0114-KDIP1-3.4012.668.2021.2.AMA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 grudnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.668.2021.2.AMA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 11 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek gruntu o numerach ewidencyjnych: (...). Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 12 grudnia 2021 r. (wpływ 12 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest właścicielką sześciu działek we wsi (...) w gminie (...). Nieruchomość ta została nabyta wiele lat temu (2002 rok) na użytek prywatny, z myślą o wybudowaniu domu jednorodzinnego, przez męża Wnioskodawczyni z majątku własnego. Nabyta nieruchomość miała status działki rolnej, wyłączonej z produkcji rolnej i objętej planem zagospodarowania przestrzennego, z przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną. Teren działki po zakupie został ogrodzony, posadzono trawę i drzewa, postawiono wiatę wraz z małym kontenerem zastępującym domek rekreacyjny oraz kontener magazynowy, doprowadzono do nich wodę i prąd. Wykonano kanalizację z oczyszczalnią rozsiąkową. Pomimo uzyskania pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego oraz podejmowania kilkukrotnych prób rozpoczęcia prac budowlanych (zgodnie z dziennikiem budowy), założenia te nie zostały zrealizowane przez Wnioskodawczynię i Jej męża do końca (względy finansowe i rodzinne). W celach prywatnych, z myślą o przyszłości i o rodzinie, kilka lat temu (2014 rok) mąż Wnioskodawczyni samodzielnie dokonał podziału działki na dwanaście części. Po przeprowadzeniu podziału, mąż darował Wnioskodawczyni sześć nowopowstałych działek (luty 2015 r.). Po otrzymaniu darowizny Wnioskodawczyni nie występowała o indywidualne pozwolenia na budowę lub o doprowadzenie mediów do działek, działki nie zostały wyznaczone geodezyjnie i nie postawiono na nich ogrodzenia. Ze względu na sprawy rodzinne oraz zmianę miejsca zamieszkania - wyjazd za granicę (2021 rok), razem z mężem Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży Ich majątku osobistego w Polsce, w tym działek we wsi (...). Próby sprzedaży działek w jednej transakcji, jako całości, nie spotkały się z zainteresowaniem kupujących, ze względu na rozmiary nieruchomości (1 ha). Od maja 2021 r. do października 2021 r. nie było ani jednego chętnego na zakup nieruchomości w całości. Dlatego podjęto decyzję o sprzedaży działek pojedynczo. Na dzień dzisiejszy jedna działka znajduje się w trakcie przygotowania dokumentów do sprzedaży. Inne czekają na sprzedaż. Sprzedażą działek Wnioskodawczyni zajmuje się osobiście, ogłaszając sprzedaż na platformie (...) oraz poprzez wywieszenie informacji na dotychczasowym ogrodzeniu działki. Wnioskodawczyni nie zatrudnia biura nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1) Wnioskodawczyni oświadczyła, iż nie jest czynnym podatnikiem VAT. Dotychczas była zatrudniona na umowę o pracę. Działalność była przez Nią prowadzona i zakończona około 2003 r., dotyczyła usług sekretarskich.

2) Numery ewidencyjne działek do sprzedaży to: (...)- działki położone w obrębie (...), wieś (...), powiat (...).

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że:

a)

4 listopada 2021 r. zbyła dla (...) działkę nr (...) (akt notarialny (...))

b)

18 listopada 2021 r. zbyła dla (...) działkę nr (...) (akt notarialny (...));

c)

18 listopada 2021 r. zbyła dla (...) działkę nr (...) (akt notarialny (...));

d)

2 grudnia 2021 r. zbyła dla (...) działkę nr (...) (akt notarialny (...)).

3) Ww. działki nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i nie były udostępniane osobom trzecim.

4) Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości tych działek np. uzbrojenie terenu i ogrodzenie działek po ich wydzieleniu, występować z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tych działek itp.

