0114-KDIP1-3.4018.1.2017.1.KC

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu 21 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o numer identyfikacji podatkowej w związku z połączeniem spółek - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2017 r. wpłynął ww. wniosek Strony o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku wystąpienia o numer identyfikacji podatkowej w związku z połączeniem spółek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

H. B.V. (dalej: "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową (besloten vennootschap - odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w Holandii. Wnioskodawca podlega w Holandii opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, tzn. jest holenderskim rezydentem podatkowym podlegającym w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnienia z opodatkowania.

Wnioskodawca jest wyłącznym udziałowcem spółki kapitałowej P. sp. z o.o. z siedzibą w Polsce, która podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, tzn. jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowa podatkowemu i nie korzystającym ze zwolnienia z opodatkowania.

Ze względów biznesowych, a przede wszystkim ze względu na chęć uproszczenia struktury grupy, do której należą ww. podmioty, jak również w związku z oczekiwaniami ze strony banku finansującego i mając na uwadze postanowienia dokumentów finansowania zawartych z tym bankiem, planowane jest przeprowadzenie w 2017 r. (lub później) połączenia Wnioskodawcy ze spółką P. sp. z o.o. (dalej: "Spółka Przejmowana").

Planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną będzie połączeniem transgranicznym, o którym mowa w art. 516¹ i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm., dalej: "k.s.h."). Połączenie transgraniczne przeprowadzone zostanie na podstawie właściwych przepisów prawa handlowego, w szczególności zgodnie z regulacjami zawartymi w k.s.h. oraz przepisami holenderskimi.

Połączenie będzie dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na spółkę przejmującą (Wnioskodawcę). W wyniku połączenia, byt prawmy Spółki Przejmowanej ustanie w dniu wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. W wyniku połączenia, Spółka Przejmowana zostanie włączona do Wnioskodawcy i przestanie istnieć, a Wnioskodawca wejdzie we wszystkie przewidziane w przepisach prawa i obowiązki polskiej Spółki Przejmowanej oraz przejmie cały jej majątek. Wszelkie składniki majątku Spółki Przejmowanej zostaną przeniesione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca przejmie również wszelkie zobowiązania Spółki Przejmowanej.

W tym miejscu należy wskazać, że w związku z przejęciem całego majątku Spółki Przejmowanej Wnioskodawca zostanie właścicielem nieruchomości położonej w Polsce (dalej: "Nieruchomość").

W następstwie planowanego połączenia. Nieruchomość będzie wykorzystywana do kontynuowania działalności prowadzonej przez Spółkę Przejmowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie planuje prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem odrębnego podmiotu, który podlegałby rejestracji w Polsce, zatem będzie on kontynuował tę działalność samodzielnie.

Jednocześnie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. 613. poz. 1578 z późn. zm. dalej jako: "Ordynacja podatkowa"), w związku z połączeniem transgranicznym ze Spółką Przejmowaną, przejdą na niego wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego związane z działalnością Spółki Przejmowanej (sukcesja generalna).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca na skutek połączenia będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego na podstawie ustawy z dnia 13 października 195 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012. poz. 1314. dalej: "EwPodU")?

Zdaniem Wnioskodawcy;

W ocenie Wnioskodawcy będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego uzyskania swojego polskiego numeru NIP i rozliczania w Polsce podatków w związku z kontynuowaniem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę Przejmowaną.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 2 ust. 1 EwPodU osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. W wyniku planowanego połączenia Wnioskodawca stanie się sukcesorem praw i obowiązków Spółki Przejmowanej oraz będzie kontynuował prowadzenie działalności w Polsce.

Jednakże, wskazana powyżej sukcesja nie obejmuje sukcesji numeru NIP. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 EwPodU, numer NIP nadany podatnikowi (tu: Spółce Przejmowanej) nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych przypadków, które w tym przypadku nie wystąpią.

Jednocześnie z art. 12 ust. 2 tej ustawy wynika, iż z wyjątkiem ww. przypadków, decyzja o nadaniu numeru NIP wygasa z mocy prawa, w przypadku ustania bytu prawnego podatnika.

