0114-KDIP1-3.4012.668.2018.1.KP - Prawo do zwrotu podatku VAT z faktur zaliczkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do zwrotu podatku VAT z faktur zaliczkowych dokumentujących dokonania części zapłaty przed nabyciem lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do zwrotu podatku VAT z faktur zaliczkowych dokumentujących dokonania części zapłaty przed nabyciem lokalu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej. Usługom świadczonym w zakresie opieki medycznej, które mają na celu profilaktykę, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia przysługuje zwolnienie przedmiotowe z VAT.

Dnia 15 października 2018 r. została zawarta przedwstępna umowa między podatnikiem, a Deweloperem - spółką z o.o., na zakup nieruchomości.

W budynku hotelowym budowanym przez spółkę, podatnik zakupuje jeden, kompletnie wykończony i wyposażony zgodnie ze standardami marki " X." lokal, złożony z pokoju, przedpokoju i łazienki, który będzie pokojem hotelowym. W całym budynku będą usytuowane

lokale o przeznaczeniu innym niż mieszkalne, m.in. z przeznaczeniem na restauracje, sale konferencyjne, pomieszczenia odnowy biologicznej i garaże.

Zakupiony lokal będzie przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz Spółki z o.o., w celu prowadzenia w nim działalności hotelowo-usługowej, w zamian za czynsz płatny na rzecz podatnika. Podatnik nie będzie wykorzystywał ww. lokalu na własne potrzeby.

Deweloper dokonuje sprzedaży lokalu w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i jako podatnik podatku od towarów i usług zobowiązany będzie w związku ze sprzedażą do zapłaty podatku VAT i nie będzie z niego zwolniony. Stawka podatku VAT dla przedmiotu umowy, wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, wyniesie 23%.

Podatnik w dniu 15 października 2018 r. zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Dnia 16 października 2018 r. dokonał wpłaty pierwszej części ceny w kwocie brutto 191.077,41 zł, co zostało udokumentowane przez Dewelopera fakturą wystawioną dnia 31 października 2018 r. Część kwoty w wysokości netto 12.195,12 zł została uznana jako zadatek na lokal wraz z wyposażeniem - umowa rezerwacyjna. Druga część w wysokości netto 143.152,37 zł została uznana, jako zaliczka na lokal wraz z wyposażeniem - akt notarialny. Podatnik, zgodnie z zawartą umową, będzie dokonywał kolejnych wpłat w wysokości i terminie ustalonym w ww. umowie w roku 2018 i w latach kolejnych, aż do zakończenia budowy i oddania lokalu do użytku.

Końcowa Umowa Sprzedaży na rzecz podatnika zostanie zawarta po zapłacie całości ceny brutto, z zastrzeżeniami zawartymi w umowie przedwstępnej, o możliwości przesunięcia tego terminu przez Dewelopera w przypadku zaistnienia okoliczności od niego niezależnych.

Podatnik złoży pierwszą deklarację VAT-7 za miesiąc październik 2018 do dnia 25 listopada 2018 r. i wykaże w niej przychody zwolnione z działalności medycznej, jak również ujmie fakturę zaliczkową od Dewelopera, o której mowa powyżej. Podatnik wykona pierwsze czynności opodatkowane w momencie zakończenia budowy, oddania lokalu do użytku i podpisania umowy Dzierżawy. Wówczas będzie wystawiał na rzecz Dewelopera fakturę za czynsz najmu opodatkowany podatkiem VAT. W związku ze stanem faktycznym w deklaracji podatkowej VAT-7 powstanie nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, którą podatnik chce zadeklarować do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik ma prawo ubiegania się o zwrot podatku naliczonego od wpłacanych zaliczek, dokumentowanych przez Dewelopera fakturami i opodatkowanych stawką podstawową w wysokości 23%, w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji, mimo, iż w chwili obecnej, aż do zakończenia budowy i oddania lokalu do użytku nie wykaże sprzedaży opodatkowanej, a jedynie usługi medyczne zwolnione przedmiotowo z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca ma prawo wnioskować o zwrot podatku naliczonego z faktur zaliczkowych na zakup lokalu handlowego w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji, pomimo, iż w chwili obecnej świadczy usługi przedmiotowo zwolnione z podatku VAT, a pierwsze czynności opodatkowane, związane z wystawieniem faktur za dzierżawę lokalu dla dewelopera, dokona w terminie późniejszym, w momencie zakończenia budowy i oddania lokalu do użytku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 86 ust. 2 stanowi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast w przypadku, gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19.

Jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 19 ustawy).

Zauważyć należy, że przepis art. 86 ust. 19 oraz art. 87 ust. 5a ustawy daje podatnikowi możliwość na uzyskanie zwrotu bezpośredniego podatku naliczonego, mimo, iż nie wykonywał on w danym okresie żadnych czynności opodatkowanych w kraju, ani za granicą. Zwrot następuje na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową.

Ponadto zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy, należy zauważyć, że w ustawie mamy zwrot "może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy", a to znaczy, że nie należy go traktować jako nakaz ustawodawcy do konkretnego zachowania się podatnika, a uprawnienie, z którego można skorzystać, lub nie. Przepis stwarza możliwość określonego zachowania, ale go nie wymusza, wybór każdorazowo należy do podatnika.

Ww. przepisy wprowadzają zatem dwie równorzędne zasady postępowania z powstałą nadwyżką podatku. Możliwe jest bowiem przeniesienie jej na następne okresy rozliczeniowe, albo otrzymanie jej zwrotu na rachunek bankowy.

Tym samym, mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo, na umotywowany wniosek, wystąpić o zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w terminie 180 dni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z treści powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, ustawa ustanawia zasadę tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego", która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju, kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 19 ustawy).

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do art. 87 ust. 2 ustawy - zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku mającego siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Natomiast w myśl art. 87 ust. 5a ustawy - w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a-2c oraz ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zauważyć należy, że przepis art. 87 ust. 5a ustawy pozwala podatnikom, którzy w danym okresie w ogóle nie dokonywali żadnych czynności ani w kraju, ani za granicą na uzyskanie zwrotu bezpośredniego podatku naliczonego. Zwrot następuje na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową. Wystarczającą (i w zasadzie jedyną) przesłanką jest sam fakt wystąpienia u podatnika, który nie dokonywał w danym okresie żadnych czynności opodatkowanych, kwoty podatku naliczonego, której to kwoty nie przenosi na następny okres rozliczeniowy.

Zasadą jest, że zwrot przysługuje w tym przypadku w terminie 180 dni. Podatnik może jednak złożyć wniosek o zwrot podatku w terminie 60 dni. Wraz z wnioskiem powinno zostać złożone w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe, w kwocie odpowiadającej podatkowi naliczonemu.

Z odesłań zawartych w art. 87 ust. 5a ustawy wynika, że w przypadku podatników, o których mowa, organ podatkowy może wydłużyć termin zwrotu podatku, w przypadku gdy zasadność zwrotu jest weryfikowana przez organ podatkowy bądź organ kontroli skarbowej w jakiejkolwiek formie (czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego w kontroli skarbowej).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej. Usługom świadczonym w zakresie opieki medycznej, które mają na celu profilaktykę, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia przysługuje zwolnienie przedmiotowe z VAT. Dnia 15 października 2018 r. została zawarta przedwstępna umowa między podatnikiem a Deweloperem - spółką z o.o., na zakup nieruchomości. W budynku hotelowym budowanym przez spółkę, podatnik zakupuje jeden, kompletnie wykończony i wyposażony zgodnie ze standardami marki " X." lokal, złożony z pokoju, przedpokoju i łazienki, który będzie pokojem hotelowym. W całym budynku będą usytuowane lokale o przeznaczeniu innym niż mieszkalne, m.in. z przeznaczeniem na restauracje, sale konferencyjne, pomieszczenia odnowy biologicznej i garaże. Zakupiony lokal będzie przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz Dewelopera, w celu prowadzenia w nim działalności hotelowo-usługowej, w zamian za czynsz płatny na rzecz podatnika. Podatnik nie będzie wykorzystywał ww. lokalu na własne potrzeby. Deweloper dokonuje sprzedaży lokalu w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i jako podatnik podatku od towarów i usług zobowiązany będzie w związku ze sprzedażą do zapłaty podatku VAT i nie będzie z niego zwolniony. Stawka podatku VAT dla przedmiotu umowy, wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, wyniesie 23%. Podatnik w dniu 15 października 2018 r. zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Dnia 16 października 2018 r. dokonał wpłaty pierwszej części ceny, co zostało udokumentowane przez Dewelopera fakturą wystawioną dnia 31 października 2018 r. Część kwoty została uznana jako zadatek na lokal wraz z wyposażeniem - umowa rezerwacyjna. Druga część została uznana, jako zaliczka na lokal wraz z wyposażeniem - akt notarialny. Podatnik, zgodnie z zawartą umową, będzie dokonywał kolejnych wpłat w wysokości i terminie ustalonym w ww. umowie w roku 2018 i w latach kolejnych, aż do zakończenia budowy i oddania lokalu do użytku. Końcowa Umowa Sprzedaży na rzecz podatnika zostanie zawarta po zapłacie całości ceny brutto, z zastrzeżeniami zawartymi w umowie przedwstępnej, o możliwości przesunięcia tego terminu przez Dewelopera w przypadku zaistnienia okoliczności od niego niezależnych. Podatnik złoży pierwszą deklarację VAT-7 za miesiąc październik 2018 do dnia 25 listopada 2018 r. i wykaże w niej przychody zwolnione z działalności medycznej, jak również ujmie fakturę zaliczkową od Dewelopera, o której mowa powyżej. Podatnik wykona pierwsze czynności opodatkowane w momencie zakończenia budowy, oddania lokalu do użytku i podpisania umowy Dzierżawy. Wówczas będzie wystawiał na rzecz Dewelopera fakturę za czynsz najmu opodatkowany podatkiem VAT. W związku ze stanem faktycznym w deklaracji podatkowej VAT-7 powstanie nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, którą podatnik chce zadeklarować do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do wnioskowania o zwrot podatku naliczonego od wpłacanych zaliczek, dokumentowanych przez Dewelopera fakturami i opodatkowanych stawką podstawową w wysokości 23%, w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji, mimo, iż w chwili obecnej, aż do zakończenia budowy i oddania lokalu do użytku nie wykaże sprzedaży opodatkowanej, a jedynie usługi medyczne zwolnione przedmiotowo z VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy i dokonał wpłaty pierwszej części ceny, co zostało udokumentowane przez Dewelopera fakturą. Nabyty lokal będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych - będzie przedmiotem dzierżawy. Zatem mając powyższe na uwadze zostaną spełnione przesłanki pozytywne wynikające z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 4 ustawy uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur dokumentujących dokonania części zapłaty przed nabyciem lokalu.

Wnioskodawcy także przysługuje - pomimo braku wykazywania sprzedaży prawo do ubiegania się o zwrot kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zaliczkowych dokumentujących dokonanie części zapłaty przed nabyciem lokalu, na podstawie art. 87 ust. 5a ustawy na umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.