0114-KDIP1-3.4012.429.2019.2.ISK - Wyłączenie z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji nabycia przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 6 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.429.2019.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 12 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy sprzedaży przedsiębiorstwa - jest prawidłowe;

* prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia opisanego we wniosku przedmiotu sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 6 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.429.2019.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 12 listopada 2019 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy sprzedaży przedsiębiorstwa oraz prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia opisanego we wniosku przedmiotu sprzedaży.

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana B. T. dalej Sprzedający * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dalej Kupujący

Przedstawiono następujący stan faktyczny:

Strony i przedmiot transakcji.

Spółka A. z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. (dalej jako "Kupujący") wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (...) oraz B. T., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą: D. (...) (dalej jako "Sprzedający") w dniu 10 września 2019 r. zawarły umowę kupna przedsiębiorstwa Sprzedającego (dalej jako "Umowa Kupna").

Przedmiot przeważającej działalności Sprzedającego i Kupującego jest zbieżny i obejmuje on działalność agencji reklamowych (PKD 73.11 Z).

Działalność przedsiębiorstwa Sprzedającego polegała na prowadzeniu portalu internetowego pod adresem (...) (dalej jako "Portal"), którego działanie obejmowało kojarzenie reklamodawców zainteresowanych kupnem gotowych tekstów reklamowych na wybrane tematy oraz osób zajmujących się tworzeniem takich tekstów, tzw. copywriterów.

Działalność przedsiębiorstwa Kupującego oparta jest na jednakowym modelu biznesowym, z tym że skierowana jest wobec innego spektrum klientów (przy czym Kupujący dodatkowo oferuje także inne usługi).

Działalność przedsiębiorstwa Sprzedającego, które stanowiło przedmiot transakcji, oparte było w decydującej większości o wypracowane i nabyte przezeń rozwiązania programistyczne, technologiczne, posiadane prawa autorskie, prawa do domeny i marki (...) oraz o zbudowaną klientelę - copywriterów i reklamodawców i zawarte z nimi umowy (akceptacja regulaminu funkcjonowania strony (...) oznaczała zawarcie umowy). A zatem przede wszystkim o wartości o charakterze niematerialnym, które były wykorzystywane w działalności internetowej. Do funkcjonowania przedsiębiorstwa Sprzedającego nie były w zasadzie potrzebne żadne konkretne składniki materialne - typu nieruchomość, maszyny produkcyjne itp., gdyż ruch przedsiębiorstwa odbywał się niejako w przestrzeni wirtualnej (o czym szerzej w dalszej części opisu stanu faktycznego).

W wyniku zawartej transakcji, Kupujący wykorzystuje nabyty zespół składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tożsamy sposób do pierwotnie prowadzonego przez Sprzedającego.

Zakres transakcji.

W ramach zawartej Umowy Kupna strony ustaliły, że za cenę umownie określoną, Kupujący nabył od Sprzedającego wszelkie prawa do jego przedsiębiorstwa (z wyłączeniem wskazanych enumeratywnie w dalszej części), w tym wszelkie prawa związane z podstawowym składnikiem majątkowym przedsiębiorstwa Sprzedającego, jakim jest Portal, a w szczególności:

-

Umowa określała, że wyliczenie składników przedsiębiorstwa nie ma charakteru wyczerpującego, natomiast intencją Stron było przeniesienie wszystkich składników (z wyłączeniem tych wyraźnie wskazanych) niezbędnych do dalszego, nieprzerwanego, prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo Sprzedającego, w taki sposób aby Kupujący mógł je wykorzystywać niezależnie od decyzji jakiejkolwiek osoby trzeciej.

Umowa Kupna, w ramach ceny uiszczonej za nabywane przedsiębiorstwo, zobowiązywała również Sprzedającego do podjęcia szeregu czynności - w tym zwrócenia się do banku, w którym założony został rachunek przedsiębiorstwa, operatora systemu płatniczego P. oraz rejestratora domeny, w której zarejestrowany został Portal, o dokonanie przeniesienia uprawnień z tych składników majątkowych na Kupującego. Intencją Kupującego było bowiem wykorzystanie Portalu bez konieczności jakichkolwiek dodatkowych czynności z jego strony, w tym transferów w obrębie rejestratorów domen, a zatem korzystanie z Portalu w taki sposób, w jaki dotychczas korzystało przedsiębiorstwo Sprzedającego.

