0114-KDIP2-1.4010.28.2020.2.MR - IP Box - przesłanki 5% stawki CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), uzupełnione pismem z dnia 30 marca 2020 r. (data nadania 30 marca 2020 r., data wpływu 30 marca 2020 r.) na wezwanie z dnia 19 marca 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.28.2020.1.MR/JC (data nadania 19 marca 2020 r., data odbioru 23 marca 2020 r.),oraz pismem z dnia 28 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca w stosunku do przypisanych mu zgodnie z prawem do udziału w zysku dochodów osiąganych przez Spółkę z planowanej sprzedaży oprogramowania lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, może skorzystać z opodatkowania preferencyjną 5% stawką CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową 5%, o której mowa w art. 24d ust. 21 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, iż w kontekście ulgi na działalność badawczo-rozwojową w zakresie projektów A. i B. wspólnicy Spółki uzyskali pozytywne interpretacje podatkowe, potwierdzające, że prowadzone przez Spółkę prace o charakterze badawczo-rozwojowym spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej.

X. Sp. z o.o (dalej: Wnioskodawca) jest komplementariuszem w X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: X.; X. Sp.k.; Spółka). X. Sp.k. to profesjonalna firma zajmująca się analizą danych i konsultingiem dla klientów z Europy oraz innych kontynentów. X Sp.k. oferuje swoim klientom innowacyjne narzędzia do analizy danych, przygotowanie profesjonalnych analiz oraz interpretację danych handlowych. Zakres świadczonych usług obejmuje analizę danych pozyskiwanych od zewnętrznych dostawców przez Spółkę oraz dostarczanych przez klienta wraz z tworzeniem kompleksowych modeli statystyczno-ekonometrycznych.

Wnioskodawca jest wiodącym dostawcą rozwiązań informatycznych wspomagających pracę m.in. projektantów, konstruktorów, technologów, osoby odpowiedzialne za działania marketingowe w wielu branżach. Od wielu lat X. Sp.k. skoncentrowana jest na wsparciu zarówno polskich, jak i zagranicznych przedsiębiorstw w procesie podejmowania decyzji biznesowych na podstawie analiz przeprowadzonych przy użyciu specjalistycznych narzędzi analitycznych. X. Sp.k. jest spółką-matką niemieckiej spółki X. GmbH. Niemieckie przedsiębiorstwa są również największym odbiorcą usług X.

Tworzone przez firmę oprogramowanie to nowe, innowacyjne produkty, które są lub będą oferowane klientom. Firma zdecydowała się na stworzenie własnych programów będących narzędziami analitycznymi, ze względu na brak podobnych systemów na rynku.

Sukcesy przedsiębiorstw i ich poziom konkurencyjności jest coraz częściej uwarunkowany wysokiej jakości danymi generowanymi przez otoczenie rynkowe, a za ich pośrednictwem użytecznymi informacjami kształtującymi trafne decyzje. To właśnie X Sp.k. zajmuje się "dostarczaniem" przetworzonych informacji dla zainteresowanych klientów-przedsiębiorstw, niebędących w stanie samodzielnie ich wygenerować.

Cyfryzacja przestrzeni życiowej spowodowała z jednej strony obfitość oraz różnorodność danych, zaś z drugiej wymusza na firmach skuteczne wypracowywanie modelu i narzędzi do zarządzania i przetwarzania danych pozyskiwanych z otoczenia rynkowego. Rozwój technologiczny podnosi również wysoko poprzeczkę co do utrzymania w firmach (na wysokim poziomie) umiejętności analitycznych u ludzi w zakresie optymalnego łączenia różnorodnych zbiorów danych oraz powiększa coraz bardziej potrzeby inwestycyjne firm wynikające z modernizacji lub zakupu nowoczesnych technologii, tj. systemów informacyjnych, hurtowni baz danych czy oprogramowania do ich analizy.

Narzędzia analityczne tworzone przez Spółkę mają wspomagać alokację budżetów marketingowych klientów, systemy zarządzania jakością produkcji, optymalizować systemy logistyczne, przeprowadzać analizy ryzyka rynkowego i ryzyka finansowego.

Opis projektów

W chwili obecnej Spółka realizuje m.in. następujące projekty: * B. - narzędzie to jest obecnie tworzone, nie posiada pełnej zakładanej funkcjonalności - jest ona na bieżąco rozwijana. Prace nad głównymi funkcjonalnościami tego narzędzia zakończą się prawdopodobnie w 2020 r. Następnie będą kontynuowane prace nad funkcjonalnościami uzupełniającymi oraz udoskonalaniem już wytworzonych elementów oprogramowania. Prawdopodobnie na początku 2020 r. Spółka uruchomi sprzedaż pierwszych modułów tworzonego oprogramowania.

