0114-KDIP1-3.4012.21.2020.2.PRM - Wyłączenie z VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 stycznia 2020 r.) uzupełnionym w dniu 4 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.21.2020.1.PRM (doręczone Stronie w dniu 26 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia Przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.21.2020.1.PRM (skutecznie doręczonym w dniu 26 lutego 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia Przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą (...) (dalej jako: Przedsiębiorstwo) oraz od 2005 r. jest zarejestrowanym czynnym podatkiem w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.; dalej: ustawa VAT).

Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawczyni do końca 2019 r. koncentrowała się na produkcji gotowych wyrobów tekstylnych, kod PKD 13.92.Z. Ponadto, zgodnie z klasyfikacją PKD działalność Wnioskodawczyni może obejmować m.in:

* 13.20.B - Produkcja tkanin wełnianych;

* 14.11 Z - Produkcja odzieży skórzanej;

* 14.13.Z - Produkcja pozostałej odzieży wierzchniej;

* 14.39.Z - Produkcja pozostałej odzieży dzianej;

* 46.49.Z - Sprzedaż hurtowa pozostałych artykułów użytku domowego;

* 46.90.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana;

* 47.53.Z - Sprzedaż detaliczna dywanów, chodników i innych pokryć podłogowych oraz pokryć ściennych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

* 47.99.Z - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;

* 74.10 Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania;

* 77.11 Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek;

* 77.39.Z - Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane;

* 96.09.Z - Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zgodnie z powyższym, w głównej mierze działalność Wnioskodawczyni skoncentrowana była na produkcji różnego rodzaju osłon okiennych opartych na najnowszych rozwiązaniach technicznych, a także sprzedaż hurtowa wytworzonych towarów, w tym różnego rodzaju osłon okiennych.

Wnioskodawczyni wraz z końcem 2019 r. dokonała sprzedaży całego Przedsiębiorstwa na rzecz podmiotu powiązanego, którym jest spółka komandytowa (dalej jako: Spółka).

Spółka prowadzi działalność w zakresie zbliżonym do działalności Wnioskodawczyni. Zgodnie z PKD Spółki, ujawnionym w KRS jej główna działalność skupia się na produkcji pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych (PKD 22.29.Z), a faktyczna działalność, wykonywana przez Spółkę koncentruje się na produkcji systemów i komponentów do rolet materiałowych.

Do momentu sprzedaży do majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni wchodziły następujące składniki:

1. Środki trwałe:

2. Umowy:

a. gwarancje

3. Składniki majątku obrotowego:

4. Zatrudnieni pracownicy (umowa o pracę, umowa zlecenie).

5. Należności od kontrahentów:

a. związane z działalnością Wnioskodawczyni.

6. Zobowiązania:

Wskazane powyżej składniki majątkowe stanowiące Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni zostały w całości sprzedane Spółce.

Po przeprowadzeniu opisanej powyżej operacji, nabywca Przedsiębiorstwa będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność w stanie niezmienionym. Zakupione składniki majątku pozwalają na kontynuację działalności natychmiast po dokonaniu transakcji. Spółka nie będzie musiała ponosić dodatkowych kosztów związanych z dalszym, niezakłóconym prowadzeniem działalności.

Reasumując, w skład zbywanego Przedsiębiorstwa wchodzą następujące (wskazane powyżej) składniki majątku Przedsiębiorstwa:

1. Środki trwałe

2. Umowy

3. Składniki majątku obrotowego

4. Należności od kontrahentów

5. Zobowiązania

6. Pracownicy

Przez przeniesienie przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni rozumie sprzedaż Przedsiębiorstwa, którego pojęcie jako całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym odpowiada definicji zawartej w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 2019.1145; dalej jako: k.c). W zakresie struktur materialnych wszystkie składniki będące majątkiem dotychczasowego Przedsiębiorstwa, tj. zarówno wyposażenie, jak i środki trwałe, czy środki obrotowe, na zasadzie kontynuacji będą wykorzystywane przez Spółkę. Spółka przejęła także jednego z pracowników Wnioskodawczyni, na zasadzie art. 23¹ Kodeksu pracy. Umowy zlecenia zostały zakończone wraz z końcem roku i z tego też powodu nie zostali oni przejęci przez Spółkę. Spółka po nabyciu Przedsiębiorstwa, o którym mowa we wniosku, będzie kontynuować działalność gospodarczą Wnioskodawczyni w dotychczasowym zakresie.

