0114-KDIP2-1.4010.347.2019.1.AJ - Brak ukonstytuowania zakładu niemieckiej firmy na terytorium Polski. Brak powstania obowiązku podatkowego w związku utworzeniem ośrodka badawczego w Polsce.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 13 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie

* braku ukonstytuowania zakładu (Wnioskodawcy) na terytorium Polski (w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1) - jest prawidłowe,

* braku powstania obowiązku podatkowego w związku utworzeniem ośrodka badawczego w Polsce (w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu (Wnioskodawcy) na terytorium Polski oraz braku powstania obowiązku podatkowego w związku utworzeniem ośrodka badawczego w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność jako firma (...) GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Wnioskodawca) z zakresu produkcji i sprzedaży urządzeń "R", czyli specjalistycznych urządzeń wykorzystywanych do (...). Swoją działalność prowadzi w Republice Federalnej Niemiec, gdzie posiada rezydencję podatkową. Wnioskodawca planuje otwarcie pomocniczego ośrodka badawczego na terenie Rzeczpospolitej Polski, w celu prowadzenia dodatkowych badań dotyczących swoich urządzeń. Badania będą dotyczyć w szczególności praktycznego i teoretycznego sprawdzania nowych modeli matematycznych, sprawdzania wprowadzonych nowych funkcji w urządzeniach oraz testowania tych urządzeń. Urządzenia wytwarzane są poza przedmiotowym ośrodkiem badawczym. Działalność ośrodka badawczego utworzonego na terytorium Polski będzie miała charakter wyłącznie badawczy, natomiast działalność ta nie będzie związana z działalnością produkcyjną Wnioskodawcy. Ośrodek badawczy nie będzie uprawniony do prowadzenia na terytorium Polski sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Ośrodek badawczy będzie dokonywał pomiarów różnych materiałów w celu sprawdzenia wiarygodności zastosowanych modeli pomiarowych. Do wykonywania danych czynności, wynajmie lokal na terenie Rzeczpospolitej Polski. Wnioskodawca obecnie nie posiada i nie wynajmuje na terytorium Polski zaplecza technicznego, przy pomocy którego prowadziłby działalność w Polsce. Wnioskodawca obecnie również nie posiada na terytorium Polski stałej, bądź tymczasowej placówki, czy też biura za pośrednictwem których prowadzona byłaby działalność gospodarcza. Wnioskodawca planuje zatrudnić w ośrodku badawczym pracowników polskich, początkowo jednego pracownika. W razie potrzeby Wnioskodawca dopuszcza możliwość zatrudnienia kolejnych pracowników, ale liczba wszystkich pracowników ośrodka badawczego nie przekroczy 3 osób. Pracownicy nie będą negocjowali umów z klientami dotyczących sprzedawanych towarów na terytorium Polski. Pracownicy nie będą dysponować pełnomocnictwem ani uprawnieniem do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Wnioskodawca planuje początkowo oddelegować jednego z dziesięciu swoich pracowników do uczestnictwa w pracach ośrodka, natomiast docelowo pracami ośrodka będą się zajmować wyłącznie zatrudnieni do tego celu pracownicy. Ponadto Prezes spółki przez cały okres działalności ośrodka będzie osobiście nadzorować jego prace.

Z uwagi na charakter i różnorodność planowanych badań, nie sposób wskazać wpływu danych badań na dochód Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie przewiduje uzyskiwania dochodów przez dany ośrodek badawczy, ponieważ jego działalność będzie miała charakter pomocniczy.

Działalność danego ośrodka badawczego nie będzie stanowić istotnej i znaczącej części działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jako całości. Placówka będzie prowadzić działalność tylko na rzecz Wnioskodawcy. Badania przeprowadzane w danej placówce mogą w przyszłości przyczynić się do wzrostu wydajności przedsiębiorstwa, lecz te badania będą zbyt odległe od bieżącego uzyskiwania przychodów, aby można było przypisać danemu ośrodkowi badawczemu jakąkolwiek konkretną cześć zysków/przychodów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ośrodek badawczy założony na terenie Rzeczpospolitej Polski przez Wnioskodawcę mającego siedzibę w Republice Federalnej Niemiec będzie traktowany jako zakład w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) ?

