0114-KDIP1-3.4012.477.2019.2.ISK - Zwrot podatku VAT podróżnemu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 11 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 21 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.477.2019.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 21 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 0% przez Spółkę w przypadku przedstawienia przez podróżnego jedynie potwierdzenia wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonanego przez urząd celno-skarbowy na dokumencie TAX FREE bez przymocowanego do niego paragonu fiskalnego (pytanie nr 4 wniosku) - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 21 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.477.2019.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 21 listopada 2019 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 0% przez Spółkę w przypadku przedstawienia przez podróżnego jedynie potwierdzenia wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonanego przez urząd celno-skarbowy na dokumencie TAX FREE bez przymocowanego do niego paragonu fiskalnego (pytanie nr 4 wniosku).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży konsumentom towarów, w tym osobom fizycznym niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty (zwanym dalej "podróżnym" lub odpowiednio "podróżnemu"), które mają prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju na podstawie art. 126 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Spółka spełnia wszystkie warunki, o których mowa w art. 127 i art. 129 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., niezbędne dla zwrotu podatku VAT podróżnym oraz zastosowania stawki podatku 0% do dostaw towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnym. Obecnie towary sprzedawane są konsumentom w sprzedaży bezpośredniej, a sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą kas rejestrujących z elektronicznym zapisem kopii.

W związku z planowanym rozwojem Spółki, jej Zarząd planuje rozszerzyć przedmiot działalności Spółki na sprzedaż towarów za pośrednictwem sklepu internetowego, gdzie nabyty przez konsumenta towar może być odbierany z siedziby, punktu sprzedaży, magazynu lub z hurtowni innej firmy, od której Spółka zakupi towar celem jego sprzedaży dla podróżnego. W tych miejscach nie będzie kas rejestrujących Spółki. Przy takim sposobie prowadzenia sprzedaży nie będzie możliwe wydanie podróżnemu faktury TAX FREE (dalej zwana "fakturą TAX FREE") w postaci papierowej oraz przymocowanie do tej faktury paragonu fiskalnego. Spółka planuje w regulaminie sklepu internetowego zawrzeć postanowienie, zgodnie z którym poprzez akceptację regulaminu konsument będzie zgłaszał żądanie uzyskania faktury w postaci elektronicznej. Wówczas zostanie wystawiona elektroniczna faktura TAX FREE, a sprzedaż towaru podróżnemu ewidencjonowana będzie przy pomocy kasy fiskalnej. Oryginał paragonu fiskalnego, wydrukowany z kasy pozostanie w dokumentacji Spółki. Spółka planuje z plików faktury TAX FREE oraz kopii elektronicznej paragonu fiskalnego robić jeden plik, zawierający fakturę TAX FREE i kopię paragonu fiskalnego. Plik ten ma być podpisywany podpisem elektronicznym i przekazywany podróżnemu drogą elektroniczną. Kopię paragonu fiskalnego Spółka zamierza odczytywać i zapisywać w postaci pliku przy pomocy programu archiwizującego w rozumieniu § 2 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (zwane dalej "rozporządzeniem z dnia 29 kwietnia 2019 r."), czyli zewnętrznego programu umożliwiającego w systemach ogólnie dostępnych odczyt, przedstawienie i sprawdzenie danych z kas z elektronicznym zapisem kopii zapisanych na informatycznych nośnikach danych. Zapisana w postaci pliku kopia paragonu fiskalnego będzie zawierała wszystkie dane określone w § 25 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r., takie jak paragon fiskalny wydrukowany przy pomocy drukarki lub kasy fiskalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pytanie nr 4 wniosku):

Czy dla zastosowania stawki podatku VAT 0% przez Spółkę będzie wystarczające otrzymane potwierdzenie wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonane przez urząd celno-skarbowy na fakturze TAX FREE bez przymocowanego do niej paragonu fiskalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2019 r., do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z zacytowanego przepisu nie wynika, aby do zastosowania stawki 0% przez sprzedawcę był konieczny paragon fiskalny. Zatem Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki 0% podatku VAT na podstawie otrzymanej faktury TAX FREE wydrukowanej przez podróżnego z pliku otrzymanego od Spółki, na której urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Spółka będzie posiadać oryginał paragonu fiskalnego, który będzie wydrukowany z kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Warunki, które musi spełnić sprzedawca aby dokonywać zwrotu podatku na rzecz podróżnych zostały wymienione w art. 127 ustawy.

Według art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 127 ust. 3 ustawy, sprzedawcami nie mogą być podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Przepis art. 127 ust. 4 ustawy stanowi, że sprzedawcy są obowiązani:

Na podstawie art. 127 ust. 5 ustawy, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

W art. 128 ust. 1 ustawy wskazano, że zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Z kolei art. 128 ust. 2 ustawy stanowi, że podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W myśl art. 128 ust. 3 ustawy, urząd celno-skarbowy potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

Przepis art. 129 ust. 1 ustawy stanowi, że do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 129 ust. 2 ustawy).

