0114-KDIP1-3.4012.489.2019.2.MT - Ustalenie zwolnienia od podatku VAT do transakcji sprzedaży budynku niemieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.) uzupełniony pismem z dnia 30 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.) oraz pismem z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania zwolnienia od podatku VAT do transakcji sprzedaży budynku niemieszkalnego - jest prawidłowe,

* obowiązku udokumentowania fakturą transakcji sprzedaży zwolnionej - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku oraz wystawienia faktury z tego tytułu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.) oraz pismem z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sprzedaż nieruchomości niemieszkalnej od 10 lutego 2004 r.

Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości - budynku niemieszkalnego w miejscowości..., ul...., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr.... Wnioskodawczyni w posiadanie budynku weszła w wyniku zawarcia umowy majątkowej, małżeńskiego podziału majątku wspólnego (akt notarialny repetytorium...).

W latach 2005-2013 w różnych okresach opisywany budynek Wnioskodawczyni wynajmowała, jako osoba fizyczna, innym podmiotom gospodarczym i z tego tytułu została płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni rozliczała amortyzację budynku, po zakończeniu najmu, od dnia 18 listopada 2013 r. rozpoczęła działalność jako spółka... spółka cywilna...,..., PKD 56.10.A, działalność 56.10.A, 56.30.Z.

Na rzecz spółki Wnioskodawczyni wniosła między innymi budynek w.... Działalność Spółki została zakończona z dniem 31 grudnia 2014 r., przy czym z dniem 15 grudnia 2014 r. w budynku opisanym powyżej Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej PKD 56.10.A, 56.30.Z i w okresie prowadzenia działalności dokonywała odpisów amortyzacyjnych tego budynku. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni zakończyła z dniem 22 grudnia 2016 r. i od tego czasu nieruchomość w różnych okresach (grudzień 2016 r. - lipiec 2017 r., listopad 2018 r. - lipiec 2019 r.) Wnioskodawczyni wynajmowała jako osoba fizyczna, a za okres najmu Wnioskodawczyni wystawiała faktury z naliczonym podatkiem VAT oraz składała deklaracje VAT - jako osoba fizyczna.

Od dnia 1 sierpnia 2019 r. budynek nie jest wynajmowany, aktualnie Wnioskodawczyni składa deklaracje zerową. W najbliższym czasie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż tej nieruchomości. Na przestrzeni ostatnich 9 lat Wnioskodawczyni nie przeprowadzała remontu ani modernizacji budynku, którego wartość przekraczałaby 30% wartości budynku.