B. to interaktywne narzędzie analityczne, które ma umożliwiać użytkownikom (zarządowi, managerom i innym pracownikom działów marketingowych, analitykom) badanie efektywności wydatków marketingowych i szczegółowe planowanie kompletnych wydatków na marketing przedsiębiorstwa. B będzie charakteryzować się następującymi właściwościami:

* Proponowanie optymalnej alokacji budżetu, biorąc pod uwagę zadaną funkcję celu, np. maksymalizacja inwestycji, maksymalizacja sprzedaży,

* Intuicyjny interfejs do samoobsługowych analiz w czasie rzeczywistym "co, jeśli", obejmujących np.: wyliczenie optymalnej alokacji budżetu lub prognozowanego... lub wielkości sprzedaży, biorąc pod uwagę zadane ograniczenia, np. maksymalizacja zysku przy założeniu, że ze względu na ustalone zobowiązania wydatki na reklamę telewizyjną wyniosą min. 5 mln EUR, maksymalizacja sprzedaży, stopniowe wygaszanie produktów typu "dojna krowa", wpływ na długookresową wartość marki itp.,

* Możliwość samodzielnego definiowania ograniczeń i własnych założeń dla analiz,

* Dostarczanie rezultatów popartych zrozumiałymi argumentami, system przynajmniej w znacznej części nie będzie działał na zasadzie "czarnej skrzynki" (systemy typu "czarna skrzynka" przedstawiają rozwiązanie, ale użytkownik nie jest w stanie zweryfikować czy jest ono poprawne),

* Modułowe oprogramowanie, wspierające optymalizację budżetu, symulację "co-jeśli" i raportowanie na tej samej platformie,

* Wyposażone w innowacyjny algorytm optymalizacyjny do symulowania częstych i dynamicznych zmian w alokacji struktury budżetu na wszystkie instrumenty marketingu mix, a nie tylko na reklamę,

* Wyposażone w innowacyjne algorytmy modelowania reakcji (poziomu) sprzedaży (predykcji) na działania marketing mix,

* Partnerstwo z dostawcami danych - interfejs z kluczowymi dostawcami danych, np.:.

Wdrożenie narzędzia B. każdorazowo będzie wiązało się z dostosowaniem algorytmów do konkretnej branży i konkretnych realiów biznesowych nowego klienta. Wymaga to szczegółowej analizy danych klienta, jak również dokonania licznych technicznych zmian w oprogramowaniu (wczytanie nowych danych, adaptacja algorytmów, zmiana szaty graficznej).

Podsumowując, ze względu na unikalne połączenie wykorzystania wielu zewnętrznych zbiorów danych, zastosowanie algorytmów wspierania decyzji biznesowych (które zostaną w całości zaprojektowane i stworzone w firmie X i każdorazowo będą dostosowane do nowego klienta) oraz ze względu na unikalne wykorzystanie historycznych informacji dostarczanych przez klientów, B jest unikalnym i innowacyjnym rozwiązaniem IT. Dodatkowo każdorazowe wdrożenie B będzie wiązało się z wykonaniem kreatywnej pracy, która obejmuje analizę danych klienta, dostosowanie istniejących algorytmów wspomagania decyzji biznesowych, napisanie oprogramowania do przetworzenia danych klienta.

* A - jest to narzędzie gotowe pod względem funkcjonalnym, a obecnie prowadzone prace dotyczą dostosowywania do potrzeb klientów. A to program informatyczny, który stanowi interaktywne narzędzie wspomagające analizę marketingową w zakresie oceny postrzegania potencjalnych nowych modeli samochodów przez klientów, pozycjonowanie względem konkurencyjnych modeli i przewidywanie potencjalnego zainteresowania ze strony klientów. Jest to rozwiązanie unikatowe na skalę światową.

Symulowane są:

* Wolumen sprzedaży auta w całym cyklu życia,

* Pozycjonowanie auta wśród innych na rynku,

* Wewnętrzna (wśród modeli klienta) i zewnętrzna kanibalizacja,

* Migracje (ilu klientów posiadających aktualnie samochody innych marek powinien zdobyć symulowany model).

Dodatkowo, narzędzie to wspomaga proces symulacyjny poprzez elementy rozpoznawania obrazów (zwłaszcza przydatne dla nowych konceptów aut, trudnych do scharakteryzowania) za pomocą uczenia maszynowego:

a. Rozpoznawanie rodzaju nadwozia (hatchback, kombi itd.) na podstawie wczytanych zdjęć,

b. Przewidywanie ocen wizerunkowych danego auta na podstawie wczytanych zdjęć.

