0114-KDIP1-3.4012.473.2019.2.RMA - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.473.2019.1.RMA z dnia 6 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 19 listopada 2019 r. pismem z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni dokonywała sprzedaży z podatkiem VAT oraz odliczała podatek VAT od dokonanych zakupów w związku z prowadzoną przez nią działalnością związaną z najmem oraz inwestycją w budynek usługowy, który jest również przeznaczony pod wynajem (początkowo jako najem prywatny, od 1 czerwca 2017 r. w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej). Wynajem dotyczy budynków usługowych.

W wyniku pomyłki nie doszło do złożenia deklaracji VAT-R przed dniem 1 lipca 2016 r. Deklaracje VAT-7K były składane od III kwartału 2016 r. do właściwego Urzędu Skarbowego. W 2018 r. po wykryciu braku złożonej deklaracji VAT-R Wnioskodawczyni dokonała prawidłowej rejestracji do podatku VAT, jak również złożenia ponownego deklaracji VAT za okres czerwiec 2015 - grudzień 2017 w systemie miesięcznym - w wyniku braku złożonego prawidłowego zgłoszenia VAT-R Wnioskodawczyni nie mogła złożyć deklaracji w systemie kwartalnym. Pliki JPK VAT były terminowo składane w systemie miesięcznym.

W miesiącu lipcu 2018 r. Wnioskodawczyni poprosiła o zwrot podatku VAT w związku z trwającą inwestycją w budynek przeznaczony do wynajmu. Zwrot obejmował koszty dotyczące działalności opodatkowanej VAT, które ponosiła od czerwca 2016 r. Urząd zwrotu podatku dokonał, jednocześnie obligując ją do złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT w okresie od 1 czerwca 2016 r. do dnia rejestracji, tj. 1 kwietnia 2018 r.

Aktualnie inwestycja jest już na wykończeniu i Wnioskodawczyni znalazła klienta, który będzie ją od niej wynajmował. Przychody z wynajmu tego budynku są opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23%.

W uzupełnieniu z dnia 19 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni poinformowała, że daty złożenia deklaracji VAT były następujące:

Pierwotne deklaracje VAT-7K, które po wykryciu błędu zostały zastąpione deklaracjami VAT-7:

* VAT-7K za 3 kwartał 2016 - 25 października 2016,

* VAT-7K za 4 kwartał 2016 - 25 stycznia 2017,

* VAT-7K za 1 kwartał 2017 - 25 kwietnia 2017,

* VAT-7K za 2 kwartał 2017 - 20 lipca 2017,

* VAT-7K za 2 kwartał 2017 korekta - 25 października 2017,

* VAT-7K za 3 kwartał 2017 - 25 października 2017,

* VAT-7K za 4 kwartał 2017 - 25 stycznia 2018.

Deklaracje VAT-7 za okres od lipca 2016 do grudnia 2017 zastępujące wyżej wymienione deklaracje VAT-7K zostały złożone w dniu 27 lipca 2018.

Deklaracje VAT od roku 2018 były składane w systemie miesięcznym, a ich daty odpowiednio były następujące:

* VAT-7 za styczeń 2018 - 26 lutego 2018,

* VAT-7 za styczeń 2018 korekta - 27 lipca 2018,

* VAT-7 za luty 2018 - 26 marca 2018,

* VAT-7 za luty 2018 korekta - 27 lipca 2018,

* VAT-7 za marzec 2018 - 25 kwietnia 2018,

* VAT-7 za marzec 2018 korekta - 27 lipca 2018.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni miała prawo odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków inwestycyjnych (budynek usługowy przeznaczony do wynajmu) wykazanych w złożonych deklaracjach VAT w okresie czerwiec 2016 - marzec 2018 - czyli przed prawidłowo złożoną deklaracją VAT-R?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia podatku VAT pomimo braku wypełnienia formalności rejestracyjnych (deklaracji VAT-R).

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Należy dodać, że do podstawowych zasad wspólnego systemu podatku VAT należy zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako naliczanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego, z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy VAT wskazuje, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96 ustawy VAT.

Na mocy art. 96 ust. 1 ustawy VAT podmioty, o których mowa w art. 15 są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Z przepisu art. 88 ust. 4 ustawy VAT nie wynika, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Posiadanie statusu podatnika czynnego (zarejestrowanego) VAT konieczne jest natomiast w momencie dokonania odliczenia podatku VAT.

Oznacza to, że podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy VAT, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to mógł zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w sytuacji, gdy zakupy są związane z bieżącą albo przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Zatem stwierdzić należy, iż ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie będą spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług).