5) a) Umowy przedwstępne były zawierane na kilka dni przed podpisaniem aktów notarialnych - na czas niezbędny do uzyskania wymaganych prawem dokumentów do zawarcia aktu notarialnego. Umowy zawierały zapisy ogólne, mówiące o przyrzeczeniu sprzedaży działki, w tym wpłatę zadatku przez kupującego w wysokości (...) w celu zabezpieczenia transakcji. Teść umowy przedwstępnej poniżej:

"Przedmiotem umowy jest przyrzeczenie sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nr (...) o powierzchni 0,0985 ha położonej we wsi (...), gmina (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) oraz udziału 1/7 w działce o numerze (...) obręb (...) stanowiącej drogę dojazdową do nieruchomości o powierzchni 0,0695 ha położonej we wsi (...), gmina (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) wraz z ustanowieniem na ww. działce gruntu służebności gruntowej przejścia, przejazdu i przesyłu mediów.

§ 2

Sprzedawca oraz Kupujący zobowiązują się zawrzeć w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości opisanej w § 1 za cenę (...) zł (słownie: (...) złotych)

§ 3

Umowa przyrzeczona sprzedaży zostanie zawarta w terminie do 30 listopada 2021 r.

§ 4

1. Na poczet ceny określonej w § 2 umowy Kupujący przekaże Sprzedającemu zadatek w kwocie (...) zł (słownie: (...) PLN) na konto nr (...). Umowa wchodzi w życie z dniem zaksięgowania wpłaty przedmiotowego zadatku na wskazane w umowie konto Sprzedającego.

2. W przypadku niewykonania umowy przez Sprzedającego, Sprzedający zwróci Kupującemu zadatek w podwójnej wysokości.

3. W razie niewykonania umowy przez Kupującego zadatek przepada na rzecz Sprzedającego.

§ 5

1. Sprzedawca oświadcza, że zbywana nieruchomość jest wolna od wszelkich długów i obciążeń oraz praw osób trzecich.

2. Kupujący oświadcza, że zapoznał się ze stanem nieruchomości.

§ 6

Wszelkie koszty wynikłe z zawarcia umowy przedwstępnej czy umowy przyrzeczonej, w szczególności opłaty sądowe oraz taksę notarialną, ponosi Kupujący.

§ 7

Integralną część niniejszej umowy stanowią:

- odpisy z rejestru Gruntu dla działki (...).

§ 8

Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron.

§ 9

Wszelkie zmiany niniejszej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 10

W kwestiach nie uregulowanych niniejszą umową zastosowanie mieć będą przepisy Kodeksu Cywilnego."

b) Po zawarciu umowy przedwstępnej Strona Kupująca nie dokonywała żadnych czynności, do zwiększenia atrakcyjności działki, tj. np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie. Umowy przedwstępne miały na celu zabezpieczenie transakcji i były podpisywane na kilka dni przed podpisaniem aktu notarialnego dla działek (...); w tym celu Kupujący wpłacali, jako zadatek, (...) zł. Działka (...) została sprzedana bez umowy przedwstępnej.

6) Nie były udzielane żadne pełnomocnictwa nabywcom do działania w imieniu Wnioskodawczyni i nie wyrażała Ona zgody na dysponowanie ww. działkami na cele budowlane.

7) W 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli od dewelopera ze środków własnych 3-pokojowe mieszkanie o powierzchni około 59 m2, znajdujące się (...). Mieszkanie zakupione i wykorzystywane do celów mieszkaniowych. W ostatnim krótkim okresie przed sprzedażą - około dwóch lat, mieszkanie było wynajmowane. Dalsze utrzymywanie tego mieszkania nie miało sensu, gdyż wymagało nakładów finansowych na remont, a najem stwarzał Im trudności. Mieszkanie zostało sprzedane w roku 2017.

W 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli ze środków własnych od osoby fizycznej rolną działkę w miejscowości (...). Działka zakupiona w celach rekreacyjnych, ponieważ była położona przy jeziorze, obok miejscowości, w której wychował się mąż Wnioskodawczyni. Działka była niezabudowana, nie była ogrodzona, bez przyłączy i dla działki nie występowano o pozwolenie na budowę. Działka sprzedana w roku 2020, poniżej ceny zakupu, w celu sfinansowania wyjazdu Ich syna do (...) (na program wymiany międzynarodowej).

W 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli w kredycie od dewelopera 1- pokojowe mieszkanie o powierzchni około 34 m2 znajdujące się przy (...). Zakupione w celu zapewnienia potrzeb mieszkaniowych (...). Po krótkim czasie (...) wyprowadzili się z tego mieszkania, ponieważ im się nie podobało. Nie rozważaliśmy nigdy najmu mieszkania. Mieszkanie sprzedane w 2010 r. ze stratą, w celu spłacenia zaciągniętego kredytu.

W roku 2009 Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli w kredycie od dewelopera 4-pokojowe mieszkanie o powierzchni około 95 m2 znajdujące się przy (...). Mieszkanie przeznaczone do zapewnienia celów mieszkaniowych Ich rodziny.

Wnioskodawczyni podkreśliła, iż obecna sprzedaż ww. działek jest związana z pozbywaniem się majątku osobistego, zakupionego w celach prywatnych, nie do odsprzedaży, i nie są to czynności prowadzone w sposób ciągły dla celów zarobkowych lub czynności, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym i spowodowana jest Jej wyjazdem wraz z rodziną za granicę, jako stałe miejsce zamieszkania.

Pytanie

Czy zgodnie z przepisami prawa podatkowego można uznać Wnioskodawczynię za osobę prowadzącą działalność deweloperską oraz zakwalifikować sprzedaż należących do Niej działek do opodatkowania podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni oświadczyła, iż nie prowadzi, nigdy nie prowadziła i nie ma zamiaru prowadzić działalności gospodarczej związanej z działalnością deweloperską. Czynności jakie wykonuje, są czynnościami związanymi z pozbywaniem się majątku osobistego, zakupionego w celach prywatnych, nie do odsprzedaży, i nie są czynnościami prowadzonymi w sposób ciągły dla celów zarobkowych lub czynnościami, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż należących do Niej sześciu działek we wsi (...) gmina (...) nie powinna być obciążona podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary (w tym działki) w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał w orzeczeniu tym potwierdził, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Zatem "majątek prywatny" to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygnatura akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia jednej z wymienionych czynności, tylko wtedy działania sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE orzekł w tej sprawie, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L nr 347 z 11 grudnia 2006 r.s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą", a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, niebędąca czynnym podatnikiem VAT, jest/była właścicielką sześciu działek gruntu o numerach (...). Działki te otrzymała w darowiźnie od męża w lutym 2015 r. Wnioskodawczyni nie występowała o indywidualne pozwolenia na budowę lub o doprowadzenie mediów do działek, nie postawiła na nich ogrodzenia. Ze względu na sprawy rodzinne oraz zmianę miejsca zamieszkania - wyjazd za granicę (2021 rok), Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży ww. sześciu działek pojedynczo. Sprzedażą działek Wnioskodawczyni zajmuje się osobiście, ogłaszając sprzedaż na platformie internetowej oraz poprzez wywieszenie informacji na ogrodzeniu działki. Wnioskodawczyni nie zatrudnia biura nieruchomości.

Działki te nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i nie były udostępniane osobom trzecim. Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmować jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości tych działek np. uzbrojenie terenu i ogrodzenie działek po ich wydzieleniu, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla tych działek itp.

Wnioskodawczyni, w celu zabezpieczenia transakcji, zawarła z Kupującymi standardowe umowy przedwstępne sprzedaży działek nr (...) na kilka dni przed podpisaniem aktów notarialnych tj. na czas niezbędny do uzyskania wymaganych prawem dokumentów. Po zawarciu umowy przedwstępnej Strona Kupująca nie dokonywała żadnych czynności w celu zwiększenia atrakcyjności działki, tj. np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie. Ponadto, nie były udzielane żadne pełnomocnictwa Nabywcom do działania w imieniu Wnioskodawczyni i nie wyrażała Ona zgody na dysponowanie ww. działkami na cele budowlane. Działka nr (...) została sprzedana bez zawierania umowy przedwstępnej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy sprzedaż ww. sześciu działek gruntu będzie podlegać/podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej niezabudowanej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek gruntu wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie podjęła aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowana sprzedając opisane wyżej działki, będzie korzystała/korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych (...) Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży ww. działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie, brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni - w związku z opisaną sprzedażą sześciu ww. działek gruntu - za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl