0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS - Koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS Koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2018 r. (data nadania 5 grudnia 2018 r., data wpływu 7 grudnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.1.JS z dnia 23 listopada 2018 r. (data nadania 26 listopada 2018 r., data doręczenia 29 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia, czy prowadzone prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26-28 cyt. ustawy (pytanie Nr 1):

* w części dotyczącej prac rozwojowych nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali oraz tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków (pytanie Nr 2):

* wymienionych w pkt: a, c, h (w części dotyczącej kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku) oraz pkt i poniesionych na realizację prac B+R - jest prawidłowe,

* wymienione w pkt: a, c, h (w części dotyczącej kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni) oraz pkt i, które nie zostaną poniesione na realizacje prac B+R - jest nieprawidłowe,

* wymienionych w pkt: d, e, f - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie działalności badawczo-rozwojowej

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się obróbką technologiczną powierzchni, głównie obróbką rotowibracyjną metali, tworzyw sztucznych, drewna i kamienia oraz obróbką strumieniową (śrutowanie, piaskowanie). Elementem niezbędnym w procesie polerowania jest wykorzystywanie różnej wielkości kształtek z żywicy poliestrowej, które Wnioskodawca produkuje w zakładzie produkcyjnym w S.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. jest firmą produkcyjno-handlowo-usługową. Główna siedziba firmy znajduje się w W., a Zakład Produkcyjny i główny magazyn w S. Zajmuje się szerokim zakresem technologii obróbki powierzchni.

Aktualna oferta Wnioskodawcy, ugruntowana wieloletnią obecnością na rynku jest wynikiem pracy doświadczonej kadry i dotyczy ona podstawowych operacji obróbki powierzchni, takich jak:

* obróbka roto-wibracyjna (obróbka pojemnikowa, wibracyjna, wibrościerna, trowalizacja. bębnowanie, vibratory mass finishing, gleitschleifen, vibracne omielanie, vibracni omilani),

* obróbka strumieniowo-ścierna (śrutowanie),

* szlifowanie,

* polerowanie.

Wnioskodawca oferuje technologie, materiały eksploatacyjne i niezbędne urządzenia, z których większość pochodzi z własnej produkcji lub z firm zagranicznych, których Wnioskodawca jest przedstawicielem w Polsce.

Wnioskodawca specjalizuje się w technologiach obróbki wibrościernej (tzw. trowalizacja), w której to dziedzinie osiągnęła czołową pozycję na rynku polskim. Zawdzięcza to ciągłemu doskonaleniu produkcji materiałów stosowanych w tej technologii oraz wieloletniemu doświadczeniu w opracowywaniu technologii i wdrażaniu kompletnych systemów obróbczych u jej klientów.

Poza tym eksportuje swoje wyroby na wiele rynków europejskich, m in. do Niemiec, Wlk. Brytanii, Szwecji, Słowacji, Czech, Rosji, Węgier, Holandii.

Oferta Wnioskodawcy dotyczy również metod i urządzeń do oczyszczania ścieków i powietrza powstających podczas procesów obróbki. Własne laboratorium obróbki powierzchni pozwala na opracowywanie technologii obróbki spełniających wymagania klientów Spółki.

Dla klientów, którzy nie posiadają odpowiednich urządzeń Wnioskodawca oferuje usługową obróbkę powierzchni detali. Wnioskodawca współpracuje z wieloma czołowymi producentami maszyn, narzędzi i materiałów technologicznych do obróbki powierzchni.

Szczególną uwagę firma przywiązuje do zwiększenia oferty o pozycje z własnej produkcji, rozwijając konsekwentnie asortyment produkowanych materiałów i urządzeń. Pozwala to firmie w coraz większym stopniu zaspakajać potrzeby jej klientów.

Uzyskany w 2005 r. certyfikat ISO potwierdza wysoki poziom organizacji firmy i wysoką jakość oferowanych produktów.