W okresie ostatnich dwóch lat w budynku opisanym we wniosku nie przeprowadzano żadnych ulepszeń, napraw ani remontów. Ostatnie ulepszenia zostały przeprowadzone dziewięć lat temu, tj. w roku 2010, polegały na dociepleniu elewacji oraz malowaniu budynku, a wartość tych prac przekroczyła 30% wartości początkowej, tzn. wartość zakupu budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja sprzedaży opisanego budynku będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy przy sprzedaży ww. nieruchomości należy naliczyć podatek VAT, jeśli nie, to czy należy wystawić fakturę dla transakcji zwolnionej z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż budynku opisanego we wniosku podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie tego przepisu i nie należy naliczyć tego podatku. Budynek użytkowany jest od ponad 20 lat i nie był modernizowany, remontowany w okresie ostatnich 2 lat, a więc nie dojdzie do ponownego pierwszego zasiedlenia i sprzedaż ta będzie podlegać zwolnieniu przedmiotowemu. Wnioskodawczyni uważa, że należy wystawić fakturę "zwolniony" z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT do transakcji sprzedaży budynku niemieszkalnego oraz jest nieprawidłowe do obowiązku udokumentowania fakturą transakcji sprzedaży zwolnionej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie zatem do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości - budynku niemieszkalnego, w którego posiadanie weszła w wyniku zawarcia umowy majątkowej, małżeńskiego podziału majątku wspólnego. W latach 2005-2013 w różnych okresach Wnioskodawczyni wynajmowała budynek, jako osoba fizyczna, innym podmiotom gospodarczym i z tego tytułu została płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni rozliczała amortyzację budynku, po zakończeniu najmu, od dnia 18 listopada 2013 r. rozpoczęła działalność jako spółka cywilna. Na rzecz spółki Wnioskodawczyni wniosła m.in. ww. budynek, działalność spółki została zakończona z dniem 31 grudnia 2014 r., przy czym z dniem 15 grudnia 2014 r. w budynku Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej i w okresie prowadzenia działalności dokonywała odpisów amortyzacyjnych tego budynku. Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni zakończyła z dniem 22 grudnia 2016 r. i od tego czasu nieruchomość w różnych okresach (grudzień 2016 r. - lipiec 2017 r., listopad 2018 r. - lipiec 2019 r.) Wnioskodawczyni wynajmowała jako osoba fizyczna, a za okres najmu Wnioskodawczyni wystawiała faktury z naliczonym podatkiem VAT oraz składała deklaracje VAT - jako osoba fizyczna. Od dnia 1 sierpnia 2019 r. budynek nie jest wynajmowany, aktualnie Wnioskodawczyni składa deklaracje zerową. W najbliższym czasie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż tej nieruchomości. Na przestrzeni ostatnich 9 lat Wnioskodawczyni nie przeprowadzała remontu ani modernizacji budynku, którego wartość przekraczałaby 30% wartości budynku. W okresie ostatnich dwóch lat w budynku opisanym we wniosku nie przeprowadzano żadnych ulepszeń, napraw ani remontów. Ostatnie ulepszenia zostały przeprowadzone dziewięć lat temu, tj. w roku 2010, polegały na dociepleniu elewacji oraz malowaniu budynku, a wartość tych prac przekroczyła 30% wartości początkowej, tzn. wartość zakupu budynku.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy planowana transakcja sprzedaży budynku niemieszkalnego będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W celu ustalenia, czy w niniejszej sprawie dla sprzedaży wskazanego we wniosku budynku niemieszkalnego, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie warunkujące zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że transakcja sprzedaży przedmiotowego budynku niemieszkalnego będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpi po jego pierwszym zasiedleniu. W świetle obowiązującego od 1 września 2019 r. brzmienia art. 2 pkt 14 ustawy, oddanie do użytkowania budynku pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub też rozpoczęcie użytkowania go na cele własne spełnia wymóg pierwszego zasiedlenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w różnych okresach w latach 2005 - 2013 oraz 2016 - 2019 Wnioskodawczyni wynajmowała budynek niemieszkalny, jako osoba fizyczna. Natomiast od dnia 18 listopada 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. wykorzystywała budynek w spółce cywilnej, a od dnia 15 grudnia 2014 r. do 22 grudnia 2016 r. w jednoosobowej działalności gospodarczej. Tym samym, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawczynię transakcja sprzedaży budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem do pierwszego zasiedlenia ww. budynku doszło w 2005 r. Wnioskodawczyni wskazała, że ostatnie ulepszenia zostały przeprowadzone w 2010 r., których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co oznacza, że doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia. Jednakże, w okresie ostatnich dwóch lat w budynku niemieszkalnym nie przeprowadzano żadnych ulepszeń, napraw ani remontów. Należy zatem stwierdzić, że od momentu pierwszego zasiedlenia budynku niemieszkalnego, do chwili sprzedaży przedmiotowego budynku upłynie okres co najmniej 2 lat. Tym samym, w odniesieniu do transakcji sprzedaży tego budynku niemieszkalnego zostaną spełnione obydwie przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie objętym pytaniem nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również czy powinna wystawić fakturę z tytułu sprzedaży zwolnionej od podatku VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż budynku jako transakcję zwolnioną z podatku VAT.

Jak wynika z przywołanych przepisów art. 106b ustawy - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Fakturę wystawia dostawca towarów lub świadczący usługi będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej dostawy towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

W opisanych okolicznościach, jak wskazano w rozstrzygnięciu do pytania nr 1 transakcja sprzedaży budynku niemieszkalnego będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, z uwagi na zwolnienie przedmiotu transakcji od podatku VAT- wbrew stanowisku Wnioskodawczyni - nie będzie obowiązku udokumentowania fakturą sprzedaży budynku przez Wnioskodawczynię.

W świetle art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną od podatku VAT, w sytuacji kiedy żądanie jej wystawienia zostanie zgłoszone przez nabywcę budynku w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym sprzedano budynek lub otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT faktura powinna zawierać, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

W przedmiotowej sprawie należy wskazać na fakturze, w sytuacji jej żądania przez nabywcę, przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, na podstawie którego Wnioskodawczyni ma prawo zastosować zwolnienie od podatku do transakcji sprzedaży budynku niemieszkalnego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie wniosku objętym kwestią podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul....,... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.