0114-KDIP1-3.4012.522.2018.1.KP - Prawo do odliczenia VAT przez parafię w związku z przebudową zabytkowego kościoła.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 października 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.522.2018.1.KP Prawo do odliczenia VAT przez parafię w związku z przebudową zabytkowego kościoła.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją zadania "Przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego związanego z realizacją zadania "Przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia, zrealizowała zadanie pn.: "Przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła". Zadanie zrealizowane przy udziale środków zewnętrznych w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność". Przedmiotem zadania jest przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła. Dzięki inwestycji ułatwiony zostanie dostęp do obiektu oraz przywrócona jego aktywność turystyczna. Zaspokoi potrzeby społeczności lokalnej. Koszt całkowity projektu to 52.600.44 zł brutto wartość dofinansowania wynosi 49.970 zł brutto. Koszty obejmują roboty budowlane oraz nadzór. Beneficjent Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT. Operacja jest ogólnodostępna i niekomercyjna. W związku z tym, iż parafia nie uzyskuje dochodu z prowadzonej działalności udostępniając zabytkowy obiekt nieodpłatnie nie ma możliwości odliczenia podatku w ramach realizowanego zadania. Podstawa prawna art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją rzeczową przedmiotowego zadania zostały wystawione na Parafię, która nie jest podatnikiem podatku VAT. Celem operacji jest zachowanie dziedzictwa lokalno-kulturowego poprzez przebudowę obiektu zabytkowego w celu udostępnienia społeczności lokalnej. Obiekt jest bezpłatny i ogólnodostępny, w tym dla osób niepełnosprawnych. Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu zrealizowanej inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia, realizując przedmiotowy projekt w zakresie przebudowy schodów wejściowych do zabytkowego kościoła, uzyska prawo zwrotu podatku VAT naliczonego w całości do zrealizowanej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Parafia nie ma podstaw do ubiegania się o zwrot podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji i po jej zakończeniu, z uwagi na fakt, iż towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (projekt nie generuje sprzedaży opodatkowanej). Parafia nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Parafia, zrealizowała zadanie pn.: "Przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła". Zadanie zrealizowane przy udziale środków zewnętrznych w ramach PROW na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność". Przedmiotem zadania jest przebudowa schodów wejściowych zabytkowego kościoła. Dzięki inwestycji ułatwiony zostanie dostęp do obiektu oraz przywrócona jego aktywność turystyczna. Zaspokoi potrzeby społeczności lokalnej. Koszty obejmują roboty budowlane oraz nadzór. Beneficjent Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT. Operacja jest ogólnodostępna i niekomercyjna.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy realizując przedmiotowy projekt w zakresie przebudowy schodów wejściowych do zabytkowego kościoła Parafia uzyska prawo zwrotu podatku VAT naliczonego w całości do zrealizowanej inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W rozpatrywanej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ - jak wskazano w okolicznościach sprawy - w ramach realizacji ww. projektu Parafia nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT oraz nie jest podatnikiem podatku VAT. Poza tym z opisu sprawy wynika, że efekty realizacji przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, infrastruktura powstała w wyniku realizacji operacji będzie ogólnodostępna i niekomercyjna. Wobec powyższego, Wnioskodawcy z tego tytułu również nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na brak czynności opodatkowanych Parafii nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku w związku z realizacją ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl