0114-KDIP2-2.4010.119.2017.1.JG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek płaconych na rzecz pracownika z tytułu umowy indywidualnego ubezpieczenia na życie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek płaconych przez Spółkę na rzecz pracownika z tytułu umowy indywidualnego ubezpieczenia na życie - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek płaconych przez Spółkę na rzecz pracownika z tytułu umowy indywidualnego ubezpieczenia na życie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółka zamierza zawrzeć z T. S.A. (dalej "Ubezpieczyciel") umowę indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dalej "Umowa"), gdzie ubezpieczającym będzie Spółka, a ubezpieczonym członkowie zarządu zatrudnieni na umowę o pracę (dalej "Pracownik" lub "Ubezpieczony").

Umowa nie stanowi grupowej umowy ubezpieczenia, jest indywidualną umową ubezpieczenia.

W ramach tej Umowy składki będzie opłacać Spółka, która będzie właścicielem tej polisy.

Umowa ma charakter ochronno-inwestycyjny, co oznacza, że składka podstawowa dzieli się na część ochronną oraz na część funduszową, która jest inwestowana w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe.

Umowa, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca jest rodzajem ubezpieczenia wymienionym w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615).

Pomiędzy Spółką a Pracownikiem będzie istniał stosunek pracy.

Uprawnionym do otrzymania świadczenia nie będzie Spółka tylko Pracownik.

Umowa całkowicie wyklucza jakąkolwiek wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, ponieważ zgodnie z ogólnymi warunkami indywidualnego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (dalej "OWU") przedmiotem Umowy jest życie i zdrowie Ubezpieczonego w czasie trwania ubezpieczenia. Ponadto, zakres Umowy obejmuje zaistnienie w czasie trwania ubezpieczenia następujących zdarzeń ubezpieczeniowych: śmierć Ubezpieczonego, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego choroby śmiertelnej, śmierć Ubezpieczonego w następstwie nieszczęśliwego wypadku, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego nowotworu złośliwego, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego poważnego zachorowania, powstanie u Ubezpieczonego trwałego inwalidztwa w wyniku nieszczęśliwego wypadku.

Spółka ma prawo odstąpienia od Umowy ubezpieczenia w terminie 7 dni od dnia zawarcia Umowy w drodze pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od Umowy. Po otrzymaniu oświadczenia Spółki o odstąpieniu od Umowy, Ubezpieczyciel dokona umorzenia wszystkich jednostek funduszu znajdujących się na indywidualnym rachunku Ubezpieczonego. Po dokonaniu umorzenia jednostek funduszu przelewane są środki na rachunek bankowy Spółki. Ponadto, Ubezpieczyciel zwróci Spółce proporcjonalną część składki ochronnej za okres niewykorzystanej ochrony ubezpieczeniowej, a także proporcjonalną część opłat za prowadzenie Umowy oraz opłaty za ryzyko.

Dodatkowo, Ubezpieczający ma prawo odstąpienia od Umowy w terminie 60 dni, licząc od daty otrzymania od Ubezpieczyciela po raz pierwszy informacji o wartości wykupu ubezpieczenia, w drodze doręczenia do Ubezpieczyciela pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od Umowy. W tym przypadku Ubezpieczyciel również dokonuje umorzenia jednostek funduszowych znajdujących się na indywidualnym rachunku Ubezpieczonego, a następnie przelewa kwotę pieniężną powstałą w wyniku umorzenia jednostek funduszowych na rachunek Spółki.

Zgodnie z OWU, Ubezpieczyciel pobiera następujące rodzaje opłat:

a. Opłatę dystrybucyjną, która przeznaczona jest na pokrycie kosztów Ubezpieczyciela związanych z zawarciem Umowy i pobierana jest za każdą zapłaconą składkę funduszową należną za pierwszy rok ubezpieczenia oraz pobierana jest poprzez umorzenie odpowiedniej liczby jednostek funduszowych zakupionych za każdą zapłaconą składkę funduszową należną za pierwszy rok ubezpieczenia;

b. Opłatę transakcyjną z tytułu częściowego wykupu ubezpieczenia, która pobierana jest jednorazowo jako odpowiedni procent od wartości jednostek funduszowych, które podlegają umorzeniu w celu dokonania częściowego wykupu. Opłaty tej nie pobiera się, jeżeli częściowy wykup dokonywany jest po upływie 10 rocznicy ubezpieczenia lub po upływie rocznicy ubezpieczenia przypadającej w roku kalendarzowym, w którym ubezpieczony ukończył 65 rok życia lub z jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku dodatkowym powstałych w wyniku zainwestowania. Wysokość opłaty wynosi 4% od wartości jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku podstawowym, które podlegają umorzeniu w celu dokonania częściowego wykupu;