Majątkowe prawa autorskie do utworów określonych Umową Kupna zostały przez Sprzedającego przeniesione na Kupującego w zakresie następujących pól eksploatacji:

* utrwalanie i zwielokrotnianie jakąkolwiek techniką, w tym techniką drukarską, reprograficzną, cyfrową oraz na nośnikach magnetycznych, optycznych i elektronicznych, w tym nagranie i utrwalenie w formie książki elektronicznej (e-book) oraz książki mówionej (audiobook), w nieograniczonej liczbie egzemplarzy, wydań i dodruków, zarówno samodzielnie, jak i w zestawieniu z innymi utworami lub materiałami niespełniającymi cech utworu;

* zapisywanie w pamięci komputerów lub sieci komputerowych, w tym w szczególności za pośrednictwem Internetu lub baz danych, upublicznianie w sieci Internet, wykorzystywanie i zapisywanie na stronach www;

* wprowadzania do obrotu i rozpowszechniania egzemplarzy lub innych nośników we wszelkich kanałach dystrybucji bez ograniczeń ilościowych, przedmiotowych i terytorialnych, ani ze względu na krąg odbiorców, we wszystkich dostępnych kanałach dystrybucji, w szczególności poprzez sprzedaż detaliczną, kioskową, wysyłkową, sieci handlowe, kluby książki, cross-selling, direct marketing, mail order, door to door, inserty z prasą, za pośrednictwem Internetu oraz sprzedaż business to business (dostawa na zamówienie firm), a także poprzez bezpłatne rozdawnictwo;

* wykorzystywanie utworów w ramach innych utworów;

* przeprowadzanie prezentacji publicznej, w tym w szczególności dla celów marketingowych, promocyjnych, reklamowych, produkcyjnych, artystycznych oraz w celach charytatywnych;

* najem lub użyczanie utworów lub jego egzemplarzy;

* udzielanie wyłącznych i niewyłącznych licencji na korzystanie z autorskich praw majątkowych, odpłatnie lub nieodpłatnie;

* nadawaniu za pośrednictwem satelity, sieci komputerowych;

* eksploatację polegającą na wykorzystywaniu części lub całości utworu, albo każdego z utworów wchodzących w skład utworu, dla celów reklamowych i/lub promocyjnych, niezależnie od formy materiałów reklamowych i ich wielkości, materiałów, z których zostały sporządzone, techniki utrwalania oraz miejsca ekspozycji oraz w broszurach, ulotkach, wizytówkach reklamowych i katalogach niezależnie od ich ilości, nakładu, techniki sporządzenia i sposobu dystrybucji i ich rozpowszechnianie, w tym za pośrednictwem TV i sieci Internet (wykorzystywanie i zapisywanie na stronach www);

* eksploatację utworów na materialnych nośnikach informatycznych (m.in. dyskietki, CD-ROM-y, DVD, taśmy magnetyczne, nośniki magnetooptyczne);

* eksploatację wynikającą z treści art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w przypadku programów komputerowych dodatkowo na polach eksploatacji, o których mowa w art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

* używanie utworów w charakterze dóbr własności przemysłowej, w szczególności w charakterze znaku towarowego i wzoru przemysłowego;

* korzystanie we wszelkich formach reklamy.

W zakresie w jakim utwory uznane mogły zostać za programy komputerowe w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Sprzedający przeniósł na Kupującego autorskie prawa majątkowe do utworów w następującym zakresie:

* trwałe lub czasowe zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części, w tym w zakresie jego kodu źródłowego, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te nie wymagały zgody Sprzedającego;

* wprowadzanie, wyświetlanie, stosowanie, przekazywanie i przechowywanie programu komputerowego;

* tłumaczenie, przystosowywanie, zmiana układu lub jakakolwiek inna zmiana w programie komputerowym (kodzie źródłowym);

* rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, programu komputerowego lub jego kopii.

W zakresie autorskich praw majątkowych strony ustaliły, że na Kupującego przechodzą również wszelkie zezwolenia do wykonywania autorskich praw zależnych do utworów oraz autorskich praw osobistych.

Strony ustaliły, że wyłączeniu z transakcji zbycia przedsiębiorstwa podlegać będą następujące, nieistotne z punktu widzenia prowadzenia działalności operacyjnej, enumeratywnie wymienione składniki przedsiębiorstwa:

W ramach ceny uiszczonej za nabycie przedsiębiorstwa Kupujący przejął również zobowiązania Sprzedającego funkcjonalnie powiązane z jego przedsiębiorstwem.

Zobowiązania te obejmowały m.in. należności na rzecz klientów, wynagrodzenia copywriterów, kwoty niezrealizowanych zamówień, wynagrodzenia należne partnerom z tytułu świadczenia usług promocyjnych, których wartość i zakres zostały szczegółowo określone w Umowie Kupna.

Umowa Kupna określała także, że Sprzedający winien zwrócić się do swoich dotychczasowych wierzycieli w celu dokonania cesji zobowiązań i przejęcia długów przez Kupującego, a jeśli nie byłoby to możliwe, to Kupujący był zobowiązany do spełnienia takiego zobowiązania za Sprzedającego albo zwrócenia mu poniesionych przez niego wydatków na poczet spełnienia takiego zobowiązania.

Sprzedaż przedsiębiorstwa Sprzedającego nie wiązała się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy, gdyż przedsiębiorstwo Sprzedającego, będąc w istocie zautomatyzowanym biznesem internetowym, nie zatrudniało żadnych pracowników.

Dotychczasowy sposób funkcjonowania przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Przedsiębiorstwo Sprzedającego funkcjonowało w przestrzeni wirtualnej - w Internecie.

Klienci Sprzedającego (reklamodawcy) zgłaszali za pośrednictwem Portalu swoje zapotrzebowanie na zakup krótkich tekstów reklamowych na interesujące ich tematy, według określanych przez nich i ustalanych w Portalu parametrów, a system komputerowy Sprzedającego (Portal) umożliwiał skojarzenie ich z copywriterami, którzy świadczyli takie usługi. Z tytułu świadczonych usług "kojarzenia" podmiotów przedsiębiorstwo pobierało wynagrodzenie za pośrednictwo.

Przedsiębiorstwo Sprzedającego świadczyło zatem usługi drogą elektroniczną w oparciu o regulamin funkcjonowania serwisu, którego zaakceptowanie było warunkiem skorzystania z usług serwisu i jednocześnie stanowiło zawarcie umowy ze Sprzedającym.

Kontakt reklamodawców i copywriterów ze Sprzedającym realizowany był albo za pośrednictwem funkcjonalności zapewnianych przez Portal (formularz kontaktowy) albo za pośrednictwem poczty elektronicznej. Do bieżącej obsługi i funkcjonowania przedsiębiorstwa nie był zasadniczo konieczny bezpośredni (np. w siedzibie przedsiębiorstwa) lub telefoniczny kontakt z kontrahentami.

Z uwagi na internetowy charakter działalności Sprzedający nie potrzebował też środków materialnych, typu specjalistyczny komputer, serwer czy nawet biuro (rozumiane jako miejsce przyjmowania interesantów). Biznes Sprzedającego odbywał się bowiem w przestrzeni wirtualnej, w chmurze, na zewnętrznych serwerach, których moc obliczeniową i przestrzeń dyskową Sprzedający uzyskiwał w oparciu o zawierane umowy z zewnętrznymi dostawcami.

Tym samym przedsiębiorstwo Sprzedającego opierało się o tzw. model "asset light", czyli model w którym funkcjonowanie "firmy" opiera się o usługi dostarczane przez zewnętrzne podmioty i jest charakterystyczny zwłaszcza dla niewielkich przedsiębiorstw internetowych.

