0114-KDIP1-3.4012.61.2022.3.JG - Sprzedaż linii browarniczej będącej we współwłasności małżeńskiej a VAT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z dzierżawą, a następnie przekazaniem linii browarniczej żonie. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 kwietnia 2022 r. (wpływ 21 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca i Żona Wnioskodawcy są małżeństwem. Między małżonkami panuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Obydwoje małżonkowie są polskimi rezydentami podatkowymi i każdy z nich prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Małżonkowie są również czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Wnioskodawca nabył linię browarniczą do produkcji piwa. Linia ta została częściowo zmontowana. Wnioskodawca planował rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży piwa, oraz prowadzenia restauracji w której będzie sprzedawane piwo (tzw. "browar restauracyjny"). Sprzedaż piwa (zarówno w restauracji, jak również piwa w butelkach) miała być opodatkowana podatkiem VAT.

Elementy linii browarniczej oraz usługi (takiej jak montaż, usługa transportu) potrzebne do przygotowania zostały nabyte od podmiotów polskich i unijnych i udokumentowane fakturami. Wnioskodawca odliczył VAT z otrzymanych faktur i od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

30 listopada 2021 r. linia browarnicza została przyjęta do Ewidencji Środków Trwałych Wnioskodawcy. 1 grudnia 2021 r. została podpisana umowa dzierżawy linii browarniczej pomiędzy Wnioskodawcą, a Żoną.

Obecnie, w związku ze zmianą założeń biznesowych, planowane jest, że linia browarnicza będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej Żony. Dlatego też została podpisana umowa dzierżawy tej linii, a docelowo (po uzyskaniu interpretacji indywidualnej) planowane jest przeniesienie tej linii do działalności gospodarczej Żony.

Linia browarnicza jest już zamontowana w budynku. Jest jednak możliwe, przy niewielkim nakładzie, jej demontaż i ewentualny montaż w innym miejscu, bez uszkodzenia lub istotnej zmiany.

Żona od 1 grudnia 2021 r. linię browarniczą wykorzystuje do produkcji i sprzedaży piwa oraz prowadzenia tzw. "browaru restauracyjnego". W związku z tym osiąga ona przychody z działalności gospodarczej (podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych) oraz świadczy czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku

Działalność jest prowadzona od 30 kwietnia 2003 r. Działalność polega na rozbiorze ćwierci wołowych, ich konfekcjonowaniu i pakowaniu. Wnioskodawca planował rozpoczęcie prowadzenia restauracji wraz z browarem restauracyjnym (sprzedaż piwa "na miejscu" i w butelkach), ale nastąpiła zmiana założeń biznesowych i prowadzeniem tej działalności zajęła się żona Wnioskodawcy. Linia browarnicza została nabyta do majątku wspólnego małżonków. Nabyta linia browarnicza miała być wykorzystywana w restauracji (świadczenie usług gastronomicznych) wraz z browarem restauracyjnym oraz sprzedaży piwa. Z powodu zmiany założeń biznesowych, prowadzeniem tej działalności ma się zająć żona Wnioskodawcy, a Wnioskodawca obecnie jej dzierżawi tę linię. Wnioskodawca nie prowadzi restauracji i nie produkuje piwa w linii browarniczej. Działalność związaną z prowadzeniem restauracji i browaru prowadzi od grudnia 2022 r. żona Wnioskodawcy. Obecnie Wnioskodawca nie produkuje piwa, a linia browarnicza oddana jest w dzierżawę żonie. Na żonę będzie przeniesione prawo do rozporządzania linią browarniczą jak właściciel. Linia browarnicza spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy. W związku z tym, że jest to przedmiot będący we współwłasności małżeńskiej z punktu widzenia przepisów Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) nie jest możliwe ustalenie odpłatności na gruncie prawa cywilnego. Natomiast, jeżeli czynność zostanie uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to na transakcję zostanie wystawiona faktura VAT i zostanie dokonany przelew środków pieniężnych za fakturę z rachunku bankowego żony (firmowego) na rachunek bankowy (firmowy) Wnioskodawcy. Została zawarta umowa dzierżawy, na podstawie której co miesiąc Wnioskodawca wystawia fakturę żonie za dzierżawę linii browarniczej w wysokości 10 000,00 zł netto. Nabycie linii browarniczej polegało na zakupie elementów linii, opłaceniu transportu i montażu. Linia browarnicza stanowi jeden środek trwały.