Do zasilenia narzędzia w odpowiednie dane wykorzystywane są zbiory danych pochodzące z kilku źródeł, połączone i przefiltrowane przez X w unikalny sposób. Do poszczególnych zbiorów danych analitycy Spółki dobierają odpowiednie algorytmy transformacji i selekcji, zapewniając w ten sposób wysoką jakość prowadzonych na ich podstawie analiz.

Wyjątkowo atrakcyjną formą wizualizacji jest istniejąca w narzędziu 2-wymiarowa mapa, tzw. Car Universe, na której można zaobserwować pozycjonowanie istniejących aut (w oparciu o alternatywne rozważanie), jak również względne (w relacji do konkurentów) pozycjonowanie nowosymulowanych aut. Innowacyjność narzędzia A polega w głównej mierze na zintegrowaniu w nim wielu elementów, takich jak:

* Różne źródła danych (dane ankietowe, ceny, dane techniczne itp);

* Łatwo dostępne dane referencyjne o istniejących autach (co może być wykorzystane również w celach raportowych, a nie tylko przeprowadzania symulacji);

* Możliwość symulowania nowych aut w trzech trybach:

* W oparciu o charakterystykę już istniejących modeli (zmiana poszczególnych parametrów),

* W oparciu o poglądowe zdjęcia nowych konceptów,

* W oparciu o własne (ustawione ręcznie od podstaw) parametry symulowanego modelu;

* Obrazowanie środowiska konkurencyjnego na rynku motoryzacyjnym;

* Zastosowanie różnych modeli ekonometrycznych (regresyjnych, uczenia maszynowego itp.);

* Czytelne formy wizualizacji wraz z możliwością eksportu wyników do wygodnych plików arkuszy kalkulacyjnych.

Na rynku nie ma drugiego takiego narzędzia, które łączyłoby w sobie wszystkie te wymienione cechy.

W celu jak najlepszego dostosowania do potrzeb danego klienta, narzędzie każdorazowo musi podlegać personalizacji, co wiąże się z koniecznością uwzględnienia takiej gotowości na zmiany już w architekturze systemu. Wydanie narzędzia dla nowego klienta (ale również aktualizacja dla dotychczasowego klienta) wiąże się zwykle z przygotowaniem nowej wersji oprogramowania obsługującego to narzędzie (w wyniku szczegółowej analizy otrzymanych danych przez interdyscyplinarny zespół). Dzięki temu narzędzie jest spersonalizowane, przygotowane dokładnie zgodnie z potrzebami danego klienta. Możliwe jest również uwzględnienie pewnych nowych funkcjonalności na życzenie klienta, czy też dodatkowych źródeł danych, co wymaga jeszcze większej ilości prac.

Narzędzie A. podlega ciągłemu rozwojowi, odpowiadając na potrzeby rynku, trendy motoryzacyjne, czy też rozwój nowych technologii, np. machinę learning.

* C - Jest to zestaw różnego rodzaju analiz nt. satysfakcji z obsługi sprzedażowej i posprzedażowej klientów sieci dealerskich. Analizy dotyczą różnych sieci dealerskich, są wykonywane na zlecenie różnych marek jednego z koncernów motoryzacyjnych. Analizy są zwykle wykonywane w... i w dodatku..... Cześć skryptów jest także napisana w R.

* Projekty ad-hoc - różnego rodzaju analizy wykonywane dla klientów z różnych branż oraz krajów. Praktycznie zawsze wymagają programowania (najczęściej w języku R), często przynajmniej część rozwiązania jest wykonywana także w arkuszach kalkulacyjnych. Efektem końcowym projektu jest interaktywna aplikacja lub prezentacja wyników (w zależności od potrzeb oraz budżetu klienta).

Przykładowe projekty:

1. Wyznaczanie celów sprzedażowych dla franczyzobiorców jednej z sieci sklepów na podstawie analizy m.in.: sprzedażowych danych historycznych, układu kalendarza, historycznej/prognozowanej pogody, zamożności oraz struktury wiekowej mieszkańców w okolicy poszczególnych sklepów, ruchu pieszego i kołowego, ilości, rodzaju oraz wielkości sklepów konkurencji w pobliżu.

2. Optymalizacja procesów przetargowych klienta - na podstawie danych historycznych oraz danych poszczególnych planowanych przetargów system informuje czy należy spodziewać się startu konkurencji w przetargu oraz jakiego poziomu cen należy się spodziewać

3. Czyszczenie bazy danych poprzez określenie zduplikowanych rekordów na bazie niepełnych informacji np. na temat adresu, imienia, nazwiska. Oczyszczenie bazy pomogło klientowi znacznie obniżyć koszty poprzez zredukowanie liczby zduplikowanych lub nieodebranych przesyłek listowych.

