, z późn. zm., dalej: k.s.h.):

1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków.

3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.

4. Członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie "powołanie" należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Zgodzić się również należy, że przepisy k.s.h. nie łączą wykonywania funkcji członka zarządu z wynagrodzeniem. Zatem należy przyjąć, że możliwa jest i przez prawo dopuszczalna sytuacja pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia. Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności wynikających z prawa handlowego, a właściwych dla wypełnienia obowiązków zarządu spółki, może być nieodpłatne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawodawca w art. 12 u.p.d.o.p., regulującym kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ww. ustawy, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.,

Przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Mając powyższe na uwadze, źródło przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią wszelkie zdarzenia prawne i faktyczne skutkujące uzyskaniem przychodu. Źródło przychodów można określić szeroko, w sposób ogólny (np. rodzaj działalności prowadzonej przez podatnika), jak i wąsko (np. stosunek prawny, którego stroną jest podatnik; składnik majątku podatnika).

Przepisy podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określają, co należałoby rozumieć pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe i sądy administracyjne, wskazujące sposób rozumienia przepisów prawa podatkowego, za nieodpłatne świadczenie uznaje się wszelkie zdarzenia prawne i gospodarcze, w konsekwencji których powstaje nieodpłatne, niezwiązane z poniesieniem wydatku lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe o konkretnym wymiarze finansowym. Ustawodawca ograniczył się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a u.p.d.o.p. sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję przedstawiono m.in. w uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygnatura akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06). Nieodpłatnym świadczeniem, jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważać zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw. Natomiast pojęcie "świadczenia" rozpatrywane jest z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. w świetle postanowień art. 353 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny"), zgodnie z którym:

Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Świadczenie jest zatem przedmiotem stosunku zobowiązaniowego i polegać ono może zarówno na działaniu, jak i na zaniechaniu osoby zobowiązanej, bądź na niewykonywaniu pewnych uprawnień, czy czynności (art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego).

Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje korzyść majątkową.

Dla kwestii rozstrzygnięcia identyfikacji nieodpłatnego świadczenia po stronie Wnioskodawcy, kluczowe znaczenie ma charakter powiązań między Państwa Spółką a Spółką Dominującą.

Z wniosku wynika, że Spółka Dominująca ustanowiła członków swojego zarządu - członkami zarządu Państwa Spółki. Sprawowanie zarządu przez spółkę dominującą może przynieść tej spółce wymierne korzyści ekonomiczne. Jak wskazali Państwo, spółka dominująca, posiadając 100% udziałów w Państwa Spółce, spodziewa się w przyszłości świadczenia w postaci m.in. dywidendy, na wysokość której wpływ mają w dużej mierze podejmowane przez nią działania w ramach zarządzania Państwa Spółką. Spółka Dominująca, wyznaczając osoby fizyczne do pełnienia funkcji członków zarządu w Spółce, realizuje swoje podstawowe prawo i zobowiązanie do pełnienia funkcji zarządczych w podmiocie, którego jest właścicielem. Powołanie na członka zarządu Spółki osób, będących członkami zarządu Spółki Dominującej umożliwia umocnienie jej pozycji w grupie kapitałowej, zwiększenie nadzoru nad Spółką, a przede wszystkim pozwala na wykorzystanie wiedzy o procesach gospodarczych i doświadczenia w zarządzaniu spółkami z grupy, co ma pozytywny wpływ na efektywne prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę. Działania członków zarządu Spółki podejmowane będą w celu zapewnienia właściwej realizacji przez Spółkę założeń strategii gospodarczej całej grupy kapitałowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z tym, że Spółka nie ponosi kosztu wynagrodzenia członków jej zarządu, którzy są jednocześnie członkami zarządu jej jednostki dominującej, Spółka uzyska przysporzenie skutkujące na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że skoro Spółka Dominująca z tytułu podjętych czynności zarządczych uzyska w przyszłości świadczenia ekwiwalentne (np. wypłata dywidendy), sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia w podmiocie zależnym (Państwa Spółka), nie stanowi dla Państwa nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.),

albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).