Na podstawie delegacji zawartej w art. 130 ust. 1 ustawy, w dniu 28 marca 2011 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 521), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Zgodnie z § 4 ww. rozporządzenia, dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy, powinien zawierać co najmniej:

c. NIP;

Z powyższych przepisów wynika, że osoby, które nie mają stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej dokonujące zakupu towarów w Polsce mogą otrzymać zwrot kwoty stanowiącej podatek VAT, który został naliczony przez sprzedawców tych towarów. Prawo do otrzymania zwrotu wynika z art. 126 ust. 1 ustawy i występuje wówczas gdy towary, w stanie nienaruszonym, zostaną wywiezione przez podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej w jego bagażu osobistym. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu, o których mowa w art. 128 ust. 2 ustawy (zawierający co najmniej elementy określone w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.) wraz z dołączonym do niego wystawionym przez sprzedawcę paragonem z kasy rejestrującej, na którym Urząd Celno-Skarbowy potwierdził wywóz towaru zgodnie z postanowieniami art. 128 ust. 2 ustawy. Jednocześnie warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu jest posiadanie przez sprzedającego dokumentu określonego w art. 128 ust. 2 ustawy, zawierającego potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży konsumentom towarów, w tym osobom fizycznym niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, które mają prawo do otrzymania zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju na podstawie art. 126 ustawy o VAT. Spółka spełnia wszystkie warunki, o których mowa w art. 127 i art. 129 ustawy o VAT, niezbędne dla zwrotu podatku VAT podróżnym oraz zastosowania stawki podatku 0% do dostaw towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnym. Obecnie towary sprzedawane są konsumentom w sprzedaży bezpośredniej, a sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą kas rejestrujących z elektronicznym zapisem kopii.

W związku z planowanym rozwojem Spółki, jej Zarząd planuje rozszerzyć przedmiot działalności Spółki na sprzedaż towarów za pośrednictwem sklepu internetowego, gdzie nabyty przez konsumenta towar może być odbierany z siedziby, punktu sprzedaży, magazynu lub z hurtowni innej firmy, od której Spółka zakupi towar celem jego sprzedaży dla podróżnego. W tych miejscach nie będzie kas rejestrujących Spółki. Przy takim sposobie prowadzenia sprzedaży nie będzie możliwe wydanie podróżnemu faktury TAX FREE w postaci papierowej oraz przymocowanie do tej faktury paragonu fiskalnego. Spółka planuje w regulaminie sklepu internetowego zawrzeć postanowienie, zgodnie z którym poprzez akceptację regulaminu konsument będzie zgłaszał żądanie uzyskania faktury w postaci elektronicznej. Wówczas zostanie wystawiona elektroniczna faktura TAX FREE, a sprzedaż towaru podróżnemu ewidencjonowana będzie przy pomocy kasy fiskalnej. Oryginał paragonu fiskalnego, wydrukowany z kasy pozostanie w dokumentacji Spółki. Spółka planuje z plików faktury TAX FREE oraz kopii elektronicznej paragonu fiskalnego robić jeden plik, zawierający fakturę TAX FREE i kopię paragonu fiskalnego. Plik ten ma być podpisywany podpisem elektronicznym i przekazywany podróżnemu drogą elektroniczną. Kopię paragonu fiskalnego Spółka zamierza odczytywać i zapisywać w postaci pliku przy pomocy programu archiwizującego w rozumieniu § 2 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, czyli zewnętrznego programu umożliwiającego w systemach ogólnie dostępnych odczyt, przedstawienie i sprawdzenie danych z kas z elektronicznym zapisem kopii zapisanych na informatycznych nośnikach danych. Zapisana w postaci pliku kopia paragonu fiskalnego będzie zawierała wszystkie dane określone w § 25 rozporządzenia, takie jak paragon fiskalny wydrukowany przy pomocy drukarki lub kasy fiskalnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania stawki podatku VAT 0% przez Spółkę w przypadku przedstawienia przez podróżnego jedynie potwierdzenia wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonanego przez urząd celno-skarbowy na dokumencie TAX FREE bez przymocowanego do niego paragonu fiskalnego.

Wskazać należy, że sprzedawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, o ile spełni przesłanki wynikające z art. 129 ust. 1 ustawy.

Jednym spośród warunków wymienionych w tym przepisie jest otrzymanie przez sprzedawcę przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentu określonego w art. 128 ust. 2 ustawy, zawierającego potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przy czym jak wskazuje treść art. 128 ust. 2 ustawy, do ww. dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że przedstawiony przez Wnioskodawcę planowany sposób sprzedaży za pośrednictwem sklepu internetowego, gdzie podróżny będzie zgłaszał Wnioskodawcy żądanie wystawienia faktury w postaci elektronicznej poprzez akceptację regulaminu, zaprzecza celowi ww. regulacji, które dotyczą obrotu detalicznego, w ramach którego podróżny osobiście nabywa i odbiera dany towar. Przesądza o tym również konieczność ustalenia przez sprzedającego miejsca stałego zamieszkania nabywcy, co odbywa się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, a nie na zasadzie przesłania przez potencjalnego nabywcę podczas akceptacji regulaminu (lub w inny sposób) danych wynikających z ww. dokumentów, koniecznych do ustalenia takiego miejsca.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu jedynie potwierdzenia wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonanego przez urząd celno-skarbowy na dokumencie TAX FREE bez przymocowanego do niego paragonu fiskalnego, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki w wysokości 0% dla dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku VAT podróżnemu z uwagi na nie spełnienie przesłanki wynikającej z art. 129 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek jedynie w części dotyczącej w kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT 0% przez Spółkę w przypadku przedstawienia przez podróżnego jedynie potwierdzenia wywozu sprzedanych towarów poza terytorium UE dokonanego przez urząd celno-skarbowy na dokumencie TAX FREE bez przymocowanego do niego paragonu fiskalnego (pytanie nr 4 wniosku). W pozostałym zakresie tj. pytania nr 1, 2 i 3 wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.