4. Określanie prawdopodobieństwa spłaty długu na podstawie danych historycznych biorąc pod uwagę także bieżące działania firmy windykacyjnej (wysłane maile, telefony, monity itp.) a także dane demograficzne, zachowania i reakcje dłużnika oraz typ i wielkość długu.

5. Prognozowanie zachowania klientów w sytuacji wycofania jednego z modeli samochodu z rynku poprzez określenie jakie będą migracje klientów - w kierunku samochodów konkurencji oraz innych modeli klienta.

Podsumowując, Spółka tworzy swojego rodzaju "innowacje analityczne", które opierają się na metodach wydobywania wiedzy spośród wielu zbiorów danych. Innymi słowy, dzięki innowacyjnym narzędziom analitycznym dostarczanym przez Spółkę, klienci Spółki stosując ww. narzędzia będą w stanie przeprowadzić stosowne analizy i dowiedzieć tego, czego inne firmy nie są w stanie odkryć, zakładając, że obie strony posiadają ten sam zasób i poziom danych.

Ujęcie księgowe kosztów związanych z projektem

Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Prace wykonywane na poczet ww. projektów realizowane są przez wyznaczonych do tego celu pracowników, zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę.

Spółka wydziela koszty bezpośrednio powiązane (nieosobowe) z projektami na podstawie księgowań w systemie określającym miejsca powstawania kosztów (tzw. MPK). MPK-i są przypisane do poszczególnych projektów. Wiedza o miejscach powstawania kosztów umożliwia sprawowanie pełnej nad nimi kontroli, pozwala na stały monitoring i pełną analizę ponoszonych wydatków. Miejsca powstawania kosztów zwiększają wartość analityczną funkcjonującego w Spółce planu kont.

Spółka, na podstawie art. 30 cb ust. 1 (winno być 24e ust. 1) ustawy o CIT wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, prowadzi księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 (winno być 24d ust. 4 ustawy o CIT), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Spółka będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 19 marca 2020 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.28.2020.1.MR/JC Wnioskodawca pismem z dnia 30 marca 2020 uzupełnił braki formalne wniosku.

W odpowiedzi na zadane pytania Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

1. Czy Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy wytworzenie, ulepszenie i modyfikacja prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem zapytania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę komandytową działalności badawczo-rozwojowej?

Odpowiedź: Tak, wytworzenie, ulepszenie i modyfikacja prawa własności intelektualnej będącego przedmiotem zapytania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę komandytową działalności badawczo-rozwojowej.

3. Od kiedy Spółka komandytowa prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazał, że w praktyce Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową od początku swojego istnienia, czyli od 2006 r. Od tego czasu uzyskuje również przychody z takiej działalności

4. Czy prowadzona przez Spółkę komandytową działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej: oznacza to działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Dwa warunki wydają się szczególnie istotne w przypadku powyższej definicji, a mianowicie twórczość oraz systematyczność prac.

W zakresie pierwszego z pojęć można wspierać się ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), która definiuje pojęcie utworu, a zgodnie, z którą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W efekcie rodzaj działalności podatnika, który może stanowić utwór, jest bardzo szeroki - przykładowo, zgodnie z art. 41 ust. 2 pr. aut. i pr. pokr., umowa licencyjna jest umową, na podstawie której autor utworu (przez utwór należy rozumieć również oprogramowanie komputerowe) określa warunki korzystania z niego, w efekcie za prace badawczo-rozwojowe należałoby uznać także tworzenie rozwiązań i programów komputerowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że przedmiotem prac badawczo-rozwojowych może być także produkt, usługa czy proces, które nie stanowią utworu w rozumieniu prawa autorskiego, a jedynie charakteryzują się "twórczością" prac. Zgodnie zaś z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (źródło: www.sjp.pwn.pl), przymiotnik "twórczy" oznacza: 1. "mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia" 2. "dotyczący twórców".

Odnosząc się do przewidzianego w pkt 26 art. 4a ustawy o CIT warunku "systematyczności" w opinii Podatnika powinno się przez to rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, iż podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Podejmowane przez Spółkę działania w przedstawionym w stanie faktycznym zakresie niewątpliwie nie mają charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

Definicja badań naukowych i prac rozwojowych została doprecyzowana w kolejnych punktach artykułu 4a ustawy o CIT. Poprzez badania naukowe należy rozumieć badania nastawione na poszukiwanie nowych rozwiązań (wiedzy oraz umiejętności), z wyraźnym podziałem, co do ich celu na poznawczy, eksperymentalny, poprzez takie, które mają służyć zastosowaniu w praktyce, jak również badania, które w założeniu mają posłużyć opracowaniu np. nowych konkretnych produktów lub usług.

