0114-KDIP2-1.4010.493.2023.1.MW - Podatek u źródła z tytułu odsetek

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca"), B. sp. z o.o., C. sp. z o.o. oraz D. sp. z o.o. (dalej każda z osobna zwana "Spółką" i łącznie zwane "Spółkami") mają siedzibę i zarząd na terytorium Polski i podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT") od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarły umowę pożyczki z podmiotem E. (...) RAIF z siedzibą w Luksemburgu (dalej: "RAIF"). Na podstawie ww. umowy RAIF udzielił pożyczki każdej ze Spółek z osobna (kwoty pożyczek przypisane są oddzielnie do każdej Spółki). Każda Spółka ma również określony dla niej, osobny harmonogram spłat. Pożyczka jest oprocentowana, a Spółki zobowiązane są płacić odsetki na rzecz RAIF. Spółki działają w odniesieniu do odsetek wypłacanych na rzecz RAIF w charakterze płatnika.

Spółki są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "Ustawa o CIT") i są podmiotami niepowiązanymi z RAIF w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3) Ustawy o CIT.

RAIF wraz ze wszystkimi subfunduszami są uznawani za jednego podatnika dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w Luksemburgu i rezydenta w Luksemburgu w rozumieniu Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (ze zmianami; dalej: "Konwencja"). RAIF nie jest transparentny podatkowo. Spółki uzyskały od RAIF certyfikat rezydencji dokumentujący, że miejscem siedziby RAIF dla celów podatkowych jest Luksemburg.

RAIF działa w oparciu o luksemburskie przepisy dot. Zastrzeżonych Alternatywnych Funduszy Inwestycyjnych (Reserved Alternative Investment Fund). Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Luksemburgu, RAIF musi być zarządzany przez Upoważnionego Zarządcę Alternatywnego Funduszu Inwestycyjnego (Authorized Alternative Investment Fund Manager; dalej: "Upoważniony ZAFI"), w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U.UE. L. z 2011 r. Nr 174, str. 1 z późn. zm.; dalej: "AIFMD").

RAIF złożył względem Spółek oświadczenie, w którym wskazał, że jest rzeczywistym właścicielem w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez Spółki, a w szczególności:

i. otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

ii. nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

iii. prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, uwzględniając charakter i skalę prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie otrzymanych należności, a należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, RAIF złożył względem Spółek oświadczenie, w którym wskazał, że:

i. prowadzi działalność w formie funduszu inwestycyjnego zamkniętego,

ii. podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przy czym dochód uzyskany z papierów wartościowych w kapitale podwyższonego ryzyka posiadanych przez RAIF jest zwolniony z luksemburskiego podatku dochodowego, a wszelki dochód uzyskany ze sprzedaży, wniesienia lub likwidacji takich papierów wartościowych jest zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym w całości,

iii. działalność RAIF wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu,

iv. działalność Upoważnionego ZAFI jest nadzorowana przez Komisję Nadzoru nad Sektorem Finansowym w Luksemburgu (the Commission de Surveillance du Secteur Financier; dalej: "CSSF"), a Upoważniony ZAFI, który zarządza RAIF zobowiązany jest zapewnić, by RAIF działał zgodnie z przepisami dot. oferowania produktów w ramach AIFMD, w tym ustanowił depozytariusza i niezależnego audytora, przygotowywał raport roczny oraz wycenę aktywów RAIF, zaś działania Upoważnionego ZAFI w tym zakresie podlegają bieżącej ocenie ze strony CSSF,

v. posiada depozytariusza przechowującego aktywa RAIF i prowadzącego rejestr tych aktywów oraz monitorującego przepływy środków pieniężnych RAIF,

vi. jest zarządzany przez podmiot z siedzibą w Luksemburgu, który prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu,

vii. wyłącznym przedmiotem działalności RAIF jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe (np. wierzytelność z tytułu pożyczki).

Spółki nie posiadają informacji, które podważałyby wiarygodność złożonych oświadczeń.

RAIF nie wykonuje w Polsce działalności zarobkowej przy pomocy zakładu położonego w Polsce, ani wolnego zawodu w oparciu o położoną w Polsce stałą placówkę, a wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki nie jest związana z takim zakładem lub stałą placówką.

Spółki nie posiadają w Luksemburgu zakładu lub stałej placówki, w związku z działalnością której powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, a zapłata tych odsetek nie jest pokrywana przez taki zakład lub stałą placówkę.