Rdzeń przedsiębiorstwa Sprzedającego, jego wartość oraz sposób funkcjonowania opierała się na posiadanych przezeń autorskich prawach majątkowych do utworów (Portalu, bazy danych, utworów tekstowych copywriterów), umowach z zewnętrznymi dostawcami (np. hostingu, domeny), czy zawartych umowach o współpracę z klientami reklamodawcami i copywriterami. A te wartości zostały przeniesione na Kupującego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 listopada 2019 r.):

1. Czy przedmiot sprzedaży opisany w przedstawionym stanie faktycznym, stanowić będzie przedsiębiorstwo i tym samym do jego zbycia nie stosuje się ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT?

2. Czy w związku z opisywanym stanem faktycznym, Kupującemu (Zainteresowanemu niebędącego stroną postępowania) przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży opisanego w stanie faktycznym wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy i Zainteresowanego:

W zakresie pytania numer 1

Zdaniem zainteresowanych transakcja objęta Umową Kupna obejmowała sprzedaż przedsiębiorstwa Sprzedającego i jako taka, na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji po stronie Sprzedającego nie powstał obowiązek podatkowy w zakresie VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako "Ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisów ustawy o VAT, zgodnie z jej art. 6 pkt 1, nie stosuje się natomiast do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jej zorganizowanej części.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Stosownie do jednolicie przyjętej praktyki organów podatkowych (np. interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia: 27 maja 2019 r. - 0114-KDIPI-2.4012.239.2019.1.RD, 6 sierpnia 2019 r. - 0115-KDITI-2.4012.357.2019.4.k.k., 28 czerwca 2019 r. - 0114-KDIP1-1.4012.208.2019.2.JO), w celu ustalenia zakresu tego pojęcia, należy posłużyć się definicją określoną w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Stosownie do art. 55 (1) k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Jednocześnie art. 55 (2) k.c. przewiduje, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści przepisów szczególnych albo z treści czynności prawnej.

Użyty w art. 55 (1) k.c. zwrot "w szczególności" oznacza, że lista wymienionych składników niematerialnych i materialnych ma wyłącznie charakter przykładowy. Tym samym taki zespół składników może być uzupełniony również o inne wartości majątkowe, jak również może być uboższy o niektóre z wymienionych, co nie przesądza jednocześnie o tym, że dany zespół składników nie może być uznany za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

Składniki materialne i niematerialne, w celu uznania ich za funkcjonujące przedsiębiorstwo, powinny bowiem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, w taki sposób, aby można było w ich przypadku mówić o funkcjonalnym zespole, a nie o przypadkowym zbiorze pewnych elementów.

Innymi słowy, znaczenie ma okoliczność, czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala na prowadzenie działalności gospodarczej, co w konsekwencji przekłada się na byt przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w art. 55 (2) k.c. określił natomiast, że w ramach czynności zbycia przedsiębiorstwa (przez którą należy rozumieć również i umowę sprzedaży przedsiębiorstwa), strony takiej czynności mogą ustalić, że część składników majątkowych nie będzie objęta transakcją i zostanie z niej wyłączona (jak w opisanym powyżej stanie faktycznym, w stosunku do wymienionych składników).

Przy czym odwołując się ponownie do treści art. 55 (1) k.c., należy zauważyć, że aby czynność prawna obejmowała zbycie przedsiębiorstwa, to zbywane składniki materialne i niematerialne, powinny wystarczać do prowadzenia określonego rodzaju działalności gospodarczej (tak między innymi interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2019 r., 0115-KDITI- 2.4012.174.2019.1. k.k.).

Jak wskazuje się w wypowiedziach doktryny: "jeśli wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów) czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników" (tak: A. Bartosiewicz (w:) Komentarz do VAT, art. 6, wyd. XIII, system informacji prawniczej LEX).

Podobne stanowisko przyjął także NSA w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. (I FSK 688/07): "dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej".

