0114-KDIP2-2.4010.189.2020.2.AG - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej dotyczącej przedmiotu leasingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej dotyczącej przedmiotu leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej dotyczącej przedmiotu leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Sprzedający") jest spółką kapitałową z siedzibą w (...), prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni biurowych w będącym jej własnością budynku. Wnioskodawca jest w trakcie realizacji transakcji tzw. leasingu zwrotnego nieruchomości, polegającej na przeniesieniu własności nieruchomości należącej do Wnioskodawcy na spółkę B sp. z o.o. ("Finansujący"), celem oddania tej nieruchomości Wnioskodawcy do odpłatnego korzystania i pobierania pożytków na czas określony, na podstawie umowy leasingu ("Transakcja").

W ramach Transakcji doszło do zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy Wnioskodawcą a Finansującym ("Umowa Sprzedaży"), na podstawie której Finansujący nabył w dniu 16 czerwca 2020 r. od Wnioskodawcy:

ii. wiata murowana,

iii. 3 maszty flagowe aluminiowe,

iv. 2 szlabany (...),

v. ogrodzenie terenu z 4 bramami i furtką,

vi. pylon informacyjny,

vii. drogi, place, chodniki,

viii. sieć wodociągowa,

ix. sieć energetyczna,

x. oświetlenie terenu,

xi. kanalizacja ogólna,

xii. kanalizacja deszczowa,

zwane dalej "Budowlami" (Grunt, Budynek i Budowle określane będą dalej łącznie jako "Nieruchomość").

W ramach Sprzedaży Nieruchomości na Finansującego zostały przeniesione wraz z Nieruchomością:

* prawa i obowiązki z umów najmu dotyczących wynajmowanej powierzchni Budynków - przeniesienie takie nastąpiło poprzez wstąpienie przez Finansującego w miejsce Wnioskodawcy w prawa i obowiązki z umów najmu z mocy prawa na podstawie art. 678 Kodeksu cywilnego;

* prawa z zabezpieczeń prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umów najmu ustanowionych przez poszczególnych najemców, w tym ewentualne kaucje wpłacone przez najemców, gwarancje, poręczenia lub oświadczenia o dobrowolnym poddaniu się egzekucji dostarczone przez najemców, w zakresie w jakim są przenoszalne;

* dokumentacja techniczna i prawna dotycząca Nieruchomości (np. umowy najmu, umowy dotyczące zabezpieczeń najmu, decyzje administracyjne, dokumentacja budowlana i projektowa, itp.);

* prawa własności intelektualnej ściśle związane z Nieruchomością, m.in. autorskie prawa majątkowe do projektów architektonicznych na polach eksploatacji wymienionych w odpowiednich umowach w zakresie posiadanym przez Wnioskodawcę, w zakresie w jakim są przenoszalne jak również prawo własności nośników, na których utrwalono utwory związane z Nieruchomością.

W ramach transakcji na Kupującego nie zostały przeniesione w szczególności:

* umowy związane z finansowaniem nabycia Nieruchomości,

* prawa i obowiązki z umowy o zarządzanie Nieruchomością,

* prawa i obowiązki z umowy ubezpieczenia Nieruchomości,

* umowy na dostawę mediów,

* należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem,

* prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących bieżącego funkcjonowania Wnioskodawcy oraz utrzymania Nieruchomości,

* rachunki bankowe Wnioskodawcy i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę,

* środki pieniężne Wnioskodawcy (za wyjątkiem kaucji wpłaconych przez najemców),

* księgi rachunkowe Wnioskodawcy,

* nazwa przedsiębiorstwa Wnioskodawcy,

* tajemnice handlowe oraz know-how Wnioskodawcy,

* prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z prowadzeniem bieżącej działalności przez Wnioskodawcę, w tym w szczególności umów o prowadzenie rozliczeń księgowo-podatkowych.

W ramach Sprzedaży nie doszło również do przeniesienia na Finansującego pracowników Wnioskodawcy.

Na dzień sprzedaży Nieruchomość nie stanowiła finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębnionej części. Nieruchomość nie była wyodrębniona organizacyjnie, w szczególności, jako oddział, wydział lub zakład. Wnioskodawca nie prowadził także odrębnych ksiąg rachunkowych dla działalności polegającej na wynajmowaniu Nieruchomości oraz dla samej Nieruchomości (za wyjątkiem wykazania Budynku, Budowli oraz Gruntu w rejestrze środków trwałych, do czego Wnioskodawca był zobowiązany na podstawie obowiązujących przepisów) a także w szczególności:

* nie wyodrębniał aktywów i pasywów, w tym należności i zobowiązań, dla prowadzenia działalności w zakresie wynajmu,

* nie przypisywał na bieżąco do Nieruchomości przychodów i kosztów,

* nie opracowywał odrębnego rachunku przepływów pieniężnych, bilansu czy rachunku zysków i strat dla Nieruchomości,

* dla działalności w zakresie świadczenia usług wynajmu nie zostały założone odrębne rachunki bankowe.