Obróbka pojemnikowa, często nazywana obróbką wibracyjną lub roto-wibracyjną polega na wzajemnym oddziaływaniu umieszczonych swobodnie w pojemniku wygładzarki obrabianych przedmiotów z kształtkami lub innymi narzędziami roboczymi. W zależności od zastosowania i przeznaczenia, używane są różne wsady robocze, najczęściej wspomagane płynami obróbczymi polepszającymi warunki procesu. Wybór odpowiedniej wygładzarki (urządzenia) uzależniony jest od detali (geometria i wielkość) przeznaczonych do obróbki, a także od tego co firma chce osiągnąć po danym procesie obróbki powierzchniowej.

Obróbki w luźnym ścierniwie należą do grupy seryjnych i masowych. W czasie jednego cyklu obróbczego firma obrabia od kilku do kilku tysięcy przedmiotów jednorazowo. Gwarantują one powtarzalność uzyskiwanych efektów na wszystkich obrabianych detalach. Ograniczeniem detali przeznaczonych do tej obróbki jest ich ciężar i wielkość.

Praktycznie w każdym przypadku obróbki powierzchniowej znajdują się detale, które mogą być obrabiane za pomocą obróbki wibracyjnej. Do najważniejszych zastosowań wspomnianej obróbki należy zaliczyć:

* wszelkiego rodzaju odlewy,

* detale tłoczone, kute i wyciskane,

* produkty po frezowaniu, toczeniu, wierceniu i innych operacjach wykonywanych na urządzeniach CNC,

* przedmioty po wypalaniu, wycinaniu laserowym, plazmowym, strugą wody,

* elementy spiekane,

* przedmioty po obróbce cieplnej,

* elementy przygotowywane do dalszych obróbek powierzchniowych takich jak galwanizacja, anodowaniem, cynkowanie, fosforanowanie, malowanie itp.

* przedmioty spawane, zgrzewane, lutowane,

* elementy drewniane, z tworzyw sztucznych, kamienie szlachetne i ozdobne.

Ponadto szeroko pojęta obróbka wibracyjna znajduje zastosowanie w takich dziedzinach jak: jubilerstwo, przemysł medyczny, przemysł lotniczy, narzędzia specjalne, mechanika precyzyjna i wiele, wiele innych.

Wnioskodawca dysponuje 2 pracowniami obróbki powierzchni wyposażonymi w szeroki asortyment urządzeń do obróbek roto-wibracyjnych, w których wykonuje bezpłatne próby mające na celu dobór optymalnej technologii obróbki detali klienta. Wykonanie prób jest niezbędne do opracowania technologii obróbki powierzchni konkretnych detali i złożenia klientowi oferty sprzedaży systemu urządzeń do obróbki powierzchni oraz odpowiednio dopasowanych pod względem fizykochemicznym mediów (kształtki, płyny, flokulanty).

Wnioskodawca posiada laboratorium chemiczne, które pozwala na opracowanie nowych, zindywidualizowanych preparatów wspomagających ukierunkowanych pod kątem konkretnych procesów które są prowadzone u odbiorców Wnioskodawcy, np. flokulantów, płynów i past wspomagających, środków adhezyjnych, preparatów przyśpieszających obróbkę.

Poza tym w pracowniach Wnioskodawcy wyposażonych w kilkanaście urządzeń różnego typu i o różnych wielkościach oraz pełen zakres mediów (kształtek żywicznych, ceramicznych i porcelanowych, płynów wspomagających, past, granulatów, flokulantow, itp.) wykonywane są usługi obróbki wibrościernej dla klientów niedysponujących odpowiednimi urządzeniami lub których wielkość zamówień przekracza obecne zdolności produkcyjne. Wnioskodawca jest przygotowany zarówno do usług w zakresie obróbek dużych serii produkcyjnych jak i niewielkich partii detali.

Wnioskodawca przeprowadza również pokazowe procesy obróbcze na detalach klientów, którzy chcą potwierdzić przydatność tej technologii w swoich warunkach przed podjęciem decyzji o jej wdrożeniu.

Wnioskodawca oferuje pełen zakres wygładzarek wibracyjnych, przeznaczonych do obróbek detali metodami wibrościernymi. Zapewnia dobór optymalnego typu urządzeń do potrzeb obróbki oraz profesjonalną instalację i serwis gwarancyjny i pogwarancyjny.

