0114-KDIP2-2.4010.129.2017.2.AM - Odliczanie VAT od nakładów na wspólną inwestycję małżonków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur VAT wystawionych z tytułu rozliczenia nakładów związanych ze zrealizowaniem inwestycji polegającej na budowie stacji benzynowej - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

* podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur VAT wystawionych z tytułu rozliczenia nakładów związanych ze zrealizowaniem inwestycji polegającej na budowie stacji benzynowej,

* oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni nie jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w centralnej ewidencji działalności gospodarczej i nie planuje rejestracji w tej ewidencji. Nie prowadzi działalności gospodarczej obejmującej wynajmowanie nieruchomości. Nie jest wspólnikiem spółek osobowych i nie wybrała na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki liniowej 19%.

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój rozdzielności majątkowej w wyniku zawarcia umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Jednocześnie jednak wraz z małżonkiem jest współwłaścicielem w częściach ułamkowych (po 1/2) nieruchomości niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę (dalej jako: Nieruchomość). Wnioskodawczyni nabyła swój udział w Nieruchomości wynoszący 1/2 w drodze umowy kupna-sprzedaży od rodziców obecnego małżonka Wnioskodawczyni. Udział ten został nabyty do majątku odrębnego, jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego z moim małżonkiem. Z kolei małżonek nabył do swojego majątku odrębnego swój udział wynoszący 1/2 w prawie własności Nieruchomości w drodze umowy darowizny od swoich rodziców (przed zawarciem związku małżeńskiego).

Na Nieruchomości tej Zainteresowana planuje wraz z małżonkiem wybudować kompletną i zdatną do użytku stację benzynową i wydzierżawić ją innemu podmiotowi (przedsiębiorcy). Planowane zakończenie inwestycji nastąpi w trakcie 2017 r.

W związku z tym, że wybudowanie stacji benzynowej wiąże się z zakupem towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług małżonek Zainteresowanej zarejestrował się w urzędzie skarbowym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie będzie w trakcie realizowania inwestycji zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wynika to z tego, że na etapie realizacji inwestycji nie da się uzyskać od dostawców towarów i usług faktur VAT wystawionych odrębne na każdego ze współwłaścicieli Nieruchomości na 1/2 wartości zakupionych od danego dostawy towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem regulacji, które rozstrzygałyby jakiej treści ma być taka faktura.

Właśnie z tego powodu zajdzie konieczność dokonywania zakupów przez małżonka Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego podatnika VAT oraz rozliczenia przez niego z Wnioskodawczynią (po zakończeniu inwestycji) poniesionych nakładów, w drodze wystawienia na Zainteresowaną jednej faktury VAT opiewającej na 1/2 kwoty netto poniesionych przez małżonka wydatków związanych ze zrealizowaniem inwestycji, która to kwota zostanie opodatkowana według stawki 23% podatku od towarów i usług.

Takie rozliczenie nakładów między Wnioskodawczynią, a małżonkiem jest także niezbędne do tego, by Wnioskodawczyni nie przypisano przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci poczynienia nakładów na Nieruchomość, w której posiada ona udział 1/2.

Jeżeli dla sfinansowania kolejnych wydatków związanych z budową stacji benzynowej małżonek Wnioskodawczyni nie będzie dysponował wystarczającymi własnymi środkami pieniężnymi należącymi do jego majątku odrębnego, to Zainteresowana zarejestruje się jako czynny podatnik VAT i wpłaci na rachunek bankowy małżonka środki pieniężne tytułem zaliczki na poczet opisanego wyżej rozliczenia nakładów między współwłaścicielami Nieruchomości. Na zapłacone kwoty zaliczek Wnioskodawczyni będzie otrzymywała wystawione przez małżonka faktury VAT (tak zwane "faktury zaliczkowe"). W rozliczeniu nakładów opisanym wyżej i w wystawionej z tego tytułu przez małżonka na Wnioskodawczynię fakturze VAT uwzględnione zostaną wszystkie zapłacone przez Zainteresowaną wcześniej zaliczki.