Pytania (pytania ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku)

1) Czy na gruncie podatku VAT, sprzedaż linii browarniczej będącej we współwłasności małżeńskiej, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i Wnioskodawca zobowiązany będzie wystawić na rzecz Żony fakturę VAT i odprowadzić podatek VAT od planowanej sprzedaży?

2) Czy w związku z podpisaniem umowy dzierżawy pomiędzy Wnioskodawcą, a Żoną, Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem ta dzierżawa winna zostać udokumentowana fakturami VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Planowana czynności odpłatnej dostawy linii browarniczej przez Wnioskodawcę na rzecz Żony występującej jako odrębny przedsiębiorca będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy według stawki właściwej dla danego towaru. W związku z tym Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury za linię browarniczą na rzecz Żony i odprowadzenia podatku VAT wykazanego na fakturze.

Ad 2.

W związku z podpisaniem umowy dzierżawy pomiędzy Wnioskodawcą, a Żoną, Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem ta dzierżawa winna zostać udokumentowana fakturami VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż mimo że linia browarnicza jest zamontowana, to jednak może ona być zdemontowana i sprzedana, bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości. Oznacza to, że linia browarnicza jest rzeczą (lub ewentualnie częścią rzeczy) i spełnia definicję towaru, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm., dalej: "Ustawa VAT"). W związku z tym możliwe jest przeniesienie prawa do rozporządzania linią browarniczą jak właściciel, co do zasady, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 Ustawy VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 Ustawy VAT - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w Ustawie VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje zatem, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - czy świadczenie usług (w myśl art. 8 ustawy) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359, dalej: "KRiO"), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Stosownie do art. 35 KRiO, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 KRiO, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 KRiO ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów Ustawy VAT zarówno Wnioskodawca, jak i Żona, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów KRiO, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Zatem, uwzględniając powyższe wyjaśnienia w kontekście przedstawionego we wniosku opisu sprawy, stwierdzić należy, że nawet jeżeli linia browarnicza, która w świetle przepisów KRiO (przy istnieniu wspólności majątkowej) stanowi majątek wspólny małżonków - to w świetle przepisów Ustawy VAT są to składniki majątkowe firmy Wnioskodawcy, które miały być wykorzystywane przez niego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez Żonę).

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że planowane przeniesienie linii browarniczej dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Żony będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dostawa towarów dokonywana pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że planowana czynności odpłatnej dostawy linii browarniczej przez Wnioskodawcę na rzecz Żony występującej jako odrębny przedsiębiorca będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy według stawki właściwej dla danego towaru. W związku z tym Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury za linię browarniczą na rzecz Żony i odprowadzenia podatku VAT wykazanego na fakturze.

Ad 2

Analogicznie jak w pkt 1, również w tym wypadku stwierdzić należy, iż zarówno Wnioskodawca jak i Żona są odrębnymi podatnikami podatku VAT, z których każdy indywidualnie prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT. Stwierdzić zatem należy, iż w takim przypadku, Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT wykonuje odpłatnie usługi, na rzecz innego podatnika podatku VAT - Żony. W związku z zawartą umową dzierżawy Wnioskodawca winien wystawić na rzecz Żony fakturę VAT z kwotą podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą ":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy,

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, że przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Co należy rozumieć przez "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia "własności w sensie ekonomicznym", podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie "przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel" dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Każdy z nich, wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Zatem, transakcje dokonywane pomiędzy nimi, jako osobami, prowadzącymi odrębnie działalność gospodarczą stanowią dostawę towarów lub świadczenie usług, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli zatem, przedmiotem świadczenia usług jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje tego świadczenia we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) - jako podatnik VAT.