Wykonuje remonty wybranych urządzeń do obróbek wibrościernych, nie tylko wygładzarek lub suszarek wibracyjnych ale innych maszyn "towarzyszących", np. urządzeń do oczyszczania ścieków, w tym systemów odśrodkowych (tzw. centryfug). Wnioskodawca jest producentem szerokiego asortymentu materiałów technologicznych do obróbek wibrościernych: kształtek, płynów wspomagających, past, proszków, granulatów, flokulantów do oczyszczania ścieków poobróbkowych, itp.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań technologicznych dla obróbki nowych detali, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju.

Wnioskodawca prowadzi głównie prace rozwojowe nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali, które zgłosił klient oraz optymalizacją procesu obróbki powierzchni. Prowadzi prace rozwojowe w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni (zrobotyzowane gniazda obróbcze) co obniża pracochłonność obróbki i obniża koszty działalności klienta. Posiada zasoby i wiedzę potrzebną do wdrażania technologii obróbki powierzchni pod konkretne wymagania klienta, co wiąże się z przeprowadzeniem szeregu badań i prób obróbki konkretnego detalu.

Prace zaczynają się od zebrania informacji o wymaganiach klientów przez dział handlowy i ich oceny, poprzez stworzenie odpowiedniej, dostosowanej do wymogów klienta, technologii obróbki powierzchni w dziale technicznym, aż po proces kontroli jakości obrobionego detalu w laboratorium przedsiębiorstwa.

Inną częścią działalności badawczo-rozwojowej jest tworzenie nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne. Przeprowadza ocenę nowych produktów w laboratorium przedsiębiorstwa i pracowni obróbki powierzchni i opracowuje technologię produkcji.

Po zakończeniu każdego projektu wdrożenia nowej technologii obróbki, spisywane jest podsumowanie jego przebiegu i wnioski. Projekty są uważane za rozpoczęte od momentu wstępnych prac koncepcyjnych (zebrania wymagań technicznych od klienta, stworzenie wymagań na podstawie badań rynku, itp.) do momentu kontroli jakości wyrobu w laboratorium przedsiębiorstwa, która ujawnia wszelkie ryzyka i nieścisłości występujące podczas wprowadzania nowych rozwiązań i pozwala na wyeliminowanie ewentualnych nieprawidłowości. Projekty mają określony harmonogram działań i do każdego z projektów są przypisane odpowiednie zasoby (zasoby ludzkie oraz zużyte materiały i surowce).

Z przeprowadzanych projektów sporządza się raporty i analizy. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia projektu. Projekty przez Wnioskodawcę prowadzone są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny. Należy również zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, zostaje przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej, dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź w drożenia.

Część pracowników Wnioskodawcy wykonuje prace w ramach wyżej opisanych działań badawczo-rozwojowych. W znacznej mierze prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej są wykonywane przez pracowników biura technologicznego, dział nowych uruchomień, wydział mechaniczny itp. oraz przez samodzielnych specjalistów jak, np. mistrz pracowni usług obróbki powierzchni, czy specjalista ds. obróbki powierzchni, ale częściowo też przez pracowników innych działów, zajmujących się m.in. wprowadzaniem rozwiązań badawczo-rozwojowych uzyskanych w wyniku prac, jak również innymi działaniami związanymi z regularną działalnością Wnioskodawcy.

Pracownicy wykonujący działania badawczo-rozwojowe wykonują również inne obowiązki związane z regularną działalnością przedsiębiorstwa, które nie zawsze są działaniami badawczo-rozwojowymi. Poza kosztami związanymi z zatrudnieniem pracowników w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, dużą część kosztów działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty zużycia materiałów i surowców niezbędnych do przeprowadzenia badań, testów obróbki powierzchni nowych detali klientów. W tym również ponoszone są koszty na nabycie narzędzi i urządzeń niezbędnych do przeprowadzenia badań i testów.

Pracownicy, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej również:

* uczęszczają na szkolenia i konferencje, mające na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac jak i umiejętności miękkich,

* wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów,

* wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczanie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów.

Przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W piśmie z dnia 5 grudnia 2018 r. Spółka doprecyzowała przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe w następującym zakresie:

Działalność Wnioskodawcy opisana w zdarzeniu przyszłym polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych i ulepszonych produktów, procesów i usług.

Prace, wskazane jako B+R zostały w Spółce rozpoczęte przy jednoczesnym założeniu, że Wnioskodawca w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował tego rodzaju, tj. prace o charakterze badawczo-rozwojowym, i podejmował je w przyszłości.

Wnioskodawca nic posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych i w stosunku do tych przychodów nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Nowe rozwiązanie technologiczne obróbki konkretnych detali, tworzenie nowych Produktów, a także duże zmiany w istniejących Produktach nie będzie miało charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany.

Projekty B+R zakładają zastosowanie praktyczne nowych rozwiązań niedostępnych/dostępnych na rynku.

Projekty obejmowały/będą obejmowały pilotaż/wersję testową/wersję przedprodukcyjną. Podobne rozwiązanie nie funkcjonowało/nie funkcjonuje już na rynku u konkurencji. Prace opisane jako B+R są/będą zdarzeniem unikalnym/innowacyjnym.

Koszty realizowanych prac będących przedmiotem zapytania Nr 2, Wnioskodawca ponosił/będzie ponosił ze środków własnych, które nie były/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie lub nie zostały/nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca w celu skorzystania z odliczenia B+R wyodrębni w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Ponoszone przez Spółkę wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R będą przez Wnioskodawcę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku.

Ponoszone wydatki Spółka planuje odpisać od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zeznaniach za poszczególne lata podatkowe, w których te wydatki poniesiono.

Podróże służbowe pracowników, za które przysługują tym pracownikom diety i inne należności z tytułu podróży służbowej, związane były wyłącznie z realizacją przez nich prac B+R, a wynagrodzenia z tego tytułu stanowią po ich stronie należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz stanowią przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Materiały i surowce zużywane do testów obróbki powierzchni nowych detali pod wymagania klienta wykorzystane zostaną do nowych rozwiązań technologicznych obróbki konkretnych detali, tworzenia nowych produktów, a także zmian w istniejących Produktach i będą wykorzystywane wyłącznie w działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc się do narzędzi i urządzeń, niebędącymi środkami trwałymi nie mieszczą się one w definicji materiałów i surowców, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca zamierza dokonać ich odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Są to niskocenne środki trwałe lub WNiP

Ww. narzędzia i urządzenia niezbędne do przeprowadzenia badań nie są wyłącznie wykorzystywane do nowych rozwiązań technologicznych obróbki powierzchni detali, tworzenia nowych Produktów, a także zmian w istniejących Produktach.

Materiały i surowce wykorzystywane są/będą wyłącznie do realizacji działalności B+R.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 5 grudnia 2018 r. sformułował ostatecznie treść pytań mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy działalność badawczo-rozwojowa, opisana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych według stanu prawnego na dzień 1 października 2018 r.

2. Czy do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 uCIT, Spółka może zaliczyć:

a.

materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali pod wymagania klienta,

b.

wynagrodzenia i pochodne wynagrodzeń (składki ZUS po stronie pracodawcy) pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe zgodnie z ewidencją czasu pracy,

c.

zakup narzędzi i urządzeń niebędącymi środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych

d.

zakup materiałów i części zamiennych niezbędnych do uruchomień/wdrożenia nowych technologii obróbki powierzchni u klientów

e.

zakup materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu gwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta,

f.

zakup materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu pogwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta,

g.

koszty wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń pracowników zajmujących się uruchomieniem, serwisem gwarancyjnym nowych technologii u klienta, zgodnie z ewidencją czasu pracy,

h.

koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku i wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni,

i.

koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych (wygładzarek do testów).

Odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 i Nr 2 w części dotyczącej pkt a, c, d, e, f, h i i stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytanie ozn. we wniosku Nr 2 pkt b i g zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wykonywane przez Spółkę działania opisane w stanie faktycznym stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 uCIT.

