0114-KDIP1-3.4012.491.2020.1.KK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej w części sfinansowanych dotacją w ramach realizowanego projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 13 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej w części sfinansowanych dotacją w ramach realizowanego projektu pn. (...) - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej w części sfinansowanych dotacją w ramach realizowanego projektu pn. (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach naboru wniosków o przyznanie pomocy na rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich ogłoszonego w ramach działania 19.2 PROW na lata 2014-2020 przez (...) z siedzibą (...), ul. (...) (dalej LGD), Wnioskodawca wraz z innymi przedsiębiorcami złożył w dniu 25 lutego 2019 r. wniosek o dofinansowanie. Projekt wpisywał się w cel ogólny LGD: rozwój lokalnej przedsiębiorczości wpływający na efektywność gospodarczą obszaru i stymulujący włączenie społecznej grupy faworyzowanych. Cel szczególny było podniesienie aktywności mieszkańców i przedsiębiorców w kierunku rozwoju przedsiębiorczości. Wnioskodawca realizuje projekt pn. (...). W dniu 15 kwietnia 2019 r., Wnioskodawca otrzymał informacje od LGD, że wniosek został wybrany do dofinansowania osiągając 29 pkt, jednak mimo to nie zmieścił się w limicie środków. Wnioskodawca odwołał się do Urzędu Marszałkowskiego, który uwzględnił odwołanie i przekazał do ponownej oceny przez Organ decyzyjny tj. LGD odnośnie konkretnego kryterium.

Ogółem koszty kwalifikowane ogółem operacji z zestawienia Wnioskodawcy wyniosły 429.827,04 zł, z czego LGD przyznało Stronie wsparcie w wysokości 232.106 zł. Wnioskodawca opłacił w związku z poniesionymi kosztami VAT, w wysokości 80.374,16 zł. Podatek VAT uznany został za koszt kwalifikowany. W okresie realizacji projektu tj. 2019 r. - 2020 r., Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług - jego dochody nie przekroczyły 200 000 tys. zł. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik zwolniony z VAT.

Firma w okresie poprzedzającym realizację projektu dokonywała sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 200 tys. zł, mając tym samym prawo do zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność firmy koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja nie podlega opodatkowaniu.

Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Dofinansowanie przeznaczone zostało na refundację poniesionych już kosztów, nie będzie dofinansowania do bieżącej działalności. Wnioskodawca ponadto jest zobligowany do utrzymania działalności.

W związku z poniesionymi wydatkami i po ich weryfikacji przez Urząd Marszałkowski Wnioskodawca może ubiegać się o ich zwrot. Uzyskanie interpretacji indywidualnej przez Wnioskodawcę jest potrzebne w celu udokumentowania, że w odniesieniu do poniesionych w 2019 r. i 2020 r. kosztów, które następnie zostały przedstawione w rozliczeniu, nie będzie możliwości odzyskania poniesionego podatku VAT w przyszłości. W latach 2019 r. i 2020 r. kiedy Wnioskodawca ponosił koszty związane z projektem nie był czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nie będzie w latach kolejnych. Zatem refundacja będzie możliwa w kwotach brutto.

Poprawność realizacji projektu jest weryfikowana na etapie złożenia wniosku o płatność. Jeśli zatem projekt nie będzie zrealizowany zgodnie z ustawą o przyznaniu pomocy, to nie będzie on refundowany. Jeśli Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia działalności lub sprzeda sprzęt, wyposażenie, będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanej dotacji, proporcjonalnie do danego okresu.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonanych zakupach. Nie wykonując czynności opodatkowanych nie ma możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT. Czynności jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia do obrotu dla przedsiębiorców.

Wskazać należy, że możliwość odzyskania VAT naliczonego, jest dodatkowo uwarunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego. Jako podatnik VAT zwolniony Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania zapłaconego VAT. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego od wydatków, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. niewykonywaniem przez firmę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

W świetle regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia przez podatnika podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jeśli zatem firma Wnioskodawcy nie wykonuje czynności opodatkowanych, to nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Jedyne bowiem czynności, jakie mogłyby zostać "potencjalnie" opodatkowane, nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy).

Firma nie utraciła prawa do korzystania z tego zwolnienia, gdyż nie nastąpiło i nie nastąpi przekroczenie limitu sprzedaży, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika, jako podatnika VAT czynnego (art. 88 ust. 4 ustawy).

Firma Wnioskodawcy, jest natomiast zarejestrowana jedynie jako podatnik VAT zwolniony, gdyż korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Potwierdza to dodatkowo brak możliwości odzyskania przez Firmę podatku VAT, zapłaconego w zakupionych towarach i usługach.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Stosownie natomiast do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z tym zastrzeżeniem, na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Artykuł 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., stanowi, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości tej nie wlicza się kwoty podatku.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym (a nie zwolnionym) podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W roku 2019 przychody Wnioskodawcy nieznacznie zbliżyły się do ok. 185 tys. zł, w roku 2020 będą na pewnie niższe (pandemia COVID-19).

Działalność firmy Wnioskodawcy koncentruje się na realizacji projektu, finansowanego z dotacji, która nie podlega opodatkowaniu. Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary, bowiem nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto dokonane zakupy nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów. Nie ma zatem możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego, zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie będą istniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę, kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak wynika z treści art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z przedstawionych okoliczności przez Stronę wynika, że Wnioskodawca złożył wraz z innymi przedsiębiorcami wniosek w ramach pomocy na rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich 19.2 PROW na lata 2014-2020, pod nazwą (...).

W okresie realizacji projektu tj. w latach 2019-2020 Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług - jego dochody nie przekroczyły 200 tys. zł. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

Firma Wnioskodawcy w okresie poprzedzającym realizację projektu dokonywała sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 200 tys. zł, mając tym samym prawo do zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność firmy koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja nie podlega opodatkowaniu.

Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Dofinansowanie przeznaczone zostało na refundację poniesionych już kosztów, nie będzie dofinansowania do bieżącej działalności. Ponadto Wnioskodawca ponadto jest zobligowany do utrzymania działalności.

W latach 2019 r. i 2020 r. kiedy Wnioskodawca ponosił koszty związane z projektem, nie był czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nie będzie w latach kolejnych. Zatem refundacja będzie możliwa w kwotach brutto.

Wnioskodawca działa jako podatnik VAT zwolniony i nie ma możliwości odzyskania zapłaconego podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów związanych z realizacją projektu, sfinansowanych za pomocą otrzymanej dotacji.

Jak już wyżej wskazano, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej. Ponadto, jak wskazano powyżej, art. 88 ust. 4 ww. ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (...) nie zostaną spełnione. Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku do towarów i usług. Towary zakupione w celu realizacji wskazanego projektu nie będą więc wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca, nie posiadając statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług, nie spełnia warunku uprawniającego do obniżenia podatku należnego. Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego, w związku z realizacją ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie "koszty kwalifikowane" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.