Natomiast poprzez prace rozwojowe (pkt 28 art. 4a ustawy o CIT) rozumie się nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W szczególności:

* Opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony;

* Opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych jest zbyt kosztowna.

Mając na uwadze powyższe regulacje, należy wskazać, że prace rozwojowe są przez ustawodawcę rozumiane bardzo szeroko oraz wiążą się one zarówno z nabywaniem, jak i przetwarzaniem wiedzy w celu kreowania ulepszonych produktów. Jedynie rutynowe i okresowe zmiany istniejących m.in. produktów lub usług nie stanowią prac rozwojowych. W efekcie należy uznać, że prace rozwojowe będą obejmować większość kosztów zespołów rozwoju produktów, procesów i usług.

Ustawa nie przewiduje żadnej procedury weryfikacji, czy potwierdzania, że przeprowadzone i przedstawione do odpisu podatkowego prace B+R spełniają założone definicje. Nie chodzi tutaj o weryfikację poziomu innowacyjności, czy rodzaju prac B+R, ale stwierdzenie faktu, że przeprowadzone czynności rzeczywiście powinny zostać uznane za prace badawczo-rozwojowe. Odnosząc się do znaczenia tego pojęcia funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że "prace"- w kontekście omawianego przypadku - to ogół czynności wykonywanych przez grupę ludzi realizujących jakieś zadanie, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr, a badawczo-rozwojowe to związane z badaniami, z rozwojem, planowaniem badań i rozwoju; "rozwój" natomiast oznacza proces zmian, przechodzenia do form bądź stanów bardziej złożonych lub pod pewnymi względami doskonalszych.

Zgodnie zaś z definicją stosowaną dla celów statystyki publicznej "prace rozwojowe" to prace konstrukcyjne, technologiczno-projektowe oraz doświadczalne polegające na zastosowaniu istniejącej już wiedzy, uzyskanej dzięki pracom badawczym lub jako wynik doświadczenia praktycznego, do opracowania nowych lub istotnego ulepszenia istniejących materiałów, urządzeń, wyrobów, procesów, systemów czy usług, łącznie z przygotowaniem prototypów doświadczalnych oraz instalacji pilotowych. Prac tych nie należy mylić z pracami wdrożeniowymi, wykraczającymi poza zakres działalności badawczo-rozwojowej, związanymi w szczególności z wykonaniem dokumentacji technicznej, oprzyrządowania, próbnych instalacji, próbnej serii nowego wyrobu, przeprowadzeniem poprawek po próbach itp. Tak też wskazywał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2012 r. znak ITPB3/423-199/12/PS.

Niezależnie od powyższych argumentów, na konieczność objęcia podejmowanych przez Spółkę działań dyspozycją art. 18d ustawy o CIT wskazują również: wykładnia celowościowa oraz wykładnia autentyczna wprowadzonego przepisu. Należy bowiem wskazać, że w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (na mocy której do ustawy o CIT został wprowadzony art. 18d), stwierdzono m.in.: "Szeroko rozumianą innowacyjność uznaje się za kluczową determinantę konkurencyjności poszczególnych gospodarek. Na innowacyjność gospodarek wpływa z kolei bardzo wiele czynników. Kluczową rolę w krystalizacji nowego modelu rozwoju gospodarczego w państwach rozwiniętych odegrają innowacje, gdyż inne czynniki jak np. wzrost liczby ludności, wzrost powodowany konsumpcją czy wzrost oparty na energochłonnych procesach stają się nieosiągalne." W dalszej części uzasadnienia wskazuje się także, że celem nowelizacji było "wsparcie innowacyjności polskiej gospodarki zarówno od strony sektora nauki, jak i przedsiębiorstw. Proponowane zmiany powinny spowodować usunięcie wielu istotnych barier prawnych napotykanych przez polskie instytucje naukowe, a także stworzyć zachęty fiskalne dla przedsiębiorstw do podejmowania większego ryzyka."

W tym kontekście należy wskazać, że złożoność procesów badawczych i twórczych prowadzących do wdrożenia na rynek nowego lub ulepszonego oprogramowania sprawia, że branża informatyczna jest jedną z najbardziej innowacyjnych części krajowego przemysłu.

