0114-KDIP1-3.4012.341.2020.3.JG - VAT w zakresie opodatkowania wycofanej z działalności nieruchomości oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.341.2020.2. JG (doręczone Stronie w dniu 7 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wycofanej z działalności nieruchomości oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wycofanej z działalności nieruchomości oraz braku obowiązku korekty podatku naliczonego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.341.2020.2. JG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 10 maja 2003 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wybraną formą opodatkowania podatkiem dochodowym jest podatek liniowy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 26 marca 2010 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nakładów na budowę budynków od Spółki z o.o. w kwocie 450 000 zł plus należny 22% podatek od towarów i usług w kwocie 99 000 zł. W tym samym dniu tj. 26 marca 2010 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość (grunt), na którym posadowiony był budynek od dwóch osób fizycznych za łączną kwotę 470 000 zł.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych swojej Firmy, od kwietnia Wnioskodawca rozpoczął jej amortyzację. Wnioskodawca dokonał odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w miesiącu marcu 2010 r.

Na podstawie umowy z dnia 21 kwietnia 2010 r., od dnia 16 maja 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął wynajmowanie tej nieruchomości. Pierwsza faktura za najem obejmowała należność za maj 2010 r. Nieruchomość nadal jest wynajmowana, dokonywane były comiesięczne odpisy amortyzacyjne. Ostatni odpis amortyzacyjny nastąpił w marcu 2020 r. Przez cały okres najmu wystawiane były faktury VAT za tę usługę z naliczonym podatkiem od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wycofać przedmiotową nieruchomość na cele osobiste, a następnie po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania tego składnika majątku z działalności gospodarczej zamierza dokonać jego sprzedaży.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że zakupione budynki to: budynek magazynowy z płyt warstwowych, o powierzchni użytkowej 347 m² oraz budynek biurowy - handlowo-usługowy z płyt warstwowych, o powierzchni użytkowej 97 m². Obecnie Wnioskodawca zamierza wycofać przedmiotową nieruchomość, tj. ww. grunt wraz z posadowionymi na nim ww. budynkami użytkowymi i przekazać ją na cele osobiste.

Od momentu zakupu w dniu 26 marca 2010 r. przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na jej ulepszenie wynoszących 30% lub więcej wartości początkowej poszczególnych jej składników tj. gruntu i obu budynków użytkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania nr 1 i 3 wniosku).

1. Czy od przekazania tej nieruchomości na cele osobiste powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT?

2. Czy w związku z przeznaczeniem budynku na cele prywatne Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1.

W ocenie Wnioskodawcy czynność przekazania przedmiotowej nieruchomości na cele osobiste będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny, - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów - w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

* nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Ponieważ ww. warunki są spełnione to niewątpliwie wycofanie tego składnika majątku na cele osobiste podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia j lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Ponieważ w opisanym przypadku od dnia 16 maja 2010 r. wycofywana nieruchomość była przedmiotem opodatkowanego podatkiem od towarów i usług najmu to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia wymienione w art. 43 ust. pkt 10 ustawy.

Reasumując, czynność polegająca na wycofaniu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy przedmiotowej nieruchomości i jej przekazanie na potrzeby własne, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Czynność ta jednakże będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stanowisko w odniesieniu do pytania nr 2.

Wnioskodawca uważa, że nie będzie zobowiązany do dokonania korekty zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bo upłynął już okres wymieniony w ww. artykule zobowiązujący do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego od nabytych nieruchomości w 2010 r. i przez cały okres ponad dziesięcioletni służyły one wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym tj. były wynajmowane, a najem był opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Okres korekty podatku naliczonego wynosi - zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT - 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowy budynek stanowiący nieruchomość został oddany do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy jego wytworzeniu.