Spółka prowadzi głównie race rozwojowe nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali, które zgłosił klient oraz optymalizacją procesu obróbki powierzchni.

Spółka prowadzi prace rozwojowe w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni (zrobotyzowane gniazda obróbcze), co obniża pracochłonność obróbki i obniża koszty działalności klienta.

Spółka prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w istniejących produktach. Prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne

Ad. 2

Wymienione w pytaniu Nr 2 koszty ponoszone do prac badawczo-rozwojowych można zaliczyć dom kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* ustalenia, czy prowadzone prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 4a pkt 26-28 cyt. ustawy (pytanie Nr 1):

* w części dotyczącej prac rozwojowych nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali oraz tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe,

* zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków (pytanie Nr 2):

a.

wymienionych w pkt: a, c, h (w części dotyczącej kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku) oraz pkt i poniesionych na realizację prac B+R - jest prawidłowe,

b.

wymienione w pkt: a, c, h (w części dotyczącej kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni) oraz pkt i, które nie zostaną poniesione na realizacje prac B+R - jest nieprawidłowe,

c.

wymienionych w pkt: d, e, f - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT, u.p.d.o.p.) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.

badania podstawowe - w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.

badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.

badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych, oznacza to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1.

poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2.

nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Ad. 1

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że:

" (...) W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań technologicznych dla obróbki nowych detali, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju.

Wnioskodawca prowadzi głównie prace rozwojowe nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali, które zgłosił klient oraz optymalizacją procesu obróbki powierzchni.

Posiada zasoby i wiedzę potrzebną do wdrażania technologii obróbki powierzchni pod konkretne wymagania klienta, co wiąże się z przeprowadzeniem szeregu badań i prób obróbki konkretnego detalu.

Prace zaczynają się od zebrania informacji o wymaganiach klientów przez dział handlowy i ich oceny, poprzez stworzenie odpowiedniej, dostosowanej do wymogów klienta, technologii obróbki powierzchni w dziale technicznym, aż po proces kontroli jakości obrobionego detalu w laboratorium przedsiębiorstwa.

Prowadzi prace rozwojowe w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni (zrobotyzowane gniazda obróbcze) co obniża pracochłonność obróbki i obniża koszty działalności klienta.

Inną częścią działalności badawczo-rozwojowej jest tworzenie nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne. Przeprowadza ocenę nowych produktów w laboratorium przedsiębiorstwa i pracowni obróbki powierzchni i opracowuje technologię produkcji. (...)."

Natomiast z własnego stanowiska w sprawie wynika, że:

" (...) Spółka prowadzi głównie prace rozwojowe nad projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych detali, które zgłosił klient oraz optymalizacją procesu obróbki powierzchni.

Spółka prowadzi prace rozwojowe w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni (zrobotyzowane gniazda obróbcze), co obniża pracochłonność obróbki i obniża koszty działalności klienta.

Spółka prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w istniejących produktach. Prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi prze firmy konkurencyjne"

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z brzmieniem art. 18d u.p.d.o.p., należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju.

Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, iż taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 4 pkt 28 u.p.d.o.p.).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, jak i przywołane przepisy prawa podatkowego, podkreślić należy, że przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle, a zatem tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.

Z definicji zawartej w tym przepisie wynika, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej

Analizując przedstawione we wniosku prace wykonywane w ramach działań badawczo-rozwojowych, wskazać należy, że nie wszystkie działania Wnioskodawcy mieszczą się w działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

Do prac badawczo-rozwojowych nie należą u Wnioskodawcy prace w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni.

Zaakcentować w tym miejscu należy, że celem ulgi badawczo-rozwojowej jest wspieranie działalności badawczo-rozwojowej, a nie wdrażanie u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń.

Również zaakcentować należy, iż mając na uwadze pytanie ozn. we wniosku Nr 2 w części dotyczącej:

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do uruchomień wdrożenia nowych technologii obróbki powierzchni u klienta,

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu gwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta,

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu pogwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta

* oraz kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni,

co może oznaczać, że Wnioskodawca ww. wydatki/prace chce powiązać z zadaniami realizowanych w ramach prac badawczo-rozwojowych, należy podkreślić, że nie mieszczą się one w definicji prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.