Zarówno bezpośrednio, poprzez ponoszone wydatki na badania i rozwój, jak i pośrednio, dzięki "przenikaniu" wypracowanego potencjału naukowo-badawczego do innych sektorów, krajowa działalność branży IT niewątpliwie podnosi poziom innowacyjności gospodarki w skali makroekonomicznej.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace badawczo-rozwojowe winny być traktowane dla celów podatkowych, jako rodzaj inwestycji, której efektem w zamierzeniu jest wytworzenie dobra, które mogłoby przyczynić się do powiększenia jego majątku. Tym dobrem w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy są usługi, produkty i rozwiązania informatyczne, które dzięki pracom podjętym (i wciąż podejmowanym) przez Spółkę we własnym zakresie, uzyskały cechy funkcjonalne pozwalające świadczyć za ich pośrednictwem usługi lub oferować produkty/rozwiązania informatyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w ten sposób przyczyniać się do powiększenia majątku Spółki.

Reasumując, wykonywane przez Spółkę prace związane z wytworzeniem i rozwojem oprogramowania, realizowane zarówno w okresie przed rozpoczęciem sprzedaży produktów lub świadczenia usług, opartych o ww. prace, jak również realizowane po tym okresie, stanowią prace badawczo-rozwojowe.

5. Czy w ramach działalności gospodarczej Spółka komandytowa opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki komandytowej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niej funkcjonujących?

Odpowiedź: Tak, w ramach działalności gospodarczej Spółka komandytowa opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki komandytowej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niej funkcjonujących.

X Sp.k. realizuje szereg projektów badawczo-rozwojowych, mających na celu zaoferowanie innowacyjnych rozwiązań programowych. Rozwiązania te nie mają charakteru "rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku".

Tworzone przez firmę oprogramowanie to nowe, innowacyjne produkty, które są lub będą oferowane klientom. Firma zdecydowała się na stworzenie własnych programów będących narzędziami analitycznymi, ze względu na brak podobnych systemów na rynku.

Spółka tworzy swojego rodzaju "innowacje analityczne", które opierają się na metodach wydobywania wiedzy spośród wielu zbiorów danych, m.in. powszechnie dostępnych na rynku. Innymi słowy, dzięki innowacyjnym narzędziom analitycznym dostarczanym przez Spółkę, klienci Spółki stosując ww. narzędzia będą w stanie przeprowadzić stosowne analizy i dowiedzieć tego, czego inne firmy nie są w stanie odkryć, zakładając, że obie strony posiadają ten sam zasób i poziom danych. Innowacje analityczne dotyczą nowych - w skali świata, kraju lub regionu - metod w zakresie analizy danych, które muszą być istotne dla funkcjonowania całego przedsiębiorstwa (np. w osiąganiu lepszych decyzji skutkujących tym samym lepszymi wskaźnikami finansowymi, marketingowymi czy produkcyjnymi). Innowacje tego typu powinny pozwalać firmom na wytworzenie nowej jakości w zarządzaniu i uzyskanie istotnej dla firmy wartości dodanej.

Innowacje analityczne są pochodną: nowego sposobu użycia dotychczasowych źródeł informacji, nowego sposobu zestawienia ich ze sobą (poprzez nowatorski, inny niż w innych firmach proces analizy danych), które zmieni cały kontekst dotychczasowego spojrzenia firmy na otoczenie. Jest to w istocie sposób na zaprezentowanie informacji, w nowym wymiarze i świetle, który zwraca uwagę na niewidoczne dotychczas zawarte w niej elementy.

W konsekwencji Spółka opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niej funkcjonujących.

6. Czy wytwarzanie przez Spółkę komandytową oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Odpowiedź: Tak, wytwarzanie przez Spółkę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej.

7. Czy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało projektowane i rozwijane przez Spółkę komandytową w ramach prowadzonej działalności?

Odpowiedź: Tak, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało projektowane i rozwijane przez Spółkę komandytową w ramach prowadzonej działalności.

8. Czy autorskie prawa do tworzonego przez Spółkę komandytową oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.)?

Odpowiedź: Zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego". Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Jak już wskazano we wniosku, w Polsce warunek posiadania ochrony prawnej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest spełniony wobec tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, których ochrona jest przyznawana w sposób bezpośredni i zharmonizowany na szczeblu Unii Europejskiej. W tym miejscu wskazać należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.; dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Ustęp pierwszy tego artykułu przyznaje natomiast programom komputerowym, co do zasady, taką ochronę, jaką mają utwory literackie.

W interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR, wskazano, że w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. Raport OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Raport stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Organ wskazał ponadto w treści przytoczonej interpretacji, że w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, także trzeci z warunków skutkujących uznaniem danego prawa za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę, został spełniony.

9. Czy, w związku z tworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

Odpowiedź: W związku z tworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i/lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

10. Wskazanie za jaki okres Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Odpowiedź: Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2019 r. i lata następne.