Pytania

1. Czy Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF jest obowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku CIT (dalej: "WHT")?

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF, może zastosować obniżoną (5%) stawkę WHT na podstawie Konwencji?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF nie jest obowiązana do pobrania WHT, gdyż odsetki uzyskiwane przez RAIF od Spółki stanowią przychody zwolnione od CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF, może zastosować obniżoną (5%) stawkę WHT na podstawie Konwencji.

Uwagi ogólne

Odsetki wypłacane na rzecz podmiotu, który nie posiada na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają co do zasady 20% WHT (art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT). Zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2, 2b, 2d i 2e Ustawy o CIT, w dniu dokonania wypłaty WHT od tych wypłat.

W niniejszej sprawie dochodzi do wypłat odsetek przez Spółki na rzecz podmiotu luksemburskiego, tj. nieposiadającego siedziby na terytorium Polski. Spółka, co do zasady, w analizowanej sprawie powinna więc występować jako płatnik.

Zdaniem Wnioskodawcy, do wypłacanych na rzecz RAIF odsetek, możliwe jest jednak zastosowanie zwolnienia od CIT dla dochodów (przychodów) instytucji wspólnego inwestowania, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT, którego zastosowanie jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 58, art. 17 ust. 11 i 12 i art. 26 ust. 1g Ustawy o CIT.

Alternatywnie, RAIF, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia również wszystkie warunki do skorzystania z obniżonej (5%) stawki zryczałtowanego podatku dochodowego dla odsetek zgodnie z art. 11 ust. 2 Konwencji.

W analizowanej sprawie do wypłat odsetek nie ma zastosowania art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT, gdyż Spółki i RAIF nie są podmiotami powiązanymi.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f Ustawy o CIT, z wyłączeniem dochodów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g Ustawy o CIT.

Instytucje wspólnego inwestowania, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT to instytucje:

RAIF jest funduszem działającym w oparciu o luksemburskie przepisy dot. Zastrzeżonych Alternatywnych Funduszy Inwestycyjnych (Reserved Alternative Investment Fund) z siedzibą w Luksemburgu, tj. w państwie członkowskim UE. Zgodnie z oświadczeniem złożonym Spółce, RAIF prowadzi działalność w formie funduszu inwestycyjnego zamkniętego.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, RAIF jest instytucją wspólnego inwestowania, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT może mieć zastosowanie, jeśli spełnione są warunki z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f Ustawy o CIT, tj.:

Zgodnie z informacjami zawartymi w oświadczeniu złożonym Wnioskodawcy przez RAIF:

a) RAIF podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Dochód uzyskany z papierów wartościowych w kapitale podwyższonego ryzyka posiadanych przez RAIF jest zwolniony z luksemburskiego podatku dochodowego, a wszelki dochód uzyskany ze sprzedaży, wniesienia lub likwidacji takich papierów wartościowych jest zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym w całości. W ocenie Wnioskodawcy stosowanie określonych zwolnień od luksemburskiego podatku dochodowego jest w pełni dopuszczalne i nie wpływa na sam fakt podlegania przez RAIF opodatkowaniu w Luksemburgu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

d) Działalność Upoważnionego ZAFI jest nadzorowana przez CSSF, a Upoważniony ZAFI, który zarządza RAIF zobowiązany jest zapewnić, by RAIF działał zgodnie z przepisami dot. oferowania produktów w ramach AIFMD, w tym ustanowił depozytariusza i niezależnego audytora, przygotowywał raport roczny oraz wycenę aktywów RAIF, zaś działania Upoważnionego ZAFI w tym zakresie podlegają bieżącej ocenie ze strony CSSF.

e) RAIF posiada depozytariusza przechowującego aktywa RAIF i prowadzącego rejestr tych aktywów oraz monitorującego przepływy środków pieniężnych RAIF.

f) RAIF jest zarządzany przez podmiot z siedzibą w Luksemburgu, który prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f Ustawy o CIT są spełnione.

Ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT, wyłączone są dochody określone w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g Ustawy o CIT, tj.:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę i zarząd w Polsce. Jest więc osobą prawną mającą osobowość prawną. Wnioskodawca podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Dochód (przychód) z tytułu odsetek wypłaconych RAIF przez Wnioskodawcę nie stanowi zatem dochodu (przychodu) określonego w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 11 Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

Zgodnie z oświadczeniem złożonym Wnioskodawcy przez RAIF, wyłącznym przedmiotem działalności RAIF jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe (np. wierzytelność z tytułu pożyczki). Działalność RAIF wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, RAIF jest instytucją wspólnego inwestowania, o której mowa w art. 17 ust. 11 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 12 Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

Podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych między polskimi i luksemburskimi organami podatkowymi wynika z art. 27 Konwencji, zatem niniejszy warunek należy uznać za spełniony.

Stosownie do art. 26 ust. 1g Ustawy o CIT osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

Miejsce siedziby RAIF dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji wydanym w Luksemburgu. RAIF złożył również pisemne oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez Wnioskodawcę należności oraz spełnia warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT.

Artykuł 26 ust. 2e Ustawy o CIT nie ma zastosowania, gdyż Spółki i RAIF nie są podmiotami powiązanymi.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że RAIF spełnia wszystkie warunki konieczne do skorzystania z analizowanego zwolnienia.

Tym samym, Wnioskodawca jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF nie jest obowiązany do pobrania WHT, gdyż odsetki uzyskiwane przez RAIF od Spółki stanowią przychody zwolnione od CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, odsetki wypłacane na rzecz podmiotu, który nie posiada na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają co do zasady 20% WHT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 2 Ustawy o CIT, art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie (w analizowanym przypadku: w Polsce) i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (w analizowanym przypadku: w Luksemburgu), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (w analizowanym przypadku: w Luksemburgu).

Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ust. 2 Konwencji takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa (w analizowanym przypadku: w Polsce), ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (w analizowanym przypadku: w Luksemburgu), to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty odsetek brutto.

RAIF mający siedzibę w Luksemburgu, złożył względem Wnioskodawcy oświadczenie, w którym wskazał, że jest rzeczywistym właścicielem w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez Wnioskodawcę. Warunki skorzystania z art. 11. ust. 2 Konwencji są więc spełnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 6 Konwencji postanowień art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, związana jest rzeczywiście z takim zakładem lub stałą placówką.

RAIF nie wykonuje w Polsce działalności zarobkowej przy pomocy zakładu położonego w Polsce, ani wolnego zawodu w oparciu o położoną w Polsce stałą placówkę, a wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki nie jest związana z takim zakładem lub stałą placówką. Wyłączenie, o którym mowa w art. 11 ust. 6 Konwencji nie znajduje więc zastosowania.

Zgodnie z art. 11 ust. 7 Konwencji uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest m.in. osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Wnioskodawca nie posiada w Luksemburgu zakładu lub stałej placówki, w związku z działalnością której powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, a zapłata tych odsetek nie jest pokrywana przez taki zakład lub stałą placówkę. Art. 11 ust. 7 Konwencji nie ma więc zastosowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2, 2b, 2d i 2e Ustawy o CIT, w dniu dokonania wypłaty WHT od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca uzyskał od RAIF certyfikat rezydencji dokumentujący, że miejscem siedziby RAIF dla celów podatkowych jest Luksemburg.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są wszystkie warunki do skorzystania z obniżonej stawki WHT, o której mowa w art. 11 ust. 2 Konwencji. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF, może stosować 5% stawkę WHT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że RAIF mający siedzibę w Luksemburgu, złożył względem Wnioskodawcy oświadczenie, w którym wskazał, że jest rzeczywistym właścicielem w odniesieniu do odsetek wypłacanych przez Wnioskodawcę. Okoliczność tę przyjęto za Wnioskodawcą i stanowi ona element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., 2587 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."):

Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 u.p.d.o.p.:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

W świetle art. 3 ust. 5 u.p.d.o.p.:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 1g u.p.d.o.p.:

Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

Regulacja art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, że:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na podstawie art. 22b u.p.d.o.p.:

Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Zgodnie z art. 4a pkt 29 u.p.d.o.p.:

Ilekroć w ustawie jest mowa orzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Katalog dochodów (przychodów) zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zawarty został w art. 17 ust. 1 u.p.d.o.p.

I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.:

Wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 11 u.p.d.o.p.:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

Jednocześnie jak wynika z art. 17 ust. 12 u.p.d.o.p.:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.

W myśl art. 6 ust. 4 u.p.d.o.p.:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p.:

Zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

Podkreślić należy, że wskazane w art. 6 ust. 4 u.p.d.o.p. instytucje wspólnego inwestowania mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f (łącznie), tj. jeżeli:

* podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

* ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,

* posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,

* zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Zauważyć należy, że wprowadzenie do polskiego porządku prawnego art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. było wynikiem podjęcia przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązania wobec Komisji Europejskiej w sprawie usunięcia naruszenia nr 2006/4093. W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej zwolnienie podmiotowe dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych (art. 6 ust. 1 pkt 10a) zaznaczono, że "proponowane warunki określające zakres podmiotowy zwolnienia zostały ustalone tak, aby zwolnieniem objęte zostały podmioty równoważne polskim funduszom inwestycyjnym i polskim funduszom emerytalnym".

Nie ulega zatem wątpliwości, że wolą ustawodawcy było ustanowienie zwolnienia podmiotowego dla zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania ale tylko takich, które działają na podobnych zasadach do polskich funduszy inwestycyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, dokonując analizy, czy zagraniczna instytucja wspólnego inwestowania będzie spełniała warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10 lit. a i d-f u.p.d.o.p. w kontekście zwolnienia podmiotowego lub przedmiotowego (w kontekście odesłania w art. 17 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.), należy uwzględnić okoliczność, czy daną instytucję można uznać za równoważną polskiemu funduszowi inwestycyjnemu.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1639/12, fundusze zagraniczne aby mogły być uznane za porównywalne z funduszami krajowymi i podlegać zwolnieniu od opodatkowania na mocy art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. muszą spełniać warunki określone w tym artykule. Sąd wskazał, że formułując te warunki oparto się tu na cechach charakteryzujących działania polskich funduszy, tj.:

* przedmiot działalności, który jest ograniczony do lokowania środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe (art. 3 ust. 1 ufi),

* możliwość utworzenia funduszu inwestycyjnego wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (art. 14 ust. 1 ufi),

* obowiązek prowadzenia rejestru aktywów funduszu przez depozytariusza (art. 9 ufi),

* podleganie nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego (art. 5 pkt 8 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym - Dz. U. Nr 183, poz. 1537 z późn. zm.),

* posiadanie przez wszystkie fundusze inwestycyjne osobowości prawnej, pomimo że stanowią one jedynie masę majątkową utworzoną z wpłat uczestników i nabytych za te wpłaty aktywów.

Muszą też być zarządzane przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Przesłanki wypełnienia warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. należy zatem oceniać poprzez pryzmat zasady równego traktowania polskich funduszy inwestycyjnych i ich odpowiedników (podmiotów równoważnych) z Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Do tych bowiem zasad odwoływali się autorzy nowelizacji u.p.d.o.p. wprowadzając analizowane zwolnienie. To z kolei narzuca kierunek interpretacji przedmiotowych przepisów.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę pożyczki z podmiotem E. (...) RAIF z siedzibą w Luksemburgu (RAIF). RAIF działa w oparciu o luksemburskie przepisy dot. Zastrzeżonych Alternatywnych Funduszy Inwestycyjnych (Reserved Alternative Investment Fund). Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Luksemburgu, RAIF musi być zarządzany przez Upoważnionego Zarządcę Alternatywnego Funduszu Inwestycyjnego (Authorized Alternative Investment Fund Manager; dalej: "Upoważniony ZAFI"), w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U.UE. L. z 2011 r. Nr 174, str. 1 z późn. zm.; dalej: "AIFMD").

RAIF złożył względem Spółki oświadczenie, w którym wskazał, że:

* prowadzi działalność w formie funduszu inwestycyjnego zamkniętego,

* podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przy czym dochód uzyskany z papierów wartościowych w kapitale podwyższonego ryzyka posiadanych przez RAIF jest zwolniony z luksemburskiego podatku dochodowego, a wszelki dochód uzyskany ze sprzedaży, wniesienia lub likwidacji takich papierów wartościowych jest zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym w całości,

* działalność RAIF wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu,

* działalność Upoważnionego ZAFI jest nadzorowana przez Komisję Nadzoru nad Sektorem Finansowym w Luksemburgu (the Commission de Surveillance du Secteur Financier; dalej: "CSSF"), a Upoważniony ZAFI, który zarządza RAIF zobowiązany jest zapewnić, by RAIF działał zgodnie z przepisami dot. oferowania produktów w ramach AIFMD, w tym ustanowił depozytariusza i niezależnego audytora, przygotowywał raport roczny oraz wycenę aktywów RAIF, zaś działania Upoważnionego ZAFI w tym zakresie podlegają bieżącej ocenie ze strony CSSF,