Ponadto w piśmie z dnia 2 marca 2020 r., Wnioskodawczyni udzieliła następujących informacji:

1. Po dokonaniu sprzedaży przedsiębiorstwa, ze względu na brak składników majątku umożliwiających w sposób zorganizowany kontynuowanie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie, Wnioskodawczyni podjęła decyzję o wyrejestrowaniu firmy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że wykreślenie z CEIDG nie wiązało się z utratą statusu czynnego podatnika VAT, ze względu na fakt świadczonych usług najmu przy wykorzystaniu lokalu mieszkalnego znajdującego się w majątku osobistym Wnioskodawczyni.

2. Przedmiotem zbycia (sprzedaży) nie była żadna nieruchomość należąca do majątku firmowego Wnioskodawczyni. Nieruchomości będące własnością Wnioskodawczyni znajdują się w jej majątku osobistym.

3. Żadna nieruchomość nie stanowiła majątku firmowego prowadzonego przedsiębiorstwa, z tego względu nie było potrzeby dokonywania ewentualnych wyłączeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, sprzedaż przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni na rzecz spółki komandytowej, która prowadzi działalność gospodarczą o zbliżonym profilu i będzie kontynuować działalność Wnioskodawczyni, korzysta z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż Przedsiębiorstwa na rzecz Spółki, opisana w stanie faktycznym może korzystać z wyłączenia spod stosowania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednakże, zgodnie z regulacją wskazaną w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Należy przy tym mieć na uwadze, że ustawodawca w ww. przepisie nie zdecydował się na umieszczenie dodatkowej definicji "transakcji zbycia". Wobec tego pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel - np. sprzedaż, zamiana, darowizna.

Przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy VAT wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednak tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Jako że w ustawie VAT nie sposób odnaleźć definicji "przedsiębiorstwa" należy w tym zakresie odwołać się do ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Należy również zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, jak wskazują liczne stanowiska organów podatkowych oraz orzeczenia sądów administracyjnych, o tym czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest zatem zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Oznacza to przede wszystkim, że składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych niezwiązanych ze sobą elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Przy analizie mającej na celu ustalić czy zbywane składniki majątku stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższych przepisów należy mieć również na uwadze art. 55² k.c., który wskazuje, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni dokonała zbycia całego prowadzonego przez siebie Przedsiębiorstwa na rzecz spółki komandytowej, która będzie następnie kontynuowała dotychczas prowadzoną działalność Wnioskodawczyni. Działalność Spółki pozostaje zbieżna z działalnością Wnioskodawczyni, zarówno w ramach wykazanego PKD, jak i faktycznej działalności.

W wyniku sprzedaży, na Spółkę zostały przeniesione wszelkie składniki majątkowe wskazane w stanie faktycznym, zobowiązania i wierzytelności Przedsiębiorstwa oraz umowy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, a także przedstawiony stan faktyczny oraz fakt, że Spółka będzie kontynuować działalność Przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w niniejszej sprawie sprzedaż majątku stanowiła zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów k.c., wobec czego czynność ta jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT - jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia "przedsiębiorstwo", należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo będące przedmiotem zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Fakt, że pewne elementy związane z działalnością gospodarczą zostaną wyłączone z transakcji sprzedaży nie pozbawia przedmiotu transakcji charakteru przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Wniosek taki płynie bezpośrednio z art. 55² Kodeksu cywilnego, gdyż zgodnie z jego treścią istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszana statusu przedsiębiorstwa.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2012 r., o sygn. akt I FSK 1039/11 wskazał, że słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą (...). Dodatkowo od 2005 r. jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Przeważająca działalność Wnioskodawczyni obejmowała produkcję różnego rodzaju osłon okiennych opartych na najnowszych rozwiązaniach technicznych oraz hurtową sprzedaż wytworzonych towarów, w tym również różnego rodzaju osłon okiennych.