Po dokonaniu rozliczenia nakładów z małżonkiem jako zarejestrowanym podatnikiem czynnym VAT, Wnioskodawczyni i małżonek jako wynajmujący (lub wydzierżawiający) zawrą wspólnie z podmiotem trzecim umowę najmu (lub dzierżawy) stacji benzynowej.

Po zakończeniu inwestycji, ale przed upływem terminu określonego w art. 9 ust. 4 ustawy Wnioskodawczyni z małżonkiem planują odrębnie złożyć u naczelnika urzędu skarbowego właściwego w podatku dochodowym dla każdego z nich oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu/dzierżawy stacji benzynowej według stawki 8,5% przychodów.

Uzyskiwany czynsz (w części przypadającej na Wnioskodawczynię 1/2) będzie dokumentowała wystawianymi przez siebie fakturami VAT i opodatkowywała według stawki 23%. Małżonek także będzie wystawiał faktury VAT również na czynsz w wysokości 1/2 czynszu wynikającego z umowy i będzie opodatkowywał ten czynsz podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, iż podmiotem trzecim, z którym Wnioskodawczyni zamierza wraz z mężem zawrzeć umowę dzierżawy będzie. Sp. z o.o. z siedzibą w..., NIP..., w której udziałowcem i prezesem zarządu jest mąż Wnioskodawczyni -....

Wnioskodawczyni nie będzie nabywała towary i usługi w trakcie realizowania inwestycji polegającej na budowie stacji benzynowej (z uwagi niemożliwe do rozwiązania problemy z odrębnym fakturowaniem wartości zakupów na dwie osoby fizyczne). Dlatego właśnie po zakończeniu inwestycji małżonek Wnioskodawczyni wystawi na Wnioskodawczynię jedną fakturę VAT z tytułu tzw. rozliczenia nakładów. Faktura ta będzie opiewała na 1/2 wartości netto wszystkich wydatków poniesionych przez małżonka Wnioskodawczyni w związku z wybudowaniem stacji benzynowej. Wartość netto wynikająca z tej wystawionej na Wnioskodawczynię faktury zostanie opodatkowana według stawki 23%. Rozliczenie nakładów traktowane jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako świadczenie usług.

W świetle powyższego wystąpi jedno nabycie przez Wnioskodawczynię usługi rozliczenia nakładów poniesionych przez małżonka Zainteresowanej w wysokości 1/2 wartości netto wszystkich wydatków poniesionych przez małżonka w związku z wybudowaniem stacji benzynowej. Ten zakup usługi będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to jest z usługą wydzierżawienia stacji benzynowej. Tak więc podatek naliczony wynikający z faktury VAT wystawionej na Zainteresowaną przez małżonka będzie związany z podatkiem należnym wynikającym z wystawianych przez Wnioskodawczynię każdego miesiąca trwania umowy dzierżawy fakturami VAT z tytułu czynszu dzierżawnego - usługi dzierżawy.

Między małżonkami zostanie zawarta umowa dotycząca korzystania przez męża Wnioskodawczyni w trakcie realizacji inwestycji podlegającej na budowie stacji z całości nieruchomości. Umowa ta będzie też zawierała postanowienia o rozliczeniu poniesionych nakładów w drodze wystawienia faktury VAT przez męża Wnioskodawczyni na Wnioskodawczynię w wysokości 1/2 całości poniesionych nakładów i opodatkowania tej wartości wg stawki 23%.

Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że nie sposób mówić o "części gruntu należącej do Wnioskodawczyni", bowiem wraz z małżonkiem są współwłaścicielami w częściach ułamkowych (po 1/2) nieruchomości niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę (dalej jako: Nieruchomość). Jak to opisano we wniosku Zainteresowana nabyła swój udział w Nieruchomości wynoszący 1/2 w drodze umowy kupna-sprzedaży od rodziców Wnioskodawcy. Udział ten został nabyty do majątku odrębnego, jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego. Z kolei małżonek Zainteresowanej nabył do swojego majątku odrębnego udział wynoszący 1/2 w prawie własności Nieruchomości w drodze umowy darowizny od swoich rodziców (przed zawarciem związku małżeńskiego). Nie ma więc "części gruntu" należącej wyłącznie do Wnioskodawczyni, oboje z mężem mają udział po 1/2 w każdym metrze kwadratowych Nieruchomości.

Wnioskodawczyni planuje wydzierżawienie przedmiotowej inwestycji na 5 lat. Czynsz dzierżawny przypadający na Wnioskodawczynię wyniesie około 10.000,00 zł miesięcznie.

Planowana wartość inwestycji, o której mowa we wniosku to 1.500.000,00 brutto (z podatkiem VAT zawartym w fakturach zakupowych) zł. Zainteresowana zastrzega, że to wartość planowana, bo inwestycja jest w toku i nie ma możliwości przesądzenia ostatecznej kwoty poniesionych wydatków.

Skoro planowana wartość łączna (poniesiona przeze Zainteresowaną i przez małżonka) zrealizowanej inwestycji to 1.500000,00 zł brutto, a planowany czynsz dzierżawy przypadający na Wnioskodawcę to 10.000,00 zł brutto i taki sam czynsz dzierżawny przypadający na małżonkę, to można stwierdzić, że wartość zrealizowanej inwestycji będzie zbliżona do równowartości należnego obojgu małżonkom czynszu dzierżawnego za okres 75 miesięcy.

W zamierzeniu czynsz odpłatnej dzierżawy ma uwzględniać rynkowe uwarunkowania co do czynszu porównywalnych obiektów tego typu i ma pokryć ("zwrócić") poniesione nakłady w okresie 75 miesięcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe będzie obniżenie przez Wnioskodawczynię podatku należnego VAT z tytułu przypadającego na Wnioskodawczynię czynszu najmu/dzierżawy o podatek naliczony wynikający z wystawionej na Wnioskodawczynię przez małżonka faktury VAT z tytułu rozliczenia nakładów poniesionych przez niego na Nieruchomość, w której Wnioskodawczyni ma udział wynoszący 1/2?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe będzie rozliczenie poniesionych nakładów na budowę stacji benzynowej w drodze wystawienia przez małżonka Wnioskodawczyni na Wnioskodawczynię jednej faktury VAT opiewającej na 1/2 kwoty netto poniesionych przez niego wydatków związanych ze zrealizowaniem inwestycji, która to kwota zostanie opodatkowana według stawki 23% podatku od towarów i usług oraz prawidłowe będzie wystawienie na Zainteresowaną faktur zaliczkowych na otrzymane wcześniej od niej zaliczki na poczet takiego rozliczenia nakładów.

Rozliczenie poniesionych nakładów między podatnikami VAT jest traktowane na równi z wykonaniem usługi, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Z kolei na podstawie 106b ust. 1 pkt 1 małżonek jako czynny podatnik VAT będzie zobowiązany wystawić na Wnioskodawczynię jako współwłaściciela będącego również czynnym podatnikiem VAT fakturę VAT dokumentującą opisane we wniosku rozliczenie nakładów traktowane na równi ze świadczeniem usług. Jeżeli przed dokonaniem rozliczenia nakładów Wnioskodawczyni zapłaci zaliczkę na poczet rozliczenia nakładów, to małżonek będzie zobowiązany udokumentować każdorazowo otrzymaną zaliczkę wystawioną na Wnioskodawczynię fakturą VAT, co wynika z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy VAT.

