0114-KDIP1-3.4012.600.2018.3.JG - Status podatnika VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 października 2018 r. (data wpływu 15 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25 października 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.600.2018.1.JG (doręczone stronie w dniu 30 października 2018 r.), oraz pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 23 listopada 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.600.2018.2.JG (doręczone Stronie w dniu 30 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży działek stanowiących majątek prywatny - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podmiotu dokonującego sprzedaży działek. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 listopada 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25 października 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.600.2018.1.JG, oraz pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 23 listopada 2018 r. nr 0114- KDIP1- 3.4012.600.2018.2.JG. We wniosku złożonym przez:

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnie z żoną, na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej, Wnioskodawca od 28 czerwca 2006 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 1,1730 ha, a obecnie o pow. 4,0486 ha fizycznego, co stanowi pow. 2,2676 ha przeliczeniowego.

W skład tego gospodarstwa wchodzą następujące nieruchomości rolne niezabudowane i nieuzbrojone:

W chwili nabycia ww. działek, żadna z nich nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W 2009 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupili działki budowlane objęte od 2002 r. miejscowym planem zagospodarowania - jako " tereny mieszkaniowe o niskiej intensywnej zabudowie mieszkaniowej": działki nr 59/2, 66/2, 68/2 o łącznej pow. 0,6602 ha, działka nr 67/2 o pow. 0,1361 ha, udział 1/3 działki nr 57/2 o pow. 0,2694 ha. Działki te nie weszły w skład gospodarstwa rolnego.

20 grudnia 2007 r. Gmina Miasto, podjęła uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 17 marca 2014 r. Rada Miejska uchwałą nr 681/2014 przyjęła plan zagospodarowania przestrzennego Miasta, który uprawomocnił się 23 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z tym planem, działki 170/8 169/3 zostały objęte strefą zabudowy usługowej o charakterze ogólnomiejskim i regionalnym (symbol UC), a działki 170/5 i 169/2 zostały objęte strefą usługowo - mieszkaniową. Wszystkie działki wchodzą w skład wspomnianego wyżej gospodarstwa rolnego. Z tego tytułu Wnioskodawca wraz z żoną płacą składki na ubezpieczenie społeczne rolników i podatek rolny.

Zainteresowany nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej od sierpnia 2005 r., a żona od września 2009 r. Wymienione wyżej grunty rolne zostały zakupione z własnych środków bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży, nie były zakupione na potrzeby działalności gospodarczej i nigdy nie służyły takiej działalności. Nigdy nie były przedmiotem najmu, użyczenia lub dzierżawy, nie służyły sprzedaży opodatkowanej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Grunty te nigdy nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Zainteresowani dotychczas nie podejmowali działań marketingowych dotyczących tych działek.

W skład ww. gospodarstwa rolnego wchodziły jeszcze działki nr 105/14, 105/15, 105/16, 105/17, 105/18, 105/34 o łącznej pow. 0,1682 ha nabyte dnia 15 lipca 2003 r. wraz z udziałem w drodze, tj. działce 105/5, które w dniu 8 sierpnia 2018 r. Zainteresowani Sprzedali.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej przedstawionym stanie faktycznym, dokonując transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, tj. działek 426/30 i 426/50 o łącznej pow. 0,3247 ha, nabytych dnia 6 listopada 2008 r. od Starostwa Powiatowego z podatkiem VAT, Wnioskodawca wraz z żoną staną się podatnikami podatku od towarów i usług i będą zobowiązani do zapłaty tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dokonując sprzedaży ww. nieruchomości gruntowej Wnioskodawca wraz z żoną nie staną się podatnikami podatku od towarów i usług i nie będą zobowiązani do zapłaty podatku VAT. Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej VATU. Towarem w rozumieniu VATU są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU).

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 VATU).

Podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 VATU).

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 VATU).

Dla uznania podejmowanych określonych czynności przez osobę fizyczną za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter, powtarzalność, stałość i profesjonalizm. W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne na podatnika VAT czynnego (art. 15 ust. 4 VATU).

Osoby fizyczne prowadzące wyłącznie gospodarstwo rolne wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 nie są podatnikami, chyba że złożą zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 VATU). Aby czynność sprzedaży towaru w rozumieniu podatku VAT podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 VATU w okolicznościach o których mowa w art. 15 ust. 2.