11. W przypadku gdy prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów, należy jednoznaczne wskazać czy Spółka komandytowa prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję czy też dopiero zamierza ją prowadzić? W przypadku gdy wniosek dotyczy: - stanu faktycznego (roku 2019 r.) proszę wskazać, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Proszę wskazać dokładną datę rozpoczęcia prowadzenia ewidencji. - zdarzenia przyszłego (roku 2020 i lat kolejnych) proszę wskazać, czy odrębna ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Odpowiedź: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest Wnioskodawcą, prowadzi księgi handlowe. Przed poniesieniem kosztów uzyskania przychodów związanych z danym kwalifikowanym IP podatnik wprowadził odpowiednią wyodrębnioną ewidencję księgową w obszarze ksiąg rachunkowych.

12. Czy odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odpowiedź: Tak, odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca może skorzystać z opodatkowania preferencyjną 5% stawką CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, w stosunku do przypisanych mu zgodnie z prawem do udziału w zysku dochodów osiąganych przez Spółkę z planowanej sprzedaży oprogramowania opisanego powyżej lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy; Wnioskodawca może skorzystać z opodatkowania preferencyjną 5% stawką CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT), w stosunku do przypisanych mu, zgodnie z prawem do udziału w zysku, dochodów osiąganych ze sprzedaży oprogramowania lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca może skorzystać z opodatkowania preferencyjną 5% stawką CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, w stosunku do przypisanych mu, zgodnie z prawem do udziału w zysku, dochodów osiąganych z planowanej sprzedaży oprogramowania lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest więc prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 7 (winno być art. 24d ust. 2 pkt 8) ustawy o CIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego.

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności Spółka tworzy oprogramowanie komputerowe takie jak (...) i projekty ad hoc.

Jednym ze skutków prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej jest wytworzenie praw zawartych w katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT.

Zatem, mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno pierwszy, jak i drugi z warunków, których spełnienie skutkuje możliwością uznania danego prawa za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, został zrealizowany przez Spółkę. Wymienione prawa własności intelektualnej są bowiem, w ocenie Wnioskodawcy, zawarte w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT i zostały wytworzone w ramach działalności Spółki, która ma charakter działalności badawczo-rozwojowej (co zostało potwierdzone przez Organ w powołanych powyżej interpretacjach indywidualnych).

Odnosząc się do trzeciego z warunków, należy wskazać, że w Polsce warunek posiadania ochrony prawnej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest spełniony wobec tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, których ochrona jest przyznawana w sposób bezpośredni i zharmonizowany na szczeblu Unii Europejskiej. W tym miejscu wskazać należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.; dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Ustęp pierwszy tego artykułu przyznaje natomiast programom komputerowym, co do zasady, taką ochronę, jaką mają utwory literackie.

W interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR, wskazano, że w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. Raport OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Raport stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Organ wskazał ponadto w treści przytoczonej interpretacji, że w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, także trzeci z warunków skutkujących uznaniem danego prawa za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Spółkę, został spełniony.

Stosownie do art. 24e ust. 1 ustawy o CIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

Spółka prowadzi ewidencję w formie ksiąg rachunkowych. W celu skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania. Spółka wypełnia obowiązki, o których mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT. Spółka w prowadzonej ewidencji rachunkowej wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również koszty, o których mowa w ar. 24d ust. 4 ustawy o CIT przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jednocześnie Spółka prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podsumowując, Spółka w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej tworzy oprogramowanie komputerowe, które podlegają ochronie i mieszczą się w katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej ujętym w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka spełnia wszystkie warunki, od których ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania przez podatnika z preferencyjnego opodatkowania ulgą IP Box, a zatem Wnioskodawca na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o CIT ma prawo opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku CIT przysługujące mu dochody, które zostaną wygenerowane przez Spółkę ze sprzedaży oprogramowania komputerowego lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca w stosunku do przypisanych mu zgodnie z prawem do udziału w zysku dochodów osiąganych przez Spółkę z planowanej sprzedaży oprogramowania lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, może skorzystać z opodatkowania preferencyjną 5% stawką CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, nie była ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych. Kwestia ta została przyjęta jako element stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 4a pkt 27 przez badania naukowe rozumieć należy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jednocześnie, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3

- --------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT przez podmioty powiązane należy rozumieć:

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT)

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

* dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

W myśl bowiem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

W myśl art. 24d ust. 10 u.p.d.o.p., o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie, jak stanowi przepis art. 24d ust. 11 u.p.d.o.p., podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Natomiast, obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e u.p.d.o.p. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

Zgodnie z art. 24e ust. 2, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Ponadto, podkreślić również należy, że ulga B+R nie podlega uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania podlegającej 5% podatkowi z IP Box, a więc podatnik nie może "łącznie" (tj. równocześnie) stosować ulgi B+R oraz 5% opodatkowania w stosunku do jednego (tego samego) dochodu.