2. Czy ośrodek badawczy założony na terenie Rzeczpospolitej Polski przez Wnioskodawcę mającego siedzibę w Republice Federalnej Niemiec będzie posiadał obowiązek podatkowy na terenie Polski w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 21, poz. 86) oraz umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Nie, ośrodek badawczy założony na terenie Rzeczpospolitej Polski przez Wnioskodawcę mającego siedzibę w Republice Federalnej Niemiec nie będzie traktowany jako zakład w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90)

Ad. 2)

Nie, ośrodek badawczy założony na terenie Rzeczpospolitej Polski przez Wnioskodawcę mającego siedzibę w Republice Federalnej Niemiec nie będzie podatnikiem polskim w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 21, poz. 86) oraz umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), a więc nie będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego, a dokładnie chęć wynajęcia budynku w celu prowadzenia badań, można stwierdzić, że mamy do czynienia z powstaniem stałej placówki na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w rozumieniu 5 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) (dalej: umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Działalność danej stałej placówki nie będzie stanowić istotnej i znaczącej części działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jako całości. Placówka będzie prowadzić działalność tylko na rzecz Wnioskodawcy, a jej działalność będzie jedynie uzupełnieniem działalności prowadzonej w Niemczech. Ponadto podkreślić należy, że badania przeprowadzane w danej placówce mogą w przyszłości przyczynić się do wzrostu wydajności przedsiębiorstwa, lecz badania te będą zbyt odległe od bieżącego uzyskiwania przychodów i zysków, aby można było przypisać takiej placówce jakąkolwiek konkretną cześć zysków Wnioskodawcy. Bazując na powyższym działalność przedmiotowej placówki ma charakter pomocniczy. Dodatkowo Wnioskodawca nie przewiduje uzyskiwania dochodów przez dany ośrodek badawczy, ponieważ podstawowa działalność będzie miała charakter pomocniczy.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 września 2012 r. (sygn. akt: I SA/Gd 431/12): "Powołując się na Komentarz do art. 5 Modelowej Konwencji OECD organ stwierdził, że "stała placówka, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości, nie prowadzi działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym. (...) Z pewnością działalność przygotowawcza lub pomocnicza to taka działalność, której rezultaty są zbyt mało wymierne (odległe) w odniesieniu do zysków uzyskiwanych przez przedsiębiorstwo zagraniczne, aby można było im przypisać jakąkolwiek ich część.". W wyżej wskazanym wyroku wskazano również, że: "W punkcie 23 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (Wyd. ABC, Warszawa 2011) wskazuje się, że stała placówka prowadząca działalność o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym to także taka placówka, która przyczynia się do wydajności przedsiębiorstwa, lecz świadczone przez nią usługi są zbyt odległe od aktualnego uzyskiwania zysków, aby można było przypisać stałej placówce jakąkolwiek konkretną część tych zysków. Jako przykład podaje się wykorzystywanie placówki wyłącznie do celów reklamowych, dostarczania informacji, prowadzenia prac badawczych, nadzorowania kontraktu w zakresie patentu lub know-how, jeżeli taka działalność ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter. Kryterium decydującym pozwalającym na odróżnienie działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze od działalności nie mającej takiego charakteru, jest stwierdzenie, czy działalność stałej placówki stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości."

Na podstawie art. 5 ust. 4 podpunkt e) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zakładem nie jest utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym, dlatego też przedmiotowy ośrodek badawczy, którego działalność będzie miała charakter pomocniczy nie można uznać za zakład Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Na podstawie opisu stanu przyszłego, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Niemiec, natomiast zgodnie z wyżej wskazaną argumentacją, z uwagi na art. 5 ust. 4 podpunkt e) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ośrodek badawczy nie będzie stanowić zakładu. Dlatego też, ośrodek badań utworzony przez Wnioskodawcę na terenie Polski nie będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatkowy dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 21, poz. 86).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* braku ukonstytuowania zakładu (Wnioskodawcy) na terytorium Polski - jest prawidłowe,

* braku powstania obowiązku podatkowego w związku utworzeniem ośrodka badawczego w Polsce - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.