Nie są to bowiem działania mające na celu tworzenie i projektowanie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, co oznacza, że nie można potwierdzić, iż czynności te można uznać za podejmowane w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Świadczy o tym fakt, że ww. prace nie służą bezpośrednio do inicjowania, projektowania, czy tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług.

Zatem, zadania realizowane w ramach ww. prac nie stanowią u Wnioskodawcy prac badawczo-rozwojowych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 - w tej części - należało więc uznać za nieprawidłowe.

Wyłącznie działania realizowane przez Wnioskodawcę nad Projektami wdrożenia nowych technologii obróbki konkretnych metali oraz prace w zakresie tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach:

* które polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych i ulepszonych produktów, procesów i usług,

* w stosunku, do których Projekty zakładają praktycznie nowe rozwiązania,

* nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany,

* których rozwiązania produktowe nie funkcjonują u konkurencji,

oraz w rzeczywistości nie dotyczą wdrożenia tych prac, będą stanowić prace badawczo-rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p. Tym samym Spółka w stosunku do ww. zadań/działań/prac jest uprawniona do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wynikającej z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z dyspozycji art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonego we wniosku Nr 1 - w tej części - należało więc uznać za prawidłowe.

Jednakże, podkreślić należy, że jeżeli czynności realizowane w ramach Spółki będą dotyczyły zarówno prac badawczo-rozwojowych, jak i prac związanych z działalnością wdrożeniową, zasadnym jest/będzie wyodrębnienie tej części zadań, które nie dotyczą działalności B+R, aby można było skorzystać z odliczeń wynikających z treści art. 18d u.p.d.o.p., w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1.

poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2.

nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Stosownie do art. 18d ust. 3 cyt. ustawy, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 3k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.).

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 650), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.

w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.

w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast, art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 18e u.p.d.o.p., podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Należy jednak podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że " (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w «projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej». Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...)".

Zatem, w rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że Wnioskodawca może uznać za koszt kwalifikowany:

* materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.,

* zakup narzędzi i urządzeń niebędących środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, jeżeli stanowią one sprzęt specjalistyczny wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p.,

* koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku, skoro związane one były/są wyłącznie z realizacja przez nich prac badawczo-rozwojowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.,

* koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych w całości lub w części, w jakiej wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

poniesione w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonego we wniosku Nr 2 - w tej części - należało więc uznać za prawidłowe.

Podkreślić jednak ponownie w tym miejscu należy, że ww. prace nie stanowią u Wnioskodawcy prace w dziedzinie wdrażania u klienta nowoczesnych maszyn i urządzeń do obróbki powierzchni, co zostało wykazane powyżej.

Zatem, wymienione powyżej wydatki, jeśli będą poniesione w związku z ww. pracami nie mogą stanowić u Wnioskodawcy kosztu kwalifikowanego w myśl art. 18d u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonego we wniosku Nr 2 - w tej części - należało więc uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pozostałych kosztów, wymienionych w treści wniosku, w pkt d, e, f oraz pkt h (w części dotyczącej kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni), tj.:

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do uruchomień wdrożenia nowych technologii obróbki powierzchni u klienta,

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu gwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta,

* zakupu materiałów i części zamiennych niezbędnych do serwisu pogwarancyjnego wdrożonych nowych technologii u klienta

* oraz kosztów delegacji służbowych pracowników zajmujących się wdrażaniem nowych technologii obróbki powierzchni,

stwierdzić należy, że nie mogą one stanowić u Wnioskodawcy kosztu kwalifikowanego, z uwagi na fakt, że ww. prace, tj. wdrożeniowe, czy serwisowe, realizowane przez Spółkę (jej pracowników) nie mieszczą się w definicji prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w treści art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., które uprawniałyby Wnioskodawcę do dokonywania odliczenia w myśl art. 18d u.p.d.o.p.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 - w tej części - należało więc uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl