0114-KDIP2-1.4010.207.2017.1.AJ - Opodatkowanie udzielania pożyczek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2017 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 21 października 20xx roku zawarł Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą pod firmą D. xx umowę pożyczki pieniężnej z dwojgiem przedsiębiorców prowadzących wspólną działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą P. s.c. XXX.

Pożyczkodawca - Wnioskodawca: prowadzi działalność gospodarczą od 2000 r. jako osoba fizyczna - tzw. samozatrudnienie, od początku działalności jest też zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT. Głównym zakresem Pan działalności gospodarczej są usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami i pośrednictwa finansowego w zakresie kredytowania bankowego nabycia nieruchomości, sporadycznie pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W związku z pozyskaniem dodatkowych środków finansowych do majątku prywatnego postanowił Pan spróbować uzupełnić działalności gospodarczą o udzielanie pożyczek w stosunku do podmiotów gospodarczych, stąd pierwsza, próbna transakcja w celu zaznajomienia się z procedurami i sprawdzenie możliwości uzupełniającego zarobkowania na pożyczkach w miarę dostępnych środków.

Zamierza Pan wykorzystać możliwość udzielania bezpiecznych pożyczek gotówkowych klientom - przedsiębiorcom, dla których świadczy Pan inne usługi pośrednictwa nieruchomościowego i finansowego, ponieważ wielokrotnie spotkał się Pan z sytuacją, że takie zapotrzebowanie istniało. Posiadane środki nie są duże, dlatego uzupełniający, ograniczony zakres tego fragmentu działalności (1 do 3 rocznie). Niestety pośrednictwo w obrocie nieruchomościami jest branżą o bardzo niestałych dochodach, stąd uzupełnienie działalności o komplementarny składnik, ale z innej branży wydaje się Panu celowe.

W związku z gospodarczym zamiarem udzielania pożyczek, rozszerzył Pan zakres działalności poprzez wpis w CEiDG o właściwe PKD 64.92 - udzielania pożyczek pieniężnych poza systemem bankowym. O takiej konieczności dowiedział się Pan w swoim biurze rachunkowym.

Zasięgał Pan też porad prawnych dotyczących zalet i wad różnych form udzielania pożyczek, (pożyczka, pożyczka partycypacyjna, tzw. spółka cicha z przedwojennego polskiego prawa etc.) zapisów w umowie i form zabezpieczenia zwrotu środków.

Następnie jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą zawarł Pan umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym, w formie odpłatnej, czyli w celu zarobkowym.

Jest Pan też współwłaścicielem gospodarstwa rolnego (na którym Pan mieszka) w xx, który to udział nabył Pan w formie spadkobrania po ojcu, stryju i dziadku. Jeśli to będzie koniczne do sprawy dołączy Pan zaświadczenia z właściwego US o zapłaconym lub nienależnym podatku od spadków i darowizn, których oryginały zostały załączone do wniosku do sądu wieczystoksięgowego o wpis prawa własności na właściwych udziałach. W 20xx roku, z tegoż gospodarstwa rolnego, na własność Gminy Miasto xx, przeszły grunty przeznaczone we właściwym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (M.) na drogi publiczne o powierzchni ok. 1 ha. W 20xx roku ostateczną decyzją Prezydenta Miasta xx pełniącego zadania starosty zostało m.in. Panu przyznane i wypłacone odszkodowanie za udziały w przejętej nieruchomości. Z tego źródła pochodzą środki finansowe udzielonej pożyczki.

Pożyczkobiorca (dane w umowie) - vatowiec - jest podmiotem odrębnym, z którym nie jest Pan powiązany rodzinnie, organizacyjnie, zarządczo, czy udziałami - świadczy Pan dla niego usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami (sprzedaż mieszkania).

W związku z powyższym opisem pytanie.

Czy zaistniała czynność udzielenia pożyczki spełnia kryteria działalności gospodarczej wg art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa pożyczki ma charakter działalności gospodarczej, ponieważ tę czynność zamierza Pan w ograniczony sposób powtarzać, jeśli okaże się ona bezpieczna i zadowalająco dochodowa w stosunku do ryzyka gospodarczego. Aby tę czynność właściwie sformalizować poczynił Pan wiele czynności przygotowawczych łącznie z rozszerzeniem działalności o właściwe PKD. Zaznajomił się Pan z możliwościami zabezpieczeń, stosunku sądów do różnych form rodzajów umów pożyczki - gdzie po konsultacjach prawnych stwierdził Pan, że najbezpieczniej będzie pójść drogą umowy nazwanej i taką formę Pan wybrał. Zrezygnował Pan z udzielania pożyczek osobom prywatnym - konsumentom, ze wzg. na szerokie wymogi formalne ustawy o kredycie konsumenckim. Zawarta umowa pożyczki jak i następne mają być odpłatne w celu "przynoszenia zarobku".

Uzasadniając własną interpretację podnosi Pan że:

Podobną interpretację ustalił WSA w Łodzi w prawomocnym wyroku z dnia 14 października 2011 r.; sygn. akt I WSA/Łd 1085/11. W wyroku tym WSA nie zgodził się z organami podatkowymi, które wskazując, że pożyczka udzielona przez spółkę nie została dokonana w ramach działalności gospodarczej, miały na uwadze okoliczność, że czynność ta została dokonana jednorazowo, a ponadto, że nie została wskazana w przedmiocie uwidocznionym w KRS pożyczkodawcy jako rodzaj prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sąd uznał, że decydujące znaczenie dla uznania pożyczkodawcy za podatnika VAT w związku ze sporną czynnością miały dwie okoliczności: wykorzystanie przy udzieleniu pożyczki przedsiębiorstwa spółki pożyczkodawcy oraz odpłatny charakter czynności. Nie budził też wątpliwości sądu fakt, że pożyczkodawca w rozpatrywanej sprawie był podmiotem gospodarczym o szerokim spektrum działalności, posiadającym duże możliwości w zakresie rozszerzenia zakresu swojej działalności, tak więc zapis z rejestru sądowego należy traktować wyłączenie jako praktyczną wskazówkę ewentualnych kontrahentów. Co dalej niezmiernie doniosłe, nie można wykluczyć sytuacji, że w dalszym okresie prowadzonej przez siebie działalności spółka będzie świadczyła usługi przedmiotowego rodzaju.

Konkludując, w Pana ocenie zaistniały stan faktyczny spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, pozwalając stwierdzić, że czynność pożyczki została wykonana w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.