Z przedstawionej we wniosku opisu sprawy wynika, że między małżonkami panuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Obydwoje małżonkowie są polskimi rezydentami podatkowymi i każdy z nich prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Małżonkowie są również czynnymi i zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Wnioskodawca nabył linię browarniczą do produkcji piwa. Linia ta została częściowo zmontowana. Wnioskodawca planował rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży piwa, oraz prowadzenia restauracji w której będzie sprzedawane piwo. Sprzedaż piwa miała być opodatkowana podatkiem VAT. Elementy linii browarniczej oraz usługi potrzebne do przygotowania zostały nabyte od podmiotów polskich i unijnych i udokumentowane fakturami. Wnioskodawca odliczył VAT z otrzymanych faktur i od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. 30 listopada 2021 r. linia browarnicza została przyjęta do Ewidencji Środków Trwałych Wnioskodawcy. 1 grudnia 2021 r. została podpisana umowa dzierżawy linii browarniczej pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego żoną. Obecnie planowane jest, że linia browarnicza będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej żony. Dlatego też została podpisana umowa dzierżawy tej linii, a docelowo planowane jest przeniesienie tej linii do działalności gospodarczej żony. Linia browarnicza jest już zamontowana w budynku. Jest jednak możliwe, przy niewielkim nakładzie, jej demontaż i ewentualny montaż w innym miejscu, bez uszkodzenia lub istotnej zmiany. Linia browarnicza została nabyta do majątku wspólnego małżonków. Z powodu zmiany założeń biznesowych, prowadzeniem tej działalności ma się zająć żona Wnioskodawcy, a Wnioskodawca obecnie dzierżawi jej tę linię. Na żonę będzie przeniesione prawo do rozporządzania linią browarniczą jak właściciel. Linia browarnicza spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy. Wnioskodawca wskazał, że jeżeli czynność zostanie uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to na transakcję zostanie wystawiona faktura VAT i zostanie dokonany przelew środków pieniężnych za rachunek Wnioskodawcy.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży żonie linii browarniczej i obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę na rzecz żony faktury.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca w oparciu o majątek wspólny zamierzał prowadzić działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży piwa. Zakupił więc linie browarniczą do prowadzenia działalności gospodarczej i wprowadził ją do ewidencji środków trwałych. Zatem, w oparciu o składniki majątku wspólnego Wnioskodawca posiadał odrębne przedsiębiorstwo (odrębną własność ekonomiczną), natomiast jako małżeństwo współwłasność łączną. Czyli, planując prowadzenie przedsiębiorstwa (działalności opodatkowanej podatkiem VAT) w oparciu o część składników majątku wspólnego Wnioskodawca miał nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w wyniku transakcji sprzedaży linii browarniczej żonie zostanie dokonany przelew środków pieniężnych na rachunek Wnioskodawcy z rachunku żony.

Zatem, pomimo zakupu składników majątku w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, składniki te były przeznaczone wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy (jednego z małżonków) w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, z tytułu przeniesienia linii browarniczej do działalności gospodarczej żony, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że przeniesienie - sprzedaż linii browarniczej na rzecz żony występującej jako odrębny przedsiębiorca (czynny podatnik podatku VAT), będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Żona bowiem będzie mogła rozporządzać linią browarniczą jak właściciel i będzie wykorzystywała nabytą linię w swojej działalności gospodarczej.

Zgodnie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że nabywcą linii browarniczej będzie żona Wnioskodawcy jako czynny podatnik VAT, a transakcja sprzedaży - jak wyżej wskazano - będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że z tytułu sprzedaży przeniesienia linii browarniczej na rzecz żony, Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym będzie zobowiązany udokumentować sprzedaż wystawiając we własnym imieniu fakturę z tytułu przedmiotowego przeniesienia i odprowadzić podatek VAT od planowanego przeniesienia.

Odnosząc się do kolejnych wątpliwości Wnioskodawcy związanych ze skutkami podatkowymi dotyczącymi umowy dzierżawy należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie rzeczy przez jego dzierżawcę. Charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa dzierżawy wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W rozpatrywanym przypadku Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT wykonuje odpłatnie usługę dzierżawy linii browarniczej, na rzecz innego podatnika podatku VAT - swojej żony.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, dlatego w związku z zawartą umową dzierżawy Wnioskodawca powinien wystawić na rzecz żony fakturę VAT z kwotą podatku VAT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmieniamy również, że interpretacja odpowiada na zadane przez Wnioskodawcę pytania dotyczące sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Organ nie odniósł się do możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Ponadto wskazujemy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko podatku od towarów i usług (pytań 1 i 2 wniosku) natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).