Na tożsamym stanowisku stoi również TSUE, które w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r., w którym stwierdziło, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania wskutek uznania nabywcy przedsiębiorstwa jako prawnego następcy zbywającego. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Oprócz powyższego wymogu odnoszącego się do faktycznej możliwości kontynuowania działalności w niezmienionym zakresie, w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji, w wypowiedziach orzeczniczych wskazuje się także, że istotny jest zamiar i możliwość kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji (tak np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 sierpnia 2019 r., 0115-KDIT1-2.4012.357.2019.4.k.k.).

Jak wskazuje także jednolita linia interpretacyjna, zespół składników, który podlega zbyciu, nie może stać się przedsiębiorstwem dopiero wskutek połączenia ze składnikami, które znajdują się już w majątku nabywcy (tak też wypowiedzi judykatury - np. wyrok NSA z dnia 24 listopada 2016 r., I FSK 1316/15 oraz wypowiedzi doktryny - np. J. Matarewicz (w) Komentarz do VAT, art. 6, system informacji prawniczej LEX).

Przekładając powyższe rozważania na realia opisywanego stanu faktycznego należy zauważyć, że: I. zespół składników majątkowych, który został objęty czynnością prawną zbycia na rzecz Kupującego stanowił przedsiębiorstwo, albowiem jego zakres był wystarczający i pozwalał na prowadzenie działalności gospodarczej w modelu przyjętym przez Sprzedającego, a zakres składników majątkowych podlegających wyłączeniu był dla bytu przedsiębiorstwa indyferentny;

II. Kupujący prowadzi działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Sprzedającego w niezmienionym zakresie, tzn. kontynuuje funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego przy pomocy nabytych składników majątkowych.

Ad I

Sprzedający przeniósł na Kupującego opisany w stanie faktycznym zespół praw, wierzytelności i zobowiązań. Wskazany zespół składników majątkowych jest całkowicie wystarczający do realizacji zadań gospodarczych w formie serwisu internetowego. Istotne jest także, że zespół zbywanych składników majątkowych zachowuje funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, a przekazana masa może posłużyć kontynuowaniu przedmiotowej działalności w zasadzie w niezmienionym kształcie.

Powyższe wynika z faktu, że prowadzenie biznesu w modelu, w jakim był on dotychczas prowadzony przez Sprzedającego wymaga (co do zasady) posiadania:

* autorskich praw majątkowych do utworów związanych ze stroną internetową, umożliwiającą kojarzenie ze sobą kontrahentów i jego obsługę (kodu źródłowego strony, programów, know-how, utworów graficznych, tekstowych itp.) na odpowiednio szerokich polach eksploatacji;

* odpowiedniej klienteli (umów z klientelą);

* odpowiedniej bazy copywriterów zainteresowanych współpracą;

* domeny internetowej i hostingu zapewniającego możliwość "emisji" strony internetowej w Internecie;

* serwera, który stanowić będzie "bazę sprzętową" dla strony internetowej - przy czym jak zostało to już zauważone w opisie stanu faktycznego, nie jest konieczne dysponowanie faktycznym składnikiem majątkowym w postaci serwera, wystarczające jest zapewnienie serwera od zewnętrznego dostawcy;

* know-how, opracowanych procedur wewnętrznych, rachunku bankowego itp.

Należy zauważyć, że cały wskazany powyżej zakres składników (a nawet znacznie większy) został przeniesiony na mocy Umowy Kupna na Kupującego. Tym samym tenże zespół składników, jako wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowił przedsiębiorstwo.

Odnosząc się natomiast do zakresu składników, jakie na mocy czynności prawnej zostały wyłączone z zakresu zbycia, należy wskazać, że ich charakter ma marginalne znaczenie dla prowadzenia działalności gospodarczej i pozostaje indyferentny dla możliwości realizacji zadań gospodarczych.

Zakres składników objętych wyłączeniem obejmował:

Ad 1 i 2 - te wartości majątkowe pozostają bez wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorstwo, gdyż jako takie mają znaczenie wyłącznie pomocnicze, uboczne; tym bardziej, że Sprzedający był związany umową o obsługę prawną wyłącznie w zakresie dotyczącym samej transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa; nadto konieczność zasięgnięcia wsparcia księgowego czy prawnego jest efektem prowadzenia działalności gospodarczej, a nie jej warunkiem;

Ad 3 - te składniki majątkowe również nie są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż nie warunkują one możliwości prowadzenia Portalu; innymi słowy ich brak nie powoduje, że Portal, który był rdzeniem działalności przedsiębiorstwa Sprzedającego, przestaje działać; funkcjonowanie Portalu jest niezależne od fizycznie posiadanego sprzętu, gdyż opiera się ono na dostawcach zewnętrznych; nadto składniki te nie mają charakteru specjalistycznego ani specyficznego dla przedsiębiorstwa Sprzedającego i są całkowicie i bardzo łatwo zastępowalne;

Ad 4 - wyłączenie umów abonamentowych również pozostaje bez wpływu na dalsze funkcjonowanie przedsiębiorstwa, a to z tej przyczyny, że jak zostało to już wskazane w treści opisu stanu faktycznego, kontakt z użytkownikami Portalu, klientami, copywriterami odbywa co do zasady za pośrednictwem Portalu, a nie za pośrednictwem telefonu.

Mając na uwadze powyższe, zakres składników majątkowych wyłączonych na mocy transakcji między stronami nie ma znaczenia dla posiadania przez zespół składników objętych tą transakcją przymiotu przedsiębiorstwa.

Ad II

Stosownie do przedstawionego stanu faktycznego, Kupujący kontynuuje działalność gospodarczą, którą rozpoczął Sprzedający, tzn. prowadzi on działalność pod marką (...) i wykorzystuje w tym celu środki, które zostały wytworzone organicznie przez Sprzedającego oraz te które zostały przezeń nabyte w toku prowadzonej działalności gospodarczej, a które łącznie podlegały zbyciu w ramach Umowy Kupna.

Spełniony jest zatem warunek kontynuowania działalności gospodarczej przy wykorzystaniu wyłącznie środków, które zostały objęte transakcją - bez konieczności uzupełniania ich o inne składniki majątkowe pochodzące z majątku Kupującego.

Tym samym opisywana w stanie faktycznym czynność winna, w świetle art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT być wyłączona spod działania ustawy o VAT, a w konsekwencji Sprzedający winien być zwolniony z obowiązku podatkowego w tym zakresie.

W zakresie pytania numer 2

Kupującemu nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży opisanego w stanie faktycznym.

W myśl przywołanego uprzednio przepisu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z okolicznością, że przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo Sprzedającego, to z racji, że taka czynność prawna na gruncie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, Spółce nie będzie także przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży.

Stosownie bowiem do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wobec okoliczności, że transakcja ta zdaniem Zainteresowanych nie podlegała rygorom Ustawy o VAT, to również Kupujący nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży opisanego w stanie faktycznym, gdyż w tej transakcji nie istnieje VAT naliczony. Analogicznie bowiem na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jeżeli zatem czynność prawna mająca na celu sprzedaż przedsiębiorstwa opisanego w stanie faktycznym, jest wyłączona z opodatkowania VAT, to tym bardziej Kupującemu nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przedmiotu sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Fakt, że pewne elementy związane z działalnością gospodarczą zostaną wyłączone z transakcji sprzedaży nie pozbawia przedmiotu transakcji charakteru przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. Wniosek taki płynie bezpośrednio z art. 55² k.c., gdyż zgodnie z jego treścią istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszana statusu przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2012 r., o sygn. akt I FSK 1039/11 wskazał, że słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55² k.c., zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca - Sprzedający prowadził działalność gospodarczą w zakresie agencji reklamowych (PKD 73.11 Z), która polegała na prowadzeniu portalu internetowego, którego działanie obejmowało kojarzenie reklamodawców zainteresowanych kupnem gotowych tekstów reklamowych na wybrane tematy oraz osób zajmujących się tworzeniem takich tekstów, tzw. copywriterów.