Budynek został wzniesiony przez spółkę C sp. z o.o. na podstawie decyzji nr (...) zatwierdzającej projekt budowlany i zezwalającej na budowę, a następnie zgłoszony do użytkowania i użytkowany na podstawie Decyzji nr (...). Następnie, na podstawie umowy sprzedaży z 6 lutego 2006 r. spółka C sp. z o.o. sprzedała prawo wieczystego użytkowania Gruntu wraz z naniesieniami, w tym prawem własności Budynku i Budowli, na rzecz Wnioskodawcy. Większość Budowli znajdujących się na Gruncie została wzniesiona wraz z Budynkiem, za wyjątkiem pylonu informacyjnego (wzniesiony w 2015 r.), budki portiera (wzniesiona w 2006 r.; w 2016 r. budka została wymieniona na nową) oraz szlabanu (wzniesiony w 2007 r.).

Od dnia nabycia Nieruchomości była ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę w całości na potrzeby działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega, w szczególności, na wynajmie powierzchni użytkowych Budynku, jak też wynajmie towarzyszących Budowli. Wszystkie opisane Budynki i Budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż 2 lata przed datą zawarcia Umowy Sprzedaży. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) Budynku oraz Budowli wchodzących w skład Nieruchomości, które w okresie dwóch lat przed zawarciem Umowy Sprzedaży wynosiłyby w odniesieniu do danego Budynku lub Budowli w sumie co najmniej 30% wartości początkowej tego Budynku lub Budowli.

Po sprzedaży Nieruchomości, Finansujący i Wnioskodawca w dniu 16 czerwca 2020 r. zawarli umowę leasingu, na podstawie której Finansujący oddał Wnioskodawcy Nieruchomość do odpłatnego używania i pobierania pożytków na czas 10 lat, a Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić Finansującemu wynagrodzenie w terminach wskazanych w harmonogramie opłat leasingowych oraz wykonać inne obowiązki wynikające z umowy leasingu ("Umowa Leasingu"). Umowa Leasingu stanowi, że warunkiem jej wejścia w życie jest nabycie przez Finansującego Nieruchomości od Wnioskodawcy. Po upływie okresu leasingu i dokonaniu zapłaty całego wynagrodzenia i wykonaniu wszelkich innych zobowiązań Wnioskodawcy wobec Finansującego,

Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o przeniesienie na niego własności Nieruchomości na zasadach określonych w odrębnie zawartej umowie przedwstępnej sprzedaży. W Umowie Leasingu oraz przedwstępnej umowie sprzedaży została określona cena zakupu Nieruchomości przez Wnioskodawcę po zakończeniu podstawowego okresu obowiązywania Umowy Leasingu. Ostatnia rata leasingowa uiszczona przez Wnioskodawcę zostanie zaliczona na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości przez Finansującego na Wnioskodawcę i na podstawie odrębnej umowy sprzedaży własność Nieruchomości zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę.

Z prawnego i podatkowego punktu widzenia Umowa Leasingu ma podwójny charakter. W odniesieniu do Budynku i Budowli strony ustaliły, że odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej będzie dokonywał Finansujący, zaś suma ustalonych opłat leasingowych, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada wartości początkowej Budynku i Budowli. Opłaty leasingowe w odniesieniu do leasingu Budynku i Budowli zostały rozłożone na cały okres finansowania w równej wysokości, za wyjątkiem pierwszej opłaty ("Opłata Wstępna"), która wynosi ok. 32% sumy wszystkich należnych opłat leasingowych oraz ostatniej opłaty ("Opłata Końcowa"), stanowiącej ok. 37% sumy wszystkich należnych opłat leasingowych. Opłata Wstępna ma charakter samoistny, jednorazowy, definitywny i nie jest przypisana do rat okresowych uiszczanych w czasie trwania leasingu. W tym zakresie Umowa Leasingu ma charakter leasingu operacyjnego, o którym mowa w art. 17b Ustawy o CIT.

Z kolei leasing Gruntu - w świetle Ustawy o VAT i Ustawy o CIT - stanowi leasing finansowy. Umowa Leasingu przewiduje, że suma ustalonych w niej opłat odpowiada wartości początkowej Gruntu. Opłaty leasingowe są co do zasady równe, za wyjątkiem tzw. opłaty zerowej ("Opłata Zerowa"), stanowiącej ok. 50% sumy opłat leasingowych, oraz opłaty końcowej, stanowiącej 1 zł. Po zakończeniu obowiązywania Umowy Leasingu Wnioskodawcy przysługiwało będzie roszczenie o przeniesienie własności Gruntu.