W przedmiotowym przypadku 10 - letni okres korekty biegł od 2010 r. do końca 2019 r., gdyż pierwszym rokiem korekty był w tym przypadku 2010 rok. Pomimo więc faktu, że jego przekazanie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. pkt 10 ustawy, to ponieważ okres korekty minął z końcem 2019 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczanego przy zakupie przedmiotowych nakładów i gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 10 maja 2003 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 26 marca 2010 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nakładów na budowę budynków od Spółki z o.o. z podatkiem VAT. W tym samym dniu Wnioskodawca zakupił nieruchomość (grunt), na którym posadowiony był budynek. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych swojej Firmy, od kwietnia Wnioskodawca rozpoczął jej amortyzację. Wnioskodawca dokonał odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w miesiącu marcu 2010 r. Na podstawie umowy z dnia 21 kwietnia 2010 r. od dnia 16 maja 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął wynajmowanie tej nieruchomości. Pierwsza faktura za najem obejmowała należność za maj 2010 r. Nieruchomość nadal jest wynajmowana, dokonywane były comiesięczne odpisy amortyzacyjne. Ostatni odpis amortyzacyjny nastąpił w marcu 2020 r. Przez cały okres najmu wystawiane były faktury VAT za tę usługę z naliczonym podatkiem od towarów i usług. Obecnie Wnioskodawca zamierza wycofać przedmiotową nieruchomość na cele osobiste, a następnie po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu wycofania tego składnika majątku z działalności gospodarczej zamierza dokonać jego sprzedaży.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy od przekazania nieruchomości na cele osobiste powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT.

Jak wynika z przedstawionej wyżej analizy przepisów podatkowych, aby nieodpłatne przekazanie towarów - w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

* nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

W przedmiotowej sprawie wszystkie powyższe warunki są spełnione. Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem podatku VAT prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Zakupioną w dniu 26 marca 2010 r. nieruchomość wprowadził do środków trwałych swojej Firmy. Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca dokonał odliczenia naliczonego podatku od zakupu tej nieruchomości. W związku z powyższym wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele osobiste Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia j lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownika lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z wniosku wynika, że w 2010 r. doszło do pierwszego zasiedlenia, zarówno budynku magazynowego jak i budynku biurowo - handlowo - usługowego. Jak wskazał Wnioskodawca na podstawie umowy z dnia 21 kwietnia 2010 r. od dnia 16 maja 2010 r. rozpoczął wynajmowanie przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość nadal jest wynajmowana. Wnioskodawca wskazał również, że w odniesieniu zarówno do budynku magazynowego jak i budynku biurowo - handlowo - usługowego nie ponosił nakładów, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej każdego z budynków. Czynność przekazania budynków na cele osobiste Wnioskodawcy odbędzie się więc po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia i będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to grunt na którym posadowione są budynki (budynek magazynowy i budynek biurowo - handlowo - usługowy) również będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania według takich samych przepisów co budynki.

Reasumując, czynność polegająca na wycofaniu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkami i jej przekazanie na potrzeby własne, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Czynność ta jednakże będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wprowadził do ewidencji środków trwałych swojej Firmy i od kwietnia 2010 r. rozpoczął jej amortyzację. Wnioskodawca dokonał odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług w miesiącu marcu 2010 r. Na podstawie umowy z dnia 21 kwietnia 2010 r. od dnia 16 maja 2010 r. Wnioskodawca rozpoczął wynajmowanie tej nieruchomości. Pierwsza faktura za najem obejmowała należność za maj 2010 r. Nieruchomość nadal jest wynajmowana, dokonywane są comiesięczne odpisy amortyzacyjne. Ostatni odpis amortyzacyjny nastąpił w marcu 2020 r. Przez cały okres najmu wystawiane były faktury VAT za tę usługę z naliczonym podatkiem od towarów i usług.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy w związku z przeznaczeniem budynku na cele prywatne Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku na tle obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego od nabytych nieruchomości w 2010 r. i przez cały dziesięcioletni okres służyły one wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym tj. były wynajmowane, a najem był opodatkowany podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczanego przy zakupie przedmiotowych nakładów i gruntu.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów ustawy o VAT okres korekty podatku naliczonego wynosi - zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy - 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowy budynek stanowiący nieruchomość został oddany do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy jego wytworzeniu.

W przedmiotowym przypadku, jak z wniosku wynika 10 - letni okres korekty biegł od 2010 r. do końca 2019 r., gdyż pierwszym rokiem, za który dokonuje się korekty był w tym przypadku 2010 rok, ponieważ to od tego roku Wnioskodawca rozpoczął wykorzystywanie budynków w działalności gospodarczej (wynajmowanie). Zatem z uwagi na fakt, że od momentu oddania do użytkowania nieruchomości - budynku magazynowego i budynku biurowo - handlowo - usługowego - do daty wycofania nieruchomości z działalności na cele osobiste upłynie 10 - letni okres, nie powstanie wobec Wnioskodawcy obowiązek dokonania korekty podatku, o której mowa w powołanym przepisie art. 91 ust. 2 w związku z art. 91 ust. 7a ustawy. Wnioskodawca nie będzie więc zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczanego przy zakupie przedmiotowych obiektów i gruntu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.