c. Opłatę transakcyjną z tytułu całkowitego wykupu ubezpieczenia, która pobierana jest jednorazowo jako odpowiedni procent od wartości jednostek funduszowych, które podlegają umorzeniu w celu dokonania częściowego wykupu. Opłaty tej nie pobiera się, jeżeli częściowy wykup dokonywany jest po upływie 10 rocznicy ubezpieczenia lub po upływie rocznicy ubezpieczenia przypadającej w roku kalendarzowym, w którym ubezpieczony ukończył 65 rok życia lub z jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku dodatkowym powstałych w wyniku zainwestowania. Wysokość opłaty wynosi 4% od wartości jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku podstawowym, które podlegają umorzeniu w celu dokonania częściowego wykupu;

d. Opłata transakcyjna z tytułu odstąpienia Ubezpieczającego od Umowy po otrzymaniu pierwszej informacji o wartości wykupu, która pobierana jest poprzez umorzenie odpowiedniej liczby jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku podstawowym, z uwzględnieniem cen jednostek z dnia wyceny, w którym realizowane jest umorzenie jednostek w celu realizacji wniosku Ubezpieczającego o odstąpienie od Umowy. Opłaty tej nie pobiera się jeżeli odstąpienie przez Ubezpieczającego od Umowy dokonywane jest po upływie rocznicy ubezpieczenia przypadającej w roku kalendarzowym, w którym ubezpieczony ukończył 65 rok życia oraz z rachunku dodatkowego, na którym zaewidencjonowane są jednostki funduszy powstałe w wyniku zainwestowania dodatkowych składek funduszowych. Wysokość opłaty wynosi 4% od wartości jednostek funduszowych zgromadzonych na rachunku podstawowym, które podlegają umorzeniu w celu dokonania częściowego wykupu.

Postanowienia OWU nie wykluczają możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umowy.

Umowę zawiera się na czas nieokreślony.

Składki opłacane w ramach Umowy, Spółka zamierza zaliczać w podatkowy koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 Ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy składki płacone przez Spółkę na rzecz Pracownika Spółka będzie mogła zaliczyć w podatkowy koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, składki płacone przez Wnioskodawcę na rzecz Pracownika Spółka będzie mogła zaliczyć w podatkowy koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 Ustawy o CIT (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej ustawa o CIT).

Artykuł 16 ust. 1 pkt 59 Ustawy o CIT stanowi, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Zgodnie z powyższym przepisem, aby można było zaliczyć składki płacone z tytułu zawartych lub odnowionych umów w koszty uzyskania przychodu, konieczne jest, aby łącznie spełnione były następujące warunki:

Ad. 1) Przedmiotowa Umowa jest rodzajem ubezpieczenia wymienionym w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615). W związku z tym warunek ten należy uznać za spełniony.

Ad. 2) Składki będą opłacane przez Spółkę - pracodawcę na rzecz pracowników, którzy to będą uprawnionymi do otrzymania świadczenia. Warunek ten będzie również spełniony.

Ad. 3) Aby warunek ten został spełniony konieczne jest, aby Umowa w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto wykluczała łącznie wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowie.

Jako wartość odstąpienia od umowy Wnioskodawca rozumie pełną wartość polisy, ponieważ do końca pięcioletniego okresu nie jest możliwe odzyskanie pełnej wartości polisy bez konieczności zapłaty przewidzianych w umowie opłat transakcyjnych. Opłat transakcyjnych, w zależności od zdarzenia powodującego wypłatę jednostek funduszowych, nie pobiera się dopiero po upływie 10 rocznicy ubezpieczenia lub po upływie rocznicy ubezpieczenia przypadającej w roku kalendarzowym, w którym ubezpieczony ukończył 65 rok życia. W związku z tym przesłanka ograniczenia wypłaty kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy jest spełniona.

Jakkolwiek postanowienia OWU nie wykluczają możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z Umowy, należy stwierdzić, że jest to ograniczenie dla Spółki (czego Spółka nie może zrobić), dlatego wystarczy, że Spółka w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto Umowę, nie zaciągnie zobowiązań pod zastaw wynikających z Umowy. Nie jest konieczne ograniczanie tego w samej polisie ani OWU. W związku z tym przesłanka ograniczenia możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy jest spełniona.

Umowa całkowicie wyklucza jakąkolwiek wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, ponieważ zgodnie z OWU przedmiotem Umowy jest życie i zdrowie Ubezpieczonego w czasie trwania ubezpieczenia. Ponadto, zakres Umowy obejmuje zaistnienie w czasie trwania ubezpieczenia następujących zdarzeń ubezpieczeniowych: śmierć Ubezpieczonego, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego choroby śmiertelnej, śmierć Ubezpieczonego w następstwie nieszczęśliwego wypadku, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego nowotworu złośliwego, zdiagnozowanie u Ubezpieczonego poważnego zachorowania, powstanie u Ubezpieczonego trwałego inwalidztwa w wyniku nieszczęśliwego wypadku. Jest to rodzaj umowy ubezpieczenia na życie, a nie umowy na dożycie. W związku z tym przesłanka ograniczenia wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w Umowie jest spełniona, gdyż wypłata z tytułu dożycia nie jest przedmiotem Umowy.

W związku z powyższym, wszystkie warunki niezbędne do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, w ocenie Wnioskodawcy, są spełnione, w konsekwencji Spółka będzie mogła zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu składki płacone na rzecz pracowników z tytułu zawartej Umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1368, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.