Ogólne Warunki Umów Leasingu Nieruchomości Zawieranych przez B S.A. ("OWL"), stanowiące integralną części Umowy Leasingu, przewidują, że Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty Opłaty Wstępnej oraz Opłaty Zerowej najpóźniej w dniu zawarcia Umowy Leasingu. Ponadto OWL stanowią, że w przypadku zwłoki w zapłacie którejkolwiek z opłat leasingowych wskazanych w Umowie Leasingu, Finansującemu przysługuje - na warunkach wskazanych w OWL i w Umowie Leasingu - prawo wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym. Uiszczenie Opłaty Wstępnej i Opłaty Zerowej jest więc warunkiem koniecznym zawarcia i wykonania Umowy Leasingu. Wnioskodawca dokonał zapłaty Opłaty Wstępnej oraz Opłaty Zerowej w dniu sprzedaży Budynku (kwota netto Opłaty Wstępnej i Opłaty Zerowej należne Finansującemu zostały potrącone z ceną sprzedaży Nieruchomości należną Wnioskodawcy). Kwota VAT należnego od Opłaty Wstępnej i Opłaty Zerowej została zapłacona przez Wnioskodawcę w następnym dniu po dniu sprzedaży Budynku.

Po sprzedaży, Nieruchomość nadal jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie Umowy Leasingu. Prawa i obowiązki z umów najmu, które przeszły na Finansującego wraz z przeniesieniem własności Nieruchomości, zostały zwrotnie przeniesione na Wnioskodawcę w związku z zawarciem Umowy Leasingu na podstawie trójstronnego porozumienia z najemcami. W związku z zawarciem Umowy Leasingu, finansujący jest także ubezpieczonym z tytułu umowy ubezpieczenia Nieruchomości, zawartej przez Wnioskodawcę. W celu zabezpieczenia prawidłowego wykonania Umowy Leasingu, Wnioskodawca przeniósł na Finansującego wierzytelności o zapłatę czynszu przez najemców Budynku. Cesja wierzytelności ma charakter zabezpieczający i nie stanowi definitywnego przeniesienia własności praw wynikających z umów najmu na Finansującego.

Ponadto dokumentacja techniczna Budynku, której własność przeszła na Finansującego, nie została wydana Finansującemu i jest przechowywana przez Wnioskodawcę w okresie trwania leasingu i będzie dostępna dla Finansującego na jego żądanie.

Dzięki środkom finansowym uzyskanym ze sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca będzie miał możliwość poprawienia płynności finansowej i spłacenia pożyczek i kredytów zaciągniętych na zakup Nieruchomości.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Finansujący są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT i posiadali status czynnych podatników VAT również w dniu zawarcia Umowy Sprzedaży. Przed dniem zawarcia Umowy Sprzedaży Wnioskodawca i Finansujący złożyli do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla Finansującego oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia sprzedaży Nieruchomości z podatku VAT i wyborze opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT, zawierające informacje o których mowa w art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT. Sprzedaż Nieruchomości została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę i dostarczoną Finansującemu.

Celem niniejszego wniosku jest uzyskanie potwierdzenia w zakresie poprawności zastosowanego przez Wnioskodawcę sposobu opodatkowania VAT Transakcji w zakresie przeniesienia własności Nieruchomości oraz oddania jej do używania Wnioskodawcy na podstawie Umowy Leasingu, w szczególności biorąc pod uwagę cel przeniesienia własności, tj. zawarcie Umowy Leasingu Nieruchomości i dalsze korzystanie z niej przez Wnioskodawcę po sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Transakcja leasingu zwrotnego, polegająca na sprzedaży nieruchomości, oddaniu jej w leasing Wnioskodawcy oraz zwrotnym przeniesieniu własności Nieruchomości po zakończeniu Umowy Leasingu nie stanowi kompleksowej usługi finansowej, świadczonej przez Finansującego, podlegającej zwolnieniu z VAT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości nie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a tym samym podlegała opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości (tj. Budynków i Budowli wraz z Gruntem) podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w świetle Ustawy o VAT leasing Gruntu stanowi dostawę towarów dokonaną przez Finansującego na rzecz Wnioskodawcy, opodatkowaną przy zastosowaniu stawki podstawowej 23%?

5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym na gruncie Ustawy o VAT leasing Budynku i Budowli stanowi odpłatne świadczenie usług przez Finansującego na rzecz Wnioskodawcy, opodatkowaną przy zastosowaniu stawki podstawowej 23%?

6. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w świetle Ustawy o VAT po zakończeniu obowiązywania Umowy Leasingu zwrotne przeniesienie własności Nieruchomości stanowiło będzie dostawę towarów w zakresie Budynków i Budowli oraz nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT w odniesieniu do Gruntu?

7. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z zawarciem Umowy Leasingu i zapłatą poszczególnych rat leasingowych, a także do zwrotu kwoty nadwyżki VAT naliczonego nad należnym, jeśli w związku z zapłatą rat leasingowych powiększonych o należny podatek takowa nadwyżka wystąpi?

8. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Opłata Wstępna stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy jednorazowo w dacie wydatku, na podstawie faktury otrzymanej od Finansującego?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 8, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr 1-7) wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 8

W ocenie Wnioskodawcy, Opłata Wstępna stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy jednorazowo w dacie poniesienia, na podstawie faktury otrzymanej od Finansującego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.; dalej: "Ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W odniesieniu do kosztów pośrednich, Ustawa o CIT wskazuje, że są one potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jedną z przesłanek rozpoznania przez Wnioskodawcę Opłaty Wstępnej jako kosztu uzyskania przychodów pośredniego, odliczanego w dacie poniesienia, jest zakwalifikowanie uiszczenia tej opłaty jako warunku udzielenia finansowania zgodnie z Umową Leasingu. Z OWL wynika, że Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty Opłaty Wstępnej oraz Opłaty Zerowej najpóźniej w dniu zawarcia Umowy Leasingu. W przypadku nieuiszczenia tych opłat w terminie, Finansującemu przysługiwało - na warunkach wskazanych w OWL i w Umowie Leasingu - prawo wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym. Uiszczenie Opłaty Wstępnej i Opłaty Zerowej było więc warunkiem koniecznym zawarcia i wykonania Umowy Leasingu.

Jednorazowe ujęcie w kosztach uzyskania przychodów opłaty wstępnej w przypadku leasingu operacyjnego potwierdzają organy podatkowe oraz orzecznictwo. Uprawnienie to wywodzone jest z faktu, że koszt opłaty wstępnej w przypadku leasingu operacyjnego stanowi koszt pośredni, jako związany w sposób ogólny z działalnością gospodarczą prowadzoną przez korzystającego, nie jest zaś kosztem pozyskania finansowania, który należałoby rozłożyć w czasie (tak na przykład: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 lutego 2019 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.5.2019.1.LG; interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lipca 2017 r., nr 0112-KDIL5.4010.74.2017.2.EK).

Opłata Wstępna dotyczy nie samego trwania usługi leasingu, lecz w ogóle prawa skorzystania z niego. Opłatę wniósł Wnioskodawca na samym początku obowiązywania Umowy Leasingu, w której nie określono, że Opłata Wstępna jest opłatą na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania. Należy więc uznać, że Opłata Wstępna stanowiła koszt jednorazowy, w momencie poniesienia. Nie ma ponadto podstaw by traktować ją jako koszt, który dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy.

Wobec powyższego, w sytuacji przedstawionej opisie stanu faktycznego, zastosowanie winny znaleźć przepisy art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT.

Należy ponadto wskazać, że na gruncie powyższych przepisów orzecznictwo wykształciło jednolitą linię orzeczniczą, zgodnie z którą koszty pośrednie, zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, potrącane są w dacie ich poniesienia, niezależnie od sposobu ujęcia kosztów w księgach podatkowych. Jeśli podatnik nie ma jak ich przypisać do konkretnego okresu, to podatkowo rozlicza je w dacie poniesienia, bez sięgania do reguł prawa bilansowego. Zaksięgowanie danego wydatku nie ma bezpośredniego przełożenia na moment, w którym taki koszt powinien być uwzględniony w wyniku podatkowym podmiotu. Zdaniem sądów, ustawodawca nie miał intencji uregulowania kwestii momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu poprzez odniesienie do zasad stosowanych w tym zakresie w rachunkowości. Należy uznać, że faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT. Nie jest ona bowiem datą ujęcia kosztu, a jedynie datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu. Niezależnie więc od tego, w jaki sposób Wnioskodawca wykaże Opłatę Wstępną w księgach rachunkowych, wydatek ten powinien być kosztem w dacie jego poniesienia (por. wyroki NSA z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 1071/13, z dnia 1 kwietnia 2015 r., o sygn. akt II FSK 1604/13 oraz II FSK 717/13, z dnia 20 lipca 2011 r., o sygn. akt II FSK 414/10 i z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1091/10).

Podsumowując, Opłata Wstępna, rozumiana jako warunkująca podpisanie wykonanie Umowy Leasingu, jak też jako mająca charakter jednorazowy i bezzwrotny, oraz nie będąca przypisaną do okresu przekraczającego jeden rok podatkowy, stanowi pośredni koszt uzyskania przychodu, uwzględniony w wyniku podatkowym Wnioskodawcy w dniu jego poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.