Wnioskodawca wskazując na treść art. 12 ust. 1 i 2 EwPodU uważa, iż w przedmiotowej sprawie nie zajdzie sukcesja numeru NIP, numer ten wygaśnie z mocy prawa. Z tego względu Wnioskodawca, choć stanie się następcą prawnym Spółki Przejmowanej, to nie "odziedziczy" numeru NIP tej spółki. W rezultacie, będzie on zobowiązany do samodzielnego wystąpienia o nadanie numeru NIP.

Stosownie do art. 5 ust. 1 EwPodU Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z tym przepisem Wnioskodawca dokona zgłoszenia identyfikacyjnego jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez niego podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Artykuł 6 ust. 1 EwPodU nakazuje dokonanie zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Art. 6 ust. 1a EwPodU stanowi z kolei, że podatnicy, z wyłączeniem osób fizycznych objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia, albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek.

Mając na uwadze powyższe. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w rezultacie planowanego połączenia będzie on zobowiązany do wystąpienia o nadanie mu numeru NIP. Wnioskodawca powinien dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego w terminie najwcześniejszym, który będzie wynikał z art. 6 ust. 1 i 1a EwPodU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869), zwanej dalej ustawą o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Holandii, gdzie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest wyłącznym udziałowcem spółki kapitałowej P. sp. z o.o. z siedzibą w Polsce. Ze względów biznesowych, a przede wszystkim ze względu na chęć uproszczenia struktury grupy, do której należą ww. podmioty, jak również w związku z oczekiwaniami ze strony banku finansującego i mając na uwadze postanowienia dokumentów finansowania zawartych z tym bankiem, planowane jest przeprowadzenie w 2017 r. (lub później) połączenia Wnioskodawcy ze spółką P. sp. z o.o. - "Spółka Przejmowana".

Planowane połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Przejmowaną będzie połączeniem transgranicznym, o którym mowa w art. 516¹ i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm., dalej: "k.s.h."). Połączenie transgraniczne przeprowadzone zostanie na podstawie właściwych przepisów prawa handlowego, w szczególności zgodnie z regulacjami zawartymi w k.s.h. oraz przepisami holenderskimi.

Połączenie będzie dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na spółkę przejmującą (Wnioskodawcę). W wyniku połączenia, byt prawny Spółki Przejmowanej ustanie w dniu wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. W wyniku połączenia, Spółka Przejmowana zostanie włączona do Wnioskodawcy i przestanie istnieć, a Wnioskodawca wejdzie we wszystkie przewidziane w przepisach prawa i obowiązki polskiej Spółki Przejmowanej oraz przejmie cały jej majątek. Wszelkie składniki majątku Spółki Przejmowanej zostaną przeniesione na Wnioskodawcę. Wnioskodawca przejmie również wszelkie zobowiązania Spółki Przejmowanej. W związku z przejęciem całego majątku Spółki Przejmowanej Wnioskodawca zostanie właścicielem nieruchomości położonej w Polsce. W następstwie planowanego połączenia Nieruchomość będzie wykorzystywana do kontynuowania działalności prowadzonej przez Spółkę Przejmowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie planuje prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem odrębnego podmiotu, który podlegałby rejestracji w Polsce, zatem będzie on kontynuował tę działalność samodzielnie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, w związku z połączeniem transgranicznym ze Spółką Przejmowaną, przejdą na niego wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego związane z działalnością Spółki Przejmowanej (sukcesja generalna).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, na skutek połączenia będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego na podstawie ustawy o NIP.

Wnioskodawca wskazuje, że planowane połączenie odbędzie się poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na Wnioskodawcę, w tym również nieruchomości położonej w Polsce, w wyniku czego ustanie byt prawny tej spółki, bez postępowania likwidacyjnego. Jak sam wskazuje, stanie się sukcesorem praw i obowiązków Spółki przejmowanej a także zamierza kontynuować działalność gospodarczą w Polsce.

W oparciu o przepis art. 12 ust. 1 ustawy o NIP, numer identyfikacji podatkowej nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

Jak wynika z przepisu art. 12 ust. 1a ww. ustawy, do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że Wnioskodawca choć stanie się następcą prawnym spółki przejmowanej, to nie będzie mógł posługiwać się jej numerem identyfikacji podatkowej, gdyż nie zawiera się w wyjątkach wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy o NIP.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Na podstawie art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

W konsekwencji, w wyniku planowanego połączenia Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystąpienia o nadanie mu numeru NIP poprzez złożenie zgłoszenia identyfikacyjnego w terminie, który wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o NIP.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.