* posiada depozytariusza przechowującego aktywa RAIF i prowadzącego rejestr tych aktywów oraz monitorującego przepływy środków pieniężnych RAIF,

* jest zarządzany przez podmiot z siedzibą w Luksemburgu, który prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym w Luksemburgu,

* wyłącznym przedmiotem działalności RAIF jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe (np. wierzytelność z tytułu pożyczki).

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 jest kwestia ustalenia, czy Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF jest obowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku CIT.

Jak wynika z opisu sprawy RAIF podlega w państwie, w którym ma siedzibę (Luksemburgu) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. RAIF posiada depozytariusza przechowującego jego aktywa i prowadzącego rejestr tych aktywów oraz monitorującego przepływy środków pieniężnych RAIF. RAIF jest zarządzany przez Upoważniony ZAFI, którego działalność jest nadzorowana przez Komisję Nadzoru nad Sektorem Finansowym w Luksemburgu (CSSF).

Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że spełnienie przez RAIF warunków określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a oraz lit. e-f u.p.d.o.p. nie budzi wątpliwości Organu interpretacyjnego.

Odnosząc się natomiast do kwestii spełnienia warunku określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d u.p.d.o.p. należy wskazać, że jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy, przedstawionego przez Wnioskodawcę, RAIF nie podlega bezpośredniemu nadzorowi Commission de Surveillance du Secteur Financier (CSSF - luksemburskiego odpowiednika Komisji Nadzoru Finansowego). W niniejszej sprawie RAIF zarządzany jest przez zewnętrzny podmiot - spółkę prawa luksemburskiego (ZAFI), podlegający bezpośredniemu nadzorowi CSSF. ZAFI obowiązany jest zapewnić, by RAIF działał zgodnie z przepisami dot. oferowania produktów w ramach AIFMD, w tym ustanowił depozytariusza i niezależnego audytora, przygotowywał raport roczny oraz wycenę aktywów RAIF, zaś działania Upoważnionego ZAFI w tym zakresie podlegają bieżącej ocenie ze strony CSSF.

W związku z powyższym, nie sposób stwierdzić, że w opisanej sprawie została spełniona przesłanka, określona w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d u.p.d.o.p. - czyli bezpośredni nadzór właściwego organu nadzoru nad rynkiem finansowym nad działalnością RAIF.

W konsekwencji, z uwagi na brak łącznego spełnienia warunków, określonych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f u.p.d.o.p., Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF jest obowiązana do pobrania WHT, gdyż odsetki uzyskiwane przez RAIF od Spółki nie stanowią przychodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 jest kwestia ustalenia czy Spółka, jako płatnik, w momencie dokonywania wypłat odsetek do RAIF, może zastosować obniżoną (5%) stawkę WHT na podstawie Konwencji.

Obowiązki płatnika, w przypadku wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, uregulowane są w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.

W myśl art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Przy czym, jak wynika z art. 26 ust. 7 u.p.d.o.p.:

Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

W tym miejscu wskazać należy, że w art. 21 u.p.d.o.p. wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 u.p.d.o.p.

Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p., przepisy art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Konwencji miedzy Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu 14 czerwca 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527 z późn. zm., dalej: "UPO") zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r. (dalej: "Protokół zmieniający"), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: "Konwencja MLI").

Jak stanowi art. 11 UPO:

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty odsetek brutto.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 2, odsetki z tytułu kredytów i pożyczek bankowych pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.

4. Niezależnie od postanowień ustępu 3, odsetki na rzecz Umawiającego się Państwa są zwolnione z opodatkowania w drugim Umawiającym się Państwie.

5. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki.

6. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, związana jest rzeczywiście z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

7. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

8. Jeżeli między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota odsetek mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z którego tytułu są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w sytuacji wypłaty przez Wnioskodawcę odsetek na rzecz RAIF z siedzibą w Luksemburgu będącego rzeczywistym właścicielem wypłacanych odsetek, Wnioskodawca, przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., będzie uprawniony do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła) według stawki 5% przewidzianej w art. 11 ust. 2 UPO.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).