0114-KDIP1-3.4012.89.2020.2.JG - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących działalności rolniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.89.2020.1.JG (doręczone Stronie w dniu 5 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących działalności rolniczej - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących działalności rolniczej. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.89.2020.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT R.

Wnioskodawca ubiega się o dotację unijną w (...), aby podpisać umowę Wnioskodawca zobowiązany jest uzasadnić powód rozliczenia się w cenach brutto.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że ubiega się o wsparcie realizacji działalności rolniczej z (...) pn.: "(...)" objętego PROW na lata 2014-2020. Wnioskodawca ma prawo w zakresie produkowanych produktów do posługiwania się znakiem " (...)". Wnioskodawca podpisał umowę użyczenia z Zakładem Produkcji (...) - zakład mieści się ponad 100 km od gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, co stanowi utrudnienie dla produkcji potrawy tradycyjnej jaką stanowią (...). Wnioskodawca ma prawo do sprzedaży bezpośredniej. Wnioskodawca ubiega się w (...) o przyznanie dotacji na wprowadzenie nowego spożywczego produktu (...) na polski rynek. W ramach działania Wnioskodawca stara się o częściową refundację kosztów: promocję i reklamę (podstawowe elementy identyfikacji wizualnej, serwis internetowy, drukowanie materiałów informacyjno - promocyjnych, informacja prasowa do mediów i inne tym podobne), przystosowanie posiadanego budynku dla potrzeb produkcji artykułów spożywczych według wymagań sanepidu (instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, wymiana okien i drzwi, wyłożenie ścian i podług płytkami ścieralnymi itp.). Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy ma możliwość bezpośredniej sprzedaży wyprodukowanych przez siebie produktów (Rolnicza Sprzedaż Detaliczna). Sprzedaż produktów Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, dlatego koszty w ramach dotowanego programu zgodnie z ustawą o VAT Wnioskodawca chciałby rozliczyć w cenach brutto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących jego działalności rolniczej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Artykuł 2 pkt 19 ustawy o VAT zawiera definicję rolnika ryczałtowego, natomiast art. 43 ust. 1 pkt 3

ustawy reguluje zwolnienie przedmiotowe, a art. 96 ust. 3 odnosi się do zgłoszenia rejestracyjnego.

Wnioskodawca rozlicza się z podmiotami zewnętrznymi w cenach brutto, oznacza to, że wszystkie faktury zakupu są dla Wnioskodawcy kosztem działalności, gdyż nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Koszty poniesione w ramach przedmiotowego projektu będą dla Wnioskodawcy kosztem działalności bez prawa do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia kosztu VAT do kosztów związanych z tym projektem, bez prawa do ich odliczenia, gdyż nie są to koszty związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

* nabycia towarów i usług,

* dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych - art. 2 pkt 19 ustawy.

Zatem rolnikiem ryczałtowym jest tylko ten rolnik, który nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy o rachunkowości i nie zrezygnował z przysługującego mu zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary pochodzące z jego własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, 1358 i 1394).

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy ubiega się o dotacje unijne w (...) na wsparcie realizacji działalności rolniczej pn.: "(...)" objętego PROW na lata 2014-2020. Wnioskodawca ma prawo w zakresie produkowanych produktów do posługiwania się znakiem " (...)". Wnioskodawca ubiega się w (...) o przyznanie dotacji na wprowadzenie na polski rynek nowego produktu spożywczego. W ramach działania, Wnioskodawca stara się o częściową refundację kosztów: promocję i reklamę, przystosowanie posiadanego budynku dla potrzeb produkcji artykułów spożywczych według wymagań sanepidu (instalacja wodno-kanalizacyjna, elektryczna, wymiana okien i drzwi, wyłożenie ścian i podług płytkami ścieralnymi itp.). Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy ma możliwość bezpośredniej sprzedaży wyprodukowanych przez siebie produktów. Sprzedaż produktów Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie, dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących realizacji projektu pn.: "(...)" w ramach działalności rolniczej.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jest rolnikiem ryczałtowym stosownie do regulacji art. 2 pkt 19 ustawy, który w ramach własnej działalności ubiega się o dotację unijną w (...) na wsparcie realizacji działalności rolniczej pn.: "(...)". W ramach działania, Wnioskodawca stara się o częściową refundację kosztów na wprowadzenie i sprzedaż potrawy tradycyjnej. Wnioskodawca ma możliwość bezpośredniej sprzedaży wyprodukowanych przez siebie produktów. Sprzedaż produktów Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W konsekwencji, z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących realizacji projektu pn.: "(...)" w ramach działalności rolniczej. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki związane z realizacją zadania związanego z wprowadzeniem nowego spożywczego produktu na polski rynek nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem, gdyż Wnioskodawca jako rolnik ryczałtowy jest zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów działalności. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem działalności.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.