Niemniej jednak ulgę B+R oraz preferencję IP Box można stosować naprzemiennie, nawet jeśli odbywa się to w jednym (tym samym) roku podatkowym.

Reasumując, w zależności od okoliczności, podatnik może skorzystać z trzech zasadniczych (mogą wystąpić więc inne) możliwości na styku ulgi B+R oraz preferencji IP Box w jednym roku podatkowym, lub w kilku latach podatkowych:

Należy w tym miejscu zauważyć, że Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia "programu komputerowego" oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu "autorskiego prawa do programu komputerowego". Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, dalej: "Ustawa o prawie autorskim"):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia "autorskiego prawa do programu komputerowego" które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie "programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Podatnik może również rozwijać lub ulepszać w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej "cudze IP", np. program komputerowy. Jeżeli w wyniku efektów ww. prac, powstaną nowe prawa własności intelektualnej, przysługujące temu podatnikowi, który rozwinął lub ulepszył "cudze IP" oraz podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnicy są wówczas również uprawnieni do zastosowania preferencyjnej stawki w wys. 5% podatku od osiągniętego dochodu.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

* Spółka komandytowa (X Spółka komandytowa), w której Wnioskodawca jest komplementariuszem tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

* Spółka komandytowa tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie lub jego części w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

* Wytwarzane, ulepszane i rozwijane przez Spółkę komandytową oprogramowanie lub jego część ma charakter twórczy, obejmuje prace rozwojowe,

* Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Spółkę komandytową oprogramowanie i jego części stanowi czynności podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany i uporządkowany, w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań,

* W ramach działalności gospodarczej Spółka komandytowa opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki komandytowej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niej funkcjonujących,

* Wytwarzane przez Spółkę komandytową oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej),

* Wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie lub jego część podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* Wnioskodawca prowadzi odrębną od prowadzonych przez Wnioskodawcę ksiąg handlowych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

* Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i/lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 505, dalej: k.s.h.), przez spółkę osobową należy rozumieć spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Jak stanowi art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej, co wynika z art. 123 § 1 k.s.h.

Zgodnie z art. 147 § 1 k.s.h. oraz art. 123 § 1, wspólnicy spółki komandytowej uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że statut spółki stanowi inaczej. Zgodnie z przepisami k.s.h. regulującymi byt spółki komandytowej, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu Co do zasady, wspólnicy spółki komandytowej mają zatem prawo ustalić w umowie spółki dowolny sposób podziału zysku przypadającego na nich z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowej.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów prawa podatkowego, spółka komandytowa, jako spółka osobowa, jest transparentna podatkowo, co oznacza, że dochody tejże spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki osobowej przypisywane są odpowiednio jej wspólnikom. Zatem, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy, tj. podatnikami są komplementariusze i komandytariusze spółki komandytowej.

Co więcej, sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu wspólnika. Jeżeli zatem wspólnikiem spółki osobowej jest osoba prawna, dochód tej osoby z udziału w zysku tej spółki (ustalony w umowie spółki komandytowej) będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powyższym, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest osobą prawną, skutki podatkowe analizowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia podatkowego powinny być z perspektywy Wnioskodawcy oceniane przez pryzmat uregulowań Ustawy o CIT.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Należy również zauważyć, że zasady wyrażone w cytowanym przepisie stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 Ustawy o CIT).

Ponadto, wyjaśnić w tym miejscu należy, że z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dot. IP-BOX (akapit nr 51) wynika, że: "rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP."

Ponadto w akapicie nr 54 ww. objaśnień Ministerstwo Finansów wskazuje, że: "rozwijanie" i "ulepszanie" kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP."

W świetle powyższego, podkreślenia wymaga, że wyłącznie w przypadku dokonania ulepszenia wytworzonego wcześniej oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ww. ulepszenie tworzonego oprogramowania stanowić będzie odrębne od "podstawowej" wersji oprogramowania kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. autorskie prawo do programu komputerowego, w rozumieniu przepisu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że Wnioskodawca może skorzystać w zeznaniu rocznym za 2019 rok z opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego od osób prawnych wobec dochodu przypisanego mu zgodnie z prawem do udziału w zysku w stosunku do dochodów osiąganych przez Spółkę komandytową z planowanej sprzedaży wytworzonego/rozwijanego/ulepszonego oprogramowania lub dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji indywidualnych w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te, co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl