0114-KDIP1-3.4012.539.2019.1.MT - Zwolnienie z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży energii elektrycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2019 r. (data wpływu 6 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży energii elektrycznej osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i rolnikom ryczałtowym na stacjach ładowania pojazdów elektrycznych na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 2 załącznika do rozporządzenia - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży energii elektrycznej osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i rolnikom ryczałtowym na stacjach ładowania pojazdów elektrycznych § 2 ust. 1 w związku z poz. 2 załącznika do rozporządzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje projekt budowy sieci stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Stacje ładowania pojazdów elektrycznych będą zlokalizowane przy wybranych stajach paliw należących do Wnioskodawcy, a także w innych lokalizacjach np.: przy głównych trasach komunikacyjnych, hotelach, parkingach podziemnych, itp.

Stacje ładowania będą umożliwiały obsługę wszystkich typów pojazdów elektrycznych oferowanych na rynku europejskim. Będą to tzw. stacje szybkiego ładowania (o mocy 50kW lub 100kW) co oznacza, że pozwolą na naładowanie typowego pojazdu elektrycznego od 0% do 80% pojemności akumulatora napędzającego samochód elektryczny, w przeciągu około 30 minut, co umożliwia pokonanie odległości ok. 200-250 km, w zależności od panujących warunków atmosferycznych. Natomiast, ładowanie samochodu elektrycznego przy użyciu domowej instalacji elektrycznej trwa ok. 18 godzin, co istotnie zmniejsza wykorzystywanie tego typu samochodów na dłuższych trasach i ogólnie obniża racjonalność korzystania z tego typu pojazdów.

Każdorazowo, co do zasady, proces ładowania będzie obejmował następujące elementy:

Dla celów prawidłowego rozliczania opłat od klientów stacji ładowania zostanie wdrożony odpowiedni system informatyczny, pozwalający na zarządzanie procesem ładowania pod względem poboru opłat, fakturowania i dostarczania klientom niezbędnych informacji. W założeniu proces rozliczania i dokumentowania transakcji ładowania samochodu elektrycznego, ma być maksymalnie zautomatyzowany. Planowane jest dokumentowanie transakcji za pomocą przesyłania klientom faktur elektronicznych. Faktyczna zapłata należności będzie natomiast przeprowadzana za pośrednictwem jednego z operatorów płatności bezgotówkowych np.: (...)

Sam proces płatności będzie oparty na specjalnie do tego celu dedykowanej aplikacji mobilnej i będzie realizowany na zasadzie postpaid (po dokonanym ładowaniu). Klient będzie zobowiązany do zarejestrowania się na dedykowanym do tego celu portalu internetowym. W trakcie rejestracji użytkownik będzie musiał podać odpowiednie dane pozwalające na prawidłowe udokumentowanie transakcji (wystawienie faktury elektronicznej) oraz wskazać dane karty płatniczej, co umożliwi pobieranie opłat za ładowanie samochodu. Następnie Klient pobiera i instaluje na swoim telefonie komórkowym specjalnie do tego celu dedykowaną aplikację. Podjeżdżając na stację ładowania, Klient inicjuje proces ładowania za pomocą telefonu z zainstalowaną aplikacją, która identyfikuje użytkownika, lokalizuje miejsce/stację ładowania, z której Klient chce skorzystać oraz blokuje odpowiedną kwotę na karcie płatniczej (Klient przed rozpoczęciem ładowania deklaruje kwotę za jaką chce dokonać zakupu). Następnie, po zakończeniu sesji ładowania, system za pośrednictwem operatora transakcji bezgotówkowych rozlicza transakcję, poprzez pobranie odpowiedniej kwoty z konta klienta (za pośrednictwem karty płatniczej) i przekazanie jej na rachunek bankowy Spółki. Po zakończeniu ładowania, system podsumowuje transakcję, gromadzi odpowiednie dane i sporządza fakturę, która jest następnie udostępniana Klientowi za pośrednictwem portalu lub poczty email.

W celu właściwego ustalenia charakteru świadczenia, Spółka wystąpiła z wnioskiem do Głównego Urzędu Statystycznego o nadanie właściwej klasyfikacji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). W odpowiedzi na złożony wniosek Spółka otrzymała klasyfikację PKWiU nadaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, który przyporządkował jej następujące grupowanie PKWiU 2008 - 35.14.10.0 "Usługi związane z handlem energią elektryczną".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku kiedy ze stacji ładowania skorzysta osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (lub rolnik ryczałtowy), to sprzedaż takiej usługi sklasyfikowanej pod numerem PKWiU 2008 35.14.10.0, może korzystać ze zwolnienia z obowiązku zaewidencjonowania jej na kasie fiskalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie poz. 2 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), wydanego w związku z delegacją ustawową znajdującą się w art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), sprzedaż usługi sklasyfikowanej pod numerem PKWiU 35.14.10.0 "Usługi związane z handlem energią elektryczną", podlega zwolnieniu z obowiązku fiskalizacji. Spółka zatem nie musi przedmiotowej sprzedaży rejestrować na kasie fiskalnej oraz wydawać tym podmiotom paragonów fiskalnych.

Wystarczającym będzie przekazywanie klientom, za pośrednictwem portalu lub na wskazany adres email, faktur w formie elektronicznej, dokumentującej dokonanie zakupu przedmiotowej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis art. 111 ust. 1 ustawy o VAT określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), zwane dalej "rozporządzeniem".

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione

w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 2 pod symbolem PKWiU 35 "Energia elektryczna, paliwa gazowe, para wodna, gorąca woda i powietrze do układów klimatyzacyjnych".

Jak wynika z objaśnień do ww. załącznika, zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), która dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) obowiązuje do dnia 31 grudnia 2019 r.

Z wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że klasa 35.14.1.0 obejmuje "Usługi związane z handlem energią elektryczną".

Jednocześnie należy zauważyć, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 - zgodnie z § 4 rozporządzenia - nie stosuje się, w określonych w nim przypadkach.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt budowy sieci stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Stacje ładowania pojazdów elektrycznych będą zlokalizowane przy wybranych stajach paliw należących do Wnioskodawcy, a także w innych lokalizacjach. Stacje ładowania będą umożliwiały obsługę wszystkich typów pojazdów elektrycznych oferowanych na rynku europejskim. Każdorazowo proces ładowania będzie obejmował następujące elementy: udostępnienie szybkiej ładowarki, przepływ energii elektrycznej o odpowiednich parametrach do akumulatora pojazdu elektrycznego oraz niezbędne wsparcie oraz obsługę techniczną. Dla celów prawidłowego rozliczania opłat od klientów stacji ładowania zostanie wdrożony odpowiedni system informatyczny, pozwalający na zarządzanie procesem ładowania pod względem poboru opłat, fakturowania i dostarczania klientom niezbędnych informacji. Proces rozliczania i dokumentowania transakcji ładowania samochodu elektrycznego, ma być maksymalnie zautomatyzowany. Planowane jest dokumentowanie transakcji za pomocą przesyłania klientom faktur elektronicznych. Faktyczna zapłata należności będzie natomiast przeprowadzana za pośrednictwem jednego z operatorów płatności bezgotówkowych. Sam proces płatności będzie oparty na specjalnie do tego celu dedykowanej aplikacji mobilnej i będzie realizowany po dokonanym ładowaniu. Klient będzie zobowiązany do zarejestrowania się na dedykowanym do tego celu portalu internetowym. W trakcie rejestracji użytkownik będzie musiał podać odpowiednie dane pozwalające na prawidłowe udokumentowanie transakcji oraz wskazać dane karty płatniczej, co umożliwi pobieranie opłat za ładowanie samochodu. Następnie Klient pobiera i instaluje na swoim telefonie komórkowym specjalnie do tego celu dedykowaną aplikację. Podjeżdżając na stację ładowania, Klient inicjuje proces ładowania za pomocą telefonu z zainstalowaną aplikacją, która identyfikuje użytkownika, lokalizuje miejsce/stację ładowania, z której Klient chce skorzystać oraz blokuje odpowiednią kwotę na karcie płatniczej. Po zakończeniu sesji ładowania, system za pośrednictwem operatora transakcji bezgotówkowych rozlicza transakcję, poprzez pobranie odpowiedniej kwoty z konta klienta i przekazanie jej na rachunek bankowy Spółki. Po zakończeniu ładowania, system podsumowuje transakcję, gromadzi odpowiednie dane i sporządza fakturę, która jest następnie udostępniana Klientowi za pośrednictwem portalu lub poczty email. Czynność sprzedaży energii elektrycznej na stacjach ładowania pojazdów elektrycznych została przez GUS zaklasyfikowana do PKWiU 2008 - 35.14.10.0 "Usługi związane z handlem energią elektryczną".

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w przypadku kiedy ze stacji ładowania skorzysta osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (lub rolnik ryczałtowy), to sprzedaż takiej usługi może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że Wnioskodawca z tytułu sprzedaży energii elektrycznej do ładowania samochodów elektrycznych nie będzie wyłączony z prawa do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej na podstawie ww. § 4 rozporządzenia, ponieważ dostawa ta nie została wymieniona w tym przepisie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż energii elektrycznej na stacjach szybkiego ładowania pojazdów elektrycznych będzie spełniała kryteria zawarte w pozycji 2 załącznika do rozporządzenia. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży usług zawartych w grupowaniu PKWiU 35.14.10.0 jako "Usługi związane z handlem energią elektryczną", które nie zostały wymienione w § 4 rozporządzenia. Zatem, Wnioskodawca - w związku z czynnością sprzedaży energii elektrycznej sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 35.14.10.0 - nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 2 załącznika do rozporządzenia będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia do ww. dostawy.

W konsekwencji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że będzie On zwolniony z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej z tytułu dostawy energii elektrycznej do ładowania samochodów na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 2 załącznika do rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.