Wnioskodawczyni uważa, że po wystawieniu na nią faktury VAT z tytułu rozliczenia nakładów będzie miała prawo pomniejszyć podatek należny VAT wynikający z faktur wystawianych przez nią po zawarciu umowy najmu/dzierżawy na przypadająca na nią 1/2 część czynszu, o podatek naliczony wynikający z wystawionej na nią faktury z tytułu rozliczenia nakładów. Wynika to z tego, że podatek VAT wynikający z wystawianych przez Wnioskodawczynię faktur będzie podatkiem należnym, bowiem oddanie w najem/dzierżawę jest czynnością (usługą) opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Z kolei podatek VAT wynikający z wystawionej na Zainteresowaną faktury z tytułu rozliczenia nakładów związanych z budową stacji benzynowej będzie dla Zainteresowanej podatkiem naliczonym. Ten podatek naliczony dotyczyć będzie zakupów związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, to jest z usługą udokumentowaną wystawianymi przez Wnioskodawczynię fakturami VAT na przypadającą na Wnioskodawczynię część czynszu najmu (lub dzierżawy). Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a podatnikowi czynnemu VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, na podmioty, o których mowa w art. 15, nałożony został obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego, przed dniem dokonania pierwszej czynności określonej w art. 5. Z obowiązku tego zostały wyłączone jedynie podmioty zwolnione od podatku, które mogą przedmiotowe zgłoszenie złożyć, ale nie mają takiego obowiązku (art. 96 ust. 3). Jednocześnie w art. 96 ust. 4 ustawy został dokonany wyraźny podział podatników podatku od towarów i usług na "podatników VAT czynnych" oraz "podatników VAT zwolnionych", co znajduje odzwierciedlenie w odmiennym kształtowaniu praw obowiązków tych dwóch grup podatników.

W myśl art. 96 ust. 13 ustawy, na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni nie jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w centralnej ewidencji działalności gospodarczej i nie planuje rejestracji w tej ewidencji. Nie prowadzi działalności gospodarczej obejmującej wynajmowanie nieruchomości. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój rozdzielności majątkowej w wyniku zawarcia umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Jednocześnie jednak wraz z małżonkiem jest współwłaścicielem w częściach ułamkowych (po 1/2) nieruchomości niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę. Na Nieruchomości tej Zainteresowana planuje wraz z małżonkiem wybudować kompletną i zdatną do użytku stację benzynową i wydzierżawić ją innemu podmiotowi (przedsiębiorcy). Planowane zakończenie inwestycji nastąpi w trakcie 2017 r. Jeżeli dla sfinansowania kolejnych wydatków związanych z budową stacji benzynowej małżonek Wnioskodawczyni nie będzie dysponował wystarczającymi własnymi środkami pieniężnymi należącymi do jego majątku odrębnego, to Zainteresowana zarejestruje się jako czynny podatnik VAT i wpłacę na rachunek bankowy małżonka środki pieniężne tytułem zaliczki na poczet opisanego wyżej rozliczenia nakładów między współwłaścicielami Nieruchomości. Na zapłacone kwoty zaliczek Wnioskodawczyni będzie otrzymywała wystawione przez małżonka faktury VAT (tak zwane "faktury zaliczkowe"). Wnioskodawczyni nie będzie nabywała towarów i usług w trakcie realizowania inwestycji polegającej na budowie stacji benzynowej (z uwagi niemożliwe do rozwiązania problemy z odrębnym fakturowaniem wartości zakupów na dwie osoby fizyczne). Dlatego właśnie po zakończeniu inwestycji małżonek Wnioskodawczyni wystawi na Wnioskodawczynię jedną fakturę VAT z tytułu tzw. rozliczenia nakładów. Faktura ta będzie opiewała na 1/2 wartości netto wszystkich wydatków poniesionych przez małżonka Wnioskodawczyni w związku z wybudowaniem stacji benzynowej. W świetle powyższego wystąpi jedno nabycie przez Wnioskodawczynię usługi rozliczenia nakładów poniesionych przez małżonka Zainteresowanej w wysokości 1/2 wartości netto wszystkich wydatków poniesionych przez małżonka w związku z wybudowaniem stacji benzynowej. Ten zakup usługi będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to jest z usługą wydzierżawienia stacji benzynowej. Między małżonkami zostanie zawarta umowa dotycząca korzystania przez męża Wnioskodawczyni w trakcie realizacji inwestycji podlegającej na budowie stacji z całości nieruchomości. Umowa ta będzie też zawierała postanowienia o rozliczeniu poniesionych nakładów w drodze wystawienia faktury VAT przez męża Wnioskodawczyni na Wnioskodawczynię w wysokości 1/2 całości poniesionych nakładów i opodatkowania tej wartości wg stawki 23%.Wnioskodawczyni planuje wydzierżawienie przedmiotowej inwestycji na 5 lat. Czynsz dzierżawny przypadający na Wnioskodawczynię wyniesie około 10.000,00 zł miesięcznie. Planowana wartość inwestycji, o której mowa we wniosku to 1.500.000,00 brutto (z podatkiem VAT zawartym w fakturach zakupowych) zł. Zainteresowana zastrzega, że to wartość planowana, bo inwestycja jest w toku i nie ma możliwości przesądzenia ostatecznej kwoty poniesionych wydatków.

W tym miejscu należy wskazać, iż myśl przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Natomiast z przepisu art. 206 Kodeksu cywilnego, wynika, że każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem każdy ze współwłaścicieli ma uprawnienie do bezpośredniego korzystania z rzeczy wspólnej. Może posiadać całą rzecz i korzystać z całej rzeczy. Identyczne uprawnienia przysługują pozostałym współwłaścicielom.

Jednocześnie zgodnie z art. 207 Kodeksu cywilnego, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

W tym miejscu należy wskazać, iż z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie i modernizacja) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. A zatem w sytuacji, gdy Zainteresowana poniesie nakłady na nieruchomość, która stanowi jej własności, nakłady te stają się częścią nieruchomości i przypadają właścicielowi.

Wskazać należy, że przy odsprzedaży nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Czynność przeniesienia poniesionych nakładów na inny podmiot nie jest dostawą towarów, bowiem nie mieści się w definicji towaru, zawartej w ww. art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Jak wskazano w opisie sprawy, jeżeli dla sfinansowania kolejnych wydatków związanych z budową stacji benzynowej małżonek Wnioskodawczyni nie będzie dysponował wystarczającymi własnymi środkami pieniężnymi należącymi do jego majątku odrębnego, to Zainteresowana zarejestruje się jako czynny podatnik VAT i wpłaci na jego rachunek bankowy środki pieniężne tytułem zaliczki na poczet opisanego wyżej rozliczenia nakładów między współwłaścicielami Nieruchomości po zakończeniu budowy stacji benzynowej.

Z uwagi na powyższe, rozliczenie 1/2 nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę stacji benzynowej, znajdującej się na przedmiotowej nieruchomości, której właścicielami jest Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zaliczyć należy do świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Dojdzie bowiem w tym przypadku do zbycia specyficznego prawa o charakterze majątkowym. W konsekwencji czynność ta jest uznana za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które będzie opodatkowane podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. Bowiem zarówno przepisy ustawy jak i rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania usług dzierżawy budynku stacji benzynowej.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawczyni (dzierżawa stacji) wystąpi jedynie w części odnoszącej się do posiadanego przez Wnioskodawczynię udziału. W konsekwencji prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało Wnioskodawczyni jedynie w części odnoszącej się do posiadanego przez nią udziału w nieruchomości.

Wobec powyższego, skoro wydatki związane z wybudowaniem stacji benzynowej będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami ponoszonymi na realizację przedmiotowej inwestycji.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni zarejestruje się jako czynny podatnik VAT, to będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez małżonka Wnioskodawczyni z tytułu rozliczenia nakładów na budowę stacji benzynowej, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.