Działalność przedsiębiorstwa Sprzedającego, oparta była w decydującej większości o wypracowane i nabyte przezeń rozwiązania programistyczne, technologiczne, posiadane prawa autorskie, prawa do domeny i marki (...) oraz o zbudowaną klientelę - copywriterów i reklamodawców i zawarte z nimi umowy (akceptacja regulaminu funkcjonowania strony (...) oznaczała zawarcie umowy). Do funkcjonowania przedsiębiorstwa Sprzedającego nie były w zasadzie potrzebne żadne konkretne składniki materialne, gdyż ruch przedsiębiorstwa odbywał się niejako w przestrzeni wirtualnej.

W ramach zawartej Umowy Kupna strony ustaliły, że za cenę umownie określoną, Kupujący nabył od Sprzedającego wszelkie prawa do jego przedsiębiorstwa (z wyłączeniem elementów wskazanych enumeratywnie w dalszej części), w tym wszelkie prawa związane z podstawowym składnikiem majątkowym przedsiębiorstwa Sprzedającego, jakim jest Portal, a w szczególności:

-

Umowa określała, że wyliczenie składników przedsiębiorstwa nie ma charakteru wyczerpującego, natomiast intencją Stron było przeniesienie wszystkich składników niezbędnych do dalszego, nieprzerwanego, prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo Sprzedającego, w taki sposób aby Kupujący mógł je wykorzystywać niezależnie od decyzji jakiejkolwiek osoby trzeciej.

W wyniku zawartej transakcji, Kupujący wykorzystuje nabyty zespół składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tożsamy sposób do pierwotnie prowadzonego przez Sprzedającego. Działalność przedsiębiorstwa Kupującego oparta jest na jednakowym modelu biznesowym, z tym że skierowana jest wobec innego spektrum klientów (przy czym Kupujący dodatkowo oferuje także inne usługi).

Umowa Kupna, w ramach ceny uiszczonej za nabywane przedsiębiorstwo, zobowiązywała również Sprzedającego do podjęcia szeregu czynności - w tym zwrócenia się do banku, w którym założony został rachunek przedsiębiorstwa, operatora systemu płatniczego (...) oraz rejestratora domeny, w której zarejestrowany został Portal, o dokonanie przeniesienia uprawnień z tych składników majątkowych na Kupującego. Intencją Kupującego było bowiem wykorzystanie Portalu bez konieczności jakichkolwiek dodatkowych czynności z jego strony, w tym transferów w obrębie rejestratorów domen, a zatem korzystanie z Portalu w taki sposób, w jaki dotychczas korzystało przedsiębiorstwo Sprzedającego.

Strony ustaliły, że wyłączeniu z transakcji zbycia przedsiębiorstwa podlegać będą: umowa z biurem rachunkowym; umowa w zakresie obsługi transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa podpisana z kancelarią prawną; składniki materialne - Laptop (...), Komputer (...) - składak, monitor komputerowy (...), telefon (...), telefon (...), słuchawki (...), drukarka (...); umowy z zakresu świadczenia usług telekomunikacyjnych - abonamentów telefonicznych.

W ramach ceny uiszczonej za nabycie przedsiębiorstwa Kupujący przejął również zobowiązania Sprzedającego funkcjonalnie powiązane z jego przedsiębiorstwem. Zobowiązania te obejmowały m.in. należności na rzecz klientów, wynagrodzenia copywriterów, kwoty niezrealizowanych zamówień, wynagrodzenia należne partnerom z tytułu świadczenia usług promocyjnych, których wartość i zakres zostały szczegółowo określone w Umowie Kupna.

Umowa Kupna określała także, że Sprzedający winien zwrócić się do swoich dotychczasowych wierzycieli w celu dokonania cesji zobowiązań i przejęcia długów przez Kupującego, a jeśli nie byłoby to możliwe, to Kupujący był zobowiązany do spełnienia takiego zobowiązania za Sprzedającego albo zwrócenia mu poniesionych przez niego wydatków na poczet spełnienia takiego zobowiązania.

Sprzedaż przedsiębiorstwa Sprzedającego nie wiązała się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy, gdyż przedsiębiorstwo Sprzedającego, będąc w istocie zautomatyzowanym biznesem internetowym, nie zatrudniało żadnych pracowników.

Rdzeń przedsiębiorstwa Sprzedającego, jego wartość oraz sposób funkcjonowania opierała się na posiadanych przez Wnioskodawcę autorskich prawach majątkowych do utworów (Portalu, bazy danych, utworów tekstowych copywriterów), umowach z zewnętrznymi dostawcami (np. hostingu, domeny), czy zawartych umowach o współpracę z klientami reklamodawcami i copywriterami. A te wartości zostały przeniesione na Kupującego.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania planowanej transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. określenia, czy planowana transakcja będzie stanowiła dostawę przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W rozpatrywanej sprawie, w mającym być przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwie, zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, a przekazana masa może służyć kontynuowaniu dotychczasowej działalności Wnioskodawcy. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy, w ramach zawartej Umowy Kupna strony ustaliły, że Kupujący nabył od Sprzedającego wszelkie prawa do jego przedsiębiorstwa, w tym wszelkie prawa związane z podstawowym składnikiem majątkowym przedsiębiorstwa Sprzedającego, jakim jest Portal. Intencją Stron było przeniesienie wszystkich składników niezbędnych do dalszego, nieprzerwanego, prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwo Sprzedającego, w taki sposób aby Kupujący mógł je wykorzystywać niezależnie od decyzji jakiejkolwiek osoby trzeciej. Na rzecz Kupującego zostały przeniesione majątkowe prawa autorskie do utworów określonych Umową Kupna. Kupujący przejął również zobowiązania Sprzedającego funkcjonalnie powiązane z jego przedsiębiorstwem. Umowa Kupna określała także, że Sprzedający powinien zwrócić się do swoich dotychczasowych wierzycieli w celu dokonania cesji zobowiązań i przejęcia długów przez Kupującego. Sprzedaż przedsiębiorstwa Sprzedającego nie wiązała się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy, gdyż przedsiębiorstwo Sprzedającego, będąc w istocie zautomatyzowanym biznesem internetowym, nie zatrudniało żadnych pracowników. Ponadto strony ustaliły, że wyłączeniu z transakcji zbycia przedsiębiorstwa podlegać będą, składniki, które nie wpłyną na możliwość Kupującego kontynuowania działalności Wnioskodawcy w tożsamym zakresie. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w wyniku zawartej transakcji, Kupujący wykorzystuje nabyty zespół składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tożsamy sposób do pierwotnie prowadzonego przez Sprzedającego.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a wyłączenie z transakcji: umowy z biurem rachunkowym, umowy w zakresie obsługi transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa podpisanej z kancelarią prawną, składników materialnych - Laptopa (...), Komputera (...), monitora komputerowego (...), telefonu (...), telefonu (...), słuchawek (...), drukarki (...); umowy z zakresu świadczenia usług telekomunikacyjnych - abonamentów telefonicznych, nie ma znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwo będzie miało pełną możliwość samodzielnego działania i Kupujący kontynuuje dotychczasową działalność Wnioskodawcy), to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa na rzecz Zainteresowanego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, zespół składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia portalu internetowego pod adresem (...), który został sprzedany przez Wnioskodawcę na rzecz Zainteresowanego, stanowi przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, a w związku z tym jego sprzedaż stanowi czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa Kupującego (Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia przez Kupującego przedmiotu sprzedaży.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 wniosku, wskazane przez Wnioskodawcę elementy będące przedmiotem transakcji sprzedaży, stanowią zbycie przedsiębiorstwa wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, z uwagi na brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy oraz okoliczności przedmiotowej sprawy, Kupującemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu transakcji nabycia przedsiębiorstwa, gdyż jak stwierdzono w odpowiedzi na pytanie 1 wniosku, transakcja ta była wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym nie wystąpi należny podatek VAT, który mógłby podlegać odliczeniu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu Stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.