W świetle powyższych regulacji sprzedaż ww. gruntów nie będzie podlegać opodatkowaniu, ponieważ Wnioskodawca i jego żona mają zamiar dokonać jednostkowej transakcji zbycia majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży. Sprzedaż ta będzie czynnością zwykłego wykonywania prawa własności w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jednocześnie Zainteresowani nie wykluczają w przyszłości zbycia innych nieruchomości gruntowych wchodzących w skład naszego gospodarstwa rolnego. Nie zmienia to jednak faktu, że Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, z tytułu której mogliby uzyskać status podatnika. Nie podejmowali i nie zamierzają podejmować jakichkolwiek działań zmierzających do zmiany przeznaczenia posiadanych gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Przekształcenie gruntów mających być przedmiotem transakcji sprzedaży odbyło się bez udziału Zainteresowanych i niezależnie od ich woli, wskutek uchwalenia przez gminę planu zagospodarowania przestrzennego.

Brak statusu podatnika, a co za tym idzie brak opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych w ramach czynności związanych ze zwykłym zarządem majątkiem prywatnym wielokrotnie był przedmiotem interpretacji i orzecznictwa, w tym również Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - wyrok z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, np. Teza 50 i 45. W orzecznictwie krajowym przykładem mogą być orzeczenia NSA z dnia 27 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 774/13, WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Go 367/14 i WSA w Kielcach z dnia 5 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA KE/251/14. W świetle powyższego, sprzedaż wymienionych na wstępie dwóch działek oznaczonych numerami 426/30 oraz 426/50 o łącznej pow. 0,3247 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca i jego żona z tytułu tej transakcji nie uzyskają statusu podatników podatku od towarów i usług.

Stanowisko to potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji z dnia 10 czerwca 2015 r. nr IPPP1/4512-469/15-2/Kr

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca wspólnie z żoną jest właścicielem gospodarstwa rolnego. W skład tego gospodarstwa wchodzą nieruchomości rolne niezabudowane i nieuzbrojone m.in. działki nr 426/30, 426/50 o łącznej pow. 0,3247 ha nabyte dnia 6 listopada 2008 r., które zostały kupione z podatkiem VAT. W chwili nabycia ww. działek, żadna z nich nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki wchodzą w skład wspomnianego wyżej gospodarstwa rolnego. Z tego tytułu Wnioskodawca wraz z żoną płacą składki na ubezpieczenie społeczne rolników i podatek rolny. Zainteresowany nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej od sierpnia 2005 r., a żona od września 2009 r. Wymienione wyżej grunty rolne zostały zakupione z własnych środków bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży, nie były zakupione na potrzeby działalności gospodarczej i nigdy nie służyły takiej działalności, nigdy nie były przedmiotem najmu, użyczenia lub dzierżawy, nie służyły sprzedaży opodatkowanej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Grunty te nigdy nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Zainteresowani dotychczas nie podejmowali działań marketingowych dotyczących tych działek. Wnioskodawca nabył z żoną przedmiotowe działki w celu wybudowania domów. Do dnia dzisiejszego za ww. działki Wnioskodawcy płacą podatek rolny.

Wątpliwości Wnioskodawcy i jego żony dotyczą kwestii uznania Zainteresowanych za podatników podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek nr 426/30 i 426/50 nabytych dnia 6 listopada 2008 r.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Zainteresowani nabyli ww. nieruchomości w celu wybudowania domów dla siebie i dziecka, bez zamiaru dalszej odsprzedaży, wskazali również, że nieruchomości te nigdy nie były w żaden komercyjny sposób wykorzystywane, w tym nie były przedmiotem najmu, użyczenia, dzierżawy, prowadzenia własnej działalności gospodarczej oraz nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Ponadto Wnioskodawca wraz z żoną zaznaczyli, że dotychczas nie podejmowali żadnych działań marketingowych dotyczących ww. działek. Wnioskodawcy do dnia dzisiejszego za ww. działki płacą podatek rolny.

Zatem, sprzedaż ww. nieruchomości tj. niezabudowanych działek nr 426/30 i 426/50, będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem tego, Wnioskodawca wraz z żoną z tytułu transakcji zbycia nieruchomości (działek nr 426/30 i 426/50) nie będą podatnikami podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Zainteresowani działali w charakterze handlowca.

Zatem należy uznać, że Wnioskodawca wraz z żoną w wyniku dokonania czynności sprzedaży nieruchomości, nie będą działali w charakterze podatników podatku VAT, prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, dla Zainteresowanych z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu Stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.