Z końcem 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży całego Przedsiębiorstwa na rzecz podmiotu powiązanego, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbliżonym do działalności Wnioskodawczyni.

Do momentu sprzedaży do majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni wchodziły następujące składniki, które w całości zostały sprzedane Spółce:

1. Środki trwałe:

2. Umowy:

a. gwarancje

3. Składniki majątku obrotowego:

4. Zatrudnieni pracownicy (umowa o pracę, umowa zlecenie).

5. Należności od kontrahentów:

a. związane z działalnością Wnioskodawczyni.

6. Zobowiązania:

Zgodnie z wnioskiem, nabywca Przedsiębiorstwa będzie kontynuować działalność zbytą przez Wnioskodawczynię w dotychczasowym zakresie, w stanie niezmienionym, bez ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z dalszym, niezakłóconym prowadzeniem działalności.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawczyni poinformowała, że przedmiotem zbycia nie była żadna nieruchomość należąca do majątku firmowego, bowiem nieruchomości będące własnością Wnioskodawczyni znajdują się w jej majątku osobistym.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą uznania sprzedaży Przedsiębiorstwa na rzecz spółki komandytowej, która prowadzi działalność gospodarczą o profilu zbliżonym i będzie kontynuować działalność Wnioskodawczyni, za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, tzn. korzystającą z wyłączenia spod stosowania ustawy na podstawie art. 6 pkt 1.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, należy uwzględnić następujące okoliczności:

Zaznaczyć należy, że powyższej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że dokonanie sprzedaży majątku Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przedmiotem sprzedaży objęte zostały składniki majątkowe i niemajątkowe, w tym: środki trwałe (m.in. komputery, maszyny, urządzenia, programy komputerowe, samochód), umowy (gwarancje), składniki majątku obrotowego (towary, materiały, zapasy), należności od kontrahentów oraz zobowiązania wobec kontrahentów i pozostałe związane z działalnością Wnioskodawczyni. W skład majątku Wnioskodawczyni nie weszła nieruchomość, ponieważ żadna z nieruchomości będących własnością Wnioskodawczyni nie należała do majątku firmowego. Należy również wskazać, że Spółka nabywając Przedsiębiorstwo Wnioskodawczyni przejęła także jednego pracownika, na podstawie art. 231 Kodeksu pracy (tzn. nabywca wstąpił w stosunek pracy z pracownikiem Wnioskodawczyni).

Ponadto, jak zostało wskazane we wniosku, Spółka po przerowadzeniu transacji nabycia Przedsiębiorstwa będzie kontynuować prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalność gospodarczą w dotychczasowym zakresie w stanie niezmienionym oraz nie ponosząc dodatkowych kosztów. Nabyte składniki majątku - zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawczyni - pozwalają po dokonaniu transakcji na kontynuację działalności gospodarczej.

Należy również wskazać, że po sprzedaży Przedsiębiorstwa, ze względu na brak składników majątku, które umożliwiałyby w sposób zorganizowany kontynuowanie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie Wnioskodawczyni wyrejestrowała działalność z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie, należy stwierdzić, że Spółka nabywając wymienione elementy majątku:

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że zostały spełnione warunki pozwalające na uznanie sprzedanych składników majątkowych i niemajątkowych za przedsiębiorswto w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Tym samym, czynność sprzedaży Przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni należy uznać za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w z art. 6 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, transakcja ta jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.