Takie stanowisko jest przedstawione zarówno w interpretacjach indywidualnych:

* 0114-KDIP1-2.4012.384.2018.1.RD,

* 2461-IBPP2.4512.107.2017.1.HW,

* 0112-KDIL4.4012.119.2017.1.EB,

* 1061-IPTPP2.4512.551.2016.2.SM,

* 1462-IPPP2.4512.682.2016.1.MT,

jak również w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98, C-268/83, C-110/94, w wyroku NSA z 21 grudnia 2006 r., sygn. akt FSK 378/06 oraz na stronie biznes.gov.pl (https://biznes.gov.pl/pl/firma/podatki_i_ksiegowosc/chce_rozliczac_vat/ co_powinienes_wiedziec_jesli_chesz_rozliczac_vat/kara_za_brak_rejestracji_vat).

Poniesione wydatki inwestycyjne są związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością opodatkowaną podatkiem VAT w stawce 23%. Ponadto dokonała ona korekty rozliczeń deklaracji VAT za okres czerwiec 2017 - marzec 2018, które zostały przyjęte przez Urząd Skarbowy. Na tej podstawie podtrzymuje swoje stanowisko o możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy wskazują na terminy, w jakich podatnik może z tego uprawnienia skorzystać.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W art. 86 ust. 13 ustawy wskazano, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d i 10e, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich wyłączeń wynika z art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa (art. 99 ust. 3 ustawy).

W opisie sprawy wskazano, że od dnia 1 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni dokonywała sprzedaży naliczając podatek VAT oraz odliczała podatek naliczony od dokonanych zakupów w związku z prowadzoną przez nią działalnością związaną z najmem oraz inwestycją w budynek usługowy, który jest również przeznaczony pod wynajem (początkowo jako najem prywatny, od 1 czerwca 2017 r. w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej). Wynajem dotyczy budynków usługowych.

W wyniku pomyłki nie doszło do złożenia zgłoszenia VAT-R przed dniem 1 lipca 2016 r. Deklaracje VAT-7K były składane od III kwartału 2016 r. do właściwego Urzędu Skarbowego. W 2018 r. po wykryciu braku zgłoszenia rejestracyjnego Wnioskodawczyni dokonała prawidłowej rejestracji do podatku VAT, jak również ponownego złożenia deklaracji VAT za okres czerwiec 2015 - grudzień 2017 za okresy miesięczne - w wyniku braku złożonego prawidłowego zgłoszenia VAT-R Wnioskodawczyni nie mogła złożyć deklaracji kwartalnych.

W miesiącu lipcu 2018 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o zwrot podatku VAT w związku z trwającą inwestycją dotyczącą budynku przeznaczonego na wynajem. Zwrot obejmował wydatki dotyczące działalności opodatkowanej VAT, które ponosiła od czerwca 2016 r. Urząd dokonał zwrotu podatku, obligując ją do złożenia wniosku o wydanie interpretacji w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT w okresie od 1 czerwca 2016 r. do dnia rejestracji, tj. 1 kwietnia 2018 r.

Aktualnie inwestycja jest już na wykończeniu i Wnioskodawczyni znalazła klienta, który będzie ją od niej wynajmował. Przychody z wynajmu tego budynku są opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23%.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że deklaracje VAT-7 za okres od lipca 2016 r. do grudnia 2017 r., zastępujące kwartalne deklaracje VAT-7K zostały złożone w dniu 27 lipca 2018 r. W tym dniu zostały również złożone korekty deklaracji miesięcznych za miesiące styczeń-marzec 2018 r.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków inwestycyjnych wykazanych w złożonych deklaracjach VAT w okresie czerwiec 2016 r. - marzec 2018 r., tj. przed prawidłowo złożonym zgłoszeniem VAT-R.

Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wskazano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzeczenia TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

W zaistniałej sytuacji spełnione są obie wyżej wymienione przesłanki. Dokonywane przez Wnioskodawczynię zakupy dotyczyły inwestycji w budynek usługowy, który aktualnie jest już na wykończeniu i Wnioskodawczyni znalazła klienta, który będzie go wynajmował. Przychody z tego najmu są opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23%.

Zatem występuje związek dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że Wnioskodawczyni dokonała rejestracji w dniu 1 kwietnia 2018 r. W dniu 27 lipca 2018 r. zostały złożone deklaracje VAT-7 (miesięczne) za okres lipiec 2016 r. - grudzień 2017 r., korygujące rozliczenie wynikające z deklaracji VAT-7K składanych od III kwartału 2016 r. W tym dniu zostały również złożone deklaracje korygujące miesięczne rozliczenia za okres styczeń - marzec 2018 r.

Tym samym spełniona została druga z ww. przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego - Wnioskodawczyni w momencie realizacji uprawnienia posiadała status podatnika VAT czynnego.

Zatem Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w złożonych w dniu 27 lipca 2018 r. deklaracjach VAT-7 za okres czerwiec 2016 r. - marzec 2018 r. z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne (budynek usługowy przeznaczony na wynajem) poniesione przed dniem złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, tj. przed dniem 1 kwietnia 2018 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.